کریستیانو در بازی مقابل مالاگا ، در غیاب بازیکنانی مثل راموس و په په ، کاپیتان تیم بود و بازوبند کاپیتانی را بر بازوی خود بسته بود ،
اما آن فقط یک بازوبند نبود و کاپیتانی چیزی نبود که به رونالدو اعتبار بخشیده باشد ،در اصل این رونالدو بود که به آن اعتبار بخشیده بود .
به عنوان یک مهاجم ،
همه جای زمین حضور داشت و در اکثر حملات رئال مادرید نقش بسزایی داشت ...
بر خلاف پنالتی ای که از دست داد ، دقایقی بعد از آن از روی
یک ضربه کاشته ی غیر مستقیم 200 امین گل خود را در 197 بازی برای تیمش به ثمر رساند ...
موقعیت های زیادی رو برای هم تیمی هایش خلق کرد که مهمترین آنها ؛ پاس گلی بود که به کریم بنزما داد در حالی که خودش به راحتی میتونست اون توپ رو گل کند ولی نگذاشت کریم دست خالی جایش را با هیگواین عوض کند ؛
همچنین پاس عمقی دیدنی و استثنایی او روی یک ضد حمله برای مسعود اوزیل بود که
اوزیل هم نگذاشت زحمت کریستیانو بیهوده شود
و با یک سر توپ عالی ، گل زیبایی را به ثمر رساند ...
شادی گل رونالدو هم در نوع خود جالب بود ،
وی پس از به ثمر رساندن گل با دست به خودش و زمین سانتیاگو برنابئو اشاره کرد و مانند اولین باری که این جمله را گفته بود ، دوباره آنرا بازگو کرد : من اینجا هستم و گل هایم مال همین جاست ...
گل ها و لحظه های مهم بازی:
VS
محتوای مخفی: ,.......,
)...
