اطلاعات دارو ها [مقالات]

[dr_sohrab]

کورتونه راستش الان ما مثل نقل و نبات میدیم به مردم. عوارضشونم که خودتون واقفین جزو داروهاییه که بیشترین عوارضو داره البته مصرف زیادش. تو کورتونها قویترینش همین متیله

[David.Jn]

خوب یعنی مصرف کنم میرم قاطی باقلیا
جدی یه بار مصرف کردنش عوارض داره؟(عوارض خطری)
این عوارض چی هست

[dr_sohrab]

نه آقا جون هیچیت نمیشه مصرف زیادش رو گفتم. 100 سال عمرو فعلا" تضمین میکنم برات! بسه یا بیشترش کنم؟

[Life24]

با سلام خدمت دوستان عزیز و گرامی.
مدتی هستش که واسم یه سوالی پیش اومده و اونم اینه که میگن با مصرف قرصی مانند روی نباید قرص آهن مصرف کرد چون روی هم اثر گذاشته و یکدیگر رو دفع میکنند یا در جذب یکدیگر تداخل ایجاد میکنند ، پس برای مصرف این دو قرص با هم باید یک فاصله زمانی چند ساعته گذاشت.

حالا واسم این سواله که توی قرص مولتی ویتامین این دو با هم موجود هستن بعد اونجا رو هم اثر نمیذارن و همدیگرو دفع نمیکنن؟
این چه جوریه؟؟؟؟؟؟؟

[dr_sohrab]

نه اونقدر نیست باعث بشه همو خنثی کنند . اگر اینجور بود تو یه ترکیب نمیزاشتنش اگر هم باشه تاثیر داشته در کاهش جذب مقدارش ناچیزه( اصلا من که تا اونجا که یادمه تو رفرنسای علمی این تداخل رو ندیدم)

[dr_sohrab]

نه اونقدر نیست باعث بشه همو خنثی کنند . اگر اینجور بود تو یه ترکیب نمیزاشتنش اگر هم تاثیر داشته در کاهش جذب مقدارش ناچیزه( اصلا من که تا اونجا که یادمه تو رفرنسای علمی این تداخل رو ندیدم)

[bi_namo_neshan2000]

سلام دوستان
من یه سوال دارم ولی شاید اطلاعاتی که میدم خیلی خیلی کم باشه
یکی از آشناهام پاش پیچ خورده بود و دکتر براش استراحت داده بود
یک آمپول هم براش نوشته بود که تزریق عضلانی میشد و 10 سی سی بود که به دو قسمت تقسیم و به دو عضله (دو طرف باسن) تزریق میشد
حالا من میخوام بدونم این آمپول چی بوده و برای چی نوشته شده .
ببخشید که اطلاعاتم در همین حد بود در موردش

[aligol172]

