بیش از 50 سال است که اخترشناسان در جستجوی هوشمندان فرازمینی هستند. اما شاید بهتر باشد از این کار دست برداریم و سعی کنیم مانند آنها، خود را از چشم دیگر موجودات فضایی پنهان کنیم.
در دهه 1950 میلادی / 1330 شمسی، انریکو فرمی این بحث را پیش کشید که در صورتی‌که تکامل حیات منحصر به زمین نباشد، باید گونه‌های هوشمند زیادی در خارج از زمین وجود داشته باشند. پس چرا آنها هیچ‌گاه با ما زمینی‌ها تماس نگرفته‌اند یا چرا تاکنون ما آنها را کشف نکرده‌ایم؟
ممکن است موجودات فضایی به این نتیجه رسیده باشند که لازم است محتاط باشند. نوعی گرایش تکاملی برای ساکت بودن موجودات فضایی، ممکن است پاسخی برای این تناقض تاریخی باشد. موضوعی که همچنین به ما ساکنان زمین پیشنهاد می‌کند که بهتر است پیش از اعلام حضورمان در این جهان، مجددا در این باره فکر کنیم.
آدریان کنت از موسسه فضای پیرامون در واترلوی کانادا می‌گوید: «این یک تناقض واقعی است.» برای پاسخ‌گویی به تناقض فرمی، کنت به انتخاب طبیعی متوسل شده است و استدلال می‌کند که انتخاب طبیعی ممکن است بیگانگان ساکت را ترجیح دهد.
خشونت فضایی
کنت می‌گوید بسیار محتمل است که در مقیاس کیهانی، رقابت بر سر منابع وجود داشته باشد؛ موضوعی که باعث ایجاد نوعی مبارزه تکاملی بین گونه‌های مختلف بیگانگان فضایی بر روی سیارات مختلف می‌شود. این احتمال وجود دارد که گونه‌های پیشرفته‌تر بخواهند از فرصت و منابع سایر سیارات برای اهداف خودشان استفاده کنند.
اگر این چنین باشد، کیهان جای بسیار خطرناکی است و انتخاب طبیعی به نفع گونه‌های نامحسوس است: موجوداتی که ترجیح می‌دهند پنهان بمانند، یا صرفا مهارت لازم برای حضور فعالانه در کیهان و یا تبلیغ برای اعلام موجودیت خود را ندارند.
ست شوستاک، شکارچی بیگانگان از موسسه ستی در مانتین‌ویو کالیفرنیا -سازمانی غیردولتی که به جستوجی هوشمندان فرازمینی مشغول است- می‌گوید: «این ایده هیجان‌انگیزی است: اگر من به کیهان اجازه بدهم بداند من وجود دارم، ممکن است من به هدفی برای نابودی تبدیل شوم.»
با این وجود، وی در خصوص اعلام نظر درباره فعالیت‌های گونه‌های هوشمند بسیار محتاط است؛ گونه‌هایی که ممکن است نتوانند در برابر جذابیت توسعه فناوری‌های پیشرفته‌ای که توسط دیگران قابل کشف باشد، مقاومت کنند. وی می‌گوید: «اگر خشونت بین ستاره‌ای وجود داشته باشد، خبر بد برای تمام جوامع کهکشانی این است که مجبورند تلاش‌های خود را محدود به فعالیت‌هایی نمایند که از فاصله دور توسط دیگران قابل ردیابی نباشد.»
خطر ویجر
تاکنون تلاش‌های نظری فراوانی برای توضیح تناقض فرمی انجام شده است، از جمله این نظریه که ارتباطات مخابراتی بیگانگان را نمی‌توان از پارازیت‌های زمینه کیهان تشخیص داد، یا محاسباتی که نشان می‌دهد موجودات فضایی زمان کافی برای پیدا کردن ما نداشته‌اند.
کنت تصدیق می‌کند که نظریه وی تا حدودی انتزاعی است. اما وی همچنین اخطار می‌دهد که در آینده نزدیک، این نظریه ممکن است پیامدهایی واقعی داشته باشد. به گفته وی سفینه‌هایی مانند دو کاوشگر ویجر ناسا که در حال خروج از منظومه شمسی هستند، ممکن است وجود ما را به بیگانگان استعمارطلب اطلاع دهند، و بنابراین لازم است که آنها را به زمین بازگرداند.
منبع ,
نیوساینتیست:
کد:
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
جواب بصورت نقل قول
نوشته شده توسط seamack
