مشاعره

[sise]

در حضور غزل و شعر حماسي افسوس
آنقدر مرثيه خواندند كه ما پير شديم

بسكه تا آينه گفتيم شكستند آنرا
سنگ در ديده ی هر آينه تعبير شديم

وا اسف در دل اين آتش بي‌شرم زمان
جلگه جلگه برهوت از تب تبخير شديم

تا به كي شرح ستمكاري ظلمت بدهيم
از به يادآوري حادثه دلگير شديم

[amirtoty]

مرد جوانمرد نمیرد هرگز اگرم مرد به چپ و راست حافظ

[malakeyetanhaye]

می ده ساقیا، تا کم شود خوف و رجا
گردن بزن اندیشه را ما از کجا او از کجا
پیش آر نوشانوش را، از بیخ برکن هوش را
آن عیش بی‌روپوش را، از بند هستی برگشا

[diana_1989]

خداوندا ...
اگر روزي بشر گردي ، ز حال ما خبر گردي ،
پشيمان مي شوي از قصه خلقت .
از اين بودن ، از اين بدعت
خداوندا ...
نمي داني که انسان بودن و ماندن در اين دنيا ، چه دشوار است .
چه زجري مي کشد آن کس که انسان است و از احساس سرشار است

[sise]

تا پاکی سادگی مرا پیش ببر
تا کلبه ی بی ریای درویش ببر

ای لهجه ی خیس ابر ها، ای باران
دستان مرا بگیر و با خویش ببر

[diana_1989]

روز آن است كه مردم ره صحرا گيرند
خيز تا سرو بماند خجل از بالايت

[Mahdi_Shadi]

تمام بعد از ظهر امروز
سنجاقک
به کوه فوجی مینگریست

[Mahdi Hero]

تا شمع بلندش به افق روشن شد
جان پر نكشيد جز به پروانه دوست
زان خانه كه خون عاشقان مي ريزد
رفتيم برادران به كاشانه دوست
اندوه نهفته از نگاه دشمن
گفتيم كه سر نهيم بر شانه دوست
زنجير مياوريد و تهمت مزنيد
بس باد بگوييد كه : ديوانه دوست
پيمانه همان بود كه با دوست زديم
پيمان نشكستيم ز پيمانه دوست
مرغي كه هزار دام دشمن بدريد
بنگر كه چه دل خوش است با دانه دوست
ما قصه نبرديم به پايان و شب است
با باده سحر كن تو به افسانه دوست

[seied-taher]

تا در دل من عشق تو آموخته شد
جز عشق تو هرچه بود سوخته شد

[H A M A S]

در مشرب من خلوت اگر خلوت گورست ***** بسیار به از صحبت ابنای زمان است
دیوانه ما را نخریدند به سنگی ******* یوسف به زر قلب در این شهر گران است