◄◄ دانستنیی هــا و بهداشت پوست و مو ►►

[bidastar]

آیا مو خوره را می شود درمان کرد؟



مو خوره آسیبی است كه براثر آن لایه و سطح محافظ نوک مواز بین می رود و شكاف طولی در مسیر موها بوجود می‌آید که باعث چند شاخه شدن مو می‌شود.

بر خلاف نظر عموم مردم علت ایجاد موخوره قارچ یا میکروب نیست بلکه این عارضه از خشكی بیش از حد لایه‌های سطحی و تخریب و ریزش آن بوجود می‌آید. نتیجه این حالت شكننده شدن مو و ایجاد شکافهای عمودی و در طول تار مو می‌باشد.

هر عاملی که باعث خشکی مو و از بین رفتن چربی سطحی آن شود مو خوره ایجاد می‌کند. از جمله این عوامل می‌توان از استفاده مكرر از سشوار، رنگ كردن و دكلره كردن بیش از حد، فر و صاف كردن بیش از حد مو، مصرف شامپوهای اسیدی یا قلیایی، استفاده از برس های فلزی یا پلاستیكی می‌توان نام برد.

توجه داشته باشید که پیشگیری از ایجاد موخوره آسان تر از درمان آن است و اهمیت بیشتری دارد. چونکه بخش مرده مو دچار این عارضه شده است و این ناحیه قدرت ترمیم ندارد. به این ترتیب درمان به سختی صورت می گیرد.

برای پیشگیری از ایجاد موخوره علاوه بر پرهیز از عوامل ایجاد کننده موخوره که در بالا توضیح داده شدند، توصیه می‌شود پس از هربار استفاده از شامپو از نرم كننده مناسب مو و یا از روغنهایی مانند روغن بادام استفاده شود.

[Boye_Gan2m]

از جمله مواد آرایشی که به طور معمول مورد مصرف قرار می گیرند پودر ، کـِرم ، روژ، عطر، ریمل ، سایه و لاک هستند.
یکی از عوارض این مواد پیری زودرس و ایجاد چین و چروک است. عارضه دیگر ، تغییر رنگ پوست است که می تواند منتشر و یا به صورت لکه ای باشد. ولی شایع ترین عارضه مواد آرایشی و دارویی در پوست، تحریک و حساسیت پوستی است.

پودرها تقریباً فاقد چربی و خشک هستند. لذا مصرف آنها برای افرادی که پوست خشک دارند مناسب نیست، مگر این که پیش از مالیدن پودر ، سطح پوست خود را با یک کرم بپوشانند. اما پودرها به سبب خشک بودن خود موجب کاهش اثرات محیطی از قبیل تغییرات دما، تابش آفتاب و باد بر روی پوست می شوند و از آن محافظت می کنند. مصرف پودر مناسب در نواحی عرق سوز شده می تواند مفید باشد ، چون پودر عرق را جذب می کند و مانع تأثیر سوء آن بر روی پوست می شود .
برای حفظ رطوبت پوست لازم نیست مرتب صورت خود را بشویید، چون این کار باعث پاک شدن لایه چربی محافظ پوست و خشونت آن می شود . برای مرطوب نگهداشتن پوست باید از مرطوب کننده ها استفاده کنید.

مصرف بیش از اندازه ی هیچ ماده آرایشی برای پوست مفید نیست. حتی داروهای پوستی هم فاقد عوارض جانبی نیستند. بنابراین باید مصرف ماده آرایشی و دارویی کم ، و در حد لزوم باشد. یکی از عوارض این مواد پیری زودرس و ایجاد چین و چروک است. عارضه دیگر ، تغییر رنگ پوست است که می تواند منتشر و یا به صورت لکه ای باشد. ولی شایع ترین عارضه مواد آرایشی و دارویی در پوست، تحریک و حساسیت پوستی است.


شستشوی صحیح صورت


برای شستشوی صورت ، نوع صابون را بسته به نوع پوست خود و با مشورت پزشک انتخاب کنید. هرگز یک صابون را تصادفی و ندانسته به صورت خود نزنید. پس از شستشو، صورتتان را با حوله خشک کنید. برای خشک کردن نباید حوله را به صورت خود بکشید، بلکه فقط کافیست حوله را با پوست صورت خود تماس دهید و به آرامی روی نقاط مختلف صورت فشار دهید. یکی از دلایل پیری زودرس و پیدایش چین و چروک و خشونت پوست، خشک کردن آن با حوله به روش خشن است. پس از خشک کردن صورت ، یک کرم مرطوب کننده بر روی آن بمالید تا رطوبت پوست حفظ شود.
مصرف بیش از اندازه ی هیچ ماده آرایشی برای پوست مفید نیست. حتی داروهای پوستی هم فاقد عوارض جانبی نیستند. بنابراین باید مصرف ماده آرایشی و دارویی کم ، و در حد لزوم باشد. یکی از عوارض این مواد پیری زودرس و ایجاد چین و چروک است.

برای تمیز کردن مواد آرایشی از پوست می توانید از پنبه آغشته به گلاب یا شیر پاک کن و یا آب و صابون استفاده کنید.


پوست خود را چگونه مرطوب نگه داریم؟


طراوت و شادابی پوست عمدتاً به علت «رطوبت» آن است. اگر رطوبت پوست در اثر خشکی و گرمای محیط کم شود و یا اگر جریان خون پوست در اثر سرما یا کهولت سن کاهش یابد، پوست دچار چروکیدگی می شود و طراوت خود را از دست می دهد. یکی از مواقعی که باید مراقب خشک شدن پوست شد، هنگام خروج از حمام است. مواقع دیگر عبارت اند از ماه های بسیار گرم یا بسیار سرد ، پس از شستن صورت ، و سنین پیری. کسانی که پوست خشک دارند بیش از سایرین باید مراقب باشند.
مصرف پودر مناسب در نواحی عرق سوز شده می تواند مفید باشد ، چون پودر عرق را جذب می کند و مانع تأثیر سوء آن بر روی پوست می شود .

