مشاعره سنتی

[.:SMS:.]

نام تو بردم، لبم آتش گرفت
شعله به دامان سیاوش گرفت

نام تو آرامه‌ی جان من است
نامه‌ی تو خطّ امان من است

ای نگهت خواستگه آفتاب
بر من ظلمت‌زده یک شب بتاب

پرده برانداز ز چشم ترم
تا بتوانم به رخت بنگرم

ای نفست یار و مددکار ما
کی و کجا وعده‌ی دیدار ما


مرحوم آغاسی

[t.s.m.t]

آلیبدی اکبریوی قوم کین آرایه بابا
فدا قدملریوه تئز یئتیش هرایه بابا

دورما گل اماندی بابا
اکبرین جواندی بابا

دگیبدی جسمیمه بی حد جراحت کاری
یارالاریمدان اولور چشمه چشمه قان جاری
گؤن ایستیسی منی دیلدن سالیبدی گل باری
خمیده قدّیله سال باشیم اوسته سایه بابا

دورما گل اماندی بابا
اکبرین جواندی بابا

صراف سخن

[.:SMS:.]

ببخشید اگه از چهار بیت بیشترن


آب آتش شد و در حسرت لب های تو سوخت
لب آب از عطش حل معمای توسخت

کفی از آب گرفتی وبه آن لب نزدی
چه در آن آینه دیدی که سراپای تو سوخت

«یک فروغ رخ ساقی ست که در جام افتاد
صوفی از خنده ی می در طمع خام افتاد »

صوفی خام توام در طمع جام توام
هر که سر مست تو شد نیک سر انجام افتاد

ساقی تشنه لبانید وجهان مست شماست
گرچه بی دست زمام دو جهان دست شماست

عباس کیقبادی

[t.s.m.t]

تازه بیر رونق وئریب نور حسینی عالمه
ائیلئییب صرّافی منصور حسینی عالمه
وا حسین ایلن سالیب شور حسینی عالمه
ائیلئییب دیلده مبارک آدینی ازبر،گلیر

صراف تبریزی

[mahpesar]

رفت معشـوقش به بالینش فراز*****دید او را خفته وز خود رفته باز

رقعه‌ای بنبـشـت چسـت و لایق او *****بسـت آن بر آسـتین عاشق او

عاشقش از خواب چون بیدار شد*****رقعه برخواند و برو خون بار شد

این نوشـته بود کای مرد خـموش*****خیز اگر بازارگانی سـیم گـوش

ور تو مرد زاهدی، شب زنده باش*****بندگی کن تا به روز و بنده باش

ور تو هستی مرد عاشق، شرم‌دار*****خواب را با دیدهٔ عاشق چه کار

مرد عاشـق باد پیـمـاید به روز*****شـب همه مهـتاب پیمـاید ز سـوز

چون تو نه اینی نه آن، ای بی‌فروغ*****می‌مزن در عشق ما لاف دروغ

گر بخفـتد عاشـقی جز در کفـن*****عاشـقـش گـویم، ولی بر خویشـتـن

چون تو در عشق از سر جهل آمدی*****خواب خوش بادت که نااهل آمدی

عطار

[Ship Storm]

یا رب این نودولتان را با خر خودشان نشان/// کاین همه ناز از غلام ترک و استر می‌کنند
ای گدای خانقه برجه که در دیر مغان/// می‌دهند آبی که دل‌ها را توانگر می‌کنند

حافظ

[دل تنگم]

دست ستم قوي شد و بازوي کين گشاد
تيغ آنچنان براند که از استخوان گذشت

يا شاه انس و جان تويي آن کز براي تو
از سد هزار جان و جهان مي‌توان گذشت

اي من شهيد رشک کسي کز وفاي تو
بنهاد پاي بر سر جان وز جهان گذشت

جانها فداي حر شهيد و عقيده‌اش
که آزاده وار از سر جان در جهان گذشت

آنرا که رفت و سر به ره به ذوالجناح باخت
اين پاي مزد بس که به سوي جنان گذشت

وحشي کسي چه دغدغه دارد ز حشر و نشر
کش روز نشر با شهدا مي‌کنند حشر


وحشی بافقی

[t.s.m.t]

روح را وسوسه ی شوق بدن برد زجا
دیده را دغدغه ی ذوق نظر پیدا شد

سینه ی خالیم آتشکده ی محنت گشت
سر بی دردسرم جلوه گه سودا شد

شاهد پرده نشین اثر فطرت من
پرده انداخت ز راز و به جهان رسوا شد

دل و جان و تن من مایل دنیا گشتند
در میان من و جان و دل و تن غوغا شد

عاجز و بی کس و مغلوب چو دیدند مرا
هر سه در سلسله ی ضبط کشیدند مرا

مولانا حکیم ملا محمد فضولی بغدادی(بایاتلی)

[mahpesar]

آب بریـز آتـش بیـداد را -----------زیـرتر از خــاک نشـان بـاد را

دفتـر افلاک شناسان بسـوز------دیده خورشید پرسـتان بـدوز

صفر کن این برج زطوق هلال----- باز کن این پرده ز مشتی خیال

تا به تو اقـرار خدائی دهند -------بر عـدم خویـش گوائی دهند


نظامی

[MehdiAkhbari]

داني كه چنگ و عود چه تقرير مي‌كنند
پنهان خوريد باده كه تعزير مي‌كنند

ناموس عشق و رونق عشاق مي‌برند
عيب جوان و سرزنش پير مي‌كنند

جز قلب تيره هيچ نشد حاصل و هنوز
باطل در اين خيال كه اكسير مي‌كنند

گويند رمز عشق مگوييد و مشنويد
مشكل حكايتيست كه تقرير مي‌كنند

حافظ