دیدار تیمهای ملی ایران و برزیل قطعی شد/ مصاف با ستارگان برزیل درابوظبی

[Amin-Nasim]

وقتی مدیران ارشد ورزشی ما بخاطر کوچکترین مسئله ای کارشون به گیس وگیس کشی میکشه نباید از آبدارچی تیم ملی انتظار داشته باشم سرویس درست حسابی به بازیکنان بده(باحالت طنز گفتم)

اینو گفتی یاد مسئول تدارک تیم ملی افتادم که توپ خورد توی تیر دروازه برزیل داشت خوشحالی می کرد

[pcforlife]

مشكل ما اينه كه فقط دنبال نتيجه ايم
اين ژاپني كه الان داره آرژانتين رو ميبره 20 تا بازي با بزرگان فوتبال داشته تازه از جام جهاني اومده
و انواع امكانات در اختيارشونه
با اين وجود ممكنه بازي بعدي رو با هر تيم ديگه اي حتي يه تيم آسيايي ببازه بدون اينكه مردمش اين تيم رو به باد انتقاد بگيرن
اما ما چي چه كاري براي فوتبالمون كرديم كه انتظار داريم فوتبالمون نتيجه بگيره
مسئولين كه هيچي
مايي كه اسممون تماشاگره چي كار كرديم كه حالا باد به غب غب ميندازيم و از زمين و زمان ايراد ميگيرم
اون ژاپنيا 20 ساله تا دقيه 90 و حتي بعدش با هر نتيجه اي تيمشون رو تشويق ميكنن كه حالا دارن اينجوري نتيجه ميگيرن
اما ما چي
اين براي تماشاگر ايراني يه آبرو ريزيه كه تا دقيقه 70 تيم تشويق بشه بعد از خوردن گل تيم انواع و اقسام ناسزاهارو بشنوه
اگه كمي انصاف داشتيم ميفهميديم كه اين از باخت به عربستان هم بدتره
وقتي تماشاگر ما سالهاست خودش رو باخته چه انتظاري از تيم فوتبالمون داريم
تركيه همين الان توي يه بازي رسمي از آلمان 3 تا خورد 6 تاي ديگه هم جا داشت
چي شد؟
زمين به آسمون رسيد؟
تازه اينا تقريبا با آلمان توي يه كلاسن
اونوقت ما از برزيلي كه 10 كلاس از ما بالاتره 3 تا ميخوريم يه گل سالم ميزنيم يه گل ناسالم ميخوريم
از مطبوعات گرفته تا صدا و سيما و مردم اين بازي رو كردن پيراهن عثمان
چطور كره و چين و عراق رو كه ميبريم ميگيم با 2 برد كه نبايد گفت تيم خوبه
ولي حالا كدو باخت آورديم ....

فرق جهان مدرن با جهان سنتي همينه كه توي جهان مدرن همه اول ايراد خودشون رو ميبينن بعد ديگران رو
ولي توي جهان سنتي برعكس
بابا يه كم به خودمون بيايم
اين كه تيم ايراد داره كاملا واضحه
اين كه فوتبال ما افت كرده مشخصه
ولي اول وظيفه خودمون رو به عنوان يه تماشاگر نه يك بازي نه يك سال 4 يا 5 سال انجام بديم
بعد از تيم ملي انتظار داشته باشيم

نظر شما محترم
اما من نديدم تماشاگراي مثلا كره و ژاپن همچين تقسيم بنديي براي تشويق و رضايت از تيمشون داشته باشن
بعد از بدترين باختها و بدترين بازيها تيمشون رو تشويق كردن
نمونه اش همين بازي آخر كره با ايران
كره خيلي بد بود اما تيمشون مثل هميشه تشويق ميشد

