چرا ازدواج میکنم / نمیکنم ؟

[M0RTEZA_R]

به نظر منم همینطوره.یعنی اول فکر کنیم ببینیم برای چی میخوایم ازدواج کنیم.نه اینکه چون همه ازدواج میکنن ما هم بریم ازدواج کنیم.

[dsa dsa]

مشکل بسیاری خونه / ماشین و پول است .

بعد می دونی این که می گن اعتماد نیست قضیه اش چیه ؟ پسره همزمان با 10 تا دختره و 1000 تا کار کرده بعد می خواد یه دختر افتاب مهتاب ندیده گیرش بیاد .

نگران نباشید ادم هر چی باشه و هر کاری کرده همان جوری گیرش می اد .

[ghahremanimehdi]

من دوستان متأهل میانه سال(بالای 35) و مسن زیادی دارم. تک و توک افراد مجرد میانه سال هم بینشون هستند.
بی طرفانه قضاوت کنم: متأهل ها خونسردتر، آرامتر و باوقارترند. مجردها پرحرف تر و مقداری عصبی مزاجتر.
از کوزه همان تراود که در اوست. و البته این قضاوت هوز بر مبنای رفتارهای ظاهریه. اینکه ازدواج در طولانی مدت چه تأثیر عمیقی در نهاد انسان میذاره بجای خود.
البته این رو هم در دو مورد دیدم که 1.همسر خیلی پرتوقع و 2.همسری که مشکل روانی داره باعث پیری زودرس و پریشان حالی شدید دو تن از دوستانم شده بود. دوست مورد 2 قیافش کپی عکس اواتارمه.

مطمئننا همینطوره.زن خوب باعث ارامش هست و مردهایی که زن خوب گیرشون میاد در زندگی سریعتر نسبت به مجردها رشد میکنند و همچنین پخته تر عمل میکنند.البته زن پرتوقع و قر قرو دقیقا بر عکس این عمل رو انجام میده. که خوب به نظر من زن خوب هم این دوره زمونه کم گیر میاد.

ولی معمولاً مجردهای میانه سال در امور تخصصیِ کاری دلسوزتر و باسوادِ به روزتری هستند.دنبال آموختنِ بیشتر هستند. برخلاف متأهل ها که بعضاً فسیل متحرک و از دید من تنبل بی مصرفند که البته بخشی از دلیلش میتونه اتکا به فرزندان جوانشون برای انجام بعضی امور تخصصی تر باشه.
در حالیکه مجردها مجبورند متکی به خود باشند.
توجه! : این نتایج بر اساس نگاه به افراد تحصیلکرده ی پخته و سرد و گرم چشیده بود که تأثیر تأهل یا تجرد رو در طولانی مدت میشه روی اونها دید. و ملاک قضاوتم اصلاً افرادی نبود که هنوز در اوایل راه زندگی اند و برای قضاوت کردن اثر تأهل یا تجرد هنوز خیلی زودند.

بله دقیقا همینطوره من هم که الان چند ساله دارم کار میکنم دقیقا به همین موضوع پی بردم.

[hamid_diablo]

من البته ترجیح میدم تا حدود سن 35 یا شاید کمتر مجرد بمونم

اهدافی دارم که اگه بخوام الان تو این سن (24) ازدواج کنم احتمالا به خاطر مشغله فکری که ازدواج برام بوجود میاره شاید هیچوقت نتونم بهشون برسم.دوست دارم حالا حالاها برای تخصص و علاقه مندیهایی که دارم کار کنم و یاد بگیرم

بعدش که تا حدودی به اهداف تحصیلی و کاریم رسیدم انشالله آستین بالا میزنیم

[Mr_100_dolari]

من البته ترجیح میدم تا حدود سن 35 یا شاید کمتر مجرد بمونم

اهدافی دارم که اگه بخوام الان تو این سن (24) ازدواج کنم احتمالا به خاطر مشغله فکری که ازدواج برام بوجود میاره شاید هیچوقت نتونم بهشون برسم.دوست دارم حالا حالاها برای تخصص و علاقه مندیهایی که دارم کار کنم و یاد بگیرم