حنا درختچه ای است به بلندی ۶ـ ۵ متر که شاخه های آن متقابل، استوانه ای و اغلب پوشیده از تارهای خار مانند است. برگهای آن کامل، بیضی، نوک تیز، متقابل به طول ۳ـ ۲ سانتی متر، گلهای آن سفید رنگ معطر و گروهی. به فارسی حنا و در کتب سنتی و به عربی حنا، الهناء رقون و رقان گویند و گل آن را فاغیه می نامند.این درخچه گرمسیری در مراکش، مصر، تونس، الجزیره و در آسیا در هند، ایران و اغلب مناطق دیگر آسیا می روید و کاشته می شود.
● در ایران در کرمان و بلوچستان بومی شده و کاشته می شود.
درختچه حنا باید آبیاری شود و از طریق قلمه و ریشه جوش و کاشت در اوایل بهار تکثیر می شود.
تکثیر آن از طریق کاشت بذر آن نیز انجام می شود. برداشت برگهای آن که محصول مستعمل آن است در هر سال ۳ ـ ۲ مرتبه در طول مدت از اواسط تابستان تا اواسط پاییز انجام می گیرد. برگهای حنا خشک شده و به صورت گرد درآمده و به بازار عرضه می شود.
در برگهای حنا گلوکوزید و ماده رنگی و هنوتانیک اسید وجود دارد. ماده رنگی آن به نام لاوسون مشابه با ۲ ـ هایدروکسی، آلفا، نافتوکینون است.
طبق بررسی های دیگری گزارش شده که در برگهای آن یک ماده اوکسی، نافتوکنیون به نام لاوسن وجود دارد. این ماده دارای خاصیت آنتی بیوتیک می باشد. گلهای آن معروف است که خواب آور عمیق است.
اسانس روغنی که از گلهای آن گرفته می شود دارای آلفا، یونون و بتا. یونون است که بتا. یونون جزء اعظم آن را تشکیل می دهد.
● خواص حنا
در هند و چین از برگهای آن برای معالجه جذام، یرقان، شوره سر استفاده می شود.دم کرده برگهای حنا را مانند چای به زنها در موقع وضع حمل می دهند. جوشانده ریشه آن مدر است و برای نرم کردن سینه و برونشیت نافع است.
در شبه جزیره مالایا از له کرده برگهای تازه آن به صورت ضماد در موارد سوزش پا که منشأ بیماری بری بری و کمبود ویتامین B باشد و همچنین برای معالجه ناراحتی های پوستی استفاده می کنند و به علاوه برای جوش و کورک و زخمهای ختنه و رماتیسم و بزرگ شدن معده به کار می رود.
از جوشانده برگهای حنا به صورت غرغره برای رفع پیله دندان استفاده می شود. در مصرف داخلی برای کاهش درد معده بعد از زایمان و همچنین برای رفع خشونت صدا تجویز می شود.
(توجه: مصرف داخلی گیاه علف دندان چون خراش دهنده و خطرناک است از نظر میزان و مورد مصرف و ضرورت مصرف و مراقبت در عوارض احتمالی باید حتماً نظیر هر داروی غیر مجاز مصرف داخلی با توصیه و زیر نظر پزشک باشد.)
ریشه قابض حنا را خشک کرده، خرد کرده و نرم کوبیده و برای معالجه جوش و کورک سر بچه ها به سر آنها می مالند. ضمناً برای معالجه ناراحتی های چشم نیز به کار می رود.
در اندونزی از خمیر برگهای له شده آن برای معالجه عفونت چرکی نرمه بند دور انگشت دست و سایر بیماری های ناخن و همچنین برای رفع هرپس استفاده می شود. و از میوه های خیلی نارس آن مرهمی درست می کنند که برای رفع خارش مفید است.