این بحث تماشاگری که شما میکنی یه چیزه ساده ای نیستش که بشه به این سرعت روش قضاوت کرد و بهش حکم داد! در اینکه ماها به عنوان یه تماشاگر صبور نیستیم و وظیفه خودمون رو به عنوان فردی که وظیفه داره تیمش رو 90 دقیقه ساپورت کنه، نمیدونیم، شکی نیست! اما این بخشی از موضوعه که فقط بهش پرداخته میشه! وقتی برای یه تماشاگر امکانات و عوامل انرژیک وجود نداره، بینوا چطور تو استادیوم شعار بگه و طرفداری کنه؟
من با دیده های اینو اون و حرفای کارشناسانه کارشناس ها کاری ندارم! بزار اون چیزی رو که خودم از آزادی رفتن تجربه دارم رو بهت بگم! همزمان هم یه مقایسه ای می کنم با نمونه های غیر وطنیش!
چون بحث بازیه ملی از یه بازیه ملی یاد کنم! من تو مسابقات مقدماتی جام جهانی بازی ایران کره آزادی بودم! دقیقا روبه روی جایگاه!

- به خاطر اینکه جای خوبی گیرم بیاد ساعت 6 صبح اومدم بیرون و نهایتا کی رسیدم خونم؟ ساعت 8 9 شب! بیش از یه نصفه روز درگیره یه بازیه فوتبال بودم! شما به من بگید توی یه نمونه خارجیش یه نفر چند ساعت از یه روزش صرفه یه بازی میشه!؟
- شب قبلش هم تو آزادی بارون اومده بود! صبح هم هوا ابری بود! وقتی من به آزادی رسیدیم چی دیدم؟ یه صندلی خیس و گلی که باید با یه چیزی پاکش می کردم!! شرایط من بسیار خوب بود! چون این صندلی خیس! تو اون بخش سرپوشیده طبقه اول بودش!
- میدونی هیچ تماشاگری با پاک کردن خیسیه صندلیش مشکلی نداره، ولی وقتی چهار پنج ساعت بعد همون تماشاگر میبینه یه گروه از کارگرای استادیوم پیش از ورود طرفدارای کره ای دارن صندلی های اونا رو تمیز می کنن، اصلا حسه خوشایندی بهش دست نمیده!
- وقتی تو بخش سرپوشیده استادیوم باشی و موقع بارون اومدن و دو ساعت بعد از بارون اومدن در حال خیس شدن باشی (به خاطر نشتیه لوله های خروجیه آب طبقه‏ی بالا!) بدون شک آرزو می کردی ای کاش از تو خونت بازی رو تماشا می کردی!
- وقتی بین دو نیمه نمیتونی از جات بلند شی برای رفتن به بوفه یا واسه قضای حاجت یا خوردن آب! چون میدونی جات رو از دست میدی و ضمن اینکه برای حفظ جات باید اعتراضی به کثیفی کف کفش کسانی که قیده جاشون رو زدند رو ننداشته باشی، آیا واقعا در همون کره و ژاپن هم همین مشکلات هست؟
- تو همه جای دنیا اطراف هر تماشاگر فقط تماشاگرانی از جنسه ذکور زیست میکنن و پدیدیه ای به نام خانواده در استادیوم کمیابه؟؟
- آیا تو خارج اطراف هر تماشاگر، تماشاگرانی وجود دارند که در مواردی فرت و فرت آشغال تخمه رو سرت بریزن یا در پاره ای از اوقات، با دود سیگارشون که عاملی بشن که شما بیشتر کف دستات (که جلو چشم و دهنت رو گرفتن) رو ببینی تا بازی رو!؟ بخوای هم معترض بشی، پیش از اعتراضت در هوای مه آلود به وجود آمده تتوی گردنی و بازوییه طرف رو می بینی!!! والا تو ایتالیاش هم این چیزارو دارن جمع می کن، ولی تو ایران هنوز هست!
- بازی پرسپولیس بونیاد کار آزادی بودم! خنده دار بود! بعد از پنالتی ریوالدو، لیدر جایگاه ما (من و رفیقم) داشت عین مسئولین امنیتی استادیوم بی توجه به اینکه وظیفش تهییج مردمه، تا پایان 90 دقیقه داشت بازی رو نگاه می کرد!
- جالبه تهییج کردنشون هم احمقانست! باید در شرایطی که تیم کشورت عقبه، گلوت رو پاره کنی، یه شعاری رو بگی که شبیه لالایی هستش!
- ما متاسفانه همه چی مون برعکس دنیاست! حتی فرهنگ تشویق کردنون تو استادیوم!
شما نیگا کن! تو همه جای دنیا وقتی یه دربازبان یه موقعیت خطرناکی رو کلاملا سیو میکنه، تماشاگرا خیلی راحت واسش کف میزنن که یه صدای انرژیک رو به اون دربازه بان میده! ولی تو ایران چی؟! وقتی دربازبان میگیره، به نشانه تشویق همه با تمام وجودشون سوت میزنن (طرف سوت زدن هم بلد نباشه، با فشار هوا رو از شش هاش میده بیرون) که نهایتا مجموع سوت ها (چهچهی، بلبلی و ممتد!!) یه صدای گوش خراش تولید میشه!
در صورتی که تو کشور های دیگه موقعی که یه تیمی بخواد ضد فوتبال بازی کنه واسش سوت میکشن (به نشانه اعتراض!)
تو کشورر های شرق آسیایی برای تولید صدای زیاد اومدن از بادکنک های پلاستیکی برای ایجاد صدای بلند استفاده می کنن! یعنی حتی اگه یه نفر لال هم باشه صدا تولید می کنه! اما تو ایران بایت از تمام وجودت داد بزنی این تیمه ایرانه (با وجود شرایط بدی که تو ورزشگاه داری)!!!
تو کشور های اروپایی (خصوصا آلمان) اون کسی که تعویض ها رو اعلام می کنه میاد به تماشاگر شور میده و اسم کوچک کسی رو که وارد زمین شده رو سه بار اعلام می کنه و تماشاگرا پش بند اون سه بار نام فامیل اون طرف رو میگن. ولی اینجا تماشاگرا باید به جناب بلند گوی استادیوم شور بدن!!!

