سلام. ماشالله دوستان همیشه در صحنه انواع جوابها رو دادن دیگه فکر میکنم جواب من اضافی و بیشاز حد باشه

. بههر حال .
من این حس شما رو بارها تجربه کردم. خودم به یک تجربه ای رسیدم که اتفاقا از لحاظ علمی هم درسته. فکر میکنم شما در شرایطی قرار گرفته بودید که تا بحال تجربش نکردید بههمین دلیل شوکه شدید.
من خودم وقتی توی این شرایط قرار میگیرم سعی میکنم هر چی زودتر فراموشش کنم . مثلا با فکر کردم به چیزی که دوستش دارم. (خودم به طبیعت و کوه و جنگل فکر میکنم

)
اینکه بعد از این اتفاق با خودتون فکر کنید که ایکاش این کار رو میکردم ایکاش اون کار رو میکردم ، بدترین کاریه که میتونستید انجام بدید. چون به هیچ جایی نمیرسته و بیشتر فکر رو مشغول و داغون میکنه .
این جوری فکر کنید که " من اولین بارم بود توی چنین شرایطی قرار گرفتم ، انتظاری از خودم ندارم که بتونم جواب درست حسابی بدم. "
بعد سعی کنین به هر شکلی که شده همون جوری که گفتم فراموشش کنید . مطمئنا برای دفعه بعد باتجربه میشید و میتونید پاسخ درست حسابی بدید که اینجوری عذاب وجدان نگیرید.