باید بدانید که برای حفظ رطوبت پوست لازم نیست مرتب صورت خود را بشویید، چون این کار باعث پاک شدن لایه چربی محافظ پوست و خشونت آن می شود . برای مرطوب نگهداشتن پوست باید از مرطوب کننده ها استفاده کنید. کرم های مرطوب کننده موجود در داروخانه ها برای این منظور بسیار مناسب هستند. طرز استفاده از مرطوب کننده ها به این صورت است که پس از خروج از حمام ، یا شستشوی صورت و خشک کردن آ ن، کرم را به صورت نقطه نقطه بر روی نواحی مختلف پوست پیشانی، گونه، بینی و چانه بمالید و سپس آن را با ضربات آهسته نوک انگشت بر روی تمام پوست صورت و گردن خود پهن کنید. بهتر است هر روز صبح کرم مرطوب کننده را بمالید. یک بار مرطوب کردن پوست در ابتدای روز کافی است ولی اگر حمام رفتید، پس از خروج از حمام نیز این کار را انجام دهید. اگر در آب و هوای گرم و خشک هستید و یا پوست شما خشک است، بهتر است روزی دو بار پوست خود را مرطوب کنید.
ادامه دارد ...
در قسمت بعد ساخت چند ماسک زیبایی را آموزش می دهیم.
منابع :
- اینترنت
- درسنامه جامع پوست ایران – انتشارات تیمورزاده – زیر نظر هیئت بورد پوست ایران
- A HAND BOOK OF COSMETIC SKIN CARE SHAI, AVI
کارشناس پزشکی تبیان : دکتر میثم شیرزاد
تهیه و تنظیم : بخش اجتماعی تبیان

[Boye_Gan2m]

از پوست خود چگونه محافظت کنیم؟




[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] یکی از مهمترین بخش های بدن هر انسانی به حساب می آید، اما این طور که تجربه ثابت کرده معمولاً آقایان نسبت به این بخش از بدن خود توجه زیادی ندارند و فقط برخی خانم ها آن را جدی می گیرند و از آن مراقبت می کنند. پوست نیازمند است که به صورت مستمر و مرتب مورد مراقب های ویژه قرار بگیرد و به آن توجه خاصی شود. در این میان، برخی از قسمت های پوست بدن ما نظیر پوست صورت بیشتر از بخش های دیگر نیاز به توجه دارند و اگر این پیگیری ها صورت نگیرد فرد را با مشکلات زیادی مواجه خواهد کرد. خوابیدن های دیر هنگام در شب، فشارهای عصبی، مصرف غذاهای ناسالم و قرار گرفتن بیش از اندازه در مقابل نور آفتاب می تواند مشکلات زیادی را برای پوست بدن به وجود آورد. پوست ممکن است خشک و پوسته پوسته شود یا شکاف بردارد و نتواند دوباره خود را ترمیم کند. چیزی که همیشه به میزان زیاد در اطراف مردم وجود دارد و البته در بیشتر مواقع مردم آن را جدی نمی گیرند، آب است. برای آنکه پوستی شاداب و سالم داشته باشیم نوشیدن روزانه2 لیتر آب،لازم و ضروری است؛ به خصوص زمانی که فرد در منطقه ای مرطوب یا خشک زندگی می کند نوشیدن این میزان آب امری بسیار حیاتی است و باید مقدار آن را افزایش داد.
به جز نوشیدن آب به میزان زیاد، [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] از جمله موادی است که با خوردن آن می توان [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] را تضمین کرد. این ویتامین می تواند از طریق [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ، [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] غنی شده مخصوص صبحانه و نان های غنی شده جذب بدن شود. به جز این مواد، سیب زمینی نیز به عنوان منبعی مناسب برای ویتامین C به حساب می آید که با صرف این ماده، ظرف مدت زمانی بسیار کوتاه ویتامین یاد شده در بخش های مختلف بدن جذب می شود.
خوابیدن های دیر هنگام در شب، فشار های عصبی، مصرف غذاهای ناسالم و قرار گرفتن بیش از اندازه در مقابل نور آفتاب می تواند مشکلات زیادی را برای پوست بدن به وجود آورد.




چگونه ایمنی پوست را افزایش دهیم؟

- استراحت کردن به میزان کافی
- عدم استعمال دخانیات
- عدم استفاده از الکل
- مصرف میوه و سبزیجات تازه به طور مرتب
- نوشیدن حداقل 8 لیوان آب در روز
- در نظر گرفتن زمانی مشخص برای استراحت
مواردی هستند که می توانند پوستی شاداب و سالم را برای شما به ارمغان بیاورند. این موارد که به صورت عام برای تمام مردم تجویز می شوند، تنها به کمک خود آنها و با پیگیری های مستمر نتیجه بخش خواهند شد؛ در غیر این صورت نتیجه قابل ملاحظه ای را در پی نخواهند داشت.
در بعضی مواقع ممکن است ویتامین C به تنهایی نتواند سلامتی را برای پوست شما به همراه داشته باشد. در این حالت مصرف به اندازه روی می تواند سیستم ایمنی بدن شما را ارتقا دهد و به این وسیله نگذارد که میکروب ها و عفونت های مختلف از طریق پوست وارد بدن شما شوند. استرس و فشارهای عصبی، عفونت ها، خستگی های بیش از اندازه، بادهای سرد و آب بسیار گرم می تواند باعث بروز مشکلات عدیده ای در پوست شما شود و سیستم ایمنی بدنتان را تضعیف کند.
به جز نوشیدن آب به میزان زیاد، ویتامین C از جمله موادی است که با خوردن آن می توان سلامت پوست را تضمین کرد.




