اطلاعات دارو ها [مقالات]

[aligol172]

تصور بیشتر افراد بر این است، تنها با مصرف دارو فشار خون قابل کنترل است. این افراد یک تصور محدودی درباره بیماریشان دارند و با پیروی از الگوهای غلط در زندگی تنها به مصرف دارو روی آورده و برای درمان اقدام می کنند. اما جدیدترین تحقیقات نشان داده است که تغییر سبک زندگی و پرهیز از مصرف دارو در کنترل فشار خون مؤثر است خصوصاً آن که از مواد طبیعی در کاهش فشار خون استفاده شود. کارشناسان تغذیه ۹ روش را در کاهش فشار خون معرفی می کنند.
● کاهش وزن و درد کمر
کاهش فقط ۴ کیلوگرم از وزن به طور قابل توجهی از عارضه فشار خون می کاهد. به طور کلی هرچه بیشتر وزن خود را کم کنید، میزان فشار خون شما بیشتر کاهش پیدا می کند. کاهش وزن یک نسخه درمانی مؤثر برای کاهش فشار خون است. در کنار کاهش وزن باید به اندازه دور کمر نیز توجه داشت. افزایش چربی های دور کمر خطر ابتلا به فشار خون را افزایش می دهد. به طور کلی افزایش خطر ابتلا به فشار خون در مردان با اندازه کمر بالاتر از ۱۰۲ سانتی متر و در زنان با اندازه کمر بالاتر از ۸۸ سانتی متر بیشتر است.
در نژاد آسیایی این میزان برای مردان ۹۰ سانتی متر و برای زنان ۸۰ سانتی متر است. مشاوره با متخصصین تغذیه، تعیین وزن ایده آل و روش های دستیابی به اندام متناسب از مؤثرترین راهکارها است. پیشنهادهای دائمی متخصصین تغذیه خوردن غذاهای سالم، ورزش، تغییر عادات تغذیه مانند خوردن غذای دیرهنگام در شب ها و یا مصرف حجم زیاد غذا در هر وعده غذایی است.
● ورزش منظم
فعالیت های منظم فیزیکی، روزانه حداقل ۳۰ تا ۶۰ دقیقه، در مدت زمان خیلی کوتاه باعث کاهش فشار خون به میزان ۴ تا ۹ میلیمتر جیوه می شود. با کمک پزشک یک برنامه ورزشی متناسب با شرایط جسمی داشته باشید. پزشک با توجه به شرایط جسمی بیمار را از محدودیت های حرکتی مطلع خواهد کرد. پیاده روی به مدت ۱۰ دقیقه در روز به کاهش فشار خون کمک می کند. اما باید توجه داشت، محدود کردن ورزش فقط به یک یا دو روز در هفته در بیماران مبتلا به فشار خون یا قلبی و عروقی خطرناک محسوب می شود و تمرینات ورزشی باید منظم باشد.
● رژیم غذایی سالم
داشتن یک رژیم غذایی سرشار از سبزی، میوه و لبنیات کم چرب و محدود کردن مصرف چربی های اشباع شده و کلسترول، فشار خون را تا سطح ۱۴ میلی متر جیوه کاهش خواهد داد.
روش تغذیه خود را ارزیابی کنید
به مدت یک هفته فهرستی از غذاهای مصرفی تهیه کنید تا الگوها و عادات غذایی ارزیابی شود. سؤالات زیر جرقه ای برای پیدا کردن راه درست تغذیه است.
چه چیزی می خورید؟ چه وقت می خورید؟ چه مقدار می خورید؟ و چرا می خورید؟
▪ افزایش میزان پتاسیم خون
افزایش زیاد سدیم و کاهش پتاسیم در بدن سبب افزایش فشار خون می شود. پتاسیم تأثیر منفی سدیم در افزایش فشارخون را کاهش می دهد. بهترین منابع پتاسیم میوه ها و سبزی ها هستند.
▪ خرید مناسب
قبل از رفتن به سوپرمارکت لیست خرید تهیه کرده و از خرید غذاهای فاقد ارزش غذایی اجتناب کنید. برچسب مواد غذایی را قبل از خرید بخوانید تا از ارزش غذایی آنها آگاه شده و هنگامی که برای صرف شام بیرون می روید ارزش غذایی آنها را مدنظر قرار دهید.
▪ محدود کردن رژیم غذایی
درست است که رژیم غذایی سالم برای سلامتی بسیار مهم است ولی به این مفهوم نیست که غذاهای مورد علاقه تان را فراموش کنید. بهتر است، گه گاه غذاهای مورد علاقه خود مانند شیرینی را که در رژیم غذایی شما نیستند بخورید. اگر شیرینی دوست دارید به جای آن شکلات غلیظ بخورید. بدون این که فشار خون شما افزایش پیدا کند.
زیرا دانشمندان معتقدند فلاونول که در دانه های قهوه و شکلات غلیظ وجود دارد سبب کاهش فشار خون می شود. البته باید توجه داشته باشید. از این رو سالمترین شکلات، نیز دارای کالری است، در خوردن آن مراعات کنید.
● محدود کردن نمک
کاهش میزان معمولی نمک در رژیم غذایی، فشار خون شما را بین ۲ تا ۸ میلی متر جیوه پائین می آورد. کاهش بیشتر میزان نمک در رژیم غذایی فشار خون را بیشتر پائین می آورد. اقدامات زیر را برای کاهش نمک در رژیم غذایی انجام دهید.
محاسبه مصرف نمک
ثبت روزانه غذاها به تعیین میزان نمک مصرفی روزانه کمک می کند. یک انسان سالم در روز به طور متوسط به ۱۵۰۰ تا ۲۴۰۰ میلی گرم نمک نیاز دارد. ولی افراد بالاتر از ۵۰ سال افراد مبتلا به فشارخون بالا، بیماران قلبی، کلیوی و دیابتی ها باید کمتر از ۱۵۰۰ میلی گرم نمک در روز مصرف کنند.
▪ برچسب مواد غذایی
قبل از خرید، میزان نمک موجود در غذا را از روی برچسب آنها بخوانید. تا جایی که ممکن است از مصرف غذاهای کم نمک پرهیز کنید. بعضی از مواد غذایی که بنابر تصور عموم افراد سالم هستند مانند آب میوه ها مقادیر زیادی نمک دارند.
استفاده کم از فرآورده های غذایی، چیپس ها، غذاهای منجمد حاوی مقادیر زیاد نمک هستند.
▪ اضافه نکردن نمک به غذا
فقط یک قاشق چایخوری نمک ۲۳۰۰ میلی گرم سدیم دارد. از ادویه جات و سبزی برای طعم غذا استفاده کنید.
● سیگار نکشید
نیکوتین موجود در سیگار سبب افزایش فشار خون به میزان ۱۰ میلی گرم و یا بیشتر تا یک ساعت بعد از کشیدن سیگار می شود. کشیدن مداوم سیگار به معنی افزایش فشار خون به صورت پیوسته در طول روز است. به علاوه مواد شیمیایی موجود در تنباکو به شریان ها و عروق خونی آسیب می زند و سبب ابتلا به تصلب شرائین می شود که هر دوی آنها سبب بالا رفتن فشار خون می شود.
● کافئین
نقشی که کافئین در فشار خون دارد بسیار قابل توجه است. نوشیدن کافئین فشار خون را بطور موقت بالا می برد. تحقیقات اخیر نشان می دهد افرادی که به صورت منظم کافئین مصرف می کنند فشار خون بالاتری دارند که در درازمدت تأثیر گذار است. برای فهمیدن این موضوع فشار خونشان را ۳۰ دقیقه پس از نوشیدن چای و یا سایر نوشیدنی های کافئین دار کنترل کنید. اگر میزان آن ۵ تا ۱۰ بالا رفت، آنگاه بدانید که فشار خون شما به کافئین حساس است. پزشکان توصیه می کنند کسانی که فشار خون آنها به کافئین حساسیت دارد نباید بیش از ۲ فنجان چای در روز بنوشند.
● کاهش استرس
اثر استرس بر فشار خون حل و فصل نشده است. استرس یا عصبانیت به صورت موقت فشار خون را بالا می برد. قبل از این که استرس را کم کنید باید بدانید چه چیزهایی باعث استرس در زندگی شخصی تان می شود عواملی مانند خانواده، فامیل، پول یا بیماری. آنگاه شما در مورد چگونگی حذف یا کاهش آنها تصمیم بگیرید. اگر قادر به حذف تمام آنها نیستید بهتر است از راه های درست با آنها مقابله کنید. نفس عمیق بکشید و یوگا
● مراقبت از سلامتی
اگر به فشار خون بالا مبتلا هستید میزان فشار خونتان را مرتب اندازه گیری کنید. یاد بگیرید که خودتان فشار خون ماکزیمم و مینیمم را اندازه بگیرید. نوع وسایل و زمان اندازه گیری در روز را از پزشک معالج بپرسید. همچنین میزان فشار خون را به منظور بررسی روند و اطمینان از توجه به آن ثبت کنید.
▪ مراقبت اولیه
کنترل فشار خون برای کسانی که مراقبت اولیه ندارند بسیار مشکل است.
میزان مراقبت های ماهیانه
اگر میزان فشار خون به خوبی کنترل نشد یا مشکلات دیگری داشتید به مراقبت های ماهیانه نیاز دارید تا برنامه درمانی توسط پزشک مورد بررسی قرار گیرد.
● تیم پشتیبان
دوستان و خانواده حمایت کننده، در روند بهبودی بیمار نقش مهمی دارند آنها ممکن است شما را تشویق کنند تا از خودتان مراقبت کرده و به پزشک مراجعه کنید، در ورزش همراهی تان کنند تا فشار خون خود را پائین بیاورید. با خانواده و دوستان در مورد خطرات فشار خون صحبت کنید اگر آنها از عوارض تحت کنترل نبودن فشار خون آگاه شوند مطمئناً در تغییر سبک و عادات زندگی کمک می کنند.

