آخرین تکنولوژی که بررسی میشه پلاسما هست.
مزایا:
1.رنگ مشکی عمیق و کنتراست بالا: به دلیل تفاوت در تکنولوژی که در ساخت پلاسما بکار میره، این نوع تلویزیون بر حلاف ال سی دی ها قادر به بازتولید رنگ مشکی عمیق هست.
2.دقت رنگ: رنگ های تولید شده توسط پلاسماها طبیعی تر و واقعی تر هستن
3.زاویه ی دید: پلاسما زاویه ی دید بسیار بهتری نسبت به ال سی دی داره و از کنار یا از پایین که به صفحه نگاه میکنین با مات شدن تصویر مواجه نمیشین
4.Refresh rate : پلاسما دارای رفرش ریت بالاتر هست و مشکل جاماندن در تصاویر سریع رو نداره
5.uniformity: برخلاف صفحات ال سی دی در پلاسما با تصویری یکنواخت و همسان مواجه هستیم
6.عمر بالا: پلاسما نسبتا عمر بالایی داره و بخصوص در مدلهای اخیر به بالای 50000 ساعت رسیده عمر مفیدشون
معایب پلاسما:
1.مصرف برق: به نسبت پنل های ال سی دی، پلاسماها در سایز مشابه برق بیشتری مصرف میکنن. اما خیلی نباید مهم باشه چون تفاوت هزینه ی زیادی ندارن در طول یک سال استفاده
2.رزولوشن: در سایزهای پایین تر پلاسماها در قیاس با ال سی دی ها رزولوشن پایین تری دارند
3.عدم تنوع سایز: پلاسماها در سایز پایین تر از 42 اینچ تولید نمیشن
4.Burn in: این یکی از مهمترین نقاط ضعف پلاسماست، یعنی اگه یک تصویر به مدت طولانی روی صفحه بمونه بعد از عوض کردن اون کانال یا حتی خاموش روشن کردن تلویزیون جای اون تصویر بر روی صفحه میمونه. در پلاسماهای جدید این مشکلی تا حدودی برطرف شده اما نه بطور کامل. پس لزومی نداره تلویزیون رو یک شب کامل روی شبکه ی اخبار روشن بذارین چون اون آرم گوشه ی صفحه برای همیشه روی تصویر میمونه...
در مجموع برای کسانی که ملاک اول اونها کیفیت تصویر هست پلاسما بهترین انتخاب هست چون در عین حال که کیفیت تصویر نزدیک به OLED ها ارائه میدن، دارای قیمت معقول و قابل قبولی هم هستن. اما اگه فقط میخواین شبکه های SD رو با تلویزیونتون نگاه کنین و کیفیت تصویر خیلی براتون مهم نیست و دنبال دردسر و مشکل Burn in هم نیستین در اینصورت پلاسما مناسب شما نیست و ال سی دی- ال ای دی ها گزینه ی بهتری هستن