اصطلاحات مفید پزشکی

[raz72592]

تخمدان یک تخمک را در هر ماه تولید می کند. و این فرایند سیکل قاعدگی ماهانه در زن است. تخمک در داخل کیسه ای به نام فولیکول (follicle) محبوس است.
تخمک در داخل تخمدان رشد می کند تا زمانی که رحم برای پذیرش آن آماده شود. مخاط رحم در این دوره ضخیم شده و خودش را برای حاملگی آماده می کند.
این سیکل هر ماه اتفاق می افتد و با لقاح پیدا نکردن تخمک خاتمه می یابد . همه محتویات رحم اگر تخم لقاح پیدا نکند خارج می شود و این فرایند سیکل قاعدگی نامیده می شود.
در تصویر سونوگرافی ، کیست تخمدان شبیه حباب دیده می شود . این کیست محتوی مایع است و به وسیله یک دیواره نازک احاطه می گردد. این نوع کیست ، کیست فانکشنال یا عملی تخمدان یا کیست ساده نامیده می شود.
[][/URL]
علائم كيست تخمدان :
تنها علائم كيست تخمدان دردهاي لگني و عقب افتادن زمان عادت ماهانه است و در اغلب موارد ، فرد هيچ دردي را در بدن خود حس نمي كند ، اما زماني داراي علامت ميشود كه كيست دور پايه خود پيچ مي خورد و كيست تورسيون پيدا كرده و در اين شرايط مريض درد زيادي دارد .
كيست تخمدان اغلب باعث ايجاد چاقي، عضلات و استخوان هاي درشت، رويش مو بر روي صورت و بدن، خصوصيات مردانه، آكنه و عادت ماهيانه نامنظم مي شود.
كيست تخمدان باعث ناباروري، افزايش ابتلا به ديابت، سكته ها، حملات قلبي و سرطان رحم مي شود. يك تحقيق در ايتاليا نشان داد مصرف داروي گلوكوفاژ( متفورمين) و رژيم غذايي كه داراي كربوهيدرات هاي كامل ( مانند غلات كامل و سبوس دار) باشد، اين بيماري را درمان مي كند.
مطالعات ثابت كرده است داروها و رژيمي كه براي درمان ديابت استفاده مي شوند و همچنين داروهايي كه از عمل هورمون هاي مردانه در زنان جلوگيري مي كنند، باعث جلوگيري از عوارض اين بيماري مي شوند .
عوارض اين بيماري شامل ديابت، حملات قلبي، چاقي، خصوصيات مردانه مانند رويش مو بر روي بدن، جوش زدن، عضلات و استخوان هاي درشت مي باشند و پروژسترون(هورمون زنانه) باعث پيشگيري از ابتلا به سرطان رحم مي شود.

[raz72592]

يك دختر بعد از تولد ۴ ميليون تخمك دارد كه هر ماه يكي از تخمك ها در يك فرد سالم بعد از طي مراحلي كامل مي شود و به داخل رحم پرتاب مي رود.
در افرادي كه تخمك كامل شده ولي به داخل رحم پرتاب نمي رود، بيماري كيست تخمدان ديده مي شود. افزايش مقدار انسولين و هورمون مردانه در اين بيماري باعث مي شود، تخمدان ها هورمون مردانه ساخته و باعث پيدايش آكنه و موهاي ضخيم و تيره رنگ بر روي بدن شود.
گلوكوفاژ ،Actos وAvandia داروهايي هستند كه باعث كاهش مقدار انسولين و كاهش هورمون مردانه ( تستوسترون) در خون مي شوند.
بنابراين بايستي در اين بيماري رژيم غذايي بر اساس غلات و دانه هاي كامل و سبوس دار باشد و مصرف محصولات فرآوري شده و پخته مثل انواع شيريني و ماكاروني محدود شود.
همچنين داروهايي كه مانع از عمل هورمون مردانه در بدن مي شوند، باعث كاهش ويژگي هاي مردانه و كاهش كلسترول مي شوند و به حمل تخمك ها از تخمدان به رحم كمك مي كنند، ولي داروهاي ضد ديابت در مؤثرترند.
اين بيماري احتمال ابتلاء به سرطان رحم را افزايش مي دهد، بنابراين داروهاي ضد بارداري كه داراي هورمون پروژسترون هستند براي اين افراد تجويز مي شوند و اگر اضافه وزن دارند، بايستي وزن خود را كاهش دهند.
اگر فكر مي كنيد دچار اين عارضه هستيد و يكي از علائم ذكر شده در بالا را داريد حتماً با مراجعه به پزشك زنان، يك سونوگرافي از تخمدان ها و رحم انجام دهيد.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
حتي اگر شما مبتلا به كيست تخمدان نباشيد، ممكن است يكي از علائم بالا را داشته باشيد.