[aligol172]

واژه نیاز در زندگی انسان ها از جایگاه ویژه ای برخوردار است زیرا همه فعالیت های جوامع بشری جهت رفع نیازهای موجود انجام می شود. در میان نیازهای مختلف و متعددی که انسان ها با آن مواجه هستند نیاز به غذا برای بقای حیات، در راس قرار دارد و این موضوع حجم قابل توجهی از فعالیت های افراد جامعه را به خود اختصاص داده و با افزایش جمعیت میزان تقاضا برای مواد غذایی افزایش چشمگیری داشته است.
روند رو به رشد تقاضا و به تبع آن عرضه مواد غذایی، رفته رفته باعث شد تا فعالان در این بخش برای موفقیت بیشتر در بازار کار به شگردهای مختلفی دست زده و به رقابت با همدیگر بپردازند که این امر هم اکنون تبعات مثبت و منفی بسیاری را به وجود آورده است.
ایجاد تنوع غذایی و ابتکار عمل های سالم در راه تهیه انواع غذاها یکی از نتایج فوق الاشاره است که تاکنون توانسته وضعیت تغذیه انسان ها را با موفقیت های کمی و کیفی مواجه سازد اما آن چه نگران کننده است تولید و عرضه غذاهای ناسالمی است که تنها به انگیزه منافع اقتصادی در میان مردم رایج شده و متاسفانه همین غذاهای ناسالم ریشه بروز بسیاری از بیماری هایی است که دولت و ملت برای درمان آنها سالانه متحمل هزینه های بسیار می شوند.
با بررسی سیر تحولات انجام شده در حوزه تهیه و توزیع مواد غذایی به نظر می رسد تنها راه برون رفت از این جریان منفی ، ایجاد و برقراری فرهنگ تغذیه سالم در جامعه است که جهت تحقق این مساله می بایست از ابزارهای موجود به بهترین نحو استفاده شود. بدون تردید باید اذعان کرد که سالم ترین غذاهای دنیا در دل طبیعت نهفته شده که تنها با طرح و اجرای فرمول های ویژه می توان متنوع ترین، مفیدترین و لذیذترین غذاهای دنیا را تولیدی و به جامعه عرضه کرد. هر چند در این زمینه فعالیت های خوبی هم صورت گرفته و هم اینک غذاهای سنتی بسیاری موجود است که علاوه بر برخورداری از ارزش غذایی بالا دارای خواص دارویی و درمانی نیز است. در مقابل موفقیت های موجود، کاستی هایی هم به چشم می خورد که رشد و توسعه آن نگران کننده است و دیگر کوتاهی در برابر تولید و عرضه غذاهای ناسالم و دارای منشا انواع بیماری های ناشناخته و شناخته شده از سوی هر شخص یا سازمانی قابل پذیرش نبوده و بایستی همه دست اندرکاران نسبت به این موضوع توجه خاص علمی و عملی از خود نشان دهند. در این زمینه استفاده از امکانات موجود امری اجتناب ناپذیر به دید می آید زیرا با بررسی کوتاه می توان اثبات کرد که همه ما برای رفع مشکلات هیچگاه از امکانات موجود به اندازه کافی و آن گونه که باید و شاید هم استفاده نکرده ایم.
به عنوان مثال در شرایط فعلی که بیماری مهلک (وبا) شایع شده و سلامتی جامعه را به طور جدی مورد تهاجم قرار داده وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی با صدور دستورالعملی مردم را از خوردن سبزیجات منع کرده است و این مساله علاوه بر تحمیل زیان اقتصادی برای تولید کنندگان مزبور، مردم را نیز نسبت به بهره مندی از خواص مفید سبزیجات محروم ساخته اند و این در حالی است که می توان با تجهیز مراکزی تحت پوشش وزارتخانه مذکور نسبت به ضدعفونی کردن محصولات مذکور اقدام کرد که متاسفانه این امر مورد توجه مسئولان امر قرار نگرفته است. اگر بخواهیم راه های ترویج صحیح گیاهان دارویی در جامعه را بررسی کرده و از میان آنها بهترین روش را برگزینیم ناچارا می بایست حوزه مورد بحث را به دو بخش منابع و مصارف تقسیم بندی کنیم. در بخش اول که به تهیه و تولید گیاهان دارویی مربوط می شود بایستی به گونه ای برنامه ریزی شود که در صورت تقاضای مطلوب از سوی جامعه با کمبود محصولات مورد نظر مواجه نشویم و از سوی دیگر لازمه بخش دوم برخورداری از شبکه گسترده توزیع است که باید با روش های صحیح و کارآمد، محصولات مورد اشاره را در اختیار متقاضیان قرار دهیم که این امر با استفاده از روش هایی میسر می شود که کارآمدترین راه برای این موضوع فرهنگ سازی می باشد.
فرهنگ سازی برای ایجاد باور در اذهان عمومی در خصوص تغذیه سالم و استفاده از گیاهان دارویی مستلزم به کارگیری امکانات و ابزارهای مخصوص به خود است که از اهم آنها فضاهایی است که بتوان در آنها به راحتی با مردم تماس برقرار کرد و آموزه های مورد نظر را به آنان انتقال داد. در همین رابطه اتحادیه قهوه خانه داران و قهوه خانه های سنتی تهران با اجرای برنامه ای تحت عنوان «طرح جامع سامان دهی رسته های تحت پوشش»، با هدف توانبخشی فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی واحدهای صنفی مربوطه اقدام به معرفی و اشاعه مصرف غذاها، چاشنی ها، نوشیدنی های سرد و گرم و پیش غذاها و پس غذاهای سنتی که عمدتا منشا گیاهان دارویی را نیز دارا می باشند را کرده است.
از دید اتحادیه که در قالب طرح مذکور در حال اجرای آن است تغییر رژیم غذایی مردم از طریق واحدهای اشاره شده امکان پذیر خواهد بود و بدین طریق می توان عادت غذایی مردم را بهبود بخشید. برای تحقق این خواسته ضمن برقراری تماس با مراجع ذی صلاح و دعوت از آنها برای ارایه پیشنهادات و طرح های مفید و سازنده جلساتی را نیز با اعضای تحت پوشش برگزار کرده و پس از شرح محتوای طرح فوق الاشاره از آنها نیز خواسته شد تا جهت اجرای بهتر برنامه مذکور، نهایت تلاش و همکاری را با اتحادیه شان داشته باشند. بدیهی به نظر می رسد که عرضه گیاهان دارویی از طریق عرضه غذاهای سنتی که روزانه تعداد زیادی از مردم در سطح کشور جهت دریافت خدمات تغذیه ای به محل های مذکور مراجعه و پاتوق می کنند آثار و تبعات مفید و موثری را بر فرهنگ استفاده از غذاهای سنتی مردم که از جنبه های دارویی و درمانی هم برخوردار هستند دارا می باشد.
در راستای اجرای این طرح با استفاده از فرصت پیش آمده از تمام دست اندرکاران حوزه های مربوطه جهت شرکت در حوزه های علمی و عملی این طرح دعوت به عمل می آورم چرا که بر این باورم هیچ یک از ما باهوش تر از همه ما نیست.
در صورتی که طرح مذکور با موفقیت به اجرا درآید تغذیه سالم در میان جمعیت رایج شده و در نتیجه آن با کاهش و حذف بسیاری از بیماری ها، جامعه ما از انسان سالم (که طبق شعار سازمان جهانی بهداشت به عنوان محور توسعه پایدار شناخته شده است) برخوردار خواهد شد. پس به راحتی می توان ادعا کرد که: محور توسعه پایدار کشورمان همانا بهره مندی حداکثر افراد جامعه از تغذیه سالم است.

[aligol172]