سرطان های پوستی

به طوری که پزشکان از گوشه و کنار دنیا گزارش می دهند، روز به روز بر تعداد مبتلایان به [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] افزوده می شود. به گفته دانشمندان، تومورهای سیاه رنگ قشر عمیق پوست از نوع بدخیم، خطرناک ترین نوع [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] است که تا امروز شناسایی شده و در حالت های زیر رخ می دهد:
- بیشتر در بین جوانان شیوع پیدا می کند (افراد بین 20 تا 35 سال)
- قرار گرفتن بیش از اندازه در معرض اشعه ماورای بنفش می تواند احتمال بروز این سرطان را افزایش دهد.
- برای افرادی که در منازل و یا امکان سر بسته کار می کنند احتمال بروز این سرطان بیشتر است(زیرا زمانی که آنها در مقابل اشعه های خورشید قرار می گیرند پوستشان بیشتر از بقیه آسیب می بیند).
باید توجه داشت که همه افراد ممکن است در معرض ابتلا به سرطان های پوستی قرار بگیرند. به هر حال افرادی که پوست های لطیف دارند، افرادی با پوست های لک لک، افرادی با موهای فرفری و آنهایی که بر روی پوستشان به میزان زیادی خال وجود دارد بیشتر از بقیه احتمال ابتلا به سرطان های پوستی تهدیدشان می کند.
اگر شما متوجه تغییراتی بر روی خال های سیاه پوستی خود شدید این امر می تواند به عنوان نشانه ای از ابتلا به سرطان پوست محسوب شود. در این حالت شما باید هرچه سریع تر به پزشک متخصص مراجعه کنید تا خال شما را آزمایش کند. [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] شامل بزرگ شدن اندازه، تغییر شکل، تغییر رنگ، دردناک شدن یا خاریدن، تورم های جدید پوستی یا بروز لکه های قرمز رنگ و خونریزی می شود.
با وجود این مسائل، شما به آسانی می توانید از پوست خود محافظت کنید و اجازه بروز سرطان های بدخیم را ندهید. روش های محافظت پوست شامل قرار گرفتن در سایه بین ساعت 11 صبح تا 3 بعد از ظهر، جلوگیری از سوختگی های پوستی، پوشیدن لباس های آستین بلند و کلاه های نقاب دار، [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] و هر دو ساعت یکبار در روز، نخوابیدن در مقابل آفتاب و استفاده از روش های مصنوعی برای برنزه شدن می شود.
سید میثم لطفی
تبیان

[Boye_Gan2m]

آفتاب سوختگی

نور آفتابنور خورشید، حاوی طیفی گسترده از اشعه‌های مرئی و نامرئی است. بخشی از اشعه‌ی نامرئی آفتاب، طیف ماوراء بنفش یا
UN است كه طول موجی كوتاه‌تر از طول موج نورمرئی داشته و همه‌ی ضررهایی كه نور آفتاب به پوست ما می‌زند هم زیر سر همین اشعه است.UV خود به دو قسمتUVA و UVB تقسیم می‌شود. این دو نوع اشعه هستند كه باعث برنزه شدن پوست و‌ آفتاب‌سوختگی می‌شوند و میزان آن‌ها در فصل تابستان، در ارتفاعات و در مناطق استوایی بیشتر است. بادو انعكاس نور خورشید از روی آب یا برف هم باعث می‌شود كه میزان اشعه‌ای كه به پوست ما می‌رسد بیشتر باشد.اما آیا فكر می‌كنید كه در هوای ابری دچار آفتاب‌سوختگی نمی‌شوید؟ نه! ابرها نمی‌توانند جلوی عبور همه‌ی اشعه‌ی ماورای بنفش را بگیرند و بنابراین حتی در هوای ابری هم شما باید مراقب پوست خود باشید.
اثر نور آفتاب بر پوست ماقرار گرفتن در معرض آفتاب، مثل هر چیز دیگر، اگر به حد تعادل باشد، نه تنها ضرری ندارد بلكه سودمند است. اشعه
UV باعث ساخته شدن ویتامینD در پوست، از بین رفتن میكروب‌ها و حتی تأثیر روانی مثبت بر ما می‌باشد. اما اگر میزان‌ آفتابی كه به پوست می‌رسد از حد تعادل تجاوز كند، اثرات زیانبار نور خورشید آغاز می‌شوند:1- اثر فوری: نور خورشید باعث قرمزی پوست می‌شود. این اثر می‌تواند ظرف چند دقیقه بروز كند.
2- اثر تأخیری: كه همان آفتاب‌سوختگی است و بعد از4-3 ساعت قرار گیری در معرض آفتاب ایجاد می‌شود.
بعد از گذشت 3-2 روز پوست حالت پوسته پوسته پیدا می‌كند و لایه‌ی فوقانی آن ضخیم می‌شود.
3- اثر دراز‌مدت: ایجاد كك و مك و علایم زودرس پیری و همچنین افزایش خطر سرطان پوست، اثراتی هستند كه در افرادی كه پوستشان به مدت طولانی در معرض آفتاب قرار دارد ایجاد می‌شوند.