[raz72592]

برنامه غذايي كه شما در اين شرايط بايستي رعايت كنيد به صورت زير است: ۱. عدم مصرف يا مصرف كم: انواع شيريني و كيك و كلوچه- ماكاروني ها- غذاهايي كه شكر به آنها اضافه شده است- آبميوه هاي مصنوعي مثل انواع سانديس- نوشيدني هايي مثل نوشابه- نان هاي سفيد.
۲. مصرف ميوه و سبزيجاتي مثل هويج، فلفل، كاهو، كلم، اسفناج و…
همچنين قبل از هر وعده غذايي داروي ضد ديابت گلوكوفاژ( متفورمين) را مصرف كنيد.
روشها درمان :
درمان كيست هاي فيزيولوژي كه اغلب كيستهاي تخمدان در زنان از اين نوع است با تجويز قرص ضدبارداري LD و HD‌ درمان ميشود و در اين روش با مصرف قرص ، فعالتي هورموني تخمدان متوقف شده و كيست كوچك ميشود و زماني كه تخمك گذاري صورت نمي گيرد ، كيست هم به وجود نمي آيد . اين كيست ها اغلب پس از گذشت يك تا ۳ ماه كوچك ميشود و از بين ميرود .
اما در نوع اندومكسيوما كه داخل آنها پر از خون است ، درمان با روشهاي دارويي مؤثر نبوده و مريض بايد لاپاروسكوپي شود و اين عمل همراه با بيهوشي است و البته بايد توجه داشت چنانكه كيست هاي فيزيولوژي هم بعد از گذشت ۲ تا ۳ ماه كوچك نشوند ، حتماً بايد عمل لاپاروسكوپي درباره آنها صورت بگيرد .
چه عواملی سبب ایجاد کیست های تخمدان می شوند؟
کیست های تخمدان به دلایل متعددی ایجاد می شوند. شایع ترین نوع، کیست فولیکولار است که از رشد یک فولیکول نتیجه می شود. فولیکول یک کیسه پر از مایع طبیعی است که حاوی یک تخمک است. کیست های فولیکولار هنگامی که فولیکول در طی چرخه قاعدگی بیش از حد طبیعی رشد می کند و برای آزاد سازی تخمک باز نمی شود تشکیل می شود. معمولاً کیست های فولیکولار در طی چند روز تا چند ماه به خودی خود برطرف می شوند. کیست ها می توانند در اثر جراحت یا نشت عروق خونی کوچک به درون کیسه تخمک حاوی خون باشند (کیست های هموراژیک یا اندومتریوئید). گاه گاه بافت های تخمدان برای تشکیل بافت های دیگر بدن مانند مو یا دندان به صورت غیر طبیعی رشد می کنند. کیست هایی با این بافت های غیر طبیعی کیست های درموئید نامیده می شوند.
علایم کیست های تخمدان چه هستند؟
بیشتر کیست ها هرگز مشخص نمی شوند و بدون اینکه زنان بدانند که به این کیست ها مبتلا هستند برطرف می شوند. هنگامی که یک کیست علایم ایجاد می کند، درد در شکم یا لگن شایع ترین علامت است. درد می تواند در اثر پارگی کیست، رشد سریع و اتساع آن، خون ریزی به درون کیست یا پیچ خوردن کیست در اطراف منبع خونی آن ایجاد شود.
کیست های تخمدان چگونه تشخیص داده می شوند؟
بیشتر کیست ها به وسیله اولتراسوند تشخیص داده می شوند که بهترین تکنیک تصویربرداری برای شناسایی کیست های تخمدانی است. اولتراسوند یک روش تصویربرداری است که از امواج صوتی برای ایجاد تصاویری از ساختمان های درون بدن استفاده می کند. تصویربرداری اولتراسوند بدون درد است و هیچ ضرری ندارد.
هم چنین می توان کیست ها را با روش های دیگر تصویربرداری مانند اسکن CAT یا اسکن MRI شناسایی کرد.
[[/URL]

[raz72592]