اکستازی ( ۳ ۴ دیمتیلن دی اکسی امفتامین ) (ECSTASY)
▪ نام های متداول در ایران :
اکستازی اکس اکس تی سی
▪ اشکال مو جود در ایران :
قرص خوراکی آدامس جویدنی کپسول چوب اغشته به این ماده که پس از آتش زدن دود آن درمحوطه پخش می شود – سیگار آمپول تزریق وریدی مایع خوراکی ( نوشابه )
MDMA نام اختصاری آن ( نام ژنریک ) آن است .
▪ تاریخچه اکستازی :
۱) اولین بار اکستازی در سال ۱۹۱۲(م)به دنبال تحقیقات شرکت داروسازیMerckآلمان وبا تغییردر فرمول داروی آمفتامین ساخته شد .
۲) در سال ۱۹۱۲(م) بلا فا صله بعد از سنتز شدن به عنوان یک ترکیب کاهنده اشتها مورد آزمایش بالینی قرار گرفت
۳) درسال۱۹۷۰(م)در برخی از بیماری های روانپزشکی مانند اختلالات احساسیemotional disorder بکار رفت
۴) اولین مورد استفاد سوءاز آن در سال ۱۹۸۰(م) گزارش شدواعتیاد گسترده آن در سال ۱۹۸۵(م) شروع شد
اولین موارد اعتیاد به آن در سال ۱۹۸۰ در آمریکا مشاهده شد. اولین گزارش مرگ با اکستازی دختری ۲۵ ساله سیاه پوست به نام نیکای در یک پارتی شبانه برای اولین مر تبه در عمرش اکستازی مصرف میکند او مانند دیگران مشغول رقص بوده که پلیس وارد میشودپس ازدستگیری وی تشنج می کند وبعد از چند دقیقه می میرد علت مرگ پارگی تعداد زیادی از مویرگ های مغز بیان شد.
اسامی عامیانه: ECCY ،XTC ،X ADAM ،E DIAMONDS ،MITSUBISHI ،LOVERS SPEED ،CLARITY
▪ شکل ظاهری: از METHYLENE DIOXYMETHYL AMPHETAMINE) MDM) تهیه میگردد قرص به اشکال و اندازه های گوناگون، گرد، کپسول، مایع. از نـوعی آمـفی تـامین توهم زا میباشد، معمولا با نشاسته، پودر تالک و رنگ، کافئین، آمـفی تـامین و افدرین ترکیب میگردد.
▪ نحوه استعمال: خوراکی، دود کردن و استنشاق، تزریق.
▪ اثرات آنی: اثر آن ۲۰ دقیقه پس از مصرف ظاهر میگردد، اکستاسی هم محرک است و هم توهم زا، افزایش انرژی و حس خوشی، اصوات، رنگها و احساسات شدیدتر میگردد اثر آن تا ۶ ساعت باقی میماند، به حالت ایجاد شده از آن ROLLING می گـویند، اثراتش شبیه آمفی تامین میباشد، افزایش ضربان قلب، افزایش اعتماد بنفس،احساس تهوع، اضطراب، احـساس صمـیـمیت بـا دیـگران، سـایـیدن دنـدانـها بـه یکدیگر، کاهش اشتها، تعـریـق، احــساس شدید لذت، گرمی و شادی، شما را به رقصیدن وا می دارد. تـرشـح دپامین و سروتونین در مغز.
▪ خطرات: گرمازدگی، چون بیشتر در کلوبها از آن استفاده می گـردد و در پـی فـعـالـیــت شدید مانند رقصیدن سبب افزایش شدید گرمای بدن میگردد که بسیار خطرناک اســت، فرد برای رفع تشنگی مـمـکن اسـت آب فـراوان بـنـوشد کـه ایـن خـود سبب رقیق شدن بیـش از حـد خــون و از مــیان رفتن تعادل سدیم خون شـده و سـبـب تـورم اعـضـاء بـدن هـمـچـون مـغز و در نهایت مرگ فرد می شـود، پـس از یـکـی دو روز بـعـد فـرد احـسـاس افسـردگـی و خـستگی میکند، در دراز مدت سبب آسیب به کبد، کلیه و مغز می گردد، توهم گویی، استفراغ، تشنج.
● برخی نکات آماری
۱) بیش از ۶۸ درصد مصرف کنندگان اکستازی را در ایران، زنان و مردان ۱۸ تا ۲۶ ساله تشکیل می دهند و ۳۶ درصد آنان هم در محدوده سنی ۲۵ تا ۲۹ سال قرار دارند. این بدان معنا است که نزدیک به ۹۵ درصد معتادان اکس در کشورمان بین ۱۸ تا ۳۰ سال سن دارند و تنها ۵ درصد آنها زیر ۱۸ و یا بالاتر از ۳۰ ساله اند.
۲) بیش از ۸۰ درصد این افراد مجرداند و تاکنون ازدواج نکرده اند. ۴.۳ درصد نیز متأهل و ۱۰.۵ درصد نیز مطلقه اند و ازدواج ناموفقی داشته اند.
۳) به ازای هر ۲ مرد آلوده به اکس، یک زن مبتلا است. یعنی حداقل ۳۰ درصد مصرف کنندگان اکستازی را زنان و آنهم عمدتاً زنان جوان و مجرد، تشکیل می دهند. (برای مقایسه، بد نیست اشاره شود که این نسبت در مورد هروئین یک به ۹ است و تنها ۱۰ درصد افراد هروئینی را زنان تشکیل می دهند.)
براساس آمار اشاره شده می توان نتیجه گرفت: اکثر قریب به اتفاق مصرف کنندگان اکس در ایران را جوانان مجردی تشکیل می دهند که اولاً یک سوم آنها دختران جوان اند و ثانیاً همگی در سنین ازدواج و بهترین دوران جهت تشکیل خانواده قرار دارند و امکان اقدام به ازدواج در آنها و تصمیم به تشکیل خانواده در آنان را باید مدنظر قرار داد.
اما نکته حائز اهمیت این است که می توان پیش بینی نمود که مصرف اکستازی در این افراد احتمال ازدواج ناموفق را در آنان (در مقایسه با افراد سالم و غیر معتاد) بالاتر ببرد و این موضوع بر پیچیدگی معضل مصرف اکستازی بیافزاید.
برخی دلایل و واقعیت هایی که مصرف اکستازی می تواند ریسک ازدواج ناموفق را در معتادان بیشتر کند عبارتست از:
الف) از تأثیرات سوء و ناگوار اکستازی، تأثیر در عواطف و احساسات فرد است و فرد به مرور زمان دچار سطحی شدن عواطف، احساسات زودگذر و ناپایدار شده و مفهوم عشق، بخشش، تنفر، عفو و… برای او تغییر می نماید. بدیهی است که چنین تغییراتی برای ازدواج موفق و برقراری ارتباط عاطفی و روحی قوی، مستحکم و پایدار با همسر که از الزامات ازدواج است، مناسب نیست.
ب) اکستازی واضحاً در تمایلات جنسی فرد تأثیر گذاشته و منجر به تحریک رفتارهای جنسی مکرر و کنترل نشده در فاز سرخوشی پس از مصرف می شود. این واقعیت تلخ سبب می شود، فرد در شرایطی که هیچ کنترل و حتی آگاهی و بصیرتی نسبت به رفتار خود ندارد و به علت افزایش شدید و لجام گسیخته تمایلات جنسی، به تماس های جنسی مکرر و پرخطر با اطرافیان خود مبادرت نماید که قطعاً نتایج این اقدامات برای دختران جوان، دردناک تر خواهد بود.
علاوه بر این خطر آلودگی های دیگر مانند بیماری های مقاربتی بالاخص موارد صعب العلاج و یا غیرقابل درمان مانند ایدز و هپاتیت، که در این گونه رفتارهای پرخطر جنسی، به وفور دیده می شوند نیز در کمین این افراد است و به احتمال ناموفق بودن ازدواج فرد و ناکامی او در تشکیل خانواده بیشتر دامن می زند.
ج) وابستگی روانی ناشی از مصرف اکستازی که ناشی از اعتیادآوری شدید این ماده است و به دشواری هرچه بیشتر ترک آن منجر می شود نیز خطری است که موفقیت معتاد را در امر ازدواج تهدید می کند.
د) اکستازی می تواند طیف گسترده ای از اختلالات و عوارض روانی در فرد ایجاد کند. اختلالات شدید در احساسات و عواطف، انواع اختلالات خواب، جنون، حملات ترس شدید(Panic Attack) ، افسردگی های شدید و مقاوم به درمان، زوال حافظه و فراموشی، بدبینی و پارانویا، توهمات شنیداری و دیداری، اشکال در تمرکز افزایش ریسک خودکشی و… برخی از این عوارض اند که همگی می توانند در روابط زناشویی فرد مؤثر باشند.
هـ) عوارض جسمی اکستازی را نیز نباید فراموش کرد. مسمومیت کبدی و اختلال کارکرد این عضو حیاتی، کم خونی خطرناک آپلاستیک که در آن تولید تمام رده های سلول های خونی در مغز استخوان سرکوب و مهار می شود، اختلال عملکرد کلیه ها، کاهش وزن شدید و لاغری مفرط، آسیب های مغزی و سلسله اعصاب مرکزی، ضعف سیستم ایمنی، ضایعات پوستی و… و همچنین تغییرات چهره و ظاهر فرد، همگی نه تنها فرد را در انتخاب گزینه های مطلوب برای ازدواج با محدودیت مواجه می سازند، ممکن است پس از ازدواج هم منجر به از هم پاشیدگی خانواده شود.
و) متأسفانه از لحاظ آماری، مصرف اکس با ناهنجاری های رفتاری دیگری نیز همراه است. آمار بزهکاری، تمایل به مصرف مواد مخدر و روانگردان دیگر، مصرف سیگار، الکلیسم و مصرف مشروبات الکلی، سوءسابقه کیفری و… در معتادان اکس و در مقایسه با افراد سالم بالا است و طبیعی است که بندرت یک فرد سالم حاضر به ازدواج یا تداوم زندگی با چنین افرادی است.
ز) تمام آنچه گفته شد، صرفاً مربوط به عوارض و عواقب خود قرص اکستازی است. این در حالی است که آنچه امروزه به عنوان قرص اکس و با عناوین و نام های مختلف عرضه می شود، عمدتاً در شرایطی کاملاً غیر بهداشتی و در مراکز و لابراتوارهای غیرمجاز تولید شده و حاوی انواع و اقسام مواد همراه و ناخالصی های گاه خطرناکی اند که می توانند عوارض سوء فراوانی داشته باشند که علاوه بر تهدید مضاعف سلامت جسمی و روانی فرد، برآینده شغلی و خانوادگی فرد تأثیر گذاشته و به ناکامی های دیگری مانند شکست در ازدواج منجر شوند.

[aligol172]

یائسگی دوره ای طبیعی در زندگی زنان است که نشانه اش توقف فعالیت تخمدان ها و قطع قاعدگی است. این دوره ممکن است ناگهانی یا تدریجی اتفاق بیفتد. قاعدگی معمولا در اواخر دهه پنجم زندگی روی می دهد. برخی مسایل مربوط به این دوره، از جمله پوکی استخوان و بیماری های قلبی عروقی، علاوه بر سن، به کمبود های هورمونی هم مربوط می شود و به همین دلیل، لازم است هورمون درمانی نیز در این سنین، مورد توجه باشد. درباره هورمون درمانی با دکتر نسرین نیرومنش، فوق تخصص بیماری های زنان و نازایی به گفتگو نشسته ایم....
یائسگی دوره ای طبیعی در زندگی زنان است که نشانه اش توقف فعالیت تخمدان ها و قطع قاعدگی است. این دوره ممکن است ناگهانی یا تدریجی اتفاق بیفتد. قاعدگی معمولا در اواخر دهه پنجم زندگی روی می دهد. برخی مسایل مربوط به این دوره، از جمله پوکی استخوان و بیماری های قلبی عروقی، علاوه بر سن، به کمبود های هورمونی هم مربوط می شود و به همین دلیل، لازم است هورمون درمانی نیز در این سنین، مورد توجه باشد. درباره هورمون درمانی با دکتر نسرین نیرومنش، فوق تخصص بیماری های زنان و نازایی به گفتگو نشسته ایم.
▪ خانم دکتر! هورمون درمانی چه نفعی برای خانم ها دارد؟
ـ درمان جایگزین توسط هورمون یا همان هورمون درمانی را می توان به تمام زنانی که علایم کمبود هورمونی دارند پیشنهاد کرد: گرگرفتگی، خشکی دستگاه تناسلی، مشکلات ادراری، خانم هایی که بیشتر در معرض خطر پوکی استخوان هستند مثلا سابقه خانوادگی پوکی استخوان دارند یا سابقه مصرف دخانیات دارند و وزن شان کم است یا علایم رادیولوژیک پوکی استخوان دارند و همینطور افرادی که در معرض بیماری های قلبی و عروقی هستند و سابقه خانوادگی فشارخون بالا یا بیماری قلبی عروقی دارند.
▪ فکر می کنم در این میان، گرگرفتگی شایع ترین علامت باشد. اینطورنیست؟
ـ بله، گرگرفتگی شایع ترین عاملی است که بیمار در آن، وادار به مصرف هورمون می شود. البته درمان هورمونی مانع بیماری های قلبی عروقی از جمله پارگی های عروق کرونری قلب و سکته مغزی نیز می شود و خطر سکته قلبی و مغزی را تا ۵۰ درصد موارد کم می کند. هورمون درمانی با کم کردن چربی های مضر و کاهش کلسترول خون اثر محافظتی بر قلب و عروق کرونر دارد. هورمون درمانی با استروژن سبب کاهش تجمع پلاکت ها و مهار تشکیل لخته می شود.
▪ حالا این درمان، چه عوارضی ممکن است داشته باشد؟
ـ به نظر می رسد خطرات هورمون درمانی وابسته به دوز دارو باشد و بیشتر با دوز بالا دیده می شود. برخی تحقیقات، افزایش مختصر در بروز سرطان پستان در خانم هایی که بیشتر از ۵ سال هورمون درمانی شده اند را نشان می دهد. خطر سرطان آندومتر (دیواره رحم) هم در کسانی که فقط هورمون استروژن مصرف می کنند ۴ تا ۷ برابر افزایش می یابد ولی اگر استروژن همراه پروژسترون مصرف شود این خطر به طور قابل ملاحظه ای کاهش می یابد، بنابراین هر خانم یائسه در صورتی که خون ریزی نامنظم داشته باشد حتما باید مورد بررسی دقیق قرار گیرد. در برخی تحقیقات در زنانی که در دوران یائسگی هورمون استروژن مصرف می کنند خطر بیماری کیسه صفرا افزایش می یابد. خطر ترومبوفلبیت یا تشکیل لخته در وریدها نیز در مصرف کنندگان قرص های ضدبارداری ثابت شده است ولی این خطر در زنان یائسه که میزان استاندارد هورمون را مصرف می کنند افزایش نمی یابد و تغییر اساسی در فاکتورهای انعقادی زنان سالم ایجاد نمی کند ولی در زنانی که سابقه بیماری زمینه ای قلبی عروقی دارند خطر اختلالات انعقادی و تشکیل لخته افزایش می یابد. استروژن تاثیر اندکی نیز بر فشارخون دارد و از آنجایی که فشارخون بالا به صورت مزمن از عوامل خطرساز برای انفارکتوس قلبی و سکته مغزی است، در افراد مبتلا به این اختلال باید فرد را به حفظ میزان فشارخون در سطح پایین و بهره مندی از آثار محافظتی هورمون درمانی برای جلوگیری از بیماری های قلبی عروقی ترغیب کرد.
▪ هورمون درمانی به چه صورت انجام می شود؟
ـ هورمون درمانی بیشتر به صورت قرص های خوراکی استروژن و پروژسترون استفاده می شود اما انواع تزریقی هورمون های استروژن و پروژسترون هم وجود دارد. انواع هورمون استروژن به صورت برچسب هایی که روی پوست چسبانده می شود و جذب پوست دارند هم وجود دارد. کِرِم های واژینال استروژن هم در دسترس است . معمولا قرص های خوراکی بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند؛ به دو صورت یک فرم مداوم که روزانه قرص های استروژن و پروژسترون را به صورت مرتب مصرف می کنند. در فرم دوم به مدت ۳ هفته استروژن و ۷ تا ۱۰ روز آخر از پروژسترون به صورت متناوب استفاده می شود که اغلب یک هفته دارو و قطع می شود و ماهانه سبب پریود می شود.
▪ این درمان به چه کسانی توصیه می شود؟
ـ در خانم های یائسه، به خصوص در یائسگی زودرس که قبل از سن ۳۵ تا ۴۰ سالگی اتفاق می افتد، توصیه می شود. در کسانی که از گرگرفتگی شکایت دارند و کسانی که از خشکی واژن و درد به هنگام مقاربت شکایت دارند نیز همین طور. خانم هایی که مشکلات دستگاه ادراری دارند، آنهایی که خطر پوکی استخوان در آنها بیشتر است نیز همین طور.
▪ و در چه کسانی نباید تجویز شود؟
ـ در موارد خون ریزی رحمی و ترومبوفلبیت فعال و همین طور بیماری های فعلی کبدی و کیسه صفرا. در مواردی که فرد سابقه سرطان پستان یا سابقه ترومبوفلبیت راجعه داشته باشد نیز مصرف دارو منع نسبی دارد.
▪ هورمون درمانی برای چه افرادی خوب و برای چه افرادی نامناسب است؟
ـ هورمون درمانی در جلوگیری از پوکی استخوان مؤثر است. آ ثار سودمندی بر پوست دارد. در افرادی که گرگرفتگی دارند، تاثیر مثبت دارد. خشکی واژن، اختلالات دستگاه ادراری و مقاربت دردناک را بهبود می بخشد. از بیماری های قلبی عروقی، فشارخون بالا، سکته قلبی و مغزی جلوگیری می کند و در صورتی که منعی برای مصرف نداشته باشد مثلا بیماری های کبدی و کیسه صفرای فعال و یا سابقه سرطان پستان، بیماری های ترومبوفلبیت فعال، خون ریزی غیرطبیعی رحم وجود نداشته باشد پس از مشاوره کافی و آزمایش های لازم و ماموگرافی و اطمینان از سلامت سینه ها می توان از آن استفاده کرد.