در فیلیپین روغن و مرهمی که از برگهای حنا درست می کنند برای نرم کردن زخمها و التیام زخم و ضرب خوردگی و رفع خون مردگی به کار می رود. برگ آن را دم کرده مانند چای می خورند، از اضافه وزن جلوگیری می کند و پمادی که از میوه های جوان آن درست می کنند برای رفع خارش روی پوست می مالند که خیلی مفید است.
حنا از نظر طبیعت طبق رأی حکمای طب سنتی ایران مرکب القوی مایل به سردی و خشک است. عده ای آن را گرم و خشک نیز گفته اند.
از نظر خواص معتقدند که برای بیماری های سر و چشم و دهان مفید است. ضماد برگ آن با برگ گردو(نصف و نصف) برای سردرد نافع است و اگر با سرکه بر پیشانی مالیده شود رفع سردرد می کند.
مالیدن برگهای له شده آن با روغن زیتون برای رشد موی سر نافع است، خصوصاً اگر با آب گشنیز مخلوط شده باشد.
غرغره آن با آب دم کرده برگ آن برای زخمهای دهان مفید است. خوردن دو گرم آن و یا خوردن آب خیس کرده ۵۰ گرم آن برای یرقان، طحال، سنگ کلیه، مثانه و سختی ادرار نافع است. برای رویانیدن ناخن اصلی به جای ناخن کج اثر خوب دارد.
اگر آن را در آب خیس کرده و آب خیس کرده آن را با شکر بخورند، برای آغاز جذام مفید است و اگر این رژیم یک ماه ادامه یابد جذام تازه شروع شده، به کلی مرتفع می شود. شست و شوی پوست با آب دم کرده آن برای سوختگی آتش مفید است و مالیدن آن برای ورمهای گرم که زردآب از آن خارج می شود نافع است و با روغن گل برای رفع جرب مجرب است.
اگر از برگ خشک کوبیده آن با پیه ضماد درست کنند، برای التیام زخم گوشه ناخن مفید است.
اگر ۵ گرم از گل آن را با ۱۰۰ گرم آب و عسل مخلوط کرده و بخورند برای رفع انواع سردرد و خشک کردن رطوبت مفید است.
روغن گل حنا که آن را «دهن الفاعیه» نامند و مانند گل سرخ تهیه می کنند گرم و محلل مقوی مو برای روشنی و درخشانی رنگ چهره نافع است.
حنا مضر حلق و ریه است، از این نظر باید با کتیرا خورده شود. مقدار خوراک آن تا ۵ گرم است و اگر از آن بیشترخورده شود خطرناک و اسراف موجب هلاکت می شود.
در مدارک طبی دیگر اطبای معروف ایران مقدار خوراک از ساییده برگ آن را ۵/۲ گرم و خیس کرده در آب تا ۳۵ گرم برگ هم می توان مصرف نمود و به تدریج آن را خورد. به طوری که هر بار کمتر از ۵/۲ گرم از برگ آن مصرف داخلی شود.
حنا برای رفع عرق بدبوی پا بسیار موثر است.
از ساییده برگ آن که در بازار حنا گفته می شود برای رنگ کردن مو استفاده می شود و جزء قابل ملاحظه ای از مواد رنگ کردن مو تجارتی می باشد.
▪ توضیح: از برگهای خشک شده گیاه نیل که به صورت گرد درآمده باشد، مخلوط با برگ حنا گردی به نام رنگ و حنا درست می کنند که برای رنگ کزدن مو به کار می رود.