پزشک چگونه می تواند تصمیم بگیرد که یک کیست تخمدانی خطرناک است؟
اگر زنی در دهه چهارم زندگی خود یا حتی جوان تر باشد و قاعدگی های منظم داشته باشد،، بیشتر توده های تخمدانی «کیست های تخمدانی عملکردی» خواهند بود که در حقیقت غیر طبیعی نیستند. این کیست ها با جریان تخمک گذاری که در چرخه قاعدگی رخ می دهد ارتباط دارند و معمولاً در طی چرخه قاعدگی بعدی خود به خود ناپدید می شوند.
بنابراین به خصوص در زنانی که در دهه دوم و سوم زندگی خود هستند این کیست ها در چند چرخه قاعدگی بررسی می شوند تا مشخص شود آیا از بین رفته اند یا نه. چون قرص های ضد بارداری خوراکی تا حدودی با جلوگیری از تخمک گذاری عمل می کنند، پزشکان انتظار نخواهند داشت که زنان مصرف کننده ضد بارداری های خوراکی «کیست های تخمدانی عملکردی» داشته باشند. بنابراین ممکن است به زنانی که در حین مصرف قرص های ضد بارداری خوراکی به کیست های تخمدان مبتلا می شوند توصیه شود که به جای پایش از طریق اولتراسوند لگن یا جراحی، معاینه شوند.
عوامل دیگری نیز وجود دارند که در کنار سن زن یا مصرف ضد بارداری های خوراکی به ارزیابی کیست های تخمدانی کمک می کنند. کیستی که در اولتراسوند شبیه یک کیسه ساده پر مایع به نظر می رسد، در مقابل کیستی با بافت سخت در داخل آن، به احتمال زیاد خوش خیم است. بنابراین اولتراسوند نیز در تشخیص این که تومور تخمدانی جدی است یا نه نقش دارد.
سرطان تخمدان در زنان جوان تر از ۴۰ سال نادر است. کیست های تخمدانی که پس از ۴۰ سالگی ایجاد می شوند نسبت به قبل از آن شانس بالاتر سرطانی بودن را دارند، اگرچه بیشتر کیست های تخمدان حتی پس از ۴۰ سالگی خوش خیم هستند. آزمون خونی CA-۱۲۵ می تواند به عنوان مشخصه ای برای سرطان تخمدان به کار رود، اما غیر طبیعی بودن آن همیشه به معنی وجود سرطان نیست. اولاً بسیاری از بیماری های خوش خیم در زنان در سنین باروری می تواند سبب افزایش CA۱۲۵ شود، بنابراین CA-۱۲۵ یک آزمون اختصاصی به خصوص در زنان جوان نیست. عفونت های لگن، فیبروئید های رحم، بارداری، کیست های خوش خیم تخمدان (هموراژیک) و بیماری های کبد همگی بیماری هایی هستند که ممکن است در غیاب سرطان تخمدان سطح CA-۱۲۵ را افزایش دهند. ثانیاً حتی در صورت ابتلا زن به سرطان تخمدان، تمام این سرطان های تخمدان سبب افزایش سطح CA-۱۲۵ نمی شود. علاوه براین، سطوح CA-۱۲۵در زنان مبتلا به سرطان سینه، ریه و پانکراس نیز به صورت غیر طبیعی بالا می رود.

[raz72592]

کیست های تخمدان چگونه درمان می شوند؟
بیشتر کیست های تخمدان در زنان در سنین باروری کیست های فولیکولار هستند که به طور طبیعی در عرض ۱ تا ۳ ماه از بین می روند. اگرچه ممکن است این کیست ها پاره شوند، به ندرت علائم ایجاد می کنند. این کیست ها خوش خیم هستند و مشکلاتی ایجاد نمی کنند. در زنانی که هیچ علائمی ندارند این کیست ها را می توان همزمان در طی آزمایش لگن تشخیص داد. تمام زنان در مقاطعی از زندگی به کیست های فولیکولار مبتلا می شوند.
در زنان در سنین باروری، معاینه کیست فولیکولار معمولاً در چند چرخه قاعدگی انجام می شود زیرا در این گروه سنی این کیست ها شایع و سرطان تخمدان نادر است. گاهی اوقات کیست های تخمدانی در زنان غیر یائسه حاوی مقداری خون است که کیست های هموراژیک نامیده می شوند. کیست های هموراژیک به سرعت برطرف می شوند.
به منظور تعیین استراتژی درمانی برای کیست های تخمدان از اولتراسوند استفاده می شود زیرا این روش می تواند به تشخیص این که این کیست، کیست ساده یا ترکیبی است کمک کند. کیست ساده که در بیماری های خوش خیم دیده می شود فقط حاوی مایع بوده و بافت جامد ندارند اما کیست ترکیبی بافت جامدی دارد که به پایش و احتمالاً جراحی نیاز دارد.
به طور خلاصه درمان ایده آل کیست های تخمدان به سن زن، اندازه کیست (و تغییر اندازه) و ظاهر کیست در اولتراسوند بستگی دارد.
درمان می تواند شامل معاینه ساده یا ارزیابی آزمون های خونی مانندCA-۱۲۵ باشد که به تشخیص پتانسیل ابتلا به سرطان کمک می کند.
در صورت ایجاد درد شدید، از بین نرفتن خود به خود یا مشکوک بودن تومور، می توان آن را با لاپاراسکوپی یا در صورت نیاز با لاپاراسکوپی باز خارج کرد. به مجرد خارج کردن کیست، تومور به یک پاتولوژیست ارجاع داده می شود تا به منظور تشخیص نهایی نوع کیست موجود، بافت را در زیر میکروسکوپ آزمایش کند.

