مواد مقاوم کننده فیلم رنگ در مقابل رطوبتنفوذآب به درون فیلم رنگها شامل فرایندهای پخش و جذب آب توسط فیلم رنگ میباشد، اما هیچر ابطه مستقیمی بین میزان آب نفوذ کرده و آب جذب شده وجودندارد. بعضی از مواد آلی با وجود اینکه مقدار قابل توجهی آب از خود عبورمی دهند (یعنی به درون آنها نفوذ می کند اما تنها مقدرا بسیار ناچیزی ازآن را جذب می کنند، و ممکن است در برخی موارد عکس این مسئله مشاهده شود. جذب آب توسط شیبی موجب ورم کردن آن شده و ممکن است بر روی ساختمان فیزیکیآن اثر بگذارد. درفیلم بعضی از رنگها جذب آب منجر به تغییراتی در قابلیتنفوذ آنها در مقابل رطوبت و دیگر اجزای متشکله محیط اطراف می گردد. بعضیاز رنگها در نتیجه جذب آب استحکام و چسبندگی خود را از دست می دهند، بطوریکه حتی پس از رفع رطوبت نیز هرگز استحکام و چسبندگی اولیه خود را باز نمییابند، در حالی که برخی دیگر از رنگها می توانند میزان قابل توجهی رنگ جذبکنند بدون اینکه اثر محسوسی بر روی خصوصیات و عملکرد آنها داشته باشد.
میزانورم کردن فیلم رنگ در نتیجه جذب آب عمدتا به طبیعت اجزای متشکله آن فیلمبستگی دارد. وجود گروههای هیدروکسیل و دیگر گروههای قطبی، و افزودن اجزاییکه وزن مولکولی پائینی دارند و قابل حل در آب هستند، کلا موجب تسریع درورم کردن لایه رنگ می شوند. تورم در آب تنها یکی از ملاکهای تعیین کنندهمقاومت در مقابل رطوبت می باشد، و در همه موارد میزان آب نفوذ کرده بهدرون فیلم رنگ را نشان نمی دهد. همانطور که اشاره شد، فیلم برخی از رنگهادر نتیجه جذب آب ورم می کنند، اما اجازه عبور آب از درون خود را نمی دهند،برعکس،بعضی دیگر ورم نمی کنند اما به آسانی از درون آنها عبور می کند(مانند استرهای سلولز و غیره)
بنابراین، نفوذ رطوبت به درون فیلمرنگها تحت تاثیر اجزای متشکله فیلم رنگ (یعنی نوع رنگپایه و رنگدانهمصرفی) قرار دارد. رزینهای وینیلی که رایجترین رزینها می باشند مقاومتخوبی در مقابل نفوذ رطوبت دارا نیستند، با وجود این، می توان با استفادهاز تری کرسیل فسفات، که هم به عنوان نرم کننده عمل می کند و هم به عنوانیک ماده کمکی برای افزایش مقاومت درمقابل نفوذ آب، این نقیصه را تا حدودیبرطرف کرد.
