سلام به همه ی دوستان
یه خواهش دارم از بچه های این تاپیک
اگه ممکنه این متنو برام ترجمه کنن ( پای ابرو در میان هست و خیلی نیاز دارم تا 5شنبه شب تموم شه )
هر گونه هزینه ای هم پرداخت میکنم و جبران میکنم این زحمت رو
یه متن حقوقی هست :
Adoption is the act of legally placing a child with a parent or parents other than those to whom they were born. An adoption order has the effect of severing parental responsibilities and rights of the original parent(s) and transferring those responsibilities and rights to the adoptive parent(s).
Adoption for the well-born
Adoption has been called the quintessential American institution, embodying faith in social engineering and mobility.While it is true that the modern form emerged in the United States, civilization has a long history of the practice of adoption. The Code of Hammurabi, for example, details the rights of adopters and the responsibilities of adopted individuals at length while the practice of adoption in ancient Rome is well documented in the Codex Justinianus
Markedly different from the modern period, ancient adoption practices put emphasis on the interest of the adopter, providing a legal tool that strengthened political ties between wealthy families and creating male heirs to manage estates. The use of adoption by the aristocracy is well documented; many of Rome's emperors were adopted sons.
فرزندخواندگی در دوران قدیم، تفاوت بسیاری با زمان حال داشته است : در آن زمان تاکید روی عواملی همچون صرفِ علاقه ی فردی که می خواست فرزندی بپذیرد ، ایجاد اهرم حقوقی و قانونی برای ایجاد اتحاد بین خانواده های متمول ، و فراهم نمودن وراث مذکر برای مدیریت املاک و اموال (در آینده) بود . پذیرفتن فرزندخوانده در بین طبقه اشراف در اسناد و کتب قدیمی به کرات گزارش شده است . بسیاری از امپراطوران روم ، خود فرزندخوانده افراد دیگر بوده اند.
Infant adoption during Antiquity appears rare. Abandoned children were often picked up for slavery and composed a significant percentage of the Empire’s slave supply. Roman legal records indicate that foundlings were occasionally taken in by families and raised as a son or daughter. Although not normally adopted under Roman Law, the children, called alumni, were reared in an arrangement similar to guardianship, being considered the property of the father who abandoned them.
پذیرفتن اطفال بعنوان فرزند خوانده در دوران باستان بندرت صورت می گرفته است (برعکس امروز!) . بچه هایی که از سوی خانواده های خود رها می شدند معمولا بعنوان برده بکار گرفته می شدند و بخش قابل توجهی از جمعیت بردگان امپراطوری را تشکیل می دادند. اسناد حقوقی روم باستان نشان می دهد که اینگونه بچه های بی پدر و مادر ، گاهی توسط خانواده ها پذیرفته شده و بعنوان فرزند آن خانواده بزرگ می شدند. با اینکه چنین کاری طبق قانون روم ، چندان مرسوم نبود ، اما این بچه ها که alumni نامیده می شدند ، تقریبا براساس یک نوع رابطه قیمومیت بزرگ می شدند؛ به این معنا که مالکیت و مسوولیت اصلی آنها همچنان متعلق به پدر اصلی بچه فرض می شد.
Other ancient civilizations, notably India and China, utilized some form of adoption as well. Evidence suggests their practices aimed to ensure the continuity of cultural and religious practices, in contrast to the Western idea of extending family lines. In ancient India , ‘secondary sonship,’clearly denounced by the Rigveda continued, in a limited and highly ritualistic form, so that an adopter might have the necessary funerary rites performed by a son. China had a similar conception of adoption with males adopted solely to perform the duties of ancestor worship.
در دیگر تمدنهای باستانی ، بخصوص هند و چین نیز گونه هایی از فرزندخواندگی وجود داشت . شواهد نشان می دهند که هدف از پذیرفتن فرزندخواندگی ، یک نوع ادای دین و احساس مسوولیت نسبت به آموخته های مذهبی و فرهنگی بوده است (در مقابل ایده غربی که هدف از پذیرفتن فرزندخوانده را گسترش خانواده می دانست) . در هند باستان ، مفهوم "فرزند دوم" که طبق تعلیم هندوها امری غیرقابل قبول بود، همچنان بصورت صوری و تشریفاتی صورت می گرفت ؛ به این خاطر که پسری باشد (پسرخوانده) تا پس از مرگ فرد مراسم مربوط به تشییع و تدفین وی را صورت دهد. در چین قدیم هم برداشت مشابهی در زمینه فرزندخواندگی وجود داشت ؛ به این ترتیب که صرفا فرزندان ذکور پذیرفته می شدند تا به روح نیاکان و درگذشتگان ادای احترام و پرستش کنند.
Forms of adoption
Contemporary adoption practices can be divided into two forms: 1) Open and 2) Closed.
Open adoption allows identifying information to be communicated between adoptive and biological parents and, perhaps, interaction between kin and the adopted person. Rarely, it is the outgrowth of laws that maintain an adoptee's right to unaltered birth certificates and/or adoption records, but such access is not universal (it is possible in a few jurisdictions - including the U.K. and six States in the U.S.). More often, open adoption is an informal arrangement subject to termination by adoptive parents who have sole authority over the child (in some jurisdictions, the biological and adoptive parents may enter into a binding agreement concerning visitation, exchange of information, or other interaction regarding the child, however).
The practice of closed adoption, the norm for most of modern history, seals all identifying information, maintaining it as secret and baring disclosure of the adoptive parents', biological kins', and adoptees' identities. Nevertheless, closed adoption, may allow the transmittal of non-identifying information such as medical history and religious and ethnic background.
Today, as a result of safe haven laws passed by some U.S. states, closed adoption is seeing renewed influence. In safe-haven states, infants can be left, anonymously, at hospitals, fire departments, or police stations within a few days of birth, a practice criticized by some adoptee advocacy organizations as being retrograde and dangerous.
ممنون
خواهشا جواب بدید
نوشته شده توسط bidgol
