زندگی
مثنوی ملتهب خاطره هاست
زندگی مصرع تهایی من زیرباران صمیمیت توست
ووتوازذورترین قایق این ابادی
به من وساحل واین عاطفه نزدیک تری
زندگی درتپش قلب توگم خواهدشد
حافظ وشعروغزلهای مراخواهدبردبه فراسوی غریبانه عشق
لقب زندگی ام درهیجان غم تووشاخه احساس است
زندگی عطرگلستان شقایقهایی ست
که نسیمش همه شب بووی تورامی ارد
بوستان دل من
مثنوی معنوی عشق تواست
که چنین پرباراست
وخدامیداندکه دراین حیرانی
سهم مارا چه کسی خواهدداد
چه کسی خواهد برد