اینقدر مشکل تو ورزشگاه های کشور که بهترینشون همین آزادیه هستش (اینایی که من گفتم تازه یه تعداددش بود) که باعث میشه کاسه صبر هر تماشاگری پر بشه و در صورت نتیجه نگرفتن تیمش دیگه سر ریز بشه و تماشاگر بیاد به جای حمایت از تیمش با گروه هولیگان ها و تماشاگر نماها هم نوا بشه و شروع کنه به فحاشی! (متاسفانه)
در کل میخوام بگم جریان به این یک طرفگی شما که میگی نیست و مطمئن باش اون تماشاگر هم دنبال کور سوی های امیده که بهش انرژی بده تا تیمش رو تشویق کنه!!
شرمنده! پرحرفی کردم!
یاعلی

[Pejvak61]

تمام مواردی که شما ذکر کردید وظیفه سازمان تربیت بدنی است و وقتی که مسئولان آن سازمان محترم! فقط در فکر حقوق گرفتن هستن قطعاً فرصتی برای برطرف کردن این مشکل ندارن.

شما خودتون بگین آیا ایران بعد از انقلاب هیچ ورزشگاه جدیدی با استانداردهای روز ساخته؟ اگر هم ساخته باشه اصول نگهداریش رو رعایت نکرده. یه جا خوندم در ممالک پیشرفته وقتی هواپیمایی خریداری میشه هزینه خریدش هرچقدر باشه دو برابرش رو صرف نگهداریش میکنن تا نیاز به تعمیرات نداشته باشه. اما در ایران هزینه تعمیرات داریم نه نگهداری. این موضوع در صنایع و هر شاخه ای از زندگی ایرانیها وجود داره و به ندرت کسی میاد و اصولی فکر میکنه.