[aligol172]

هماور از دیرباز برای درمان زخمهای سطحی و کاهش التهاب رگ به رگ شدنها و استخوانهای شکسته مورد استفاده قرار می گرفته است. "آلانتوین"، که برای درمان زخمها خوب است ماده و ترکیب فعال ریشه ها و برگهای هماور است. گیاه و برگ هماور حاوی اسید "روزمارینیک" نیز است که به کاهش التهاب و درمان آسیبهای وارده به عروق خونی ریه ها کمک می کند.
● معرفی گیاه
هماور یک گیاه دارویی بادوام و که بومی اروپا و مناطق گرم آسیا است. ترکیبات گیاه فرآورده های حاص از هماور از برگها یا سایر قسمتهای بالای گیاه (نه ریشه آن) تهیه میشوند. البته از ریشه آن نیز میتوان فرآورده تهیه کرد، لیکن فرآورده های حاصل از آن به احتمال زیاد سبب مسمومیت می شوند. هماور حاوی "آلانتویین"، "اسید رزمارینیک" و "الکالویدهای نوع پایرولیزیدین" است. برخی تصور می کنند که هماور گیاه مفیدی است، اما تحقیقات علمی نشان داده است که این گیاه می تواند خیلی سمی باشد. اگر فرآورده های هماور را مثل نوشیدنیها مصرف کنید یا آنرا به طرق دیگر برای مصارف داخلی بدن مورد استفاده قرار دهید، خود را با احتمال خطر مسمومیت مواجه می کنید. بعضی افراد حتی در اثر خوردن یا نوشیدن فرآورده های حاصل از هماور برای اهداف درمانی تلف شده اند. بسیاری از گیاهان تیره هماور حاوی مواد سمی به نام الکالویدهای پایرولیزیدین (PA) است، که برای کبد سمی است. "اکی میدین" سمی ترین الکالوید پایرولیزیدین است که در هماور یافت میشود. هماور رایج (Symphytum officinale) معمولاً فاقد الکالویدهای پایرولیزیدین سمی است (مگر بعضی اوقات). برخی فرآورده های هماور از سایر گونه های آن نظیر هماور تیغ دار (S.asperum) و هماور روسی (S.uplandicum) که به میزان خطرناکی دارای "اکی میدین" بالایی هستند، تهیه می شوند. ریشه تمامی گونه های گیاه هماور ده برابر بیشتر از برگهای آنها دارای مواد سمی است، لذا از مصرف ریشه این گیاه پرهیز کنید، مگر اینکه پزشک معالج از نزدیک بر روند مصرف آن نظارت کند.
● اشکال موجود
انواع پمادها (حاوی ۵ تا ۲۰ درصد هماور)، انواع کرم، ضمادها و انواع مرهمهای رقیق تهیه شده از این گیاه از حالت خشک یا تازه یا برگ تازه یا خشک یا ریشه گونه های هماور تهیه می شوند. تنها فرآورده هایی از این گیاه را استعمال کنید که از برگهای آن تهیه شده باشند (S.officinale)، فرآورده های عاری از الکالویدهای پایرولیزیدین نیز یافت می شوند. از فرآورده های تهیه شده از ریشه این گیاه و همچنین فرآورده های حاصل از گونه تیغ دار (S.asperum) و گونه رومی آن (S.uplandicum) استفاده نکنید
● نحوه مصرف
تحقیقات علمی به عمل آمده در حیوانات نشان می دهد که هماور دارای خواص درمانی و تسکین درد است. می توانید محصولات تهیه شده از خود گیاه و برگ آنرا در درمان و تسکین درد ناشی از شکستگیها، رگ به رگ شدنها، جراحات و زخمهای سطحی، کبودشدنها، عضلات و لیگامنتهای کشیده شده و رگ به رگ شده، آسیبهای غیر نوک تیز و استخوانهای شکسته شده استفاده کنید.
● میزان مصرفی توصیه شده
در مصرف فرآورده های این گیاه به صورت پمادها تهیه شده از خود آن، ریشه گیاه و سایر فرآورده های موضعی بسیار دقت کنید. تنها مقدار تجویز شده در دستورالعمل مصرف موجود روی بسته تجاری را مصرف کنید و هرگز بیش از این میزان بکار نبرید. مصرف این داروی گیاهی برای اهداف درمانی به مدت بیشتر از چهار تا شش هفته در هر سال ادامه دهید.
● نکات احتیاطی
اگر دستورالعمل دوز مصرفی هماور را رعایت کنید و فقط برای مصارف موضعی از آن استفاده کنید. این گیاه اساساً گیاه طبی بی خطر است. هرگز هیچ فرآورده حاصل از هماور را روی پوست ترک خورده نمالید. اگر از این گیاه دارویی برای اهداف و مصارف داخلی به صورت مایع نویدنی یا به صورت دیگری برای مدت طولانی استفاده کنید، در واقع خود را با خطر ابتلا به بیماریهای کبدی (بیماری انسداد سیاهرگ بد) مواجه می سازید. مواردی از مسمومیت آتروپینی ناشی از مصرف این دارو از طریق دهان نیز گزارش شده است. جمع کنندگان گیاهان گاهی به طور ناخواسته مواد گیاهی خم هاور و شابیزک (بلادونا) را مخلوط را مخلوط می کنند، و مسمویت آتروپین منتسب به آن از مواد و ترکیبات موجود در گیاه شابیزک ناشی میشود. همواره اطمینان یابید که از تولیدات تجاری معتبر که از کیفیت تولیدی بالایی برخوردار هستند، استفاده می کنید. برای این منظور نشان تجاری آنرا به دقت بخوانید.
ـ از فرآورده های حاصل از ریشه هماور اصلاً استفاده نکنید.
ـ میزان مصرف فرآورده های حاصل از برگ و گیاه هماور را به چهر تا شش هفته در سال محدود کنید.
ـ در صورت باردار بودن یا شیردهی، از مصرف فرآورده های هماور پرهیز کنید.
● تداخل های احتمالی
به شرط رعایت دستورالعملهای میزان مصرفی و بهداشتی مصرف هماور، نباید هیچگونه عوارض منفی در پی باشد.

[aligol172]

