مشاعره

[Leyth]

در میخانه ام بگشا که هیچ از خانقه نگشود
گرت باور بود ور نه سخن این بود و ما گفتیم

من از چشم تو ای ساقی خراب افتاده ام لیکن
بلایی کز حبیب آمد هزارش مرحبا گفتیم

[t.s.m.t]

من ملک جهان،جهان منم من
من حقّه مکان،مکان منم من

من عرشیله فرش و کاف و نونم
من شرح و بیان،بیان منم من

عمادالدین نسیمی

[Leyth]

نکته ها رفت و شکایت کس نکرد
جانب حرمت فرو نگذاشتیم

[دل تنگم]

مثل همین تفاله ی برفِ پیاده رو
دارم تمام می شوم، امّا بدون تو

مثل همین سپیدِ لگدکوب، در سرم
می پیچد آی، آیِ هزاران پیاده رو

[Doyenfery]

و آنگاه خاموش می ماند یا آه می زد .
با جرعه و جام های پیاپی
من سایه ام را چون خود مست کرده ام ;
همراه آن لحظه های گریزان
از کوچه پس کوچه ها باز گشتم
با سایه خسته و مستم ، افتان و خیزان .

<<مهدی اخوان ثالث >>

[دل تنگم]

نوشت مرد که منظور ِ آفرینش بود
و زن که وصله ی ناجور ِ آفرینش بود

گره گشود همیشه، ز روح ِ درهم ِ مَرد
اگر چه خود گرهِ کور ِ آفرینش بود

[t.s.m.t]

دونیاده ییغیشسا جنّ و انسان
بو یوادا دا قویسالار بوتون جان

بیر آیه سینی گئتیرمک اولماز
بیر جمله سینی یئتیرمک اولماز

مجید صبّاغ ایرانی

(اگر کل جن و انسان جمع شوند
در این راه جان خود را بگذارند

آیه ای از آن نتوانند آورد
جمله ای از آن را نتوان ساخت)

[دل تنگم]

ز هجر ِ قاصدک های خیالش
دمادم بی قراری دارد امشب

به توصیفش همین یک جمله کافی ست
که شیدا انتظاری دارد امشب

[Leyth]

بهشت عدن اگر خواهی بیا با ما به میخانه
که از پای خمت یکسر به حوض کوثر اندازیم

[دل تنگم]

من شــــــروع ِ دردِ پنهـــــانِ خـــــودم
من خـــــودم هم خطِّ پــــايان مـــی شوم

مثـــل ِ پيــــله ی پوکِ پوکـــــم پوکِ پوک
از درونِ خويش داغــــــــان مــــی شوم