مشاعره سنتی

[t.s.m.t]

معصیت کارم منه توفیق ین هر گه یار اولور
نقطه ی مجرم گئدیر،دل محرم اسرار اولور
قبر اکبر(ع)عاشق منصوره پای ِدار اولور
پای دار ئولمک لیگه،بیر پایدار ایستر کؤنؤل

حجله گاه قاسمی(ع) هر لحظه کیم یاد ائیله رم
نی کیمی گل لیک نوایه، داد و فریاد ائیله رم
عیش و عشرت مؤلکؤنؤ،آه ایله بر باد ائیله رم
چون تن تبدار و چشم اشکبار ایستر کؤنؤل

صراف تبریزی

[Ship Storm]

لب باز مگیر یک زمان از لب جام*** تا بستانی کام جهان از لب جام
در جام جهان چو تلخ و شیرین به هم است*** این از لب یار خواه و آن از لب جام

حافظ

[mahpesar]

من آنم که چون جام گیرم به دست

ببینم در آن آینه هر چه هست


به مستی دم پادشاهی زنم

دم خسروی در گدایی زنم


به مستی توان در اسرار سفت

که در بیخودی راز نتوان نهفت


که حافظ چو مستانه سازد سرود

ز چرخش دهد زهره آواز رود


حافظ

[قاهر - Gahir]

دارم آن سر که سرم در سر کار توشود / با من دلشده هر چند سری نیست ترا
دیگران گرچه دم از مهر و وفای تو زنند / به وفای تو که چون من دگری نیست ترا

امیر خسرو دهلوی

[mahpesar]

اما اكنون بر چار راه زمان ايستاده ايم

و آنجا كه بادها را انديشه فريبي در سر نيست

به راهي كه هر خروس بادنمات اشارت مي دهد

باور كن !

كوچه ما تنگ نيست

شادمانه باش !

و شاهراه ما

از منظر تمامي آزادی ها مي گذرد !


احمد شاملو

[click_dez]

ای ول امضام

دیگر از این همه نیرنگ به تنگ آمده است
با علی لشکر شبرنگ به جنگ آمده است

هان ببینید چه دندان به غضب می ساِند
که به پیکار «علی» شیر عرب می آیند

محمد علي مهران فر

[دل تنگم]

دِلست همچو حسين و فراق همچو يزيد
شهيد گشته دو صد ره به دشتِ کرب و بلا

شهيد گشته به ظاهر، حيات گشته به غيب
اسير در نظر ِ خصم و خسروي به خل

ميان جنّت و فردوس وصل دوست مقيم
رهيده از تک زندان جوع و رخص و غلا


مولانا

[click_dez]

این چه فتنه است که آفت زده ایمان ها را؟
این عمار که روشن بکند جان ها را؟

این عمار که تبیین حقایق بکند؟
این عمار که از دست شما دق بکند؟

[mahpesar]

دریا کنار از صدفهای تهی پوشیده است
جویندگان مروارید به کرانه های دیگر رفته اند
پوچی جست و جو بر ماسه ها نقش است
صدا نیست دریا پریان مدهوشند آب از نفس افتاده است
لحظه من در راه است و امشب بشنوید از من
امشب آب اسطوره ای را به خاک ارمغان خواهد کرد
امشب سری از تیرگی انتظار بدر خواهد آمد
امشب لبخندی به فراتر ها خواهد ریخت

سهراب

[دل تنگم]

ترسم جزاي قاتل او چون رقم زنند
يک باره بر جريده‌ي رحمت قلم زنند

ترسم کزين گناه، شفيعان روز حشر
دارند شرم کز گُنهِ خلق دم زنند

دست عِتابِ حق به در آيد ز آستين
چون اهل بيت دست در اهل ستم زنند

آه از دمي که با کفن خونچکان ز خاک
آل علي چو شعله‌ي آتش علم زنند

فرياد از آن زمان که جوانان اهل بيت
گلگون کفن به عرصه‌ي محشر قدم زنند

جمعي که زد بهم صفشان شور کربلا
در حشر صف زنان، صفِ محشر بهم زنند

از صاحب حرم چه توقع کنند باز
آن ناکسان که تيغ به صيد حرم زنند


محتشم کاشانی