صبر که ساکن‌ترین عالم عشق است
زلف تو هر ساعتش به رقص درآرد
با توبه بیشی صبر درنتوان بست
زانکه به یک روزه غم شکم ز بر آرد
خرید لپ تاپ استوک
ماهان سرور
آکوستیک ، فوم شانه تخم مرغی ، پنل صداگیر ، یونولیت
دستگاه جوجه کشی حرفه ای
فروش آنلاین لباس کودک
خرید فالوور ایرانی
خرید فالوور اینستاگرام
خرید ممبر تلگرام
[ + افزودن آگهی متنی جدید ]
صبر که ساکن‌ترین عالم عشق است
زلف تو هر ساعتش به رقص درآرد
با توبه بیشی صبر درنتوان بست
زانکه به یک روزه غم شکم ز بر آرد
در دهانم شراب مي‌جوشد
در دهانم چه مي‌كند فوران؟
جوششي جاري است در جانم
جذبه‌اي ساري است در جريان
نسیم زلف تو از نوبهار می‌شنوم
نشان روی تو از لاله‌زار می‌شنوم
ز چین زلف تو تاری مگر بدست صباست
کزو شامه مشک تتار می‌شنوم
بهر دیار که دور از تو می‌کنم منزل
ندای عشق تو از آن دیار می‌شنوم
مي زند نبض دلم مي رود پاي تو دور
بغض دارد به تنم مي پيچد
جنس دريا شده ام
غرق اشکي که فرو مي ريزد
از دو چشمان ترم
کاش لرزش دستان مرا مي ديدي
کاش عشق مرا از نفسم مي خواندي
لحظه رفتن تو
لحظه مردن احساس من است
عشق هر لحظه مرا مي خواند
بايد از شهر دلم کوچ کنم
از تو خالي شده ام
مي وزد در سر من فکر عبور
مي روم
خاک دلم را به شما خواهم داد
شايد از خاک تنم سود به مردم برسد
مي روم گل بشوم
تا که يک روز مرا دست تو همراه شود ...
دوباره بارش باران به روي دفتر من
دوباره خواهر كاغذ ، قلم برادر من !
سرود سبز ملائك ، بهار لالايي
دوباره دست خدا و نوازش سر من !
خودش به داد دلم مي رسد ! اجابت شد
دعاي قلب شكسته : دعاي مضطر من !
چه مهربان به دلم امر مي كند : بنويس!
و عشق مي چكد آهسته توي جوهر من!
نوشتم روی کاغذ های بی خط ، روی بی رنگی ،
دلم از آرزو هایش شکسته ...
می نوازد سازی را...
ساز بی رنگی...
نه ، نه ، ببين ! به جان خود ت رسم مرد نيست -
- اين رفتنت و ماندن من ، صبر كن ! سوار !…
زن توي ترس و تلخي و ترديد ، گيج گيج
فرياد مرد : هاي ! دولول مرا بيار !
يك مرد پر حرارت و بانوي منجمد !
يك دست ، يك دولول … سپس بغض در غبار …!
روي قبرم بنويسيد مسافر بوده است
بنويسيد که يک مرغ مهاجر بوده است
بنويسيد زمين کوچه سر گرداني است
او در اين معبر پر حادثه عابر بوده است
صفت شاعر اگر همدلي و هم درد است
در رثايم بنويسيد که شاعر بوده است
غزل هجرت مرا همه جا بنويسيد
بنويسيد که او يک دم مسافر بوده است
تو( سعي ) سبز بهاري براي روييدن
من از ( صفا )ي تو گفتم هميشه ، ( هاجر ) من!
شكوفه هاي تنت دانه دانه مي شكفند
تو جلوه زار تجلي ... و محو منظره : من !
نارفته به شاهراه وصلت گامی
نایافته از حسن جمالت کامی
ناگاه شنیدم ز فلک پیغامی:
کز خم فراق نوش بادت جامی!
هم اکنون 1 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 1 مهمان)
قوانين ايجاد تاپيک در انجمن
جواب بصورت نقل قول
