اینو یادمه .. اونی بود که عنوانش رو فقط ترجمه کرده بودم .. بقیه اش:
هر دوی این گونه های/مراسم هنری در پاره ای مفاهیم مشترک هستند : جستجوی حقیقت از طریق رعایت اصول عمیق و آئینی ، و چیره دست گشتن در قواعد و تشریفات و رسوم مربوطه ...
مراسم چای بر روی مفهوم wabi تاکید می کند : تمایل به سادگی ، آزادی روح و کمال.
//
این هم ترجمه اون رمان که البته دوستمون هم زحمت کشیده .. من هم یه امتحانی کردم :
این فقط یک شروع بود . آخر چرا او باید با مرد نامناسب آشنا می شد ؟... و آن هم مرد نامناسبی که شدیداً به او علاقمند بود .. در مقابل ، دختر از نظر مردی که مناسب می پنداشت، تنها خاطره ای مبهم از یک رقص در روستا بود ...
در زندگی ، مرد مناسب (مردی که سزاوار عشق ورزیدن باشد) به ندرت در زمان مناسب سر می رسد . طبیعت اصولاً به نیاز انسان (به عشق) توجهی ندارد ؛ آنقدر بی توجهی می کند تا نیازمند عشق است خسته شود. در اینجا نیز ، مانند هزاران نمونه دیگر ، دو نیمه گمشده نبودند که یکدیگر را پیدا کردند. بلکه هر نیمه (یا یکی از نیمه ها) به راه خود رفته ، و تنها وقتی سر می رسید که دیر شده بود. این تاخیرها عاقبت منجر به نتایجی غمبار می شد.
خیلی لطف کردی seymour جان ، واقعا" قابل تحسینی...
JEFF_HARDY جان از شما هم ممنون...
* من "دور از اجتماع خشمگین " از تامس هاردی رو خیلی می پسندم
البته متن اصلی رمان اینه:
Thus the thing began. Had she perceived this meeting's import she might have asked why she was doomed to be seen and coveted that day by the wrong man, and not by some other man, the right and desired one in all respects—as nearly as humanity can supply the right and desired; yet to him who amongst her acquaintance might have approximated to this kind, she was but a transient impression, half forgotten.
In the ill-judged execution of the well-judged plan of things the call seldom produces the comer, the man to love rarely coincides with the hour for loving. Nature does not often say "See!" to her poor creature at a time when seeing can lead to happy doing; or reply "Here!" to a body's cry of "Where?" till the hide-and-seek has become an irksome, outworn game. We may wonder whether at the acme and summit of the human progress these anachronisms will be corrected by a finer intuition, a closer interaction of the social machinery than that which now jolts us round and along; but such completeness is not to be prophesied, or even conceived as possible. Enough that in the present case, as in millions, it was not the two halves of a perfect whole that confronted each other at the perfect moment; a missing counterpart wandered independently about the earth waiting in crass obtuseness till the late time came. Out of which maladroit delay sprang anxieties, disappointments, shocks, catastrophes, and passing-strange destinies.
این پاراگرافی که من گذاشتم ، simplified این متن بالا بود...
نوشته شده توسط Ni_nigc