عسل خالص را روی صورت تان بمالید و اجازه دهید که مدتی روی پوست تان باشد تا زمانیکه خشک شود. تقریبا پانزده دقیقه برای خشک شدن عسل برروی پوستتان کافی است. وقتی که خشک شد صورتتان را با آب گرم بشویید.
۱) ماسک عسل :
عسل خالص را روی صورت تان بمالید و اجازه دهید که مدتی روی پوست تان باشد تا زمانیکه خشک شود. تقریبا پانزده دقیقه برای خشک شدن عسل برروی پوستتان کافی است. وقتی که خشک شد صورتتان را با آب گرم بشویید.
۲) پوستی روشن با حمام عسل :
برای رطوبت ، نرمی و داشتن پوستی روشن ، در حمام بعدی تان از یک شیشه عسل استفاده کنید. عسل را به پوستتان بمالید و برای مطمئن شدن از خشک شدن عسل برروی پوست از دست تان کمک بگیرید ، در این حالت با اینکه عسل پوست شما را چسبناک کرده است اما به نرمی و راحتی دست شما روی پوست تان حرکت می کند. سپس بدنتان را با آب بشویید. نتیجه این کار گردش خون عالی ، زیبایی و روشنی پوست خواهد بود.
۳) وان عسل :
برای خوش بویی و نرمی پوست تان ، یک چهارم تا یک دوم فنجان عسل به آب وان اضافه کنید.
۴) ماساژعسل :
یک قاشق چای خوری عسل به همراه کمی پودر بادام را در کف دستان مخلوط کنید و به آرامی روی صورت تان بمالید. سپس این معجون عسل و بادام را با آب گرم بشویید.
۵) تمیز کننده روزانه صورت :
مخلوطی از یک قاشق چای خوری عسل با پودر شیر تهیه کنید ، از این محلول به عنوان تمیزکننده مواد آرایش و زدودن کثیفی پوست صورت می توانید استفاده کنید و بعد با آب گرم صورت تان را بشویید.
۶) موهای درخشان :
برای براق کردن موهایتان می توانید مخلوطی از یک قاشق چای خوری عسل به همراه آبلیموی تازه فشرده شده و یک لیتر آب گرم تهیه کنید. طبق معمول با شامپوی همیشگی موهایتان را بشوید و بعد از مخلوط عسل برروی موهایتان بریزید. اجازه دهید موهایتان به صورت نرمال خشک شود ، نیازی به شستن مخلوط عسل از روی موهایتان نیست.
۷) نرم کننده مو :
برای داشتن موها و پوست سری سالم می توانید از مخلوط یک دوم فنجان عسل و دو قاشق سوپخوری روغن زیتون استفاده کنید. موهایتان را با مخلوط عسل آغشته کنید ، سپس پوششی روی سرتان بگذارید و اجازه دهید برای سی دقیقه روی سرتان بماند. بعد از سی دقیقه شامپو بزنید و طبق معمول موهایتان را بشویید.
۸) جوهر پوست :
برای سفتی ، نرمی و مرطوب بودن پوست تان می توانید مخلوطی از هسته پوست گرفته شده یک سیب و یک قاشق سوپخوری عسل که در ماشین مخلوط کن تهیه کرده اید استفاده کنید.
۹) درمان زخم های پوستی باعسل
در مورد مکانیسم های مختلف ترمیم زخم با عسل درمانی توضیحات کامل در صفحه اول داده شد در مورد نحوه پانسمان زخم متد های مختلفی وجود دارد
الف) یک قسمت عسل را با دوقسمت اب گرم حل کنید سپس یک قاشق چایخوری دارچین به ان اضافه کنید به صورت یک خمیر خواهد شد سپس خمیر را روی زخم پوست بگذارید حتی برای زخم معده میتوان پودر دارچین را به عسل اضافه کرد و قبل از هر وعده غذا میل کرد
ب) میتوان به جای پودر دارچین ارد گندم را به عسل حل شده در اب اضافه کرد و روی زخم پوست مالید
ج) راه دیگر ترکیب عسل با اب انار یا رب انار است
د) در متد دیگر موم عسل را ابتدا گرم کرده و سپس یک پارچه تمییز را به ان اغشته کرده و روی زخم گذاشته شود نکته مهم اینست که موم عسل یک ماده خنثی است و قابل ترکیب با بسیاری از مواد دارویی دیگر است لذا در بسیاری از موارد موم عسل به عنوان یکی از داروههای ترکیبی به کار میرود
با توجا به اینکه عسل خاصیت ضد میکروبی بسیار قوی دارد حتی مالیدن عسل برروی زخم هی چرکی ا و دمل های چرکی هم نه تنها مانعی ندارد بلکه مفید است البته در این موارد حتما باید تحت نظر پزشک این درمان ها صورت بگیرد
● ژل رویال
غذای زنبور ملکه است و باعث می گردد تا زنبور ملکه ، ۵۰ برابر زنبور های عادی زندگی کند . علت اینکه ملکه زنبور عسل در ۲۴ ساعت می تواند در حدود ۲۰۰۰ تخم بگذارد و مدت ۳ تا ۵ سال زندگی کند (در حالی که عمر زنبورهای دیگر ۴۵ تا ۶۰ روز است)این است که ملکه غذای مخصوصی تغذیه می کند که سایر زنبوران به جز سه روز اول مرحله رشد به آن دسترسی ندارند این غذای مخصوص ژله رویال نام دارد و اهمیت آن در زندگی زنبور عسل همانند نقش شیر مادر در زندگی نوزادان است.
به طور سنتی از ژل رویال برای جوان ماندن و بهبود زیبایی پوست استفاده می شده است ، زیرا ژلاتین موجود در آن مانع از پیر شدن پوست شده ، طراوت ، شادابی و جوانی آن را حفظ می کند .
ژل رویال منبع غنی ازپروتئین (حاوی ۸ اسید آمینه ضروری) ، انواع ویتامین ها (به جزء ویتامین K) ، مواد معدنی مختلف ، اسیدهای چرب ، قندها ، استیل کولین ( کمبود این ماده فرد را برای ابتلا به آلزایمر مستعد می کند) و گاماگلبولین (تقویت کننده سیستم ایمنی) می باشد
بررسی های اخیر نشان میدهد که این ماده همچنین در افزایش انرژی ، کاهش اضطراب ، بیخوابی و افسردگی ، حفظ و تقویت حافظه و ایمنی بدن نیز موثر است.
علائم ناشی از یائسگی ( منوپوز ) ، بیماری های عروق قلبی ، آتریت ( التهاب مفاصل ) ، بالا بودن کلسترول ، کاهش حافظه ( به دلیل دارا بودن استیل کولین که باعث انتقال پیام های عصبی در مغز می گردد ) و محرک سیستم ایمنی.
هم اکنون کپسول ژل رویال که از خارج وارد میشود در داروخانه ها موجود است بطوریکه مقدار بسیار کمی از ژل رویال را داخل کپسول های کوچک میکنند و به علت خواص درمانی بسیار ان به قیمت نسبتا گرا ن به فروش می رسد البته اگر بتوان ژل رویال خالص و تازه را از زنبورداران و تولید کنندگان حرفه ای عسل تهیه و استفاده کرد بسیار بهتر است
ژله رویال توسط غدد بزاقی حلقی کارگران جوان ترشح شده که به واسطه آن دیگر لارو های کندو را تغذیه کرده این در حالی است که تغذیه لاروهای کارگر توسط ژله رویال از روز سوم رشد ، متوقف شده در حالی که لارو های انتخابی بجهت ملکه شدن همچنان از ژله رویال تغذیه میکنند . آنجا که تولد ملکه جوان در یک کندو در فصول خواص و تحت شرایط خواص کندو امکان پذیر میباشد . تولید ژله رویال یک کاراساسی بوده و توسط زنبورداران متخصص تحت شرایط آزمایشگاهی خاص صورت پذیر است و نیاز به آموزش دارد .
ژله رویال ماده ی است که به وسیله یک جفت غده مغزی زنبوران کارگر پرستاز در سنین ۳ تا ۱۲ روزگی ترشح و مورد استفاده ملکه در تمام طول عمر و نوزادان زنبور کارگر در مراحل اولیه رشد لارو به مدت سه روز قرار می گیرد. ژله رویال همیشه به طور مستقیم به ملکه یا لارو کارگر داده شده و در کندو ذخیره نمی شود.

[aligol172]

قرص های ۲۰۰ میلی گرم ایبوپروفن یک داروی مسکن است که بدون نسخه پزشک قابل تهیه است . اما قرص های ۴۰۰ میلی گرم توسط پزشک تجویز می شود. این دارو یک داروی ضد درد غیر مخدر برای دردهای خفیف تا متوسط ، نظیر سردرد ، دردهای هنگام عادت ماهانه ، و حملات نقرس است . به علت خواص التهابی این دارو در درمان بیمارهای روماتیسمی مثل آرتریت روماتوئید ، و دیگر مشکلات التهابی غیر روماتیسمی مثل آسیب های حین ورزش (پیچ خوردگی ها و رگ به رگ شدن ها)، بورسیت ها، تاندونیت ها (التهاب تاندون )، و استئوآرتریت (آرتروز) بسیار مفید است . ایبوپروفن همچنین تب را نیز کاهش می دهد. ایبوپروفن از داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی است .
سوسپانسیون ایبوپروفن را با غذا یا داروهای ضداسید معده باید مصرف کرد، پیش از مصرف دارو شیشه آن را به خوبی تکان دهید، قرص ایبوپروفن را باید با غذا و همراه یک لیوان پر از آب خورد. پس از خوردن قرص های ایبوپروفن برای جلوگیری از آسیب و تحریک وی ۳۰ ۱۵ دقیقه از خوابیدن یا دراز کشیدن اجتناب کنید. اگر روزی یک یا دوبار ایبوپروفن مصرف می کنید. و یک نوبت را فراموش کردید، اگر حداکثر تا ۲ ساعت آن را به یاد آورید بلافاصله مصرفش کنید، در غیر این صورت نوبت فراموش شده را رها کرده ، به برنامه منظم تان برگردید. اگر روزانه بیش از دو نوبت ایبوپروفن مصرف می کنید، به مجردیکه نوبت فراموش شده را به یاد آورید مصرفش کنید. اما اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده است ، نوبت فراموش شده را مصرف نکنید. مقدار دارو را دو برابر نکنید.
در صورت بروز هر یک از علایم زیر مصرف ایبوپروفن را قطع کرده ، با پزشکتان تماس بگیرید: خستگی یا خواب آلودگی شدید ، درد یا سوزش معده ، تهوع یا استفراغ ، مدفوع سیاه و قیری ، علایم شدید آنفلوآنزا (لرز، تب ، دردهای عضلانی ، به ویژه اگر درست هنگام یا پیش از بروز بثورات جلدی رخ دهند ، افزایش وزن ، کبودی یا خونریزی غیرطبیعی ، بثورات جلدی ، زخم های دهانی ، یا تب یا گلو دردی که پیش از شروع درمان وجود نداشته و با مشکلی که در حال حاضر به خاطرش تحت درمان هستید ارتباطی نداشته باشد. بیماران مسن بیشتر از سایرین در معرض خطر مشکلات گوارشی و خونریزی دهنده هستند. یک پاسخ حساسیتی نادر به ایبوپروفن آنافیلاکسی است ، که به توجه و مراقبت فوری پزشکی نیاز دارد. آنافیلاکسی سریع پیشرفت می کند. خس خس سینه یا مشکل در تنفس مصرف ایبوپروفن را قطع کرده با یک مرکز اورژانس تماس بگیرید.
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف ایبوپروفن ، پزشکتان را مطلع سازید:
▪ چگونگی مصرف
▪ هشدارها و عوارض جانبی
▪ موارد احتیاط
▪ حساسیت به آسپرین یا دیگر داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی .
▪ بارداری یا شیردهی .
▪ مصرف داروهای دیگر ،
▪ به ویژه دیگر داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی (مثل ناپروکسن )،
▪ آسپرین ،
▪ ضدانعقادها (رقیق کننده های خون ، نظیر وارفارین )،
▪ آنتی بیوتیک ها ( سفالسپورین ها)،
▪ داروهای ضد سرطان (یک داروی مدر)،
▪ والپروئیک اسید یا دیوالپروئکس .
▪ مصرف سه قوطی یا بیشتر مشروبات الکلی در روز.
▪ ابتلا به سابقه پولیپ های بینی مرتبط با آسپرین ، زخم یا التهاب در دستگاه گوارش ، پرفشاری خون ، هموفیلی یا دیگر مشکلات خونریزی دهنده ، نارسایی مغز استخوان ، زخم های دهانی ، یا بیماری های کبدی یا کلیوی .
▪ برچسب روی دارو را مطالعه کرده از دستوراتش پیروی کنید.
▪ برچسب سایر داروهای مجاز بدون نسخه را بخوانید تا مطمئن شوید حاوی داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (مثل آسپرین یا ناپروکسن ) یا داروهایی که با ایبوپروفن تداخل ایجاد می کنند نباشد.
▪ اگر ایبوپروفن را برای درد یا تب می خورید و درد ظرف ۱۴ روز و تب ظرف ۳ روز بهتر نشده یا حتی بدتر شده است با پزشکتان مشورت کنید.
▪ ایبوپروفن را به اندازه تجویز شده مصرف کنید.
▪ به طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید (اگر برای مدتی طولانی قرار است ایبوپروفن مصرف کنید).
▪ پیش از انجام هرگونه عمل جراحی یا کارهای دندانپزشکی ، دیگر پزشکان را از اینکه ایبوپروفن مصرف می کنید مطلع سازید.
▪ ایبوپروفن را دور از دسترس کودکان ، دور از گرما، نور مستقیم یا حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط ایبوپروفن فاسد می شود)
▪ ایبوپروفن تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید.
▪ نباید بیش از مقدار مشخص شده بر روی جعبه دارو مصرف کنید. مگر طبق دستور پزشک . این دارو می تواند موجب کبودی و خونریزی بیش از حد شود.
▪ نباید مشروبات الکلی بنوشید. زیرا احتمال آسیب به معده بیشتر خواهد شد.
▪ نباید تا مشخص شدن پاسخ بدنتان به دارو رانندگی یا در فعالیت های خطرناک شرکت کنید. این دارو در برخی از افراد موجب گیجی ، سرگیجه ، یا خواب آلودگی می شود.