[aligol172]

مصرف روزانه یک آسپیرین با دوز پایین می تواند به طور قابل توجهی در کاهش میزان مرگ و میر افراد بر اثر ابتلا به سرطان مؤثر باشد.
نتایج تحقیقات در دانشگاه آکسفورد و مراکز تحقیقات علمی دیگر حکایت از آن دارد که مصرف آسپیرین می تواند میزان مرگ در افراد سرطانی را تا یک پنجم کاهش دهد.در این تحقیق که نتایج آن در نشریه لانست انتشار یافته است ۲۵هزار نفر مشارکت داشتند که اغلب آنها انگلیسی بودند.
محققان می گویند: این یافته های جدید حکایت از آن دارد که منافع استفاده از آسپیرین در اغلب موارد بر عوارض ناشی از استفاده از این دارو می چربد. احتمال خطر بروز خونریزی یکی از عوارض آسپیرین است.
پیش از این تأثیر آسپیرین در کاهش خطر بروز سکته قلبی و مغزی به اثبات رسیده بود. اما تأثیرات حفاظتی آسپیرین در برابر بیماری های عروقی در افراد بزرگسال سالم اندک است.با این حال تحقیقات اخیر نشانگر آن است که در زمان ارزیابی مخاطرات و منافع استفاده از آسپیرین باید اثرات حفاظتی این دارو در برابر سرطان را نیز مورد توجه قرار داد.در نتیجه تحقیق اخیر مشخص شد که آن دسته از افرادی که آسپیرین مصرف کرده بودند ۲۵درصد کمتر از سایرین در معرض خطر مرگ ناشی از ابتلا به بیماری سرطان قرار می گیرند. حتی آسپیرین می تواند به میزان ۱۰درصد خطر مرگ در افرادی که به بیماری های دیگر مبتلا هستند را کاهش دهد.
درمان مشارکت کنندگان در این تحقیق به مدت ۴ تا ۸ سال به طول انجامید، محققان سپس ۲۱ هزار و ۵۰۰ نفر از بیماران مشارکت کننده در این تحقیق را برای بررسی مدت زمان تأثیر درمانی آسپیرین تحت نظر قرار دادند و در نهایت مشخص شد که تأثیر حفاظتی آسپیرین به مدت ۲۰ سال در بیماران مبتلا به سرطان ادامه می یابد.بر مبنای نتایج این تحقیق مشخص شد که خطر مرگ بر اثر ابتلا به بیماری سرطان در افرادی که به مدت بیش از ۲۰ سال آسپیرین مصرف می کردند به میزان ۲۰ درصد کاسته شده است.
در برخی موارد از بیماری های سرطانی نیز احتمال مرگ بیمارانی که آسپیرین مصرف می کردند ۴۰ درصد کاهش یافته است. مصرف آسپیرین در میان مبتلایان به سرطان روده نیز باعث کاهش ۴۰ درصدی خطر مرگ می شود و به ترتیب در سرطان های حنجره و پروستات نیز آسپیرین ۳۰ و ۱۰ درصد خطر مرگ را کاهش می دهد.
● آسپیرین
آسپیرین یکی از داروهای قدیمی است که پیش تر نیز از آن به صورت پودر استفاده می شده و خواص آن در درمان بیماری ها و پیشگیری از تعدادی از بیماری ها در دهه های پایانی سده بیستم و دهه های اولیه سده بیست ویکم توسط دانشمندان کشف شده است.
آسپیرین استیل سالیسیلیک اسید (آ اس آ) که با نام تجاری آسپیرین شناخته می شود یک داروی ضد التهاب غیراستروئیدی است که معمولاً به عنوان ضد درد و تب بر مورد استفاده قرار می گیرد. این دارو بدون نسخه پزشک قابل تهیه است. آسپیرین یکی از پر طرفدارترین داروها در دنیاست. هر سال ۵۰ هزار میلیون قرص آسپیرین در جهان مصرف می شود. در انگلیس هر فرد سالانه
