مشاعره

[Leyth]

ای گرفتار پای بند عیال
دیگر آسودگی مبند خیال

غم فرزند و نان و جامه و قوت
بازت آرد ز سیر در ملکوت

همه روز اتفاق می سازم
که به شب با خدای پردازم

شب چو عقد نماز می بندم
چه خورد بامداد فرزندم؟

[bidastar]

می خواست که در عبارت آرد
وصف رخ او به استعارت
نور رخ او زبانه ای زد
هم عقل بسوخت هم عبارت !!

[s-a-l-i-m]

بیا ب...یم به این روزگار
که فردا نتوان ... در این کار زار...
ادامه داستان قسمت بعد
در تقطه چین اول { رین} بزار جای تقطه چین .و در دوی {رید}

[t.s.m.t]

ربط من چون لاله با داغ جنون امروز نیست
بود دائم اخگری در زیر پیراهن مرا
صائب

[bidastar]

آنگاه که خنده بر لبت می میرد
چون جمعه ی پاییز دلم می گیرد
دیروز به چشمان تو گفتم که برو
امروز دلم بهانه ات می گیرد

[t.s.m.t]

دیده ی قربانیان چشم سخنگو گشته است
بس که مردم را تماشای تو حیران کرده است

صائب

[B L A S T E R]

تر مانده چشمم ز دود سیگارت/زودتر خاموشش کن وگرنه ...نم به قیافت!

[t.s.m.t]

تا زجوش افتاد می،میخانه شد زندان من
سینه های گرم را بی جوش دیدن مشکل است!

صائب

[Payan]

تا دل به تو بربستم
عهد همه بشکستم
بعد از تو روا باشد
نقض همه پیمان ها

[دل تنگم]

از این چراغ توام چشم روشنایی نیست
که کَس ز آتش بیداد، غیر ِ دود ندید

گذشت عمر و به دل عشوه می خریم هنوز
که هست در پی ِ شام ِسیه، صبح سپید

چه جایِ من؟ که در این روزگار ِ بی فریاد
ز دستِ جور ِ تو ناهید بر فلک نالید

که راست سایه در این فتنه ها امیدِ امان
شد آن زمان که دلی بود در امانِ امید