[raz72592]

سه علت مهم كم شنوايي كودكان
سه علت مهم كم شنوايي كودكان شامل موارد زیر است:
۱- اوتيت مياني (عفونت هاي گوش) ۲،- علل مادرزادي ، ۳- علل اكتسابي.
**اوتيت مياني
اوتيت مياني التهاب در گوش مياني (ناحيه پشت پرده گوش) است كه معمولاً همراه با ترشح مايع در آن ناحيه مي باشد. اين مايع ممكن است عفوني باشد (يا نباشد).
علائم، شدت، ميزان تكرارپذيري و طول مدت بيماري متفاوت است. ممكن است از مايع غيرعفوني، روشن و رقيق بدون درد و تب و تنها كمي كاهش شنوايي تا حمله هاي تكرار شونده همراه با مايع چسبنده غليظ در گوش و برخي شكايات ديگر نظير كم شنوايي دائمي متغير باشد.
تقريباً همه انواع اوتيت همراه با كم شنوايي نوساني انتقالي اند. در حقيقت اوتيت مياني، شايع ترين علت كم شنوايي در كودكان خردسال است.
ميزان شيوع اوتيت مياني تا چه حد است؟
اوتيت مياني غالباً در كودكان ايجاد مي شود. درحقيقت، اوتيت مياني، پس از سرماخوردگي معمول، دومين بيماري شايع كودكان پيش دبستاني است. ۵۰درصد از كودكان تا سن يك سالگي حداقل يك بار دچار اين بيماري شده اند.
۳۵ درصد كودكان در سنين بين يك تا سه سالگي دوره هاي تكرار شونده اي از اوتيت مياني داشته اند. در كودكان مدرسه رو، تخمين زده مي شود ساليانه ۵ ميليون روز تحصيلي به دليل ابتلاء كودكان به اين بيماري از دست داده مي شود.
به چه دليل اوتيت مياني تا اين حد در كودكان شايع است؟
شيپور استاش مجرايي است كه از يك سو به گوش مياني و از سوي ديگر به پشت حلق راه دارد. اين مجرا در كودكان كوچكتر و نسبتاً افقي تر از بزرگسالان است. از اين رو در شرايطي نظير عفونتها و لوزه سوم بزرگ، به سادگي بسته مي شود. تا زماني كه كودك بزرگتر نشود و زاويه و اندازه شيپور استاش تغيير نكند، كودك نسبت به اوتيت مياني آسيب پذيرتر از افراد بزرگسال است.
اوتيت مياني به چه ترتيب ممكن است منجر به كم شنوايي شود؟
سه استخوان بسيار ريز درون گوش مياني، ارتعاشات صوت را از پرده گوش به گوش مياني منتقل مي كنند. در صورت وجود مايع در گوش مياني، انتقال ارتعاشات به صورتي كارآ صورت نمي گيرد و انرژي صوتي از بين مي رود در نتيجه كم شنوايي ملايم يا حتي متوسط ايجاد مي شود. بنابراين اصوات گفتاري گنگ و غيرقابل شنيدن مي شوند.
معمولاً اين نوع كم شنوايي، از نوع انتقالي و موقت است. اما در صورتي كه اوتيت مياني مرتباً تكرار شود، صدماتي به پرده گوش، استخوانهاي گوش يا حتي عصب شنوايي وارد شده و ممكن است منجر به كم شنوايي حسي و عصبي و دائمي شود.
آيا كم شنوايي ناشي از اوتيت مياني مي تواند سبب اختلال در زبان و گفتار كودك شود؟
كودكان، زبان و گفتار را از طريق گوش دادن به صحبتهاي ديگر افراد مي آموزند. در اين روند چند سال نخست زندگي هر كودك، حائز اهميت حياتي است.
در صورت وجود كم شنوايي، كودك از تجربيات آموزشي زباني، بهره كامل نمي برد. در نتيجه، ممكن است در رشد زبان و گفتار خود دچار تأخير چشمگيري شود.
اوتيت مياني غيرعفوني، مشكل ويژه اي به همراه دارد زيرا معمولاً علائم درد و تب وجود ندارد. از اين رو، ممكن است هفته ها و ماهها بگذرد و والدين شكي به وجود اين مشكل نبرند. در طي اين زمان ممكن است كودك به دليل از دست دادن شنوايي، دچار اختلال در رشد هنجار زبان و گفتار شود.
ممكن است كودك به دليل از دست دادن شنوايي، دچار اختلال در رشد هنجار زبان و گفتار شود. از كجا مي توان متوجه شد كودك دچار اوتيت مياني شده است يا خير؟
حتي در صورت عدم وجود تب و درد، علائم ديگري وجود دارد كه حاكي از وجود مايع مزمن يا تكرار شونده در گوش كودك است:
ـ بي توجهي ـ بلند كردن غيرمعمول صداي راديو و تلويزيون ـ متوجه جهت اصوات نشدن ـ بي حال و بي توجه بودن ـ تند خويي بي دليل ـ كشيدن و خاراندن گوشها.
در صورتي كه تصور كنيم اوتيت مياني سبب اختلالي در شنوايي، زبان يا گفتار فرزندمان شده است، بايد چه كار كنيم؟
عفونتهاي گوش نياز به توجه فوري به ويژه از سوي پزشك متخصص كودكان يا گوش و حلق و بيني دارد. اگر كودك شما دچار عفونت گوش مي شود و يا مايع مزمني در گوش وي ايجاد مي شود، با دو متخصص ديگر نيز بايد مشورت كنيد: شنوايي شناس و آسيب شناس گفتار و زبان.
شنوايي شناس شدت هر گونه ضايعه شنوايي را- حتي در كودكان خيلي كوچك و يا كودكان مشكل دار- ارزيابي مي كند و مشخص مي كند آيا ضايعه اي در گوش مياني كودك وجود دارد يا خير.
آسيب شناس گفتار و زبان مهارتهاي ويژه زباني و گفتاري كودك را تعيين و در صورت نياز برنامه هاي اصلاحي ضروري را پيشنهاد مي كند.
آيا پزشك كودك، او را به اين متخصصين ارجاع خواهد داد؟
شما به عنوان والدين كودكتان، بهترين فردي هستيد كه متوجه شنوايي ضعيف وي مي شويد.

