اشعـار عاشقـانـه

[gmuosavi]

کيه که آخر ديوونگيه واسه چشات
کيه جز من که ميميره واسه لحن خنده هات

کی برات قصه ميگه شبا که خوابت نميره
کيه پا به پات مياد وقتی که بارون ميگيره

کيه وقتی تشنته تو ابرا بلوا ميکنه
اگه يه جرعه بخوای کوير رو دريا میکنه

يه شب موی تو رو به صدتا مهتاب نميده
خودش ميسوزه ولی تن به سايه و آب نميده

اون منم که عاشقونه شعر چشماتو ميگفتم
هنوزم خيس چشمام وقتی ياد تو می افتم

هنوزم ميای تو خوابم تو شبای پر ستاره
هنوزم ميگم خدايا کاشکی برگرده دوباره

اون منم که عاشقونه شعر چشماتو ميگفتم
هنوزم خيس چشمام وقتی ياد تو می افتم

هنوزم ميای تو خوابم تو شبای پر ستاره
هنوزم ميگم خدايا کاشکی برگرده دوباره

[gmuosavi]

من در این فکر بســـی جان به لب آور هستم

که چـــرا دل به دل ســــنگ تو دلـبر بســــتم

آخــــر الامر نـدادم ثـمـر این فـــــکر عـمـیق

ز چـه در کـوی تو بی پایم و بی ســر هســتم

گـفــتم ای بخـت چـرا رنگ ســـیاهت زده اند

گــفت بهرت ز ازل رخـت عــــزا بر بســـــتم

آنقدر گریه امان داد که فریاد کشم بر ســر دل

گفتمش بنگرم آخر که همان مست قلندر هستم

نه توان مـانده مـرا دلخوشــــی هم کوچ نمود

ز آنکه خـــــــارا دل خود بر دل مرمر بســتم

قســمتم چیســـت ازا ین آمد و شـــــد حیرانم

حــیرتم هــیچ نه از می لـب من تر مســــــتم

حـالم امـروز خـراب و دی و دوشــــم غم بار

ترس فرداســــت که بر دل همه را در بســـتم

ای بسـا خاک به زیر کف پایی و زکف دلداده

دل ز کف داده به امید نگاهی زتو دلبر هسـتم

نظـــری ســــوی من ای دلــبر دیریـنه نـمای

گـرچـه بـی ارزش و بـی فـایده و گـر پســـتم

[gmuosavi]

غزلک شکستن ات کار کیه؟
به عزا نشستن ات کار کیه؟
عسلم نبینم افتادن تو
بگو پر پر شدن ات کار کیه؟
نگو دیو قصه تو فنجون فالت افتاد
اسمون لهجه ی فیروزه رو یاد تو نداد
غزلک گریه نکن
گریه به چشمات نمی اد

[bidastar]

بايد تو رو پيدا كنم ،شايد هنوزم دير نيست !
تو ساده دل كندي ولي "تقدير" بي تقصير نيست
با اينكه بي تاب مني بازم منو خط ميزني
بايد تورو پيدا كنم تو با خودت هم دشمني
كي با يه جمله مثل من ميتونه آرومت كنه؟
اون لحظه هاي آخر از رفتن پشيمونت كنه
دلگيرم از اين شهر سرد ،اين كوچه هاي بي عبور
وقتي به من فكر ميكني حس ميكنم از راه دور
آخر يه شب اين گريه ها سوي چشمامو ميبره !
عطرت داره از پيرهني كه جا گذاشتي ميپره !
بايد تورو پيدا كنم هر روز تنها تر نشي
راضي به با من بودنت حتي از اين كمتر نشي
پيدات كنم حتي اگه پروازم رو پر پر كني
محكم بگيرم دستت رو احساسم رو باور كني

[gmuosavi]

سلام عزيز مهربون، اجازه هست بشم فدات؟
اجازه هست تو شعر من، اثر بذاره خنده هات؟
شب که می شه يواش يواش، با چشمک ستاره هاش
اجازه هست از آسمون، ستاره کش برم برات؟

اجازه هست بيای پيشم يه كم بگم دوست دارم؟
تو هم بگی دوسم داری بارون بشم دل ببارم
بريم تو باغ اطلسی بی رنج و درد بی كسی
بهت بگم اجازه هست گل روی موهات بذارم

اجازه هست خيال کنم، تا آخرش مال منی؟
خيال کنم دل منو، با رفتنت نمی شکنی؟
اجازه هست خيال کنم، بازم ميای می بينمت؟
با اون چشای مهربون، دوباره چشمک می زنی؟

طپش طپش با چشمكت، غزل بگم برای تو
با اتكا به عشق تو، تو زندگی برم جلو؟
هر چی بگی نه نمی گم، جونم بخوای برات می دم
هر چی می خوای بهم بگو، فقط بهم نگو برو

اجازه هست بازم تو خواب، بوس بكارم كنج لبات
يه شعر تازه تر بگم، به ياد شرم گونه هات
نشونيتو بهم می دی؟ تا پنهون از چشم همه
ورق ورق نامه بدم بازم برات

هميشه مهربون من! نامه رسيد به انتها
فقط يه چيز يادت باشه: بازم به خواب من بيا

[bidastar]

