بچه که بودیم یه سری آدامس تازه اومده بود که به آدامسهای سکه ای معروف بودن و در لایه ای از زر ورق خیلی نازک ( آخر استاندارد) قرار میگرفتن.قیمت این آدامسها سه تا تک تومنی بود.
بقالیه سر کوچه ما اسمش علی آقا بود.(هنوزم هست).
یه روز رفتم مغازه بهش گفتم : علی آقا این آدامس سه تومنی ها دونه ای چنده؟
بعد دیدم علی آقا با دو نفر دیگه که تو مغازه بودن هر هر بهم میخندن.دوزاریم افتاد و رنگم شد مثل لبو.