مواد ضد یخ :
وقتیکه یک رنگ حاوی آب (رنگی که حلال آن آب است ) در درجات حرارت پائین قرارمی گیرد، منجمد می شود. یخ زدن رنگهای آبی زیان مهمی به رنگ وارد نمی کند،مگر آنکه حجم نسبتا زیادی از آن یخ بزند که در این صورت موجب باز کردنظرف محتوی رنگ می گردد. با وجود این، در یک سیستم امولسیونی ، مثلا یکسیستم امولسیونی متشکل از آب و روغن؛ وقتی که فاز اصلی را آب تشکیل دهد،انجماد باعث تشکیل بلورهای یخ و در نتیجه دلمه بستن بخشی از رزین موجود درسیستم می شود. هر قدر عمل انجماد آهسته تر صورت گیرد بلوهرای تشکیل شده یخبزرگتر بوده و در نتیجه زیان حاصل از دلمه بستن رزین بیشتر خواهد بود. دریک سیتسم امولسیونی هر قدر میزان رنگدانه مصرفی بیشتر باشد، زیانهای ناشیاز انجماد کمتر خواهد بود. رنگی که میزان رنگدانه آن کم می باشد ممکن استدر نتیجه انجماد به صورت دلمه در آید، در حالی که اگر میزان رنگدانه آنبالا باشد ممکن است انجماد تنها قدری گرانروی آن را افزایش دهد. آثار سوءانجماد بر روی خصوصیات رنگهای آبی ممکن است با آب شدن یخ قابل بر طرف شدنباشد، اما مسئله مهم دلمه بستن رزین موجود در رنگ است که در شرایط عادیاین اثر بخصوص در یک سیستم امولسیونی، برگشت پذیر نبوده و در نتیجهبازیابی لاتکس یا رنگ منجمد شده غیر ممکن خواهد بود، لذا لازم است که ردساخت رنگهای آبی از مواد ضد یخ استفاده کرد. رایجترین مواد ضد یخ مصرفی درصنعت رنگ، گلیکولها می باشند، که ترکیبات آلی سیر شده خطی با دو گروههیدروکسیل هستند. گلیکولها اساسا مایعاتی شفاف، بیرنگ و تقریبا بی بو میباشند و در نتیجه می توان گفت که از نظرخصوصیات ظاهری تقریبا شبیه آبهستند. با وجود این، در هردرجه حرارتی سنگینتر و غلیظ تر از آب می باشندو نقاط جوش بسیار بالاتری دارند.
بدون شک اتیلن گلیکول رایجترین مادهضدی خی است که در رنگهای لاتکس مصرف می شود. میزان مصرف عادی آن 15 تا 20پوند در یکصد گالن می باشد، اما، گاهی اوقات ممکن است این میزان مصرف تا40 پوند نیز برسد. پروپیلن گیلکول دومین گلیکول مصرفی در صنعت رنگ می باشدو چون کمی ارزانتر از اتیلن گیلکول است و تاثیر سوء چندانی بر روی خصوصیاترنگ ندارد، اغلب به عنوان جایگزین اتیلن گیلکول مورد استفاده قرار میگیرد. دیگر گلیکولهائی که در موارد خاص در رنگهای لاتکس بکار می رود پلیپروپیلن گلیکول، دی اتیلن گلیکول، هگزیلن گلیکول و گلیسیرین می باشند.
مواد کنترل کننده برق فیلم رنگ (مواد مات کننده) :براقیترا باید به عنوان خصوصیتی از یک سطح دانست که نور را همانند یک آینه منعکسمی کند. با توجه به این تعریف، منظور از حفظ براقیت توانایی فیلم رنگ براینگهداری براقیت اولیه می باشد. در نتیجه، اگر رنگی براقیت خود را به مدتنامحدودی حفظ کند می گویند قدرت حفظ برق عالی دارد و اگر برق خود را بسرعتاز دست بدهد می گویند قدرت حفظ برق آن ضعیف است.
دو عامل مهم دربراقیت فیلم رنگ، نوع رنگپایه و رنگدانه مصرفی در آن می باشد. اما، برایکنترل برق فیلم رنگ از مواد افزودنی خاصی نیز استفاده می شود که بعضی ازآنها موجب کاهش برق (مواد مات کننده) و بعضی دیگر موجب افزایش برق میگردند.
امروزه انواع بسیار ریز سیلیکاها (دی اکسید سیلیکون) به عنوانیک ماده مات کننده عمومی مورد قبول قرار گرفته اند، اما بعضی از انواعآنها که شدیداً اسیدی هستند برای استفاده در لاکهای وینیلی یا پوششهایاوره- آلکید کاتالیز شده با اسید مناسب نیستند، زیرا بر روی پایداری سیستماثر می گذارند. استئارات روی نیز از جمله مواد مات کننده مصرفی در صنایعرنگسازی است. استئارات کلسیم یک ماده کننده خوب برای رنگها، روغن های جلاو لاکها، به خصوص برای مواردی که گرانروی پایین مورد نظر است می باشد.
جواب بصورت نقل قول