بعدش که تا حدودی به اهداف تحصیلی و کاریم رسیدم انشالله آستین بالا میزنیم

تایید میشه از سن 30 به بعد میشه به ازدواج فکر کرد و از 32 تا 34 سالگی کار رو یک سره کرد

البته فکر کنم اگر سن 35 سال رو رد کنیم بهتره دیگه قید ازدواج رو بزنیم البته نظرشخصیم هست شاید اشتباه باشه و تا 40 سالگی هم فرصت باشه

[کاربر شماره ی یک]

پر کردن خلا عاطفی با ازدواج یا کارهای مشابه اون کار درستی هست یا نه ؟

[roteal2007]

پر کردن خلا عاطفی با ازدواج یا کارهای مشابه اون کار درستی هست یا نه ؟

احساس وابستگی میاره و بلطبع شکست و ضربه برای طرفین

[کاربر شماره ی یک]

واقعا همسر مناسب من چه کسی است؟!
با کسی ازدواج کنید که عاقل باشد، مومن باشد، صادق باشد، تا حدی زیبا باشد، از خانواده ای اصیل باشد، خوش اخلاق باشد، متعهد باشد، سالم باشد، نجیب باشد، قانع باشد، تحصیل کرده باشد، سازگار باشد، و .... البته همه این معیارها بسیار خوب و پسندیده هستند، اما مشکل اینجاست که چنین انسانی تقریبا هر صد سال یک بار ممکن است روی زمین دیده شود!
ظاهرا معیارهای ما برای انتخاب همسر چندان کاربردی نیست. شاید به همین دلیل است که گاهی در انتخاب همسر اینقدر اشتباه می کنیم. من به اینها می گویم معیارهای استاندارد. اما معیارهای استاندارد برای چه کسانی خوب است؟ برای آدم های استاندارد. اگر شما همان یک نفر هستید که صد سال یک بار دیده می شود، می توانید با همین معیارها برای انتخاب همسر اقدام کنید و دیگر نیازی به خواندن ادامه این مطلب ندارید.
اما در مورد اکثریت جامعه که افرادی عادی مثل من و شما هستند، منطقی ترین معیار انتخاب همسر می تواند این باشد:
با کسی ازدواج کنید که مثل خودتان باشد.
بگذارید با یک مثال شروع کنیم: در دوران مدرسه بهترین و صمیمی ترین دوست شما که واقعا از بودن با او لذت می بردید چه کسی بود؟ بهترین شاگرد کلاس؟ یا کسی که بیشتر از همه به خودتان شبیه بود؟ مطمئنا گزینه دوم را انتخاب می کنید. در موردازدواج هم همین است. شما می خواهید با کسی ازدواج کنید که بتوانید با او کنار بیایید، زندگی کنید، صمیمی شوید و همدیگر را درک کنید؛ نه کسی که تبلور تمام خوبی های دنیاست.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[MOHAMMAD2010]

من نظر سنجی رو تازه دیدم واقع گزینه هایی که الان اول و دوم هستن مهم ترین دلایل هستن ! ( دیگه این همه بحث هم نداره )

[masoudtr]

چرا خانم ها هيچ نظري نميدن؟ يعني اين فروم هيچ کاربر خانمي ندارد؟


کلا خلاهاي عاطفي و نه جنسي,را چجوري ميشه تو کشوري مثل ايران که روابط راحت و آزاد نيست پر کرد؟

هر آدم سالمي احتياج به يک همدم و مونس داره.
بالاخره هر سکه دو رو داره و ممکنه يک رابطه شکست هم داشته باشه.اين درست نيست که اصلا رابطه را بخاطر ترس از شکست شروع نکنيم.
البته من خودم هم بعد از اون ماجراي قبلي که گفتم اصلا ديگه به ازدواج فکر نميکنم( شايد بعدا نظرم تغيير کرد ) ولي فکر ميکنم بايد يک رابطه جديد را شروع کنم.

اگه شخص,مورد نظر چند سال از من بزرگتر باشه ايايجاد ا اين رابطه اشتباه هست؟؟