این فرودگاه رو میگم
خرید لپ تاپ استوک
ماهان سرور
آکوستیک ، فوم شانه تخم مرغی ، پنل صداگیر ، یونولیت
دستگاه جوجه کشی حرفه ای
فروش آنلاین لباس کودک
خرید فالوور ایرانی
خرید فالوور اینستاگرام
خرید ممبر تلگرام
[ + افزودن آگهی متنی جدید ]
این فرودگاه رو میگم
Last edited by kiuna; 20-04-2010 at 00:33.
فرودگاه مورد نظر شما princess juliana است. ID:TNCM
چشم حتما تا لندینگ تو مشهد رو براتون می نویسم و اساتید ایرادات رو می گیرند
---------- Post added at 01:04 PM ---------- Previous post was at 01:00 PM ----------
این فرودگاه در جزیره ای به نام Saint Martin واقع شده و این جزیره بخاطر این فرودگاه جزیره عشاق هواپیما هم نامگذاری شده. اسم فرودگاه Princess Juliana International هست و کد ایکائو فرودگاه هم TNCM هست (کد IATA این فرودگاه SXM هست)..gif "N Aggressive (16)")
به قول دوست نازنینم ebicross عزیز: "نیکی و پرسش؟!"
[سلام
نزدیک یک سالی است که دنبال آموزش اف ام سی بودم
بی نهایت از کاری که شروع کردید متشکرم واقا کارتون تک و عالی است انشاالله که در کارهای خیرتان پا بر جا باشید.
ممنون داداش !چشم حتما تا لندینگ تو مشهد رو براتون می نویسم و اساتید ایرادات رو می گیرند
---------- Post added at 01:04 PM ---------- Previous post was at 01:00 PM ----------
این فرودگاه در جزیره ای به نام Saint Martin واقع شده و این جزیره بخاطر این فرودگاه جزیره عشاق هواپیما هم نامگذاری شده. اسم فرودگاه Princess Juliana International هست و کد ایکائو فرودگاه هم TNCM هست (کد IATA این فرودگاه SXM هست).
این ادرسی که گوگل داده درسته برای همینه ؟
وکی پدیا میگه تو فرانسه هستکد:برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
کد:برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
Last edited by kiuna; 21-04-2010 at 09:22.
خوب در ادامه بحث FMC به اینجا رسیدیم که، مسیر پروازی رو برای هواپیما مشخص کردیم. بعد از فشردن کلید EXEC و فعال شدن RTE1 ، صفحه نمایش به صورت زیر در می آید :
حالا خط ششم راست را با عنوان Perf Int که مخفف Performance Initialization هست را انتخاب می کنیم تا به صفحه ای با همین عنوان وارد شویم :
این صفحه یکی از با اهمیت ترین صفحات FMC هست. اولین خط چپ با عنوان GR WT DUAL مربوط به Gross Weight هواپیماست. در خط سوم چپ عنوان ZFW رو مشاهده می کنید که همان Zero Fuel Weight هست، یعنی وزن هواپیما بدون احتساب سوخت. برعکس Gross Weight برابر هست با ZFW بعلاوه میزان سوخت. وارد کردن یکی از ZFW یا GR ضروری است. قبل از اینکه این مقادیر را وارد کنید بوسیله برنامه PMDG Load Manager مقدار مسافر و بار را تعیین کنید.
در اینجا کافیست خط اول چپ را انتخاب کنید، GR و ZFW بطور اتومات وارد می شوند.
در خط دوم چپ میزان سوخت را مشخص کرده. در اینجا دقت کنید که واژه CALC نوشته شده. این بدین معنی است که میزان سوخت هواپیما با توجه به مقصد و وزن هواپیما محاسبه شده. در اینجا بنا به ضرورت می توانید مقدار سوخت دلخواه خودتان را وارد کنید که در اینصورت به جای CALC واژه MAN که مخفف Manually می باشد قرار می گیرد. (برای تغییر میزان سوخت می توانید از منوی Ad-ons و ردیف PMDG و سپس Option میزان سوخت مورد نیاز را انتخاب کنید).
بعد از وارد کردن میزان وزن، نوبت به خط چهارم چپ می رسد که عنوانش : RESERVES می باشد.