دفاع پوست ما در برابر آفتاباولین سد دفاعی بدن ما در برابر اثرات زیانبار اشعه ماورای بنفش، خود پوست است. پوست تمام سطح بدن را پوشانده و اعضای داخلی ما را از عوامل مخرب محیطی حفظ می‌كند.
پوست، از دو لایه ساخته شده است:
1- اپیدرم كه خارجی‌ترین لایه‌ی محافظ پوست را تشكیل می‌دهد.
2- درم كه در زیر اپیدرم قرار گرفته و دارای بافت همبند، رگ‌های خونی، اعصاب و فولیكول‌های مو، غدد عرق و غدد چربی است.
زمانی كه اشعه ماورای بنفش به پوست می‌رسد، پوست سازمان‌های دفاعی خود را به كار می‌اندازد. اولین كار، ضخیم‌سازی لایه‌ی شاخی پوست است كه در نتیجه‌ی آن اشعه ماورای بنفش كمتری به نقاط عمقی پوست نفوذ می‌كند.
بعد از این عمل، پوست شروع به ساختن رنگدانه‌ای به نام «ملانین» می‌كندكه همان عامل برنزه شدن است.
این رنگدانه، تا حدی اشعه ماورای بنفش را جذب كرده و از نفوذ آن به پوست جلوگیری می‌‌نماید.
قدم سوم، خود ترمیمی پوست است. هر شب، پوست شروع به ترمیم سلول‌هایی می‌كند كه
DNA آنها در اثر مواجهه با آفتاب خراب شده‌اند. اما اگر تعداد این سلول‌های آسیب دیده زیاد باشد، سیستم ایمنی پوست نمی‌تواند از پس آنها بربیاید و در نتیجه بعد از مدتی ضایعات سرطانی و پیش سرطانی در پوست ایجاد می‌شوند.باید بخاطر داشت كه دفاع طبیعی افراد مختلف نسبت به نور آفتاب متفاوت است. اگر شما پوست حساسی دارید كه بلافاصله در برابر آفتاب، قرمز می‌شود، باید خیلی بیشتر مراقب باشید. اگر سن شما زیر 12 سال است و اگر در ساعات گرم روز یعنی از ساعت 11 تا 3 بعد از ظهر كه اشعه
UV بیشترین شدت را دارد، زیر نور آفتاب هستید، باید حتماً به كمك پوستتان بشتابید.چطور؟

راه‌های محافظت از پوستاگر تمام روز را در خانه می‌گذرانید، محافظت طبیعی پوست برای شما كافی خواهد بود. اما دفاع طبیعی بدن نمی‌تواند در برابر آفتاب كنار ساحل، هنگام پیاده روی در یك ظهر داغ و یا هنگام كوهنوردی یا اسكی چندان از پوست شما محافظت كند.
پس شما باید به خاطر داشته باشید:
ضد آفتاب + كلاه و عینك آفتابی + لباس پوشیده و مناسب = محافظت در برابر آفتاب
كرم‌های ضد آفتاب

روی تمام كرم‌های ضد آفتاب این عددها را می‌بینید:SPF 10 25 40 یا ...SPF مخفف عبارتSun Protection Factorاست و میزان توانایی دارو برای محافظت از پوست شما را نشان می‌دهد.SPFهای بالای 15 اغلب محافظت خوبی برابر نور آفتاب ایجاد می‌كنند.اما باید دقت داشته باشید كه برای هر فردی
SPF مناسب بستگی به نوع پوست، میزانی از كرم كه هر بار استفاده می‌شود وشكل ضد آفتاب (لوسیون، كرم و...) دارد، بنابراین بهتر است برای انتخاب ضد آفتاب با پزشك مشورت كنید.
تبیان

[Boye_Gan2m]

پوست لطیف كودكان ، پژمرده از برق نگاه آفتاب


نور خورشید برای سنتز ویتامینD در بدن انسان ضروری است؛ اما كودكان به لحاظ نیاز بیشتر به این ویتامین برای رشد استخوان ها و دندان ها در اثر كمبود آفتاب ، بیشتر مشكل پیدا می كنند. پس ضرورت دارد طی هفته به طور متناوب در معرض نور مستقیم خورشید قرار گیرند؛ البته باید توجه داشت كه به دلیل لطافت زیاد پوست بچه ها، ممكن است آفتاب در آنها حساسیت شدید به وجود آورد. از طرفی كودكان در مقایسه با بزرگسالان مدت طولانی تری را در هوای آزاد می گذرانند و به طور معمول ، طی یك سال ، سه برابر آنان اشعه ماورای بنفش خورشید را دریافت می كنند. بنابراین ، بچه ها در برابر پرتوهای مضر خورشید نیاز به مراقبت بیشتری دارند.
نكته دیگر این كه پرتوهای خورشید اثرات تجمعی دارند و در صورت تابش زیاد ممكن است در سنین بسیار پایین ، خصوصیات ژنتیكی فرد آسیب پذیر شود و زمینه بروز سرطان پوست فراهم آید. از سوی دیگر، در بعضی كودكان به طور ارثی ، رنگدانه پوست كم است یا اصلاً وجود ندارد. این گروه از كودكان حساسیت بسیار شدیدی به اشعه ماورای بنفش خورشید دارند و باید از همان دوران كودكی نكات لازم برای جلوگیری از ایجاد سرطان پوست در آنان رعایت شود.
كلاه و پوشش مناسب

بهترین و كم هزینه ترین محافظكلاه و پوشش مناسب ، پوست آسیب پذیر كودك را در برابر آفتاب سوزان محافظت می كند. لباس كودك به خصوص در روزهای طولانی تابستان باید متناسب باشد. اگر دست ها ، پاها، گردن و سینه كودك به طور كامل پوشانده شود، ضمناً رنگ لباس روشن باشد، مقدار جذب اشعه خورشید و نیز عوارض آن بسیار كاهش می یابد. به علاوه ، توصیه می شود در ساعاتی از روز ( 10 صبح تا 5 بعدازظهر ) كه هوا گرم تر است و پرتوهای خورشید عمودی تر می تابند، كودكان در منزل بازی و فعالیت داشته باشند.
عینك آفتابی برای كودك