از ایران این کارها بر میاد ولی کار رو باید به کاردان سپرد و هزینه هم کرد. اما اولاً کار به کاردان سپرده نمیشه و اگر هم هزینه بشه مثل گلوله برفی که از قله کوه خشک رها میشه تا به پایین میرسه چیزی ازش باقی نمیمونه. خودتون به امید خدا متوجه منظورم هستین دیگه؟

در مورد حضور خانواده ها هم همین بس که فعلاً در ایران کسی از گردانندگان حکومت به حضورشون در ورزشگاهها اهمیتی نمیده. پس انتظار بی موردیه که پای خانواده ها به ورزشگاهها برسه. میرسه ولی فقط افراد ذکور!! در ضمن با شرایطی که گفتی اگر هم مجاز بودن که به ورزشگاه بیان شما حاضر بودی ببریشون؟

من که به اینجور چیزها برای پیشرفت فوتبال امید زیادی ندارم چون موانع بسیار زیادن. پس باید منتظر خلاقیت فردی و مدیریت باشیم تا این مشکلات حل بشن وگرنه محیط اطراف فوتبال فعلاً نمیتونه عاملی برای پیشرفتش باشه.

[malaki_mall]

در یک اقدام منحصر به فرد پوشش تصویری این بازی توسط 2 تیم تصویر برداری ایرانی و اماراتی انجام شد.

به نحوی که دوربین اصلی تیم ایرانی مقابل جایگاه قرار داشت.

[Pejvak61]

در یک اقدام منحصر به فرد پوشش تصویری این بازی توسط 2 تیم تصویر برداری ایرانی و اماراتی انجام شد.

به نحوی که دوربین اصلی تیم ایرانی مقابل جایگاه قرار داشت.

منبعتون چیه؟

[گرافيكار]

آقا ترکیه کجاش با آلمان تو یه کلاسه !؟
یعنی ترکیه هم جزو چند تیم ملی برتر جهان هست یا دومین تیم پرافتخار جهانه یا پر افتخارترین تیم اروپا؟ !

گفتم كه تقريبا يعني حدودا
به خاطر اينكه اين تيمها دائم با هم برخورد ميكنن
از هم شناخت دارن
ترسي از هم ندارن
مشكل كمبود تجربه ندارن

[گرافيكار]

این بحث تماشاگری که شما میکنی یه چیزه ساده ای نیستش که بشه به این سرعت روش قضاوت کرد و بهش حکم داد! در اینکه ماها به عنوان یه تماشاگر صبور نیستیم و وظیفه خودمون رو به عنوان فردی که وظیفه داره تیمش رو 90 دقیقه ساپورت کنه، نمیدونیم، شکی نیست! اما این بخشی از موضوعه که فقط بهش پرداخته میشه! وقتی برای یه تماشاگر امکانات و عوامل انرژیک وجود نداره، بینوا چطور تو استادیوم شعار بگه و طرفداری کنه؟
من با دیده های اینو اون و حرفای کارشناسانه کارشناس ها کاری ندارم! بزار اون چیزی رو که خودم از آزادی رفتن تجربه دارم رو بهت بگم! همزمان هم یه مقایسه ای می کنم با نمونه های غیر وطنیش!
چون بحث بازیه ملی از یه بازیه ملی یاد کنم! من تو مسابقات مقدماتی جام جهانی بازی ایران کره آزادی بودم! دقیقا روبه روی جایگاه!

