روانکاوی - Psychoanalysis - یک تئوری کاملا رد شده در سطح جامعه علمی جهانی است. روانکاوی بر اساس فرضیه های منسوخ شده بنا شده و تقریبا میشه گفت یک شیوه شبه علمی تا خرافاتی است. بخش های بسیار اندکی از روانکاوی که پشتوانه قوی داشته امروزه وارد روانشناسی و روانپزشکی شده و بقیه دور ریخته شده. هنوز متاسفانه در خیلی از مناطق جهان از این شیوه استفاده میشه که در اکثر موارد تلف کردن وقت و هزینه بیماران است.
چند ریسورس علمی درباره این مسئله:
Eysenck, H. J. (1991). Decline and fall of the Freudian empire. Transaction Publishers
Pinker, S. (1999). How the mind works. Annals of the New York Academy of Sciences, 882(1), 119-127
Farris, J. S. (1995). Conjectures and refutations. Cladistics, 11(1), 105-118
Torrey, E. F. 1973The Mind Game: Witchdoctors and Psychiatrists. New York: Jason Aronson
شکی نیست روانکاوی تا اواسط قرن بیستم تقریبا کل شاخه روانشناسی رو تحت تاثیر خودش قرار داده بود ولی از اون زمان تا امروز یکی یکی پیش فرض هاش زیر سوال رفتند و یکی یکی مطالعات نشون دادن تاثیر تکنیک ها و ابزاری که در این سیستم استفاده میشه کم و غیر قابل اعتماد است. امروزه تنها ارزشی که روانکاوی داره در مطالعه تاریخ روانشناسی است، همونطور که تنها ارزشی که مزاج سنجی داره در مطالعه تاریخ پزشکی است. همونطور که امروزه برای درمان سرطان راه های بهتری نسبت به تعدیل کردن مزاج خلطی افراد وجود داره، برای درمان مشکلات روانی مثل اضطراب، افسردگی و ... هم راه های خیلی بهتری نسبت به روانکاوی وجود داره.