[raz72592]

كم شنوايي هاي مادرزادي
(كم شنوايي هايي كه به هنگام تولد يا از آن زمان به بعد وجود دارند)
اصطلاح «كم شنوايي مادرزاد» آن دسته از كم شنوايي هايي است كه به هنگام تولد وجود دارند و شامل كم شنوايي هاي ارثي يا كم شنوايي هايي مي شود كه ناشي از ديگر عوامل- پيش از تولد يا به هنگام تولد-اند.
عوامل ژنتيكي
به نظر مي رسد بيش از۵۰ درصد از تمامي كم شنوايي هاي مادرزادي كودكان مربوط به عوامل ژنتيكي باشد. كم شنوايي هاي ژنتيكي ممكن است اتوزوم غالب، اتوزوم مغلوب يا وابسته به جنس باشند. در كم شنوايي هاي اتوزوم غالب، يكي از والدين كه حامل ژن كم شنوايي و خود، كم شنواست، آن را به كودك خود منتقل مي كند. در اين موارد حداقل۵۰ درصد احتمال دارد كودك نيز كم شنوا شود. اين احتمال زماني بيشتر مي شود كه هر دو والد داراي ژن غالب (كم شنوا) باشند و يا پدر بزرگ و مادر بزرگ يكي از والدين كم شنوايي ژنتيكي داشته باشند. از آنجا كه معمولاً حداقل يكي از والدين كم شنواست، انتظار مي رود كودك دچار كم شنوايي باشد.
در كم شنوايي هاي اتوزوم مغلوب هر دو والد كه نوعاً داراي شنوايي هنجاراند، حامل ژن مغلوب مي باشند. در اين موارد احتمال كم شنوا شدن كودك، ۲۵% است. از آنجا كه هر دو والد شنوايي هنجار دارند و هيچ يك از اعضاي خانواده كم شنوا نيستند، هيچ انتظاري نمي رود كه كودك كم شنوايي داشته باشد. تقريباً ۸۰% از كم شنوايي هاي ارثي، اتوزوم مغلوب اند.
در كم شنوايي هاي وابسته به جنس، مادر حامل ژن مغلوب كم شنوايي بر روي كروموزوم جنسي است و آن را به پسران خود- و نه دخترانش- منتقل مي كند. اين نوع كم شنوايي نادر است و تنها در ۲درصد كم شنوايي هاي ارثي وجود دارد.
كم شنوايي يكي از علائم مشخصه برخي از انواع سندرم هاي ژنتيكي است. مثال هايي از اين سندرم ها عبارتند از: سندرم داون (وجود ناهنجاري در يكي از ژن ها)، سندرم آشر( اتوزوم مغلوب)، سندرم تريچر كولنيز( اتوزوم غالب)، سندرم الكل نوزادي (ناهنجاري ژنتيكي)، سندرم كروزون (اتوزوم غالب) و سندرم آلپورت (وابسته به جنس).
ديگر علل كم شنوايي هاي مادرزادي
اين گونه كم شنوايي ها كه ارثي نيستند شامل بيماري ها، عفونتها و شرايط خاص پيش از تولد هستند كه به هنگام تولد يا به فاصله اندكي پس از آن ايجاد مي شوند. اين شرايط منجر به كم شنوايي هاي حسي عصبي ملايم تا عميق مي شوند. مثال هايي از اين دست عبارتند از:
- عفونتهاي داخل رحمي شامل سرخجه، سيتومگالوويروس، ويروس هرپس - مشكلات مربوط به عامل Rh خون - نارس بودن - ديابت مادرزاد - توكسمي در طول بارداري - فقدان اكسيژن (آنوكسي) - سيفليس - بدشكلي هاي ساختارهاي گوش