[aligol172]

رزماری با نام علمی Rosmarinus officinalis گیاه بوته ای همیشه سبز مدیترانه با تقویت وبهبود گردش خون موجب برافروختگی وتحریک در سطح پوست سر گردیده وگفته می شود با ایجاد اکسیژن بیشتر در خون پیاز مو را تقویت نموده ودر درمان ریزش مو د ر مراحل ابتدائی پیشگیری موثر است.
برگ و سرشاخه های گلدار خشک شدۀ گیاه Rosmarinus officinalis از خانوادۀ نعناعیان (Lamiaceae) است که حداقل دارای ۱ درصد (حجم/وزن) روغن فرار می باشد (۱و۲).
● نامهای گیاه:
▪ لاتین: Rosmarinus officinalis
▪ فارسی: رزماری، رومارن
▪ عربی: اکلیل الجبل، حصالبان، حصالبان اکسیر
▪ انگلیسی: Rosemary, Common Rosemary, Moorwort , Herb of memory
▪ آلمانی: Echter Rosmarin, Anthoskraut, krankrautblatter, kranzenkrautblatter
▪ فرانسه: Romarin, Rose marine, Herbe aux couronnes, Feuilles de Rosmarin
● ریخت شناسی
گیاه معطر بوته ای و پایا، با شاخه های بالارونده، که ارتفاع آن به ۲ متر می رسد. برگها باریک با انتهائی بدون نوک و سوزنی شکل ، گلها به رنگ سبز تیره و به ندرت صورتی یا سفیدرنگ است (۶و۵).
● اندام داروئی
برگ و سرشاخه های گلدار گیاه، اندام داروئی رزماری را تشکیل می دهد (۱و۲).
▪ زمان جمع آوری: برگ و سرشاخه های گلدار گیاه رزماری هنگام شروع باز شدن گلها و در فصول بهار و تابستان جمع آوری می گردد (۷).
● دامنهٔ انتشار
پرورش گیاه رزماری در بیشتر نواحی ایران معمول می باشد (۱). پرورش دهندگان عمدۀ گیاه رزماری را در دنیا کشورهای شمال آفریقا خصوصاً مراکش و تونس و کشورهای جنوب اروپا خصوصاً اسپانیا، فرانسه، ایتالیا، یوگسلاوی و آمریکا تشکیل می دهند.
● سازگاری
رزماری در زمینهای آهکی سبک و آفتابگیر بخوبی رشد می کند. معمولاً از این گیاه بعنوان پرچین همیشه سبز در باغات استفاده می شود. گیاه رزماری مقاومت بالایی به خشکی و شوری دارد (بیشتر از اسطوخودوس ) و شدت بالای تابش خورشید را بخوبی تحمل می کند. از این گیاه در فضای سبز استفاده می شود.
● روش تکثیر و کاشت
از طریق کاشت دانه های رسیده، قلمه زدن و خوابانیدن تکثیر می شود. بهترین روش تکثیر این گیاه قلمه است. بدین طریق که در بهار یا پائیز سر شاخه های این گیاه را در ماسه کاشته و در محل مناسبی نگهداری می کنند که پس از ۲ الی ۳ ماه قلمه ها ریشه دار شده و سپس آنها را به محل اصلی منتقل می کنند. معمولاً فاصله کاشت بوته ها ۷۰ الی ۱۰۰ سانتی متر است و تراکم کشت آن در هکتار ۱۰۰۰۰ الی ۱۲۰۰۰ بوته در هکتار است.
برای کاشت این گیاه در زمین در پائیز شخم عمیقی زده می شود و کود حیوانی و شیمیایی بر حسب نیاز با توجه به توصیه آزمایشگاه داده می شود. روی این گیاه آفت و یا بیماری خاصی مشاهده نمی شود و حتی در زمینهای آلوده به نماتد بخوبی رشد می کند و محصول می دهد (همچنین اسطوخودوس )
● کوددهی
در پائیز هر سال با استفاده از کودهای حیوانی به میزان ۱۰ الی ۱۵ تن در هکتار انجام می شود که بین ردیف های کشت کودها به خاک داده می شود و در فصل رشد تنها از کودهای ازتی و یا کود کامل ( تمام عناصر ) جهت تکمیل عناصر غذایی مورد نیاز گیاه در ۲ الی ۳ نوبت استفاده می شود . معمولاً مزارع اسطوخودوس و رزماری بصورت جوی و پشته می باشد که معمولاً بوته ها روی پشته ها کاشته می شود . برای آبیاری در جویها آب می اندازند که به بوته ها آب نرسد .
● برداشت محصول
بهره برداری از این گیاه معمولاً از سال دوم آغاز می شود و هنگامی برداشت انجام می شود که گیاه در حال گل دادن است . بایستی توجه داشت که سیستم هرس رزماری مانند اسطوخودوس است تا ساقه های زیادی تولید شده و موجب پر پشت شدن گیاه شود . معمولاً برگها را پس از چیدن در سایه خشک می کنند و اگر بخواهند از برگها اسانس بگیرند بایستی محصول برداشت شده را بلافاصله به محل تقطیر یا کارخانه فرآوری حمل نمود. معمولاً از هر ۱۰۰ کیلو گرم سرشاخه گلدار ۱۰۰ الی ۲۰۰ گرم اسانس استخراج می شود که از این اسانس در عطر سازی، تهیه صابون، ادکلن و فرآورده های زیبایی استفاده می شود .
● ترکیبات
مادۀ متشکلهٔ اصلی برگ و سرشاخه های گیاه رزماری را روغن فرار تشکیل می دهد فارماکوپهٔ گیاهی بریتانیا میزان روغن فرار رزماری را ۱% حجم در وزن ذکر کرده است، ولی میزان روغن فرار این گیاه در نقاط مختلف دنیا بین ۵/۰ تا ۵/۲ درصد گزارش شده است (۲و۸).
عمده ترین ترکیبات موجود در روغن فرار گیاه را ۱و۸ ـ سینئول (۱,۸ cineol)، بورنئول (Borneol)، کامفر (Campher)، بورنیل استات (Bornyl acetate)، آلفاپی نن (&#۹۴۵; pinene) و –B پینن تشکیل می دهند که بسته به شرایط جغرافیائی محل کشت گیاه، میزان و درصد هریک از این مواد متغیر می باشد (۲و۸).
سایر ترکیبات طبیعی موجود در برگ و سرشاخه های گلدار رزماری شامل این دسته ها می شود:
فلاونوئیدها مانند جنکوانین (Genkwanin) و لوتئولین (Luteolin)، اسیدهای فنلی مانند اسید رزمارینیک (Rosmarinic acid)، دی ترپن ها، تری ترپن ها، تانن ها، مواد تلخ، رزین، ساپونین، پروتئین، چربی، کربوهیدرات، فیبر، برخی املاح و ویتامینها.
● خواص درمانی
رزماری ضد نفخ ، ضد عفونی کننده ، سبب افزایش ترشحات شیره گوارشی و صفرا می شود . این گیاه مدر می باشد. اکثر گیاهان دارویی از خانواده نعنائیان می باشند. خانواده نعنائیان همه طبیعت گرم دارند. از این گیاه برای درمان روماتیسم و میگرن استفاده می شود و هم چنین رزماری باعث افزایش گردش خون در سطح بدن می شود. برای جلوگیری از ریزش مو و درمان کم مویی مصرف می شود. مصرف زیاد آن برای خانم های باردار مضر می باشد. در تهیه ادکلن و خوشبو کننده در شامپوها، کرم ها و صابون و لوازم آرایشی و بهداشتی مصرف می شود . اکلیل کوهی یا رزماری گیاه پرخاصیتی است و برای کسانی که مبتلا به کم خونی هستند یا دوره نقاهت را می گذرانند،ِ دم کرده آن توصیه شده است.رزماری در موارد رماتیسم، نقرس و سنگ کلیه موثر است.
همچنین مصرف این گیاه برای کسانی که به سرفه، سیاه سرفه، آسم و تپش قلب گرفتار هستند یا حالت عصبی، اضطراب و بی خوابی دارند یا مبتلا به میگرن از نوع عصبی هستند، توصیه شده است. رزماری التیام زخم های سوختگی را تسهیل کرده و ورم های دهان را به صورت محلول غرغره درمان می کند.
● آثار فارماکولوژیکی
آثار ضد میکروبی گیاه و روغن فرار رزماری و تعدادی از مواد مؤثره این گیاه علیه میکروبهای زیر تأیید گردیده است (۱۱). استافیلوکوکوس اورئوس، استافیلوکوکوس آلبوس، ویبریوکلرا، اشرشیاکلی، لاکتوباسیلوس برویس، پسودوموناس فلورسنس، رودوتورولا گلوتینیس، کورینه باکتریا. آثار آنتی اکسیدانی فراکسیون های مختلفی از گیاه رزماری نیز در شرایط برون تنی و درون تنی بررسی و تأیید شده است. در برخی از این موارد، آثار فوق با آثار آنتی اکسیدان های شناخته شده ای نظیر (Botylated Hydroxyanisole) BHA و (Botylated Hydroxytoluene) BHT) برابری می نماید (۱۲و۱۵).
روغن فرار رزماری اثر مشخصی بر روی عضلۀ صاف ایلئوم خوکچه هندی دارد که این اثر مربوط به بورنئول موجود در روغن فرار بوده که در شرایط آزمایشگاهی بعنوان یک آنتاگونیست استیل کولین عمل می نماید. همچنین در مطالعۀ دیگری اثر شل کنندگی روغن فرار رزماری بر روی اسفنکتر اودی (oddis sphincter) خوکچۀ هندی که قبلاً با مورفین منقبض شده بخوبی مشهود بوده است (۱۳و۱۱). آثار ضد التهاب، ضد کمپلمانی، آنتی اکسیدانی و آنتی گونادوتروپیک اسید رزمارینیک که یکی از مواد متشکلۀ اصلی گیاه رزماری می باشد نیز به اثبات رسیده است (۱۱و۴).
بر اثر مصرف خوراکی و یا استنشاق روغن فرار گیاه رزماری در موش، تحریک فعالیت لکوموتور دیده شده است که این اثر را به ۱و۸ ـ سینئول مربوط می دانند. اثر مهارکنندگی عصارۀ گیاه رزماری علیه فعالیت آنزیم اوره آز و اثر فلاونوئید دیوسمین موجود در رزماری در کاهش شکنندگی مویرگی از سایر خصوصیات مهم فارماکولوژیک گیاه محسوب می شوند (۱۱).
● سایر آثار مهم رزماری و مکانیسم اثر:
۱ جلوگیری از ریزش مو و تقویت آن: ترپن ها و ترپنوئیدهای موجود در رزماری باعث دیلاتاسیون عروق، بهبود گردش خون محیطی و تغذیه بهتر فولیکول مو میشوند. در انسان، مصرف موضعی اسانس رزماری گردش خون را بهبود میبخشد که به علت اثرات مشخص تحریکی روی پوست است. در یک مطالعه دو سو بیخبر تصادفی شاهد دار، ۸۴ بیمار مبتلا به طاسی منطقه ای (Alopecia areata) در ۲ گروه مورد (۴۳ نفر) و کنترل(۴۱ نفر) مورد بررسی قرار گرفتند. گروه مورد شبی ۱ بار؛ به مدت حداقل ۲ دقیقه مخلوط اسانس ها بخصوص رزماری در پایه روغنهای حامل جوجوبا و دانه انگور را روی پوست سر ماساژ دادند. گروه کنترل شبی ۱ بار؛ به مدت حداقل ۲ دقیقه فقط مخلوط روغنهای حامل جوجوبا و دانه انگور را روی پوست سر ماساژ دادند. موفقیت روند درمانی با بررسی تصاویر سریال بطور جداگانه بوسیله دو متخصص پوست پیگیری شد. دوره درمان ۷ ماه بود و در ماه سوم و هفتم وضعیت بهبودی بررسی گردید. درجه بهبودی با استفاده از ۲ روش درجه بندی ۶نقطه ای(۶ point scale) و تجزیه و تحلیل کامپیوتری حدود نواحی مبتلا به طاسی مشخص گردید. براساس نتایج حاصله، ۱۹ نفر (۴۴%) از بیماران گروه مورد و ۶ نفر (۱۵%) از بیماران گروه کنترل بهبودی را نشان دادند . (p=۰.۰۰۸). در ارزیابی تصاویر؛ میزان بهبودی در گروه مورد نسبت به گروه کنترل قابل توجه بود.(p=۰.۰۵) محققین نتیجه گرفتند که استفاده از رزماری درمان مطمئن و موثر برای طاسی منطقه ای و درمان با این اسانس ها بطور قابل توجهی موثرتر از روغن های حامل به تنهایی است.
۲ درمان شوره سر: رزماری از طاسی زودرس جلوگیری میکند و غالباً در ترکیب با براکس(borax) برای پیشگیری از شوره سر به کار می رود. رزماری یک گیاه عالی برای مو محسوب میشود و با تحریک گردش خون پوست به برطرف شدن شوره سر و بهبود رشد و حالت موها کمک میکند.
● عوارض جانبی
مصرف داروئی موضعی گیاه و یا کاربرد فرآورده های آرایشی ـ بهداشتی حاوی رزماری در برخی از افراد حساس، گهگاه ایجاد قرمزی پوست، درماتیت، حساسیت پوستی و حساسیت به نور ایجاد می کند (۱۱و۱۰).
● موارد احتیاط
رزماری در دوران بارداری، شیردهی و در بیماران صرعی و فشار خون بالا بهتر است بکار نرود (۲و۱۱). روغن رزماری دارای ۲۰ـ۱۰ درصد کافور می باشد که اگر به مقدار زیاد مصرف شود می تواند موجب تشنجات صرع مانند شود.
● موارد استعمال در پزشکی گذشته
در طب گذشته از رزماری به صورت خوراکی بعنوان مدر و ضدنفخ و به صورت موضعی بعنوان ضد التهاب و ضد درد استفاده می کرده اند (۱). طی صدها سال از رزماری در مراقبت از پوست و مو استفاده شده و یکی از اجزاء ادکلن real و جزء اصلی آب تقطیری تهیه شده از الکل رقیق و گلهای رزماری است که نوعی مخلوط قابض گیاهی در حامل سرکۀ سیب می باشد و به پاکسازی، تقویت و سم زدائی پوست بویژه پوست های چرب و مستعد آکنه کمک نموده و به داشتن اثرات فوق العاده در ایجاد جوانی مشهور است. رزماری برای آبکشی موهای تیره و مالش دادن پوست سر مورد استفاده قرار می گیرد که برای تأمین سلامت موها و جلوگیری از ریزش بیش از حد آنها بویژه متعاقب بیماریها واقعاً ارزشمند است. رزماری به برگرداندن رنگ به موهای خاکستری و حتی درمان طاسی مشهور است.
● شامپو رزماری پرمون
رزماری با نام علمی Rosmarinus officinalis گیاه بوته ای همیشه سبز مدیترانه با تقویت وبهبود گردش خون موجب برافروختگی وتحریک در سطح پوست سر گردیده وگفته می شود با ایجاد اکسیژن بیشتر در خون پیاز مو را تقویت نموده ودر درمان ریزش مو د ر مراحل ابتدائی پیشگیری موثر است. در فارما کوپه گیاهی انگلیس (BHP ۱۹۹۶ ) این گیاه به عنوان ضد انگل وضد میکروب مطرح شده است که می تواند به علت حضور
موادی مانند فوانوئیدها ،ترکیبات فنلی ، دی وتری ترپن ها باشد. این مواد به عنوان ماده مؤثر در پیشگیری ورفع پوسته و شوره سر نیز مفید می باشند. عصاره رزماری موجود در این شامپو به دو طریق بیوشیمیائی در پدیده رفع آلو پسیا عمل می نماید.
۱) محافظت از غشا ء سلولهائی که در معرض تهاجم رادیکالهای آزاد حاصل از اکسیداسیون قرار دارند.
۲) مهارکننده فعالیت آنزیم ۵ آلفا ردوکتاز (Type I) مرتبط با تشکیل DHT در فولیکول مو که مستقیماً در آلوپسیا دخالت دارد.
شامپو رزماری پرمون با ایجاد گردش خون در سطح پوست موجب جوانتر شدن و شادابی موهایتان گردیده و ضامن سلامت پوست وگیسوان شماست.