در اینجا باید میزان سوخت رزرو یا اضافی را مشخص کرد. مشخص کردن این مقدار بستگی به مقصد های ثانویه (Alternate Destinations) و وضعیت منطقه فرود (از لحاظ اوج گیری های مورد نیاز، ترافیک و هولدینگ های احتمالی) و یا دستورالعمل خط هوایی که برایش پرواز می کنیم دارد. معمولا شرکت های هواپیمایی دستوری با عنوان MDLF دارند که مخفف Minimum Desired Landing Fuel می باشد و به این معنی است که هواپیما باید با حداقل سوخت ممکن فرود بیاید. این قرار داد بیان می کند که میزان سوخت رزرو باید متضمن 45 دقیقه پرواز بیشتر برای پروازهای داخلی و 30 دقیقه پرواز بیشتر برای پروازهای بین المللی باشد. این مقدار معمولا بین 20 تا 25 تعیین می شود. ما در اینجا 20 را وارد می کنیم.
در قسمت که با رنگ آبی مشخص شده (خط پنجم چپ) عنوان Cost Index را می بینیم. این مقدار استانداردی است که توسط ایرلاین به خلبان داده می شود. تنظیم این گزینه باعث می شود پرفورمنس (توانایی های هواپیما) به میزان مورد نظر تنظیم شود. با Cost Index کمتر، صرفه جویی بیشتری در مصرف سوخت می شود و صعودهای طولانی تر، سرعت کمتر و... را سبب می شود. هر چه میزان CI بیشتر باشد، پرفورمنس هواپیما بهتر عمل می کند. این مقدار بین 0 تا 400 متغیر می باشد. در اینجا ما CI را 80 قرار می دهیم.
در خط اول راست، عنوان CRZ ALT را مشاهده می کنید که در واقع Cruise Alt همان ارتفاع کروز می باشد. کروز ارتفاع دلان هوایی است که قرار است در آن پرواز کنیم. هر چند این ارتفاع ممکن است بنا به صلاحدید برج مراقبت و یا براساس قوانینی نظیر RVSM و دیگر قوانین عوض شود اما معمولا ارتفاع پروازی در کروز ثابت می باشد. ارتفاع کروز بالای ارتفاع Transition هست و به همین علت مقدار آن را با FL و سه عدد جلوی آن نشان می دهند. بعنوان مثال 18000 پا را به صورت FL180 نشان می دهند.
قانونی در پروازهای IFR وجود دارد که وقتی به سمت شرق (eastbound) پرواز می کنیم(یعنی بین 0 تا 170 درجه)، باید ارتفاع کروز را فرد در نظر بگیریم و اگر به سمت غرب پرواز می کنیم این ارتفاع را باید زوج در نظر بگیریم. خوب ما به سمت مشهد که در شرق هست می خواهیم پرواز کنیم. پس از یک ارتفاع کروز مثل 170، 190، 210 و... استفاده می کنیم. در اینجا FL210 را انتخاب می کنیم. (در پروازهایی با مسیرهای نزدیک یا ارتفاعات خاص ممکن است ارتفاع کروز زیر ارتفاع transition باشد که در این صورت ارتفاع را به صورت 4 یا 5 عددی در قسمت CRZ ALT وارد می کنیم، مثلا : 9000 یا 11000 را بدون FL می نویسیم).
در خط چهارم راست CRZ CG یا همان Cruise Center of Gravity مشخص شده. که به صورت اتومات مشخص می شود. در پروازهای حرفه ای تر ، خلبان می تواند این مقدار را خود تغییر دهد. این میزان این توانایی را به FMC می دهد تا ماکزیمم ارتفاع و حدود مانور را به منظور جلوگیری از Stall تعیین کند.
در خط پنجم راست Step Size را می بینید که مقدار اولیه ICAO را داراست. این قسمت مربوط به قوانین RVSM و ارتفاعات بالا و پایین 29000 پا می باشد که در اینجا کافیست مقدار 0 را وارد کنیم. (در بحث های تخصصی تر این بحث را باز می کنیم و فعلا این مقدار را صفر در نظر می گیریم.)
خوب حالا وقتش رسیده که خط ششم راست را با عنوان THRUST LIMIT انتخاب کنیم . پنجره زیر باز می شود :
این صفحه شامل محدودیت های قدرت موتورها برای تیک آف و صعود (climb) می باشد. و در هنگام پرواز شامل محدودیت هایی مثل پرواز Economic یا با سرعت CRZ و... هست.