استفاده از عینك آفتابی طبی- با نظر چشم پزشك – برای محافظت چشم ها و همچنین گونه ها در برابر آفتاب توصیه می شود. عینك های غیر استاندارد با شیشه های تیره كه اغلب كودكان به عنوان اسباب بازی از آنها استفاده می كنند، به هیچ وجه مناسب نیستند. چنان كه ممكن است در نتیجه بزرگ شدن مردمك ( به علت تیرگی شیشه عینك ) و نبود لایه شیمیایی مخصوص روی شیشه ، اشعه مضر خورشید به شبكیه چشم ضرر جدی وارد كند.كودكانی كه رنگدانه ی پوست آنها كم است یا عیب انكساری چشم دارند، حتماً باید با نظر پزشك از عینك مناسب استفاده كنند. عینك هایی كه قاب فلزی دارند برای كودكان توصیه نمی شود.
شرایط محیطی و استفاده از كرم ضدآفتاب

پوست حساس كودكان در ارتفاعات ، بیشتر در معرض آسیب است ؛ و بایستی از كرم های ضدآفتاب مخصوص كودكان – كه فاقد مواد حساسیت زا و عطری اند – استفاده كرد و به طور مرتب قسمت های در معرض آفتاب را با آنها پوشاند.حتی در هوای ابری بایستی اقدامات محافظتی چشم و پوست انجام شود؛ زیرا زمین خود منعكس كننده پرتوهای مضر خورشید است. به علاوه ، وزش باد نفوذ اشعه خورشید به پوست را افزایش می دهد؛ بنابراین باید در این شرایط دقت بیشتری شود.
یك تذكر ! بسیاری از داروهای خوراكی یا تزریقی حساسیت پوست كودك به نور خورشید را بیشتر می كنند؛ برای مثال ، بعضی داروهای اعصاب و نیز آنتی هیستامین ها ؛ بنابراین مطالعه بروشور هر دارو و توجه به توصیه های پزشك در این زمینه برای حفاظت پوست كودك بسیار مؤثر است.
به طور كلی بایستی از مصرف عطر و ادوكلن برای كودكان پرهیز كرد؛ به خصوص زمان هایی كه در معرض نور خورشید قرار می گیرند.
تبیان

[karin]

اگر روزانه ۵۰ تا ۱۰۰ مو از سرتان کم می شود، جای هیچ نگرانی نیست، چون بیشتر موهایی که می ریزند، چرخه رشد آن ها به اتمام رسیده و موی جدیدی از همان فولیکول مو جایگزین می شود و دوباره چرخه جدیدی را شروع می کند. همواره ۱۰ درصد از موهای ما در حال استراحت هستند و حدود ۲ تا ۳ ماه طول می کشد تا این فاز تمام شود. در پایان مرحله استراحت، موها می ریزند. ولی ۹۰ درصد موها در حال رشد هستند و فاز رشد بین ۲ تا ۶ سال طول می کشد. اگر ریزش موهای شما بیش از حد انتظار است می توانید علت آن را در یکی از موارد زیر شناسایی کنید و با برطرف کردن علت توسط یک پزشک متخصص، به ریزش موهای تان خاتمه دهید.


۱- اگر مواد شیمیایی یا همان مواد مخصوص رنگ کردن، بی رنگ کردن یا صاف یا فر کردن موها زیاد استفاده شوند، موها را ضعیف و شکننده می کنند. اگر علت ریزش موهای شما، استفاده از این مواد است، باید تا رویش دوباره موها از این مواد استفاده نکنید.


۲- شایع ترین علت ریزش مو به ارث رسیدن آن از خانواده پدری یا مادری است. زنان در اثر آن دچار نازک شدگی مو می شوند ولی به طور کامل طاس نمی شوند. ریزش موی دائمی می تواند در دهه دوم یا سوم زندگی روی دهد و بهبود قطعی ندارد. تنها با استفاده از دارو می توان ریزش مو را کمتر کرد. (محلول موضعی ماینوکسیدیل در مردان و زنان و داروی خوراکی فیناستراید در مردان که تولید هورمون مردانه را بلوکه می کند.)


۳- طاسی منطقه ای مو دارای علت نامعلوم است ولی می تواند واکنش اتوایمیون باشد(واکنش و تولید آنتی بادی در بدن بر علیه خودش). افراد درگیر اغلب از نظر جسمی سالم هستند. منطقه سکه ای ریزش مو اغلب با رشد دوباره موها بهبود می یابد.


۴- گاهی اوقات موها به دلایلی مانند استرس یا برخی بیماری ها وارد مرحله استراحت تلوژن افلوویوم می شوند و در نتیجه موها می ریزند. از جمله مشکلاتی که منجر به این حالت خواهد شد، می توان به تب بالا، عفونت شدید، جراحی های بزرگ، بیماری تیروئید، کمبود پروتئین در رژیم غذایی، کمبود آهن سرم، درمان سرطان ها یا قرص پیشگیری از بارداری اشاره کرد.




منبع: napteam.com

[karin]

1- مي‌گويند كسي كه هر روز موهايش مي‌ريزد، بايد به متخصص پوست و مو مراجعه كند.

نه! هر ريزش موي روزانه‌اي غيرطبيعي نيست. براي اين‌ كه بدانيد كدام ريزش مو طبيعي است و كدام غيرطبيعي، بايد به 2 نكته توجه كنيد: نكته اول اين كه عمر متوسط هر مو روي سر بنده يا شما 1000 روز است و نكته دوم اين كه، 100 هزار پياز مو حالا كمي كمتر يا بيشتر روي سر هر يك از ما وجود دارد. حالا اين 2 نكته را بگذاريد كنار هم.

نتيجه چه مي‌شود؟ بله، ريزش مو تا روزي 100 عدد هم غيرطبيعي نيست. كشيدن آرام يك دسته از موها روش ساده‌اي است براي تعيين طبيعي يا غيرطبيعي بودن ريزش مو. اگر با كشيدن حدود 100 تار مو مشروط بر اين كه طي 24 ساعت گذشته سرتان را شسته باشيد بيش از 5 تار مو كنده شود، احتمالا دچار يك ريزش موي غيرطبيعي شده‌ايد و بايد به پزشك مراجعه كنيد.