[aligol172]

افسردگی با انواع گسترده ای از علایم احساسی و سوماتیک شامل خلق پایین، فقدان احساس لذت، اضطراب و اختلال خواب و اشتها تظاهر می کند. علاوه بر این ، درد نیز به طور فزاینده ای به عنوان یک علامت از افسردگی تشخیص داده می شود...
بررسی های اخیر درباره شیوع و مشخصات علایم فیزیکی دردناک (PPS) همراه با افسردگی نشان می دهند که این علایم شایع بوده و درمان آنها نقش مهمی در رسیدن به نتایج مطلوب بالینی، شامل پسرفت و بهبود عملکرد دارد. در یک مطالعه، تقریبا ۶۵ درصد بیماران مبتلا به افسردگی در بخش های مراقبت اولیه درد داشتند.
● کاهش بهره وری
همراهی افسردگی و درد اغلب به کاهش بهره وری منجر می شود. مطالعات مختلف نشان می دهند سطوح بالاتر درد می تواند از پیش بینی کننده های عود بیماری باشد. همچنین در بررسی های دیگر نشان داده شده که درد بر اثربخشی درمان بیماری افسردگی موثر است. برخی از پژوهش های اخیر نشان می دهند درمان بیماران مبتلا به افسردگی و درد بدنی بسیار سخت تر از درمان افسردگی به تنهایی است. همچنین در یک مطالعه روی بیماران سالمند و مبتلا به افسردگی ماژور نشان داده شد آنهایی که به درمان رایج پاسخ ندادند، در وضعیت پایه دارای درد شدیدتری بودند.
از سویی، وجود PPS می تواند تاثیر منفی بر درمان دراز مدت افسردگی داشته باشد و در بیماران دارای PPS باقی مانده، زمان عود افسردگی کوتاه تر از افرادی است که PPS ندارند. به دلیل نقش ۵ HT و NE در مسیرهای نزولی تنظیمی درد نخاعی، اختلال در تنظیم انتقال عصبی سروتونین (۵ HT) و نوراپی نفرین (NE) که در افسردگی نقش دارند، می تواند علت وضعیت هیپرالژزیک در بیماران دچار افسردگی نیز باشد. در این ارتباط نشان داده شده که دولوکستین در درمان PPS همراه با افسردگی و همچنین علایم احساسی افسردگی سودمند است.
● دولوکستین
دولوکستین یک مهار کننده انتخابی برداشت سروتونین و نوراپی نفرین (SSNRI) با مصرف خوراکی است. اندیکاسیون های درمانی دولوکستین عبارت اند از: اختلال افسردگی ماژور، اختلال اضطرابی عمومی، درد نوروپاتیک محیطی دیابتی و فیبرومیالژی. عموما بیمارانی که با یک دوره افسردگی مراجعه می کنند، ابتدا به صورت تک دارویی درمان می شوند و اغلب نیز مهارکننده های انتخابی برداشت سروتونین یا SSRIs انتخاب اول هستند، هر چند پاسخ ناکافی به داروی ضدافسردگی اول شایع است که در این صورت چند رویکرد می توان داشت: افزایش دوز، تقویت درمان با افزودن یک داروی ضدافسردگی دیگر یا تعویض دارو به دارویی دیگر از همان کلاس قبلی یا از یک کلاس دارویی دیگر.
از آنجایی که مطالعات قبلی هیچ کدام با جزییات بررسی نکرده اند که پس از تغییر دارو چه اتفاقی برای PPS همراه با افسردگی می افتد، هدف از این مطالعه بررسی وجود PPS در بیماران بدون پاسخ یا با پاسخ ناقص به SSRI و همچنین تاثیر تغییر دارو به SSNRI (مانند دولوکستین) روی این علایم دردناک بود.
این مطالعه در چهار کشور اروپایی (اسپانیا، فرانسه، ایتالیا و انگلیس) انجام شد و تمام محققان آن روان پزشکان بودند. بیماران دارای شرایط با یکی از دو روش زیر به روش درمانی با دولوکستین منتقل می شدند، یا روش مستقیم (قطع یکباره SSRI در روز انتخاب اتفاقی و شروع دولوکستین ۶۰ میلی گرم در روز در روز بعد) یا روش شروع کاهش تدریجی (کاهش تدریجی SSRI در طول دو هفته و شروع هم زمان دولوکستین با دوز ۶۰ میلی گرم در روز با دو هفته هم پوشانی بین SSRI و دولوکستین). در فاز بعدی مطالعه، دولوکستین به ۹۰ و سپس ۱۲۰ میلی گرم در روز افزایش داده می شد.
برای ارزیابی کلی درد (سردرد، درد پشت، درد شانه، تداخل درد با فعالیت های روزانه و بخشی از روز که با درد همراه بود) از شش مقیاس آنالوگ بینایی (VAS) درد استفاده شد.
● نتیجه گیری نهایی
اثر بخشی، ایمنی و تحمل پذیری به دنبال انتقال بیمارانی که بدون پاسخ یا با پاسخ ناقص به SSRI بودند، به درمان با دولوکستین، در هر دو روش مستقیم و تدریجی یکسان بود. این مطالعه نشان داد انتقال این بیماران به درمان با دولوکستین موجب بهبود قابل توجهی در تمام اندازه گیری های درد، شامل شش مقیاس درد VAS شد. یکی از یافته ها در نمونه مطالعه ای، سطوح بالای درد بود. بیماران در هنگام ورود به مطالعه دارای میانگین درمان با SSRI به مدت بیش از ۲۱ هفته بودند. با این وجود، متوسط پایه امتیازات آنها در تمام شش مقیاس درد VAS بالاتر از mm ۳۰ بود که به معنای درد بالینی قابل توجه است.
قبلا نشان داده شده که دولوکستین در درمان درد های مزمن مانند درد نوروپاتیک محیطی ناشی از دیابت (DPNP) مؤثر است و برای این منظور، با نام تجاری Cymbalta در آمریکا و اروپا نیز تأیید شده، بنابراین اثر دولوکستین بر درد در این مطالعه غیر قابل انتظار نبود. همان گونه که اشاره شد، بیماران مبتلا به افسردگی ماژور با علایم وسیعی مراجعه می کنند، شامل تغییرات خلقی و علایم فیزیکی دردناک (PPS) که همه آنها می توانند در اختلال عملکرد عمومی بیمار نقش داشته باشند. در نتیجه، درمان مؤثر علایم خلقی و PPS همراه با افسردگی شانس بهبود عملکرد را افزایش می دهد.
یافته های اخیر دال بر اینکه باقی ماندن PPS در بیماران مبتلا به افسردگی می تواند با اختلال در کیفیت زندگی و کاهش بهره وری آنها همراه باشد، اهمیت درمان مؤثر PPS را در این بیماران بیشتر نشان می دهند، بنابراین آثار دولوکستین بر PPS امیدوار کننده و اطمینان بخش است.

