" مادر"چقدر برايم رنج بردی.
تو با من يک بار ديگر متولد شدی.
کجاست آنهمه خوبی و عشق.
کجاست آن دنيای مهربانی.
بعد از رفتنت چقدر تنها شدم.
انگار هيچکس جز تو ، درد مرا نمی شناخت.
انگار جز تو،
هيچکس مرا دوست نداشت.
انگار بعد تو،
دنيايی وجود نداشت.
تو بودی عشق ابدی من.
بی تو دنيا ديگر صفايی ندارد.
تو رفتی به خواب ابدی.
و من، همه جا.
با چشمهای ژاله باران.
تو را می جويم.
ايکاش صدايم را می شنيدی مادر.
ای بهترين من.
ديدار به قيامت.