دوست عزیز من میگم هر چیزی نمیتونه شعر باشه.کاری به شعر نو ندارم.شما واقعی من یه سوال ازتون دارم شما بیشتر مثلا اینو داست دارید یا شعر بزرگانی مثل مولانا؟من برای شاعران بزرگی مثل سعدی، حافظ و مولانا ارزش زیادی قائلم و واقعا اشعارشون رو می پسندم (با اینکه مطالعه ی زیادی نداشتم) اما کاملا مخالفم که بگیم اون ها شاعرند و بقیه نه. اون شعر ها ارزشمند اند و هایکو و یا برخی از اشعار نو نه.
درسته مثلا همون طور که می دونید یه بیت غزل مثلا حافظ شاید خلاصه یه داستان باشه.من کاری به کوتاه بودن ندارم.مساله اینه که نمیشه که یه چیزی که حتی آرایه های ادبی نداره رو اسمشو شعر گذاشت.اصلا مساله کوتاه و بلند بودن نیست.نمی تونیم بگیم داستان مینیمال بده و فقط باید رمان 1000 صفحه ای باشه با کلی توصیف و توضیح. گاهی وقتا یه جمله ی یه مینیمال نویس چندین برابر اون رمان چند صد صفحه ای تاثیر داره
دوست عزیز مساله سلیقه نیست.من یه مطلب بگم اگر شخصی مثلا آقای الهی قمشه ای الان بیاد بگه که این چیزی که شما میگید شعر حساب میشه من صد در صد قبول می کنم چون ایشون در حال حاظر شاید بیشترین اطالاعات را راجع به ادبیات و فلسفه و عرفان دارند و در زمینه شعر استاد هستند و شما هم فکر کنم قبول داشته باشی درسته؟البته اگه ایشونو بتوینم پیدا کنیماینکه سایقه ی ما کدوم رو می پسنده دلیل بر انکار بقیه نیست
حالا از این بگذریم فرض کن که من مثلا هایکو رو به عنوان شعر قبول دارم و اونو خیلی دوست دارم ولی در هر صورتی این شعرهای معاصر اصلا قابل مقایسه با شعرهای شاعران قدیمی نیست که البته این نظر شخصی نیست از هر استاد ادبیات یا هر شخصی که در زمینه ادبیات مطالعه کرده و اطلاعات خوبی در این زمینه داره بپرسید اینو حتما تایید می کنه.شاعران قدیمی بیشترشون مثل حافظ و سعدی و مولانا و عطار و شیخ محمود شبستری و... عارف بودند و کسی که عارف هست در اصل میشه گفت به کل خود رسیده و شعرهای اونها در نهایت کمال انسانی سروده شده اند.
حالا از این ها هم بگذریم.به عنوان یه دوست کوچک به شما توصیه میکنم که به ادبیات شاعران قدیمی هم توجه زیاد کنید.حالا اصلا کاری ندارم که شما شعر نو رو دوست دارید.این که شعر نو رو دوست دارید اصلا چیز بدی نیست و من خودم هم خیلی از اون ها رو دوست دارم.ولی مساله این که مثلا جوری نشه که ارزش شعرهای زمان معاصر از شعرهای زمان قدیم که در حد کمال بودند بیشتر باشه و شما مثلا کمتر به مطالعه اون شعرها بپردازید.باور کنید این شعرها رو اگر هر کسی بخونه میتون اونو متحول کنه و اگر کل دنیا به این شعرها علاقه پیدا می کردند و عمق اونارو می فهمیدند شاید الان هیچ بدی در دنیا وجود نداشت .البته این در حد یه توصیه بود.فقط دوست بسیار عزیز اینو بگم من اصلا تعصب به چیزی خاصی ندارم.امیدوارم حرفهام شما رو ناراحت نکرده باشه![]()