مشاعره

[magmagf]

روز و شب را همچو خو مجنون كنم
روز و شب را كي گذارم روز و شب؟

جان و دل از عاشقان مي‏خواستند
جان و دل را مي‏سپارم روز و شب

تا نيابم آن چه در مغز منست
يك زماني سر نخارم روز و شب

[bidastar]

بيا اي دل كمي وارونه گرديم
براي هم بيا ديوونه گرديم
شب يلدا شده نزديك اي دوست
براي هم بيا هندونه گرديم

(پوزش بابت بی مناسبتی این شعر)

[t.s.m.t]

من از حقارت دشمن به درد آمده ام
درین قبیله ی وحشی،
پلنگ محتشم من
به روی روبهکان،هیچ پنچه نگشوده است

[sise]

تو كه نازنده بالا دلربايي
تو كه بي سرمه چشمون سرمه سايي

تو كه مشكين دو گيسو در قفايي
به مو گويي كه سرگردون چرايي

[t.s.m.t]

یاد ما کردن چه سود اکنون که آن کنج دهن
از غبار خطّمشگین گوشه ی نسیان شده است

صائب

[sise]

ترا ناديدن ما غم نباشد
. كه در خيلت به از ما كم نباشد.

من از دست تو در عالم نهم روي.
وليكن چون تو در عالم نباشد

[t.s.m.t]

در موسم خزان چه ثمر حسن خلق را؟
ایام گل ملایمت از باغبان خوش است

صائب

[sise]

تقويم چارفصل دلم را ورق زدم
آن برگهاي سبِِِِزِِِ سرآغاز سال کو؟

رفتيم و پرسش دل ما بي جواب ماند
حال سؤال و حوصله قيل و قال کو؟

[bidastar]

واعظان کین جلوه در محراب و منبر می کنند
چون به خلوت می روند آن کار دیگر میکنند
مشکلي دارم زدانشمند مجلس بازپرس
توبه فرمايان چرا خود توبه کمتر مي کنند

[دل تنگم]

دنيا به روي سينه ی من دست رد گذاشت
بر هر چه آرزو به دلم بود سد گذاشت

مادر دوسيب چيد به من داد و گفت: عشق!
اين را به پاي هر كه فرا مي رسد گذاشت