۷۰ قرص آن را جدا یا همراه با مسکن های دیگر، (کافئین یا ویتامین ث) مصرف می کند. آسپیرین علاوه بر خاصیت تسکین دهندگی، تب بر و ضد التهاب هم هست، ضمن اینکه عوارضی نظیر ایجاد زخم های گوارشی و جلوگیری از لخته شدن خون دارد. مصارف امروزه آسپیرین عبارتند از: پیشگیری از بیماری های قلبی ۳۷/۶ درصد، ورم مفاصل ۲۳/۳ درصد، سر درد ۱۳/۸ درصد بدن درد ۱۲/۲ درصد و دردهای دیگر ۱۴/۱ درصد. با کشف اخیر محققان در زمینه تأثیرات آسپیرین در بیماری های سرطانی به احتمال زیاد استفاده از این دارو در میان بیماران سرطانی نیز رواج خواهد یافت.
● سابقه دارویی
پیشینه استفاده از ترکیبات دارویی حاوی سالیسیلیک اسید به دوران باستان بازمی گردد. بیش از ۳۵۰۰ سال پیش بشر این پودر را می شناخت. در سال ۱۸۰۰ میلادی یک باستان شناس آلمانی که در مصر تحقیق می کرد، با ترجمه یکی از پاپیروس های مصری متوجه شد که بیش از ۸۷۷ نوع مواد دارویی برای مصارف مختلف در مصر باستان شناخته شده بود که یکی از آنها سالیسیلیک اسید بود که برای برطرف کردن درد از آن استفاده می شد. در نوشته های دیگری که در یونان به دست آمده است نیز مشخص شده که بشر حدود ۴۰۰سال پیش از میلاد از شیره پوست درخت بید برای درمان تب و درد استفاده می کرده است. امروزه مشخص شده که ماده موجود در این شیره سالیسیلیک اسید است. در سال۱۷۶۳ یک کشیش انگلیسی به نام ادوارد استون مقاله ای ارائه داد که در آن استفاده از برگ درخت بید را حتی در درمان مالاریا نیز مؤثر معرفی کرده بود. ۱۰۰ سال بعد یک پزشک اسکاتلندی با همین ترکیب توانست عوارض ناشی از رماتیسم را به طرز معجزه آسایی کاهش دهد. بعدها چارلز فردریک گرهارت در سال ۱۸۵۹ موفق به تهیه استیل سالیسیلیک اسید ناخالص شد. و در ماه مارس ۱۸۹۹ کمپانی بایر محصول خود به نام آسپیرین را به ثبت رساند.
● موارد مصرف و منع مصرف
آسپیرین به صورت قرص های سفید یا بلورهای سوزنی شکل یا به صورت پودرهای بلورین عرضه می شود.موارد مصرف آسپیرین شامل انواع دردهای متوسط تا خفیف، تب، بیماری های التهابی همچون روماتوئید آرتریت و کاوازاکی و به عنوان مهار کننده تجمع پلاکتی است.مصرف این دارو در این موارد منع پزشکی دارد یا لازم است با احتیاط صورت گیرد:حساسیت به آسپیرین، همچنین در موارد مصرف طولانی مانند آرتریت روماتوئید و پروفیلاکسی بیماری های قلبی عروقی مصرف این دارو به علت افزایش احتمال خونریزی شدید ناشی از اثر مهار تجمع پلاکتی، مصرفی آسپیرین حداقل یک هفته قبل از انجام عمل جراحی باید قطع شود، در موارد وجود زخم معده یا اختلالات انعقادی خونریزی دهنده نیز این دارو نباید مصرف شود، مصرف آسپیرین در بیماران مبتلا به بیماری های تنفسی همچون آسم یا بیماری های کلیوی توصیه نمی شود، افراد مبتلا به پولیپ بینی، کودکان مبتلا به آنفلوانزا، آبله مرغان و فاویسم نیز از مصرف این دارو منع شده اند. مصرف این دارو در کودکان زیر ۱۱ سال، احتمال وقوع سندروم کشنده رأی را بسیار بالا می برد.