[raz72592]

كم شنوايي هاي اكتسابي
كم شنوايي هاي اكتسابي، كم شنوايي هايي است كه پس از تولد- در هر زماني در طول زندگي فرد- ايجاد شوند و علت آن بيماري ها، صدمات و شرايط خاص اند. مثال هايي از شرايط
ايجاد كننده كم شنوايي در كودكان عبارتند از:
- عفونت هاي گوش (اوتيت مياني) ـ داروهاي اتوتوكسيك(صدمه به سيستم شنيداري) - مننژيت - سرخك - انفسفاليت - آبله مرغان - آنفلوانزا - سرخجه - ضربه به سر - قرار گرفتن در معرض اصوات بلند. شنوايي يکي از حواس برتر انسان است . محروم بودن از حس شنوايي فقط به مفهوم نشنيدن صدا نيست ، بلکه ماحصل اين محروميت ، موجب عدم دستيابي به بسياري از تجربيات مفيد و اميد بخش زندگي فردي و اجتماعي مي شود تا جايي که ممکن است فرد را از مسير موفقيت دور نمايد . توجه به اين مسئله ، که صحبت کردن امري اکتسابي است و انسان از راه شنيدن ، زبان محيط اطراف خود را فرا گرفته و سپس قادر به تکلم مي گردد ، اهميت ويژه اين حس را نشان مي دهد . لذا بدون شنيدن ، گفتار به وجود نخواهد آمد و به همين علت ، کودکان و افراد ناشنوا قادر به تکلم نيستند. اما نکته قابل تأمل اين است که چطور مي توانيم از ايجاد کم شنوايي و به دنبال آن عدم تکلم جلوگيري وپيشگيري کنيم . “پيشگيري از کم شنوايي”
والدين بايد قبل از بچه دار شدن ، اين مساله را در نظر بگيرند و نسبت به آن اطلاعات و آگاهيهاي لازم را کسب کنند ؛ آنها مي توانند با رعايت موارد زير ، احتمال تولد فرزند کم شنوا يا سخت شنوا را کاهش دهند :
۱-انجام مشاوره ژنتيکي قبل از ازدواج . ۲-RH انجام آزمايشات خوني و بررسي عامل “. ۳- مشاوره با پزشک قبل از بارداري در صورت ابتلاء به بيماري مزمن يا خاص . ۴- مصرف نکردن دارو ، بدون تجويز پزشک در دوران بارداري . ۵- جلوگيري از ضربات فيزيکي و مکانيکي در دوران بارداري. ۶- مراقبت جهت پيشگيري از ابتلاء به بيماريهاي مختلف در دوران بارداري . ۷- مبادرت به زدن واکسن سرخجه قبل از بارداري و … “عوامل احتمال کم شنوايي بعد از تولد”
فاکتورهاي دوران نوزادي ( از تولد تا يک ماهگي ) که خطر ابتلاء به کم شنوايي را افزايش مي دهند عبارتند از:
۱- سابقه خانوادگي درخصوص وجود کم شنوايي مادرزادي حسي يا عصبي. ۲- عفونتهاي دوران نوزادي مانند سيفليس و سرخجه. ۳- وزن کمتر از ۱۵۰۰ گرم نوزاد هنگام تولد . ۴- زردي دوران نوزادي در حدي که منجر به تعويض خون شود. ۵- مصرف داروهايي که اثر تخريبي روي شنوايي دارند . مانند آمينو گليکوزيدها ( خبتامايسين، توبرامايسين، کاتامايسين و استرپتومايسين، هنگامي که به صورت دوره اي و طولاني مدت مصرف شود . ) ۶- مننژيت باکتريايي. ۷- وجود نشانه هاي غير طبيعي يا اختلالاتي که با شنوايي مرتبط است . ۸- نگهداري نوزاد در بخش مراقبتهاي ويژه نوزادان بيش از ۵ روز.
فاکتورهاي دوران کودکي ( يک ماهگي تا سه سالگي ) که خطر ابتلاء به کم شنوايي را افزايش مي دهند عبارتند از :
۱. نگراني والدين نسبت به تأخير زبان آموزي و تکلم ، با توجه به سن کودک. ۲. مننژيت باکتريايي و عفونتهاي مرتبط با کاهش شنوايي . ۳. ضربه به سر که با کاهش هوشياري کودک يا شکستگي جمجمه همراه باشد . ۴. مصرف داروهايي که اثر تخريبي بر روي شنوايي دارند مانند آمينو گليکوزيدها به مدت طولاني . ۵. عفونتهاي مزمن گوش مياني و تجمع مايع در گوش مياني بيش از ۳ ماه . ۶. اختلالاتي مانند شکاف کام که عملکرد شيپور استاش را مختل مي کند . ۷. وجود سابقه کاهش شنوايي دائم يا پيشرونده در فاميل . ۸. بيماريهاي دوران کودکي مانند اوريون ، مننژيت ، مخملک. ۹. آسيب هاي دوران کودکي به ويژه شکسستگي جمجه، برخورد اجسام تيز با سر يا گوش، قرار گرفتن در معرض اصوات بلند و… .
اگر کودک شما داراي يکي از فاکتورهاي فوق باشد ، نسبت به ابتلاء به کم شنوايي در معرض خطر بيشتري قرار دارد شما دراين رابطه بايد با يک متخصص گوش و حلق بيني و يک کارشناس شنوايي شناسي ( اديولوژيست ) مشورت نماييد و در صورت تشخيص ، بايد از کودک شما ارزيابي کامل شنوايي به عمل آيد .

