1. شروط ضمن عقد از نظر قانونی پیچیدگی های خاص خودشون رو دارند، و خیلی مواقع اصلا قابل اجرا نیستند. تصور اینکه با شروط ضمن عقد میشه تمام ناعدالتی هایی که در حق زنان رو حذف کرد تخیلی بیش نیست.
2. Alimony با مهریه کاملا متفاوت است. Alimony در غرب بعد از طلاق، در صورتی که زن و شوهر مدت طولانی با هم باشند توسط دادگاه تصویب می شود. نه عندالمطالبه است و نه مبلغش قبل از ازدواج مشخص میشه. مثلا اگه یک مرد و زن 10 سال با هم زندگی کرده باشند و متوسط درآمد مرد در این مدت 1000 دلار در ماه باشه و درآمد زن 500 دلار در ماه، دادگاه مرد رو موظف می کنه برای مدت خاص (معمولا نصف مدت ازدواج)، نصف اون مبلغ تفاوت (یعنی 250 دلار در ماه) رو به زن پرداخت کنه. اگه درآمد زن بیشتر باشه، زن باید این تفاوت رو پرداخت کنه.
3. چه جالب. زن باید به بردگی جنسی کشیده بشه تا مرد خودش رو به فساد نکشه

4. بله باید داشته باشه. تصور کنید یک زن 20 سال در خانه بمونه برای زندگیش و بعد از طلاق هیچ حقی نسبت به اموالی که در اون مدت بدست اومده نداشته باشه. البته برای زن ستیز هایی مثل شما این چیزها طبیعت است چون زن حقی نداره در هر صورت. در سیستم غربی در هر صورت اموالی که در مدت ازدواج بدست اومده در صورت جدایی نصف میشه. حالا چه مرد بدست آورده باشه و چه زن.
5. وقتی توصیف منصفانه حقیقت بار منفی داره، شما نباید از شخص توصیف کننده شاکی بشید بلکه باید سیستمی که بهش معتقد هستید و بار منفی داره رو مورد انتقاد قرار بدید.