اگر در سرای سعادت کس است
زگفتار سعدیش حرفی بس است
اگر در سرای سعادت کس است
زگفتار سعدیش حرفی بس است
تو کز محنت دیگران بی غمی نشاید که نامت نهند ادمی
یاران به خدا قسم که اشنایی نکنید از عاشق دلخسته جدایی نکنید
یا اینکه وفا کنید تا اخر عمر یا اینکه از اول اشنایی نکنید
(از برادرم علی شنیدم اینو گفتم زیباست .. بذارم اینجا )
دانه فلفل سياه وخال مه رويان سياه×××هردو جانسوزند اما اين كجا آن كجا؟....خدايا يا وصال يا عدم...عشقت سوزانده دلم را يا الله...
هر كسي كو دور ماند از اصل خويش
باز جويد روزگار وصل خويش
شو قليل النوم مما يهجعون×××باش در اسحار از مستغفرون...خدايا يا وصال يا عدم...
من آنم که بر پای خوکان نریزم
مر این قیمتی در لفظ دری را
اي مرغ سحر تو صبح برخاسته اي×××ماخود همه شب نخفته ايم از غم دوست...خدايا ياتوفيق وصال يا اشاره عدم...
من بيمايه كه باشم كه خريدار تو باشم
حيف باشدكه تو يار من ومن يار تو باشم
هر گز اندر همه عالم نشناسم غم وشادي
مگر آن وقت كه شادي خورو غمخوار تو باشم
گذر از دست رقيبان نتوان كرد به كويت
مگر آن وقت كه در سايۀ زنهار تو باشم
خاك بادا تن سعدي اگرش تو نپسندي
كه نشايد كه تو فخر من و من عار تو باشم
...
با سلام
مي تـراويــــد آفــتـــــاب از بــوتـــه هـــا
ديــــدمـش در دشـــــت هــاي نـــم زده
مـســـــت انــدوه تــمــاشــــاي يــار بـاد
مـويـش افـشــان گـونه اش شـبـنـم زده
لالـه اي ديــديــم لـبـخـــنـدي به دشــت
پـرتــــو يــي در آب روشــن ريــخـــتـــــه
او صــــدا را در شـــيـــار بــاد ريــــخــــت
جــلــوه اش بــا بــوي خـــاك آمـيــخـتــه
رود تـــــابـــان بـــــود و او مــــوج صــــدا
خـيـره شـد چــشـمـان مــا در رود وهـم
پــرده روشــن بـود او تــاريــــك خـوانــــد
طــــرح هـــا دردســـــت دارد دود وهـــم
چشـم من بـر پـيـــكرش افـــتاد گــفـــت
آفـــت پــــژمــــردگـــــي نــــزديــــــك او
دشــــت دريـــــاي تـپــش آهـــنـگ نـــور
ســـــايــــه مــيــزد خـــنــــده تاريــــك او
غبار لبخند از سهراب سپهری
Last edited by FX64 Dual Core; 08-08-2006 at 03:29. دليل: تنظیم و قالب بندی
هم اکنون 1 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 1 مهمان)