[raz72592]

عوارض ناشي از وجود کم شنوايي دائم”
اگر کودک شما يا هر فرد ديگري مبتلا به کم شنوايي باشد و براي تشخيص ، درمان و توانبخشي آن اقدام نکنيد ، پس از گذشت زمان کمي به عوارض ناشي از کم شنوايي نيز مبتلا مي شود . اين عوارض عبارتند از :
تأخير در رشد طبيعي گفتار و زبان ، اختلالات توليدي گفتار ، اختلال در روان بودن گفتار ، اختلال در صرف و نحو زبان ، اختلال در ارتباط گيري، اختلال عاطفي - رفتاري ، اختلال در تفکر ، تاخير در رشد اجتماعي - فرهنگي ، اختلال در يادگيري و افت تحصيلي ، اختلال خواندن و نوشتن ، اختلال در حافظه شنيداري ، بروز ناتوانيهاي درکي - شنيداري ، کاهش ذخيره لغات و …
“درمان و توانبخشي”
پس از ارزيابي شنوايي ، متخصص شنوايي شناسي ، درباره وضعيت شنوايي کودکتان با شما صحبت خواهد کرد . برخي اختلالات شنوايي ، مانند اوتيت گوش مياني و گوش خارجي به وسيله دارو قابل درمان است ، اما برخي ديگر از اختلالات شنوايي ، مانند کاهش شنوايي حسي - عصبي قابل درمان دارويي نيست و فرد بايد در پروسه توانبخشي قرار گيرد . در تعريف ، توانبخشي عبارت است از مجموعه خدمات پزشکي ، اجتماعي ، رواني ، حرفه اي و آموزشي که به منظور باز تواني فرد اجرا مي شود تا کارايي فرد به بالاترين حد ممکن برسد و بتواند به طور مستقل در جامعه زندگي کند .
با پيشرفتهاي به عمل آمده در زمينه فن آوري ، در سالهاي اخير ، فراهم آوردن اطلاعات گفتاري به وسيله سمعک ، حتي براي کودکاني که مبتلا به شديدترين ميزان نقص شنوايي باشند نيز ممکن گرديده است . سمعکها مؤثرترين راهکار و بهترين تدبير درماني براي اغلب افراد مبتلا به کم شنوايي مي باشند . خصوصيات الکترواگوستيکي سمعک ، بايد با خصوصيات باقي مانده شنوايي فرد مبتلا به کم شنوايي ، تطبيق داده شده و سمعک براي گوش آن فرد تنظيم شود . لذا فرد مبتلا به کم شنوايي نمي تواند هر سمعکي را استفاده نمايد ، بلکه براي تجويز و تنظيم سمعک بايد به متخصص اديولوژيست مراجعه کند

[raz72592]