خط اول چپ مربوط به میزان دمای مورد انتظار خلبان است. همان دمایی که از طریق ATIS می شنود و آنرا وارد می کند. با وارد کردن این دما، میزان محدودیت N1 (خط اول سمت راست) تعیین می شود. OAT که در وسط مشخص شده، دمای حال حاظر بیرون هست. ردیف سمت چپ محدودیت های قدرت هواپیما برای تیک آف را نشان می دهد. در این هواپیما TO بجای Take Off نوشته می شود. خطوط 3 و 4 با عناوین TO1 و TO2 دو محدودیت Derate برای تیک آف هستند. اولی به میزان 5% از قدرت موتورهای می کاهد و دومی 15%. این مقادیر بنا به صلاحدید خلبان و طبق تذکرات ایرلاین و برج مراقبت تعیین می شود. مثلا اگر در فاصله کمی از باند تیک آف، مانعی مثل کوه وجود داشته باشد، قاعدتا احتیاج داریم با قدرت بیشتری اوج بگیریم بنابراین از محدودیتی استفاده نمی کنیم. اما فرض کنید مانعی در جلوی باند تیک آف نیست و ما احتیاج به یک گردش به چپ طولانی تر بعد از تیک آف داریم (با توجه به طرح خروجی) بنا براین از Derate یا محدودیت قدرت موتورها استفاده می کینم. در خط دوم چپ، و حالت TO یک تیک آف با قدرت معمولی (بدون Derate) خواهیم داشت.
اگر هر کدام از خطوط سمت چپ را انتخاب کنید عبارت <SEL> به معنی انتخاب آن خط، جلوی آن قرار می گیرد.
در ستون سمت راست محدودیت های Climb را مشخص کرده. CLB حالت عادی صعود است . CLB1 صعود با 10 درصد Derate و CLB2 صعود با 20 درصد Derate می باشد. با انتخاب هر کدام عبارت <ARM> جلوی آن قرار می گیرد که بدین معنی است که زاویه صعود و میزان قدرت موتور با هم تنظیم شده اند.
معمولا با انتخاب محدودیت تیک آف، محدودیت CLB هم اتومات انتخاب می شود.
در اینجا ما TO2 و CLB2 را انتخاب می کنیم :
همانطور که ملاحظه می کنید، در کادر قرمز SEL و ARM مقابل گزینه های مورد نظر قرار گرفته اند. در کادر آبی رنگ، میزان محدودیت EPR یا N1 به 100% کاهش یافته.
حالا با استفاده از خط ششم راست عنوان TAKEOFF را انتخاب می کنیم تا صفحه زیر باز شود :
در خط اول چپ، میزان FLAP مورد نیاز برای تیک آف را مشخص می کنیم. 10 برای اوج گیری با سرعت بیشتر و 20 برای اوج گیری با بار بیشتر . در اینجا میزان فلاپ ها را 20 در نظر می گیریم.
خط دوم چپ مربوط به Acceleration height می شود. این ارتفاعی است که FMC وضعیت هواپیما را (از قبیل میزان قدرت موتور، پیتچ یا زاویه صعود و...) بدست می گیرد و شروع به رسیدن به سرعت و ارتفاع مورد نظر می کند.
خط سوم چپ مربوط به Thrust Reduction می باشد. در اینجا مشخص می کنیم که کی عمل تیک آف پایان یافته و هواپیما عملیات صعود (Climb) را آغاز می کند. مثلا در اینجا مشخص شده وقتی سرعت به محدوده فلاپها در حالت 5 درجه رسید، عمل صعود به ارتفاع کروز را فعال کند که محدودیتش هم CLB-2 می باشد.
خط چهارم مربوط به تنظیم جهت باد و یا جهت Slop می باشد که فعلا صرفنظر می کنیم.
خط پنجم مربوط به وضعیت باند پرواز می شود که در حالت پیشفرض DRY می باشد. اگر باند خیس است، کافیست W را به این خط وارد کنید تا حالت Wet انتخاب شود.
حالا نوبت Vspeed هاست. Vspeed ها سرعت های مناسب برای پرواز را در صفحه نمایش PFD (همان صفحه نمایش اصلی) مشخص می کنند و کمک خلبان به هنگام صعود آنها را برای کاپیتان می خواند (و یا بصورت اتومات خوانده می شود.)
برای اینکه این سرعت ها بصورت اتومات در FMC تعیین گردند، باید Gross Weight، ZFW ، دمای بیرونی (OAT) ، باند پرواز، میزان درجه مطلوب فلاپ ها و محدودیت های قدرت موتورها را قبلا انتخاب کرده باشیم. همان کاری که ما تا بحال انجام دادیم.
حالا در ستون راست این سرعت ها محاسبه شده است ، کافی است یکی یکی این خطوط را انتخاب کنیم تا سرعت ها وارد شوند.
