زيبا ترين گل با اولين باد پاييزي پرپر شد . با وفا ترين دوست به مرور زمان بي وفا شد . اين پرپر
شداز گل نيست از طبيعت است و اين بي وفايي از دوست نيست از روزگار است
------------------------------------
يادگار تو برايم چه بود جزء خنده اي که تا بي نهايت بر تابوت چهره ام مي ماند . تو را به دريا مي پنداشتم آبي و پاک ، چه مي دانستم دريا هم رود مي بلعد
در رويا هاي كودكانه اموختم به چيزي كه به من تعلق ندارد فكر نكنم اما ناگهان او همه ي فكرم شد
براي دل افتاده يه اتفاق ساده به سادگي دل من دل به دل به تو داده
اگر غم سيرم كند غصه اگر پيرم كند دست بزرگ آسمان زمين گيرم كند باز هم ميگم دوستت دارم