[aligol172]

استفاده از دکسمدتومیدین به جای میدازولام در بیماران بد حال داروهای آگونیست گاماآمینوبوتیریک اسید، ازرایج ترین داروهای سداتیو مورد استفاده در بیماران بستری در بخش ICU هستند، اما شواهد اولیه نشان می دهند که آگونیست آلفا دو دکسمدتومیدین (Dexmedetomidine)، می تواند مزایای ویژه ای داشته باشد. هدف مطالعه کنونی، مقایسه کارایی و ایمنی سداسیون طولانی با دکسمدتومیدین در مقابل میدازولام برای بیماران تحت ونتیلاسیون مکانیکی می باشد.
داروهای اصلی برای سداسیون طولانی عبارت اند از بنزودیازپین ها و تا حد کمتری پروپوفول، ولی بنزودیازپین ها می توانند موجب دلیریوم شوند و با افزایش درازمدت مورتالیتی همراه هستند.
دکسمدتومیدین، آگونیست آلفا دو کوتاه اثر، داروی سداتیو نسبتا جدیدی است که برای استفاده تا حداکثر ۲۴ ساعت با دوز حداکثر ۷/۰ میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در دقیقه تایید شده است. این محدودیت های تجویزی، از استفاده آن در بیماران خیلی بدحال جلوگیری نموده است. در مطالعه اتفاقی شده، دو سویه کور و چند مرکزی کنونی، ایمنی و اثربخشی تجویز درازمدت دکسمدتومیدین را تا دو برابر دوز تایید شده برای سداسیون طولانی در بیماران بستری در بخش ICU ارزیابی نمود و آن را با میدازولام مقایسه کرد.
در این مطالعه نشان داده شد که دکسمدتومیدین نسبتا ایمن است. حتی پس از تجویز دراز مدت آن با دوزهای بالا، وقوع عوارض جانبی، کم بودند که مهم ترین آنها برادی کاردی نیازمند به درمان بود که در کمتر از ۵ درصد بیماران پیش آمد. نکته جالب اینکه در بیماران درمان شده با دکسمدتومیدین، شیوع دلیریوم خیلی کمتر بود. این یافته ها نشان می دهندکه دلیریوم در چنین مواردی ارتباطی با سطح سداسیون بالینی ندارد، بلکه بیشتر به دارویی که برای سداسیون استفاده می شود، مربوط است. البته با وجود اینکه ممکن است با توجه به این نتایج، دکسمدتومیدین را داروی سداتیو بهتری دانست، اطلاعات موجود هنوز به طورکامل از این نتیجه گیری حمایت نمی کنند. در مورد نتایج دراز مدت و هم چنین آنالیز هزینه ها، اطلاعات کافی نیستند، لیکن با این وجود، این مطالعه اهمیت عمده ای از جهت تعدیل محدودیت های تجویزی دکسمدتومیدین دارد. به علاوه همراهی کمتر دکسمدتومیدین با دلیریوم نسبت به بنزودیازپین ها می تواند به نتایج درازمدت بهتری منجر شود.
اسفنج های آغشته به کلرهگزیدین و دفعات کمتر تعویض پانسمان برای پیش گیری از عفونت های مرتبط با کاتتر
عفونت های جریان خون مرتبط با کاتترهای وریدی مرکزی (CVCs)، طول مدت اقامت بیماران بستری در بخش ICU و نرخ مرگ و میر را در بیماران بد حال افزایش می دهد. با اتخاذ استراتژی هایی برای کاهش کلونیزاسیون باکتریایی پوست در محل ورود CVC می توان خطر چنین عفونت هایی را کاهش داد.
در یک مطالعه چند مرکزی، تاثیر پانسمان های اسفنجی آغشته به کلرهگزیدین گلوکونات (CHGIS) در پایین آوردن میزان عفونت های مرتبط با کاتتر (CRIs) عمده مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه، بیمارانی واجد شرایط بودند که به مدت ۴۸ ساعت یا بیشتر به یک کاتتر شریانی و/یا یک CVC نیاز داشتند. هیچ کدام از این مراکز از CVCهای آغشته به آنتی سپتیک یا آنتی بیوتیک استفاده نمی کردند. پانسمان ها ابتدا ۲۴ ساعت پس از ورود کاتتر و سپس هر ۳ روز (روش استاندارد) یا ۷ روز یک بار تعویض می شدند. در صورت نشتی یا ترشح نیز پانسمان به سرعت عوض می شد.
عفونت جریان خو ن مرتبط با کاتتر وریدی مرکزی (CVC) یک علت مهم عفونت های مرتبط با مراقبت پزشکی است. موفقیت در پیشگیری از این عارضه نیازمند یک سیاست چند مرحله ای شامل ورود و نگاه داری مناسب CVC است. طی دهه اخیر اطلاعات زیادی درباره به حداقل رساندن عوارض CVCها به دست آورده ایم، مانند کاتتریزاسیون ورید مرکزی با هدایت اولتراسوند و پیروی جدی از یک رویکرد آسپتیک در هنگام جاگذاری کاتتر و در طول زمان نگاه داری کاتتر. این رویکرد جدی شامل بهداشت مناسب دست ها، آماده سازی پوست با آنتی سپتیک ها و استفاده از ماسک، دستکش، گان و ملحفه های کاملا استریل می باشد.
مطالعه کنونی نشان داد که پانسمان CVC با اسفنج های آغشته به کلرهگزیدین، عفونت های مرتبط با کاتتر را حتی در مراکز پزشکی که انسیدانس پایینی از عفونت مرتبط با CVC دارند، کاهش می دهد. نقص این مطالعه این است که مدت استفاده از کاتترهای مورد مطالعه در بیماران، مدت کوتاهی بوده است (با متوسط زمان ۶ روز). بنا براین، یافته های آن قابل تعمیم به بیمارانی نیست که به مدت چند هفته CVC دارند.
● نگاهی به تاثیر لیدوکایین در کنترل درد پس از جراحی
درد پس از عمل جراحی به دلیل اثر آن بر سیستم های متعدد بدن یکی از نگرانی های عمده است که باعث ایجاد تغییرات فیزیولوژیک، ایمونولوژیک و سایکولوژیک می شود. کنترل درد در دوره پس از عمل جراحی، به اپیوییدها وابسته است. با توجه به عوارض جانبی آنها، داروها و تکنیک های جدیدی برای درمان درد پس از عمل جراحی معرفی شدند، از قبیل بلوک عصبی اپیدورال بعد از عمل و بلوک عصبی محیطی ممتد.
بی حسی موضعی با لیدوکایین نیز به عنوان بخشی از کنترل درد پس از عمل جراحی معرفی شده است. نشان داده شده که لیدوکایین وریدی، آنالژزی بعد از عمل موثری ایجاد می کند، میزان مصرف اوپیوییدها را کاهش می دهد، از سرگیری عملکرد روده ای را تسریع می کند و بازتوانی پس از جراحی را تسهیل می کند. آسیب بافتی و اعصاب محیطی به یک واکنش التهابی موضعی منجر می شود همراه با افزایش سطوح سیتوکین های پیش التهابی، شامل اینترلوکین ?۱ و اینترلوکین ۶ که با تحریک حساسیت سیستم عصبی محیطی و مرکزی به هایپرالژزی منجر می شوند.
لیدوکایین دارای یک خصوصیت ضدالتهابی است که به صورت upregulation سیتوکین های پیش التهابی هم in vitro و هم in vivo منعکس می شود. همچنین لیدوکایین ترشح سیتوکین ضدالتهابی آنتاگونیست گیرنده اینترلوکین ۱ (IL ۱ra) را تحریک می کند.
در مطالعه کنونی نشان داده شد بیمارانی که پیش از برش جراحی و در طی عمل جراحی لیدوکایین وریدی دریافت کردند، در دوره زمانی بلافاصله پس از عمل جراحی تسکین درد بیشتری داشتند که با کاهش سرکوب پاسخ تکثیری لنفوسیتی و کاهش تولید سیتوکین های پیش التهابی و ضد التهابی نقش مهمی در واکنش های فاز حاد بازی می کند، ولی سایر سیتوکین ها مانند IL ۱ra و IL ۶ به تغییرات ایمنی جزیی تری حساس هستند. برای همین در این مطالعه سیتوکین های IL ۱ra و IL ۶ برای بررسی انتخاب شدند.
جراحی با افزایش تولید سیتوکین های پیش التهابی همراه است که می تواند به پاسخ التهابی سیستمیک و متعاقب آن تولید جبرانی و زیاد سیتوکین های ضدالتهابی منجر شود. در نتیجه بیمار ممکن است دچار نقص ایمنی شود و مستعد عفونت فرصت طلب و نارسایی چند اندامی و ایلئوس پس از جراحی گردد. کاهش سطوح سیتوکین ها به دنبال تزریق لیدوکایین پیش از عمل جراحی با بهبود عملکرد روده همراه بوده است.
واضح است که هدف اصلی از کنترل درد پس از عمل جراحی کاهش درد تجربه شده توسط بیمار است، ولی به کاهش تغییرات فیزیولوژیک و متابولیک ناشی از درد نیز کمک می کند. بی حس کننده های موضعی می توانند به چند طریق پاسخ التهابی بعد از عمل جراحی را کاهش دهند، مانند مسدود کردن انتقال نورونی در محل آسیب بافتی و در نتیجه کاهش التهاب نوروژنیک. به علاوه، این داروها می توانند مهاجرت گرانولوسیت ها را مهار کرده و آنزیم های لیزوزومال را رها کنند و در نتیجه به کاهش آزاد سازی سیتوکین های پیش التهابی منجر شوند.
در این مطالعه، بی حس کننده موضعی به صورت داخل وریدی پیش ا زعمل جراحی و در حین جراحی داده شد و پس از عمل جراحی به صورت اپی دورال (به جای داخل وریدی) ادامه داده شد. راه دیگر می توانست ادامه تزریق لیدوکایین پس از عمل جراحی به صورت داخل وریدی باشد، ولی ایمنی لیدوکایین داخل وریدی برای آنالژزی بعد از عمل هنوز به درستی روشن نیست. از ویژگی های دوره زمانی پس از عمل جراحی، آثار متعدد بر توزیع و دفع دارو است و هنوز مشخص نیست که توزیع لیدوکایین وریدی پس از یک دوره طولانی در زیر سطوح سمی باقی بماند. به هر حال، یافته ها نشان دهنده بهبود کنترل درد پس از عمل جراحی و کاهش تغییرات ناشی از جراحی سیستم ایمنی در اثر تزریق وریدی لیدوکایین پیش از جراحی (بیست دقیقه پیش از جراحی) و در حین عمل جراحی می باشند.