اشکام و پاک میکنی و میگی:
هنوز که نرفتم
خیره میشی تو چشام
با این نگاهت بیشتر بغض میکنم
طاقتشو ندارم
قلبم دیگه تیکه پاره شده
یادته گفتی خودم درستش میکنم
میشه مثه روز اول که دیدمت
ولی اینجوری..
اشکام و پاک میکنی و میگی:
هنوز که نرفتم
خیره میشی تو چشام
با این نگاهت بیشتر بغض میکنم
طاقتشو ندارم
قلبم دیگه تیکه پاره شده
یادته گفتی خودم درستش میکنم
میشه مثه روز اول که دیدمت
ولی اینجوری..
دور نـ ـرو
بیا کنار دلـــ ـ ـم
من غیر از اینها که مینویسم
نــ ـــ ـوازش هم بلـــ ـــ ـدم...........
روزی که می آیی باید بدانی که
.................چند مدتی بیشتر میهمان نیستی
تو را مــن چـشم در راهـم شباهــنگــامکـﮧ مـﮯ گیــرند در شاخ تـلاجن سایـﮧ ها رنگـــ سیا هـﮯوزان دل خستـگانتــ راستـــ اندوهـﮯ فراهــمتو را مــن چـشـ ـ ـ ــم در راهـ ـ ـ ــمدر آن دم کـﮧ برجا دره ها چون مرده ماران خفتــگــاننـددر آن نوبتــ که بندد دستـــ نیــلـوفــر به پاﮮ سـرو کوهـﮯ دامگرم یاد آورﮮ یا نـﮧ من از یــادتـــ نمـﮯ کاهــمتو را مــن چـشـ ـ ـ ــم در راهـ ـ ـ ــم ...
نیما یوشیج
وقتي كه شانه هايمدر زير بار حادثه ميخواست بشكنديك لحظه از خاطر پريشان من گذشت" بر شانه هاي تو "بر شانههاي توميشد اگر سري بگـذارمو اين بغض درد رااز تنگـناي سينه برآرم به هاي هايآن جان پناه مهرشايد كه ميتوانستاز بار اين مصيبت سنگـين آسودهام كند.
سکوت سر شار از ناگفته هاست!........................
.................................................................
دلتنگي هاي آدمي را باد ترانه مي خواند............
..............................................................
روياهايش را آسمان پر ستاره ناديده مي گيرد.....
....................'''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''''''''''''''''''.................
وهر دانه برفي..............''''''''''''''''''''''''''''........ .........
..................................'''''''''.........................
به اشكي نريخته مي ماند ............................
......................................................-......
سكوت سرشار از سخنان ناگفته است ............
................................................////////.......
از حركات ناكرده، اعتراف به عشق هاي نهان.......
..............................................................
وشگفتي هاي بر زبان نيامده.......................
............................................................
در اين سكوت حقيقت ما نهفته است...............
...............................................................
حقيقت تو و من .............................................
آن روز كه تو رفتی
از آن سو
و من هم از این سمت،
دنیا به دو پاره شد
به سویی و به سمتی...
اگر میر کمانداران به دست آرد دل مارا
به ابروی خمش بخشم هزاران شعر زیبا را
تمام روح و معنا را به دست یار می بینم
چرا بخشم بر او چیزی که باید او دهد ما را
تمام لحظه های شیرین زندگیم
در خراشهای دلم خلاصه میشود ...
با من بیا ز ماندن و بودن که دم بزنیم
از دوری و جدائیمان حرف ، کم بزنیماصلا چرا بخاطر طوفان قلبمان
ما خواب ماه و برکه و جو را به هم بزنیم؟تا چند عمر با غم دوری به سر بشود
قفلی بیا که بر در زندان غم بزنیمدستی به قاب خاکی دل ها بیا بکشیم
دائم چو موج و صخره سری هم به هم بزنیمچونان پرنده از قفست پر گشای و آی
تا به آسمان آبی روشن قدم بزنیم
هم اکنون 1 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 1 مهمان)