2- برخي تصور مي‌كنند سيگار هيچ تاثيري بر ريزش مو ندارد.

دقيقا برعكس! سيگار يكي از شايع‌ترين علل ضعف مو و ريزش آن بويژه در آقايان است كه منجر به تجمع چربي زائد در اطراف پياز مو شده و راه رسيدن مواد غذايي به پياز مو را مسدود مي‌كند.

3- محلول موضعي ماينوكسيديل، يكي‌ دو ماهه اثر مي‌كند و بخشي از موهاي از دست رفته را بازمي‌گرداند.

اين دارو اگرچه نزد پزشكان، داروي نسبتا موثري تلقي مي‌شود؛ اما شرط تاثيرش مصرف طولاني‌مدت (بلكه مصرف مادام‌العمر) است. تداوم مصرف اين دارو آن‌قدر اهميت دارد كه پزشكان هشدار مي‌دهند معمولا بين 3 تا 6 ماه پس از قطع اين دارو، ريزش مو دوباره برمي‌گردد.

ماينوكسيديل منجر به ضخيم شدن موها و افزايش خونرساني در ناحيه مورد مصرف ‌شده و به اين ترتيب، باعث رشد و تقويت موها مي‌شود.از اين نكته هم نبايد غافل شد كه اين دارو نقشي بيشتر از يك مكمل درماني ندارد. درمان بيماري زمينه‌اي با تشخيص پزشك به همراه مراقبت صحيح از موي سر، بهترين و موثرترين درمان است.

4- مراقبت از موهاي پيوندشده بسيار سخت و طولاني‌مدت است؟

خير، موهاي پيوند شده پس از گذشت 48 ساعت قابل شستشو بوده و پس از اين مدت، حتي قابليت شستشوي روزانه هم پيدا خواهد كرد. بخيه‌هاي ناحيه عمل را نيز معمولا پس از 10 تا 14 روز برمي‌دارند. 3 تا 5 ماه بعد، اغلب موهاي پيوند شده شروع به رشد مي‌كنند و تا آخر عمر نيز به رشدشان در همان اندازه طبيعي (نيم اينچ در ماه) ادامه مي‌دهند. بهترين تراكم نيز يك سال پس از پيوند مو ديده مي‌شود.

محل عمل جراحي معمولا تا 9 روز قابل مشاهده است كه طي اين مدت، صدها دلمه نقطه‌اي شكل بر روي سر پديدار مي‌شوند اما پس از ريزش اين دلمه‌ها، پوست سر كاملا طبيعي به نظر مي‌رسد. پزشكان با بهره‌گيري از تكنيك‌هاي پيشرفته، حتي خط رويش مو را نيز با ظرافت مطلوبي بازسازي مي‌كنند به نحوي كه اصلا نمي‌شود تشخيص داد آيا اين فرد مورد عمل قرار گرفته است يا نه. چشم‌اندازهاي پيش‌روي پزشكان و بيماران نيز بسيار روشن‌تر از گذشته است


منبع: asriran.com

[bidastar]

خاطره بدی از بوی عرق همیشه مرا آزار می‌دهد. در آغاز دوران نوجوانی همسایه‌ای داشتیم که دختر زیبایی تقریبا هم سن و سال خودم داشت. یک روز تابستان که از دوچرخه سواری در بیرون از خانه خسته شده بودم در حالی که خیس عرق شده بودم به خانه برگشتم. به محض ورود به خانه متوجه شدم خانم همسایه همراه دخترش به خانه ما آمده‌اند. من درحالی که نمی‌دانستم چه بوی عرقی تمام بدنم را احاطه کرده، با خوشحالی و سرعت هرچه تمام تر لباسم را عوض کرده و به اتاق پذیرایی رفتم. بعد از سلام کردن به خانم همسایه در کنار دخترش نشستم و تازه داشتم سر صحبت را باز می‌کردم که این دختر زیبا با لحنی تمسخر آمیز به من گفت: "چه بوی بدی میدی؟" دلم می‌خواست زمین دهان باز کند و مرا بدرون خود بکشد. از آن زمان به بعد دئودرانتهای متعددی را در اتاق خواب، کیف ورزش و ماشین گذاشتم که دیگر این حادثه ناخوش‌آیند تکرار نشود.

آیا بوی بدن طبیعی است؟

مسلما این اتفاق اولین و آخرین مورد نخواهد بود و برای کنترل این بو هرکاری که ممکن باشد باید انجام داد. بروز بوی بد عرق از زمان بلوغ شروع می‌شود. علت بروز آن افزایش ترشح هورمون آندروژن در بدن است. به همین دلیل عرق بدن کودکان سالم بد بو نیست.

نکته بسیار مهم این است که خود عرق بدون بو است و باکتریهای سطح بدن در این محیط مرطوب شروع به تکثیر سریع می‌کنند. در واقع آنچه که بعنوان بوی عرق احساس می‌شود مواد ترشح شده از این باکتریها است. چی شد؟ حالتون بهم خورد؟ ولی این یک حقیقت ناخوشایند از زندگی ماست.

عرق به عنوان یک عامل تنظیم کننده دمای بدن می‌باشد و اختلال در تولید آن ممکن است عوارض جبران ناپذیر جسمانی ایجاد کند.

غدد ترشح کننده عرق در تمام سطح بدن پخش هستند ولی بیشترین میزان تکثیر باکتریها در نواحی کشاله ران، زیر بغل، پایین کمر و کف پاها می‌باشند. به این ترتیب شستشوی منظم این نقاط با صابونهای آنتی باکتریال می‌تواند در کنترل بوی بدن کمک کننده باشد. کنترل بوی کف پا بسیار مهم است بخاطر اینکه پاها در طول روز مدت زمان زیادی در کفش هستند و محیطی گرم و مرطوب برای تکثیر باکتریها ایجاد می‌کند. این بو نه تنها در خود پاها احساس می‌شوند بلکه کفشها نیز از این بو در امان نخواهند بود. برای کاهش بوی پا علاوه بر اسپریهای ضد باکتری، پوشیدن جورابهای کلفت و جاذب آب بسیار مفید هستند.