آبسه پستان
آبسه‌ پستان‌ عبارست‌ است‌ از يك‌ ناحيه‌ عفوني‌ شده‌ بافت‌ پستان‌ كه‌ در اثر مبارزه‌ بدن‌ باعفونت‌، چرك‌ در آن‌ جمع‌ مي‌شود، آبسه‌ دربر گيرنده‌ بافت‌ پستان‌، نوك‌ پستان‌، غدد شيري‌، و مجراهاي‌ شيري‌ است‌.
علايم‌ شايع‌
درد، حساسيت‌ به‌ لمس‌، قرمزي‌ و سفتي‌ پستان‌
تب‌ و لرز
احساس‌ ناخوشي‌ عمومي‌
دردناك‌ شدن‌ گره‌هاي‌ لنفاوي‌ زير بغل‌
علل‌
وارد شدن‌ باكتري‌ها از راه‌ نوك‌ پستان‌ (معمولاً از راه‌ زخم‌هاي‌ كوچك‌ روي‌ نوك‌ پستان‌ كه‌ در روزهاي‌ اوليه‌ شيردهي‌ ايجاد مي‌شوند).
عوامل‌ افزايش‌دهنده‌ خطر
عفونت‌ لگني‌ پس‌ از زايمان‌
ديابت‌ (مرض‌ قند)
آرتريت‌ روماتوييد
استفاده‌ از داروهاي‌ استروييدي‌
سيگار كشيدن‌ به‌ مقدار زياد
سابقه‌ برداشتن‌ قسمتي‌ از پستان‌ همراه‌ با اشعه‌ درماني‌
پستان‌ مصنوعي‌ سيليكوني‌
پيشگيري‌
نوك‌ پستان‌ و خود پستان‌ را پس‌ از هر بار شيردهي‌ كاملاً بشوييد.
نوك‌ پستان‌ را پس‌ از شيردهي‌ با پماد ويتامين‌ ـ آ و د، يا ساير داروهاي‌ موضعي‌، نرم‌ كنيد (در صورت‌ توصيه‌).
از پارچه‌هايي‌ كه‌ پستان‌ را اذيت‌ مي‌كنند استفاده‌ نكنيد.
اجازه‌ ندهيد كودك‌ شيرخوارتان‌ نوك‌ پستان‌ شما را گاز بگيرد يا بجود.
عواقب‌ مورد انتظار
با درمان‌ معمولاً در عرض‌ ۱۰-۸ روز خوب‌ مي‌شود. براي‌ تسريع‌ بهبود آبسه‌، گاهي‌ تخليه‌ آن‌ ضروري‌ است‌.
عواض‌ احتمالي‌
ندرتاً لازم‌ است‌ شيردهي‌ متوقف‌ شود، حتي‌ در مواردي‌ كه‌ عفونت‌ شديد است‌. گاهي‌ لزوم‌ مصرف‌ بعضي‌ آنتي‌بيوتيك‌ها (به‌ خصوص‌ تتراسيكلين‌) و داروهاي‌ ضد درد موجب‌ مي‌شود كه‌ شيردهي‌ براي‌ مدت‌ كوتاهي‌ قطع‌ شود. در اين‌ حالت‌ بايد شير را مرتباً پمپ‌ نمود.
ندرتاً ممكن‌ است‌ فيستول‌ ايجاد شود (فيستول‌ عبارت‌ است‌ از به‌ وجود آمدن‌ يك‌ مجراي‌ غيرطبيعي‌ بين‌ دو عضو بدن‌، يا بين‌ يك‌ عضو و محيط‌ بيرون‌ از بدن‌)
درمان‌

اصول‌ كلي‌
از پارچه‌ يا حوله‌ آب‌ گرم‌ براي‌ تخفيف‌ درد و تسريع‌ التيام‌ استفاده‌ كنيد (اگر آب‌ سرد را امتحان‌ كرديد و ديديد بهتر است‌، از آب‌ سرد استفاده‌ كنيد).
تا زمان‌ خوب‌ شدن‌ عفونت‌ پستان‌، شيردهي‌ به‌ نوزاد را از آن‌ پستان‌ متوقف‌ كنيد. به‌ طور منظم‌ از يك‌ پمپ‌ مخصوص‌ پستان‌ براي‌ خارج‌ ساختن‌ شير از پستان‌ عفوني‌ شده‌ استفاده‌ كنيد، تا زماني‌ كه‌ بتوانيد شيردهي‌ را مجدداً از آن‌ پستان‌ از سر بگيريد.
جراحي‌ براي‌ تخليه‌ آبسه‌ (معمولاً انجام‌ نمي‌شود).
داروها
آنتي‌بيوتيك‌ها در صورت‌ لزوم‌، براي‌ مبارزه‌ با عفونت‌
استفاده‌ از داروهاي‌ ضد درد معمولاً تنها براي‌ ۷-۲ روز پس‌ از انجام‌ عمل‌ جراحي‌ لازم‌ است‌.
فعاليت‌
پس‌ از درمان‌، فعاليت‌هاي‌ عادي‌ خود را به‌ محض‌ رو به‌ بهبود گذاشتن‌ علايم‌ از سر گيريد.
رژيم‌ غذايي‌
هيچ‌ رژيم‌ خاصي‌ توصيه‌ نمي‌شود.
در اين‌ شرايط‌ به‌ پزشك‌ خود مراجعه‌ نماييد
اگر شما يا يكي‌ از اعضاي‌ خانواده‌ تان علايم‌ آبسه‌ پستان‌ را داريد.
اگر يكي‌ از مشكلات‌ زير به‌ هنگام‌ درمان‌ رخ‌ مي‌دهد: تب‌؛ شديد شدن‌ درد؛ گسترش‌ عفونت‌ علي‌رغم‌ درمان‌؛ علايم‌ در عرض‌ ۷۲ ساعت‌ رو به‌ بهبود نگذارند.
اگر دچار علايم‌ جديد و غيرقابل كنترل شده ايد. داروهاي‌ مورد استفاده‌ در درمان‌ ممكن‌ است‌ عوارض‌ جانبي‌ به‌ همراه‌ داشته‌ باشند