خط اول مربوط به V1 هست. این سرعت، به نقطه بدون بازگشت معروف است. یعنی تا اینجا هواپیما بقدری سرعت گرفته (با توجه به وزن و دیگر پارامترها) که آماده تیک آف است. خلبان با شنیدن V1 و تایید آن، دستش را از روی اهرمهای گاز برمی داردو یوک را می گیرد و آماده تیک آف می شود.
خط دوم مربوط به VR (rotate) می باشد. این سرعت وقتی اعلام می شود، خلبان یوک را به سمت خودش می کشد و عمل تیک آف را انجام می دهد.
خط سوم مربوط به V2 می باشد. خلبان با شنیدن رسیدن به این سرعت مطمئن می شود که Rate و سرعت بلند شدن مثبت بوده و بدور از stall هست و ادامه صعود امکان پذیر است. در واقع سرعت V2 سرعتی است که می گویند اگر ایرادی در یکی از موتور ها یا در این هواپیما در 2 موتور صورت گیرد، هواپیما قادر است ادامه صعود دهد.
بعد از انتخاب Vspeed ها این صفحه به صورت زیر در می آید :
با تنظیم این سرعتها دقت کنید که تغییراتی در ND و PFD صورت می گیرد :
در قسمت قرمز رنگ، مشاهده می کنید که سرعت 122 بعنوان V1 نوشته شده . در قسمت آبی رنگ دقت کنید که با تنظیم سرعت ها و محدودیت قدرت موتورها، مسیر پروازی که ابتدا مشخص کرده بودیم را از یک حالت تیز، به یک حالت دوار تغییر داده است.
حالا می خواهیم Trim مورد نیاز برای تیک آف را داشته باشیم. برای این منظور خط چهارم راست را انتخاب می کنیم. عددی زیر عنوان Trim ظاهر می شود. آن عدد را باید در تنظیمات تریم وارد کنیم. اما چگونه ؟ مثلا در اینجا عدد 3/4 نمایش داده شده. برای تنظیم تریم مورد نظر، صفحه زیر را از منوی مربوطه باز می کنیم:
نشانگر موس را روی نمایش دهنده وضعیت تریمها (کادر قرمز رنگ) نگه می داریم تا مقدار Trim حال حاظر را نشان دهد. با استفاده از Home یا End و یا کلیدهای جوی استیکتان، تریم ذکر شده در FMC را تنظیم کنید.
خوب حالا هواپیما هم مسیر پروازی را دارد، هم وزن و مشخصاتش را ، هم آماده است تا عمل تیک آف را انجام دهد. یکی دو قسمت دیگر از بحث مقدماتی FMC مانده که در بخش بعدی خواهم گفت. و بعد میرویم برای تیک آف.
اگر بحث این بار کمی گیج کننده بود زیاد سخت نگیرید، در طول تمرینها معیارهای عمومی بدستان خواهد آمد. دوستان حرفه ای عزیز هم لطف کنند ایرادات را گوشزد کنند تا منم یاد بگیرم.
---------- Post added at 05:32 PM ---------- Previous post was at 05:29 PM ----------
نه عزیز جان، یک جزیره نزدیک پورتوریکو هست :
کد:برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
Last edited by iq-boy; 21-04-2010 at 17:01.
سلام
آقا تو FSP چجوری میتونم قیمت هواپیما ها رو دستکاری کنم...؟؟
خسته شدم ازبس با B737 پریدم...
سلام به همگی
از دوستان تا به حال کسی اون بسته نرم افزاری FSX که شامل Acceleration هست و اینطور که روی جلدش نوشته شده (( دوبله به فارسی )) هست رو امتحان کرده...؟؟
البته ظاهرا تو فروشگاه p30 world تموم شده ولی من تو یه مغازه دیدمش...ارزشش رو داره برم بخرم...؟؟کد:برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
Acceleration چیکار میکنه...؟؟
FSP روی این نسخه جواب میده...؟؟
1
رابرت جان شما بهتره این نسخه رو نگیری چون بدرد نمیخوره مخصوصا اگه میخواید fsP روش نصب کنید.
---------- Post added at 10:17 PM ---------- Previous post was at 10:14 PM ----------
نظر دوستان راجع به این چیه ؟ به نظر من که عادی نیست حالا نمیدونم!!!؟ ""ولی خودمونیم عکس بسیار زیبایی هست.
در ضمن B777 هم هست.
هم اکنون 1 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 1 مهمان)
قوانين ايجاد تاپيک در انجمن
جواب بصورت نقل قول
نوشته شده توسط arashmaz
.gif "N Aggressive (17)")