راههای اصلی کنترل بوی عرق:

1. بعد از شستشو بدن خود با صابون آنتی باکتریال، بدن را بطور کامل خشک کنید. سپس بلافاصله از مامهای ضد عرق زیر بغل استفاده کنید. لازم به ذکر است که دئودرانتها به تنهایی ضد عرق نیستند و فقط مانع از انتشار بوی بد ناشی از باکتری می‌شوند. مامهای ضد عرق معمولا حاوی ترکیبات خوش بو نیز هستند.

2. زیر بغل خود را همواره خشک نگه دارید. باکتریها به سختی در مناطق خشک بدن زنده می‌مانند.

3. محلول آب اکسیژنه می‌تواند بسیاری از این باکتریها را نابود کند. برای این منظور یک قاشق چایخوری آب اکسیژنه 3% را در یک فنجان آب معمولی حل کنید و روزی 3 بار این محلول را به زیر بغل خود با پنبه بمالید.

4. اگر در محل کار خود زیاد عرق می‌کنید، حد اقل هفته‌ای دوبار لباسهای کار خود را بشوئید. با این کار از تعداد باکتریهای اولیه تکثیر یابنده در عرق کاسته خواهد شد.

5. پرهیز از مصرف غذاهای چرب و ترکیبات بودار مانند سیر، پیاز و ادویه‌های معطر. این ترکیبات بودار به منافذ غدد عرق هم دسترسی می‌یابند و بوی عرق را تغییر می‌دهند.

6. در موارد هیپرهیدروزیس (افزایش میزان عرق بدن) با پزشک خود مشورت کنید. راههای بسیاری برای کنترل میزان تولید عرق وجود دارد که بر اساس میزان تولید آن، راه درمان هم تعیین می‌شود.

7. موهای زیر بغل و کشاله ران را بطور مرتب بتراشید. وجود مو در این منطقه مانع از مرگ باکتریها در هنگام خشکی پوست می‌شود.

با رعایت نکات بالا بیشتر موارد بوی بد عرق بدن از بین خواهد رفت. همانطور که دیده می‌شود نکات بالا عوامل پیشگیری کننده از ایجاد بو هستند و با رعایت بیشتر بهداشت می‌توان به نتیجه مورد نظر رسید. استفاده از دئودرانت هیچ گونه خطری ندارد ولی بدلیل موقت بودن اثر آن بهتر است موارد موثرتر را در اولیت قرار داد.

دکتر فریدون بهنیا

[bidastar]

لاتکس ماده‌ای لاستیکی مانند است که از صمغ درختی به همین نام که در افریقا و جنوب شرقی آسیا می‌روید بدست می‌آید. بسیاری از وسایل یکبار مصرف پزشکی از لاتکس ولی از نوع مصنوعی آن ساخته می‌شوند. بدلیل استفاده روزافزون از این وسایل در بیمارستانها و مراکز درمانی بیشترین موارد حساسیت به لاتکس به دنبال استفاده از دستکشهای معاینه و دستکشهای جراحی استریل در پرسنل درمانی دیده می‌شود. ولی مردم عادی نیز از این حساسیت در امان نیستند. برخی وسایل بهداشتی خانگی از جمله کاندوم نیز از جنس لاتکس هستند که ممکن است ایجاد حساسیت کند.

حساسیت به لاتکس در چه افرادی بیشتر دیده می‌شود؟

1. بیشترین میزان حساسیت را در گروه پزشکی که به وفور از دستکش لاتکس استفاده می‌کنند می‌توان دید.

2. بیماران مبتلا به اختلالات سلولهای مغز استخوان

3. بیماران مبتلا به اختلالات مثانه و سیستم ادراری

4. سابقه انجام جراحیهای متعدد

5. وجود سوند ادراری به مدت طولانی

6. سابقه دیگر بیماریهای حساسیتی مانند آسم و اگزما

7. سابقه حساسیت به موز، بادمجان، کیوی، ادویه‌جات و آجیل

راههای تماس با لاتکس

1. تماس پوستی مانند دستکش

2. تماس مخاطی مانند مصرف کاندوم

3. تماس تنفسی در بیمارانی که دستکشهای لاتکس را باد می‌کنند. بخصوص بعد از اعمال جراحی برای جلوگیری از بروز اختلالات تنفسی به بیمار توصیه می‌شود که دستکشهای لاتکس را باد کند.

4. تماس خونی در بیمارانی که مدت زمان طولانی از طریق آنژیوکت سرم یا دارو دریافت می‌کنند. بخش داخل رگی آنژیوکت از جنس لاتکس است.

انواع واکنشهای حساسیتی به لاتکس

1. حساسیت تحریکی ناشی از تماس با لاتکس: خفیفترین نوع حساسیت است که بصورت خشکی، خارش، سوزش، پوسته ریزی و قرمزی پوست دیده شود. معمولا به دنبال استفاده مکرر از لاتکس پدیدار می‌شود.

2. حساسیت تماسی تاخیری: علائم این نوع حساسیت با نوع قبلی تفاوت چندانی ندارد ولی شدت و وسعت درگیری آنها بیشتر است. علائم چند هفته بعد از تماس با لاتکس ظاهر می‌شوند و تا مدت طولانی باقی می‌مانند.