گفت ما را هفت وادی در ره است

چون گذشتی هفت وادی،درگه است
وا نیامد در جهان زین راه کس
نیست از فرسنگ آن آگاه کس
چون نیامد باز کس زین راه دور
چون دهندت آگهی ای ناصبور؟
چون شدند آن جایگه گم سر به سر
کی خبر بازت دهد ای بی خبر؟
هست وادی طلب آغاز کار
وادی عشق است از آن پس ، بی کنار
پس سیم وادی است آن معرفت
پس چهارم وادی استغنا صفت
هست پنجم وادی توحید پاک
پس ششم وادی حیرت صعبناک
هفتمین وادی فقر است و فنا
بعد از این روی روش نبود تو را
در کشش افتی روش گم گرددت
گر بود یک قطره قلزم گرددت

وادی اول:طلب

ملک اینجا بایدت انداختن
ملک اینجا بایدت درباختن
در میان خونت باید آمدن
وز همه بیرونت باید آمدن
چون نماند هیچ معلومت به دست
دل بباید پاک کردن از هرچه هست
چون دل تو پاک گردد از صفات
تافتن گیرد ز حضرت نور ذات

وادی دوم:عشق

کس درین وادی بجز آتش مباد
وان که آتش نیست عیشش خوش مباد
عاشق آن باشد که چون آتش بود
گرم رو و سوزنده و سرکش بود
عاقبت اندیش نبود یک زمان
درکشد خوش خوش بر آتش صد جهان

وادی سوم:معرفت

چون بتابد آفتاب معرفت
از سپهر این ره عالی صفت
هر یکی بینا شود بر قدر خویش
بازیابد در حقیقت صدر خویش
سر ذراتش همه روشن شود
گلخن دنیا بر او گلشن شود
مغز بیند از درون نه پوست او
خود نبیند ذره ای جز دوست او

وادی چهارم:استغنا

هفت دریا یک شَمَر اینجا بود
هفت اخگر یک شرر اینجا بود
هشت جنت نیز اینجا مرده ای است
هفت دوزخ همچون یخ افسرده ای است

وادی پنجم:توحید

رویها چون زین بیابان درکنند
جمله سر از یک گریبان برکنند
گر بسی بینی عدد، گر اندکی
آن یکی باشد درین ره در یکی
چون بسی باشد یک اندر یک مدام
آن یک اندر یک ، یکی باشد تمام

وادی ششم:حیرت

مرد حیران چون رسد این جایگاه
در تحیر ماند و گم کرده راه
گر بدو گویند"مستی یا نه ای؟
نیستی گویی که هستی یا نه ای؟
در میانی یا برونی از میان؟
برکناری یا نهانی یا عیان؟
فانیی یا باقیی یا هردویی؟
یا نه ای هردو ، تویی یا نه تویی؟"
گوید:"اصلا می ندانم چیز من
وان "ندانم" هم ندانم نیز من
عاشقم اما ندانم بر کیم
نه مسلمانم نه کافر پس چیم
لیکن از عشقم ندارم آگهی
هم دلی پر عشق دارم هم تهی"

وادی هفتم:فقر و فنا

بعد از این وادی فقر است و فنا
کی بود اینجا سخن گفتن روا
عین وادی فراموشی بود
گنگی و کری و بیهوشی بود

[bidastar]

جای تامل نیست

قاصدکها آمده اند

و تو در سرود خلسه و خاکستر

ناپیدا شده ای

و من به معراج نیلوفرانه تو می اندیشم

و به انتظار شب بوها

که در بهاری زرد

به شکوفه نشست

[magmagf]

داخل که می شوی
چراغ را روشن نکن
و بعد از این همه سال
شوق رقصیدن این چند مداد رنگی کوچک را
در شعرهای من
مایوس نگردان.


هنوز دوستت دارم
به جعبه ام نگاه کن
تنها همین چند رنگ برایم مانده:

موهایت
گونه ات
گوشواره ات.



و بعد این همه سال ...
سپید
به جای سیاه و
تنها گوشواره ای که همان است.



حالا
لطفا" داخل که می شوی
چراغ را ...
من هرگز عکس این قاب را
عوض نخواهم کرد.

[magmagf]

دوباره مثل تو آیا؟ دوباره مثل تو هرگز
دوباره مثل تو حاشا، دوباره مثل تو هرگز

دوباره مثل تو دیروز، دوباره مثل تو امروز
دوباره مثل تو فردا؟ دوباره مثل تو هرگز

دوباره مثل من؟ آری، چه بی‌شمار و فراوان
دوباره مثل تو اما ... دوباره مثل تو هرگز

کجاست آینه زادی که در کتاب نگاهش
هزار آینه زیبا دوباره مثل تو، هرگز

دوباره مثل تو روشن، دوباره مثل تو آبی
نخیر حضرت دریا! دوباره مثل تو هرگز!

[gmuosavi]

تقصير دلم چيست اگر روي تو زيبا ست
حاجت به بيان نيست كه از روي تو پيدا ست
من تشنه ي يك لحظه تماشاي تو هستم
افسوس كه يك لحظه تماشاي تو روياست