[aligol172]

دریا درمانی در گروه طب جایگزین و مکمل جای می گیرد. این شیوه درمانی شامل دوش گرفتن و پاشیدن آب گرم دریا، گذاشتن رسوب های دریایی و مرهم های جلبکی یا استشمام بخارات دریایی است.
دریا شاهکار طبیعت و جهان ناپیدایی است که بشر هنوز به ژرفای عظمت و ماهیت آن پی نبرده است. مهم تر از همه آن که رابطه بسیار تنگاتنگی با اصول حیات و تشابه با موجودات زنده و سلول های زنده دارد.
دریا درمانی (thalassotherapy) از تالاسا (thalassa) که واژه یونانی است و به معنای دریا می باشد برگرفته شده است و مترادف با کاربرد پزشکی آب دریا است.
دریا درمانی یا تالاسوتراپی تنها به شنا کردن محدود نمی شود، بلکه به چیزهایی که در سطح، زیر و پیرامون دریا نیز وجود دارند مربوط می شود.این شیوه درمانی، اشکال گوناگونی را به خود می گیرد که شامل دوش گرفتن و پاشیدن آب گرم دریا، گذاشتن رسوب های دریایی و مرهم های جلبکی یا استشمام بخارات دریایی است.
اماکن توریستی و درمانی که دارای خزینه های آب گرم دریا هستند، خدمات پوشاندن بدن با جلبک ها و رسوبات دریایی را نیز ارائه می دهند.
آب و هوای دریایی، در ابتدا محرک قوا و سپس نیرو بخش و نیز آرام بخش به ویژه در ارتفاعات مجاور دریا می باشد.
در کنار دریا استفاده از اشعه خورشید (آفتاب درمانی) و هوا درمانی بر روی پوست بدن عملا امکان پذیر می باشد که لازم است هنگام استفاده از آن تدریجا میزانش را اضافه کنند
داخل شدن در آب دریا، در ابتدا باعث انقباض رگ های خونی در سطح بدن و لرزش به سبب سرما گشته و سپس انبساط رگ ها شروع می شود، دستگاه گوارش و تنفس تحریک شده و سرانجام افراد احساس بهتری پیدا می کند.
حمام گل دریایی برای درمان بیماری هایی مانند بیماری رگ های لنفاوی، نرمی استخوان (راشیتیسم)، فلج ، چاقی و ... مفید است.
چنین تصور می رود که ویژگی های آب دریا اثرات سودمندی بر منافذ پوست دارد و عناصر منیزیم، پتاسیم، فسفات کلسیم و سدیم که در آب دریا یافت می گردند، از طریق پوست جذب می شوند.
هر چند اثربخشی این شیوه درمانی از دیدگاه علمی هنوز مورد کنکاش قرار نگرفته است، اما دریا درمانی در گروه طب جایگزین و مکمل جای می گیرد و با توجه به نگرش مثبت به طب جایگزین در هزاره جدید و آموزش اصول این نوع طب در دانشکده های پزشکی مدرن، می توان چنین تصور نمود که با رشد شتابان دریا درمانی نیز روبرو خواهیم بود. هم اکنون در فرانسه سالانه ۲۰۰ هزار نفر از خدمات دریا درمانی استفاده می کنند.
با توجه به استقبال گسترده از دریا درمانی در اروپا، انجمن چشمه درمانی اروپا (European Spas Association)، کاربرد دریا درمانی را در درمان بیماری های مزمن مانند بیماری های تنفسی و پوستی مجاز دانسته و تعریف استاندارد و جامعی را در مورد دریا درمانی ارائه داده است.
بر اساس این تعریف، دریا درمانی برنامه جامع درمانی، پیشگیری و ارتقای سلامت است که می بایست تحت مراقبت های پزشکی و توسط افراد ماهر این رشته به کار رود. همچنین این شیوه می بایست در مکان هایی به کار برده شود که در مجاورت آب و هوای دریایی باشد، هر چند می توان آب دریا را در استخرها شنا نیز استفاده کرد. همچنین بر اساس نظر این انجمن، می توان از رسوبات یا جلبک های دریایی نیز در موارد گوناگون استفاده کرد.
نور طبیعی خورشید نیز برای درمان (heliotherapy) به کار می رود، هر چند که در شرایط نامساعد آب و هوایی، از اشعه ماورای بنفش به عنوان جایگزین می توان استفاده نمود. همچنین اقدامات دیگری برای سلامت مانند آرامش بخشی، تغییر الگوی تغذیه ای و بدنی نیز همزمان انجام می شوند.