- به خاطر اینکه جای خوبی گیرم بیاد ساعت 6 صبح اومدم بیرون و نهایتا کی رسیدم خونم؟ ساعت 8 9 شب! بیش از یه نصفه روز درگیره یه بازیه فوتبال بودم! شما به من بگید توی یه نمونه خارجیش یه نفر چند ساعت از یه روزش صرفه یه بازی میشه!؟
- شب قبلش هم تو آزادی بارون اومده بود! صبح هم هوا ابری بود! وقتی من به آزادی رسیدیم چی دیدم؟ یه صندلی خیس و گلی که باید با یه چیزی پاکش می کردم!! شرایط من بسیار خوب بود! چون این صندلی خیس! تو اون بخش سرپوشیده طبقه اول بودش!
- میدونی هیچ تماشاگری با پاک کردن خیسیه صندلیش مشکلی نداره، ولی وقتی چهار پنج ساعت بعد همون تماشاگر میبینه یه گروه از کارگرای استادیوم پیش از ورود طرفدارای کره ای دارن صندلی های اونا رو تمیز می کنن، اصلا حسه خوشایندی بهش دست نمیده!
- وقتی تو بخش سرپوشیده استادیوم باشی و موقع بارون اومدن و دو ساعت بعد از بارون اومدن در حال خیس شدن باشی (به خاطر نشتیه لوله های خروجیه آب طبقه‏ی بالا!) بدون شک آرزو می کردی ای کاش از تو خونت بازی رو تماشا می کردی!
- وقتی بین دو نیمه نمیتونی از جات بلند شی برای رفتن به بوفه یا واسه قضای حاجت یا خوردن آب! چون میدونی جات رو از دست میدی و ضمن اینکه برای حفظ جات باید اعتراضی به کثیفی کف کفش کسانی که قیده جاشون رو زدند رو ننداشته باشی، آیا واقعا در همون کره و ژاپن هم همین مشکلات هست؟
- تو همه جای دنیا اطراف هر تماشاگر فقط تماشاگرانی از جنسه ذکور زیست میکنن و پدیدیه ای به نام خانواده در استادیوم کمیابه؟؟
- آیا تو خارج اطراف هر تماشاگر، تماشاگرانی وجود دارند که در مواردی فرت و فرت آشغال تخمه رو سرت بریزن یا در پاره ای از اوقات، با دود سیگارشون که عاملی بشن که شما بیشتر کف دستات (که جلو چشم و دهنت رو گرفتن) رو ببینی تا بازی رو!؟ بخوای هم معترض بشی، پیش از اعتراضت در هوای مه آلود به وجود آمده تتوی گردنی و بازوییه طرف رو می بینی!!! والا تو ایتالیاش هم این چیزارو دارن جمع می کن، ولی تو ایران هنوز هست!
- بازی پرسپولیس بونیاد کار آزادی بودم! خنده دار بود! بعد از پنالتی ریوالدو، لیدر جایگاه ما (من و رفیقم) داشت عین مسئولین امنیتی استادیوم بی توجه به اینکه وظیفش تهییج مردمه، تا پایان 90 دقیقه داشت بازی رو نگاه می کرد!
- جالبه تهییج کردنشون هم احمقانست! باید در شرایطی که تیم کشورت عقبه، گلوت رو پاره کنی، یه شعاری رو بگی که شبیه لالایی هستش!
- ما متاسفانه همه چی مون برعکس دنیاست! حتی فرهنگ تشویق کردنون تو استادیوم!
شما نیگا کن! تو همه جای دنیا وقتی یه دربازبان یه موقعیت خطرناکی رو کلاملا سیو میکنه، تماشاگرا خیلی راحت واسش کف میزنن که یه صدای انرژیک رو به اون دربازه بان میده! ولی تو ایران چی؟! وقتی دربازبان میگیره، به نشانه تشویق همه با تمام وجودشون سوت میزنن (طرف سوت زدن هم بلد نباشه، با فشار هوا رو از شش هاش میده بیرون) که نهایتا مجموع سوت ها (چهچهی، بلبلی و ممتد!!) یه صدای گوش خراش تولید میشه!
در صورتی که تو کشور های دیگه موقعی که یه تیمی بخواد ضد فوتبال بازی کنه واسش سوت میکشن (به نشانه اعتراض!)
تو کشورر های شرق آسیایی برای تولید صدای زیاد اومدن از بادکنک های پلاستیکی برای ایجاد صدای بلند استفاده می کنن! یعنی حتی اگه یه نفر لال هم باشه صدا تولید می کنه! اما تو ایران بایت از تمام وجودت داد بزنی این تیمه ایرانه (با وجود شرایط بدی که تو ورزشگاه داری)!!!
تو کشور های اروپایی (خصوصا آلمان) اون کسی که تعویض ها رو اعلام می کنه میاد به تماشاگر شور میده و اسم کوچک کسی رو که وارد زمین شده رو سه بار اعلام می کنه و تماشاگرا پش بند اون سه بار نام فامیل اون طرف رو میگن. ولی اینجا تماشاگرا باید به جناب بلند گوی استادیوم شور بدن!!!