3. حساسیت تماسی فوری: نادرترین و شدیدترین نوع حساسیت است. بلافاصله بعد از تماس علائم حساسیت بصورت آبریزش بینی، قرمزی چشم، گرفتگی عضلانی، کهیر و خارش شدید نمایان می‌شوند. بندرت ممکن است علائم گسترده تر شوند و باعث بروز طپش قلب، لرزش اندام، درد قفسه سینه، تنگی نفس، کاهش فشار خون و حتی شوک حساسیتی گردد.

روشهای درمانی حساسیت

در قدم اول درمان تمام وسایل لاتکس را از دسترس بیمار دور کنید.

در موارد بروز علائم خفیف می‌توان از داروهای ضد حساسیت استفاده کرد. در صورت افزایش شدت علائم، ترکیبات کورتونی به درمان اضافه خواهد شد. در موارد شدید بیماری، استفاده از اپینفرین، تزریق وریدی سرم و موارد حمایتی اورژانس ضرورت پیدا می‌کند.

هیچگونه درمانی برای از بین بردن این حساسیت وجود ندارد و بهترین اقدام در اینگونه موارد پرهیز از تماس با لاتکس است. توصیه می‌شود کسانی که سابقه ابتلا به موارد شدید حساسیت به لاتکس را داشته‌اند همیشه یادداشتی با این محتوی : "من حساسیت شدید به ترکیبات لاتکس دارم" با خود به همراه داشته باشند. چرا که این افراد در صورت بروز علائم شدید به بیمارستان منتقل خواهند شد و در آنجا اولین اقدام نصب آنژیوکت است که مستقیما در داخل رگ گذاشته می‌شود و به این ترتیب ممکن است بیمار وارد مرحله خطرناک شوک شود.

از آنجایی که با هرتماس به ماده حساسیت زا بر شدت علائم افزوده می‌گردد، بهترین توصیه به بیماران حساس به لاتکس پرهیز از هرگونه تماس با اینگونه ترکیبات است. بعضی از مواد غذایی دارای پروتئینی مشابه آنچه در لاتکس دیده می‌شود هستند بطوریکه مصرف این مواد در افراد حساس به لاتکس علائم مشابه تماس با لاتکس ایجاد کند. به این ترتیب دوری از این مواد غذایی نیز الزامی است. این مواد غذایی عبارتند از: موز، کیوی، آناناس، هلو، شلیل، انگور، انجیر، کرفس، گوجه فرنگی، عنبه، سیب، گلابی، سیب زمینی، هندوانه، گیلاس، توت فرنگی، گندم و فندق. برعکس این حالت نیز وجود دارد یعنی کسانی که به این مواد غذایی حساسیت دارند به احتمال زیاد به لاتکس نیز حساس هستند.

[bidastar]

پیوند مو روش درمانی است كه علاوه بر نیاز به علم و تكنیك، یك هنر است. پیوند مو یك روش جراحی است كه عمدتاً برای اصلاح طاسی مدل مردانه بكار می‏رود.

طاسی مدل مردانه اختلالاتی پیشرونده است كه بیشتر در مردان و گاهی زنان دیده می‌شود. ریزش مو معمولاً از مثلث شقیقه شروع شده و بتدریج گسترش یافته و ممکن است تا ناحیه پس سر هم پیش برود. در خانمها و بعضی از مردان شروع ریزش از پس سر می‌باشد و به تدریج به ناحیه پیشانی و شقیقه می‌رسد. در تعداد اندکی از زنان ریزش مو بصورت منتشر در تمام نواحی سر رخ می‌دهد.

پیوند مو یک عمل جراحی اورژانس نیست. به همین دلیل بیمار در زمان انجام آن باید در سلامت جسمانی کامل باشد. در نتیجه قبل از تعیین وقت جراحی حتما یکسری از آزمایشات از جمله فرمول شمارش خون، پلاكت، انعقاد خون، آزمایشات بیوشیمی و ابتلای به بیماریهای ویروسی هپاتیت و ایدز درخواست می‌شود

روشهای متعددی برای برداشتن مو از ناحیه دهنده وجود دارد كه هر یك دارای مزایا و معایبی است. در سال‏های 1990-1980 برداشت با پانچ بطور شایع انجام می‏شد. اما بعدها برداشت با تیغ جراحی بطور وسیعتری بكار گرفته شد. در این روش با تیغ جراحی شماره 10 یا 15 یك نوار دوكی شكل از پوست با تمام ضمائم آن از ناحیه دهنده برداشته می‏شود. واحدهای مو توسط تکنسینهای کارآزموده از این نوار پوستی جدا می‌شوند. این واحدهای مو آماده کاشت در محل خواهند بود. روش جدید دیگری بنام FIT ابداع شد که امروزه فقط جهت تبلیغ از آن استفاده می‌شود. این روش کاربرد موثری ندارد و فقط برای موارد معدودی استفاده می‌شود. در این روش واحدهای مو بصورت تک تک از ناحیه دهنده برداشته شده و در محل بدون مو کاشته می‌شوند. از معایب بزرگ این روش آسیب دیدگی واحدهای مو می‌باشد.

برای آماده سازی محل كاشت مو هم تكنیك‏های متعددی وجود دارد كه هریك دارای مزایا و معایبی هستند. برای این منظور در محل کاشت مو شکاف یا حفره‌ای در پوست ایجاد می‌کنیم تا بتوان براحتی واحدهای مو را بداخل پوست قرار داد.

برای وارد کردن واحدهای مو هم از پنست‌های مخصوص که بدون دندانه باشند استفاده می‌کنیم. در این مرحله جهت کاهش آسیب به واحدهای مو، چربی زیر واحد مو را با این پنست می‌گیریم و در محل گیرنده فرو می‌کنیم. اخیرا سوزنی مخصوص و دستگاهی جدید برای ورود واحد مو به پوست ابداع شده که با توجه به آسیبهای وارد شده به واحد مو و کاهش احتمال رشد موهای کاشته شده، چندان مورد توجه پزشکان قرار نگرفته است.