در حقیقت بخشی از دریا درمانی، تغییر در الگوی زندگی است که در پی رهایی فرد از استرس های زندگی مدرن بوده و فرد را در اقیانوسی از نور خورشید دریایی و ذرات دریا که در هوا شناورند رها می سازد. این ذرات به بخش های عمیق تر دستگاه تنفسی وارد شده و در حبابچه های ریوی اثرات خود را نشان می دهند.
میزان بالای اشعه ماورای بنفش خورشیدی در ساحل دریا، بر روی متابولیسم کلسیم نیز اثر می گذارد. عناصر نایاب دریا همراه با منیزیم، منگنز و کبالت که در دفاع طبیعی و ایمنی بدن مؤثرند نیز از طریق شنا کردن در آب گرم دریا، جذب می شوند.
نکته قابل توجه این است که افراد عصبانی و افرادی که به بیماری های حاد و سل دچار هستند، باید از اقامت در کنار دریا صرف نظر نمایند.
● روش های دریا درمانی
۱) شن درمانی (Psamma Therapy)
شن دریا را در مخازنی می ریزند و این مخازن طوری می چرخند که متناوبا با آب گرم و داغ دریا آغشته می شوند. این شن داغ و مرطوب برای بعضی از اعضای بدن و گاهی برای تمام بدن به کار برده می شود. بزرگ ترین اثر شن درمانی ایجاد تعرق (Dehydration) است و این ویژگی مخصوصا برای بهبود مفاصلی که به علت ضربه و تصادف متورم گردیده اند بسیار مفید است.
۲) درمان به وسیله باد ( Anemo Therapy)
گاهی ضمن دریا درمانی، از نسیم ملایم دریایی نیز استفاده می شود. برای انجام این کار باید افراد بسیار ماهر با عنایت به سرعت، جهت و ارتفاع باد آن را جهت درمان بیماران مورد استفاده قرار دهند. باد می تواند در ازدیاد گردش خون و تبادل املاح در پوست نقش مهمی ایفا کند.
۳) درمان بوسیله آفتاب (Helio Therapy)
آفتاب درمانی یکی از ویژگی های مهم از دریا درمانی می باشد. باید به این نکته توجه داشت که آفتاب درمانی بدون سایه، چتر و باد، مضر و حتی گاهی مهلک می باشد.
● مزایای دریا درمانی نسبت به آب درمانی
۱) آب دریا چگال تر و دارای دانسیته بیشتری می باشد و بدین وسیله شرایط بی وزنی را آسان تر و بهتر فراهم می نماید. لذا اعضایی که انجام حرکت برای آنها در هوا ممکن نیست، این امکان را در آب دریا خواهند داشت.
۲) نشستن بیمار در ساحل دریا و استنشاق هوا و مشاهده افق، زیبایی های دریا، شنیدن صدای امواج و لذت بردن از نعمت های خدا بیمار را به وجد می آورد. گردش در ساحل دریا و قدم زدن در آب دریا ماهیچه های بیمار را تقویت و نیرومند می سازد.
۳) هنگام شنا کردن در دریا، امواج آب بیمار را به بالا و پایین می برد و او را می چرخاند که مجموعه این حرکات همراه با حرکت مفاصل، باعث ترشح اندورفین شده و مریض را به وجد می آورد و در او احساس شعف و لذت ایجاد می نماید که خود انگیزه ای برای فعالیت است.
● هشدارها
از آنجا که سردی آب دریا و گاهی وزش شدید باد، بیماری را بدتر می کند و درد را افزایش می دهد، دریا درمانی به جز طی دوران بسیار کوتاه و نیز در مناطق حاره امکان پذیر نمی باشد.
آب دریا باید از نظر درجه حرارت برابر درجه حرارت بدن بوده یعنی ۳۷ درجه سانتیگراد باشد و حتی گاهی برای بعضی از بیماران باید ۴۰ تا ۴۲ درجه باشد، لذا کشورهای اروپایی برای این که دریا درمانی را در تمام فصول سال داشته باشند، بوسیله لوله های مخصوص، آب دریا را از عمق دریا که عاری از میکروب و آلودگی است ، در استخرهای ویژه جمع می کنند و سپس آن را گرم نموده و با ساختن اتاق های مخصوص و گرم خانه های ویژه برای خشک نمودن بیمار (به وسیله اشعه ماورای بنفش و ...) و با عنایت به تمام نکات ایمنی و پزشکی، دریا درمانی را انجام می دهند.