مشاعره

[magmagf]

براي بال گرفتن اگر چه حالي نيست
ولي به خاطر تو مي پرم خيالي نيست

ميان خيل پرنده نبودنت بغضي‌ست
چو حس كنم كه بجز من شكسته بالي نيست

زمان هجرت رنگين كمان پرواز است
بدون تو غم هجرت غم حلالي نيست

چگونه بي تو بكوچم كه عشق اينجايي‌ست
تو گرنباشي و حافظ، كه هيچ فالي نيست

در انتظار تو، من در جنوب مي مانم
به اين اميد كه تلقين كنم شمالي نيست

[sise]

تو گفتي دوستت دارم ببين از من مشو دلگير
دروغ از تو شنيدن هم صفاي ديگري دارد

خدايا گر چه كفر است اين ولي باور كن اين شب ها
دلم كافر شده زيرا خداي ديگري دارد.

[magmagf]

دیگر به دعا هم نبرم راه به جایی
دیگر نتوان گفت که ای کاش بیایی

دیشب به دلم آینه ی چشم تو می گفت
ای عاشق بیچاره به این درد سزایی

فریاد من خسته در این همهمه گم شد
دیگر نرسد حیف صدایی به صدایی

[Mahdi Hero]

ياري اندر كس نمي بينم ياران را چه شد؟
دوستي كي آخر آمد دوستداران را چه شد؟

[seied-taher]

یار آن بود که صبر کند بر جفای یار
ترک رضای خویش کند در رضای یار
گر بر وجود عاشق صادق نهند تیغ
بیند خطای خویش و نبیند خطای یار

[Mahdi Hero]

رنجها برده، فراوان هنر آموخته ام
وز همه، عشق تو را خوبتر آموخته ام
نظری دوست به حالم ز عنایت فرمود
آنچه آموخته ام، زان نظر آموخته ام

[magmagf]

من اگر بخواهمت نخواهمت تو خوب باش!
مثل حسن بي نهايت كسي كه عاشق است.
بغضهاي شب ، هميشه سهم نا اميدهاست
خنده هاي صبح ، قسمت كسي كه عاشق است.

[Mahdi Hero]

تا گرفتم خلوتي تاريك روشن تر شدم
قطره اي بودم چو رفتم در صدف گوهر شدم
هيچ گل چون من در اين گلزار بيطاقت نبود
خواب ديدم چون نسيم صبح را، پرپر شدم
خشكسالي ديده اي در اين چمن چون من نبود
ابر را ديدم چون در آهنگ باران، تر شدم

[magmagf]

ما
برجي بلند را سوخته بوديم و
شگفتا
مردي
صليب مونثِ خود را
در خود كشيده بود به بالا.
يك لحضه
در خويش نظر كرديم
شكلي ميانِ من
آينه
ديوار.

[Mahdi Hero]

رها ز شاخه بر امواج بادها مي رفت
به رودها پيوست
و روي رود روان رفت برگ
مرگ انديش
به رود زمزمه گر گوش كن كه مي خواند
سرود رفتن و رفتن و برنگشتنها