مشاعره

**magmagf** · 06-08-2008, 18:37

من که با پرهیز یوسف صبر ایوبیم نیست
عذر خواهم را هم آن چک گریبان کرده ام

چون هوای نوبهاری در خزان خویش هم
با تو گاهی آفتاب و گاه باران کرده ام

سوزن عشقی که خار غم بر آرد کو که من
بارها این درد را اینگونه درمان کرده ام

از تو تنها نه که از یاد تو هم دل کنده ام
خانه را از پای بست این بار ویران کرده ام

**Mahdi Hero** · 06-08-2008, 18:39

ميان ماندن و رفتن حكايتي كرديم
كه آشكارا در پرده ي كنايت رفت.
مجال ما همه اين تنگمايه بود و دريغ
كه مايه خود در وجه اين حكايت رفت.

**MJNeghabi** · 06-08-2008, 21:44

تو جفای خود بکردی و نه من نمی توانم
که جفا کنم(!) ولیکن نه تو لایق جفایی!

چه کنند اگر تحـــــــــــــــــــمل نکنند زیر دستان!
تو هر آن ستم که خواهی بکنی که پادشاهی!

دل خویش را بگفتم چو تو دوست می گرفتم
نه عجب که خوبـــــــرویان بکنند بی وفایی!!!

سخنی که با تو دارم به نسیم صبح گفتم
دگری نمی شناسم تو ببر که آشـــــنایی!

تو که گفته ای تامل نکنم جـــمال خوبان
بکنی اگر چو "سعدی" نظری بیازمایی!!

**Mahdi Hero** · 06-08-2008, 21:46

يادمان باشد از امروز خطايي نکنيم
گر چه در خويش شکستيم صدايي نکنيم
يادمان باشد اگر خاطر مان تنها ماند
طلب عشق ز هر بي سرپايي نکنيم

**Mahdi Hero** · 06-08-2008, 23:07

مرغ باغ ملكوتم نيم از عالم خاك
چند روزي قفسي ساخته اند از بدنم
تو مپندار كه من شعر به خود مي گويم
تا كه هشيارم و بيدار يكي دم نزنم

**Mahdi Hero** · 06-08-2008, 23:10

مرو راهي كه پايت را ببندند
مكن كاري كه هوشياران بخندند

**Mahdi Hero** · 06-08-2008, 23:11

دلم از تو چون نرنجد كه به وهم در نگنجد
كه جواب تلخ گويي تو به اين شكر زباني

**Mahdi Hero** · 06-08-2008, 23:14

یک جام نوش کردی و مشتاق دیدمت
جامی دگر بنوش که شیدا ببینمت

**Mahdi Hero** · 06-08-2008, 23:15

تن ادمي شريف است به جان آدميت
نه همين لباس زيباست نشان آدميت

**MJNeghabi** · 07-08-2008, 00:06