اینقدر مشکل تو ورزشگاه های کشور که بهترینشون همین آزادیه هستش (اینایی که من گفتم تازه یه تعداددش بود) که باعث میشه کاسه صبر هر تماشاگری پر بشه و در صورت نتیجه نگرفتن تیمش دیگه سر ریز بشه و تماشاگر بیاد به جای حمایت از تیمش با گروه هولیگان ها و تماشاگر نماها هم نوا بشه و شروع کنه به فحاشی! (متاسفانه)
در کل میخوام بگم جریان به این یک طرفگی شما که میگی نیست و مطمئن باش اون تماشاگر هم دنبال کور سوی های امیده که بهش انرژی بده تا تیمش رو تشویق کنه!!
شرمنده! پرحرفی کردم!
یاعلی

فكر نميكنم كسي اينجا باشه كه حرف و تجربه شما رو تاييد نكنه
فكر نميكنم كسي اينجا باشه كه بخواد از برنامه ريزي و عملكرد مسئولين ورزش ما دفاع كنه
اما دوست من
حرف من اينه وقتي فوتبال شروع ميشه
تقريبا 90 درصد اين مشكلات رو تماشاگر فراموش ميكنه
خب از اينجا به بعد و پس از اين فراموشي
تماشاگر واقعي شروع به تشويق ميكنه
ولي تماشاگر ما قبل از بازي خودشو خالي ميكنه
و بازي كه شروع شد ساكت ميمونه و چارچشمي بازي رو نگاه ميكنه
در واقع توي ايران بين تماشاگري كه پاي تي وي ميشينه با تماشاگري كه مياد ورزشگاه فرقي نيست
در واقع تماشاگرايي كه ميان ورزشگاه بازي رو تلويزيوني نگاه ميكنن
حرف من اينه ما هيچيمون درست نيست
و خشت اول و آخر فوتبال كه تماشاگراي اونن توي ايران كج گذاشته شده
براي منم خيلي آسونه كه به تيمي كه زمين خورده يه لگد بزنم دو تا حرفم بارش كنم
ولي تماشاگر ما قبل از فوتبال ما احتياج به آسيب شناسي داره

[malaki_mall]

منبعتون چیه؟

دبی اسپرت و شبکه 3.

تبلیغ های 2 سمت هم کاملا متفاوت بود.

یک سمت تبلیغ pmc...

یک سمت دیگه هم مخصوص بیننده های داخلی.

من بازی رو از هر دو شبکه دنبال میکردم.

در ابتدا چند لحظه هنگ کردم.

[S@nti@go_s&k]

منبعتون چیه؟

..

_____________

منم وقتی زدم کانال ایران فکر کردم نیمه دومه اون یکی نیمه اول

[malaki_mall]

مسخره ها توی شبکه جام جم اعلام نتایج روی تصویر رو نوشته بودن البرازیل.(نوشته های روی تصویر رو خود ایرانیها درج کرده بودن)

آخه ملت رو چی فرض کردین؟