سلام ؟به به چطوری خوبی چیکارا میکنی خیلی خوشحال شدم دیدمت
اینا جملاتیه که وقتی کسی رو تو جایی میبینیم میگیم غیر ایناچیا میشه گفت لطفا کمی هم راجب شروع کردن یه صحبت وادامه اون بگین؟؟؟
سلام ؟به به چطوری خوبی چیکارا میکنی خیلی خوشحال شدم دیدمت
اینا جملاتیه که وقتی کسی رو تو جایی میبینیم میگیم غیر ایناچیا میشه گفت لطفا کمی هم راجب شروع کردن یه صحبت وادامه اون بگین؟؟؟
یه شخصی هست که از نظر سنی خیلی با من اختلاف سنی داره و مسنتره..
حالا این شخص جدود یکسال پیش یه لطف بزرگی رو در حق من داشته..از اوون موقع تا حالا با خودم کلنجار میرم که زنگ بزنم احوالپرسی کنم ولی واقعا نمیدونم چی باید بگم..شاید مسخره بیاد ولی ممنون میشم دوستان در این رابطه کمکم کنن و بگن میتونم تو این مکالمه چه چیزایی رو بیان کنم!!؟
به به سلام علیک ( اسم طرف یا اگه حاجی هستش، بگید حاج آقا ) چه خبر؟ ایام به کامتون هست؟ آقا دلتنگتون شدیم گفتیم یه زنگی بهتون بزنیم، خانوم بچه ها خوب هستن؟
به هر حال وظیفه دونستیم یه یادی ازتون بکنیم، از شما به ما رسیده، خیلی خوشحال شدم.
Last edited by Demon King; 10-10-2014 at 09:23.
بستگی داره طرف دوستتون هست یا غریبه تره...
مثلا اگر دوستتون باشه :
سلام (اسم دوستتون)
به به چه عجب چشممون به جمالت روشن شد
کجایی خانم/اقا کم پیدایی؟
چه خبرا؟ درسها/کارا خوب پیش میره؟
بعد جوابهایی که طرف میده ادامه مکالمه رو پیش میبره
در اخر هم بگید خب فلانی خیلی خوشحال شدم دیدمت. سلام برسون فدای/قربان تو
اگر غریبه تر هست که خب کمی رسمی تر باید صحبت کرد و مثلا در مکالمه بالا خط دوم و سوم و انتهای مکالمه رو نگید
در مورد ادامه مکالمه هم خیلی بستگی به طرف مقابل داره چون با جوابهاش و سوالهای احتمالیش از شما مکالمه پیش میره
خب قاعدتا بی مقدمه بعد از یکسال زنگ زدن که شدنی نیستبهتره در یک مناسبت مثلا عید خاصی ، میلاد امامی (مثل امروز) یا مناسبت های خاص (روز معلم/ مهندس/پرستار/پزشک...) تماس بگیرید:
ابتدا تبریک مناسبتی بگید و در ادامه مثلا بگید که:
من براتون همیشه از خدا بهترین ها رو ارزو میکنم
هرگز لطف/لطفهایی که به من کردید فراموش شدنی نیست.
بیادتون هستم همیشه و ایشالله فرصتی برای جبران پیش بیاد .
به خانواده محترم سلام برسونید
دیگه وقتتون رو بیشتر از این نمیگیرم هدف عرض ارادت بود .
روزتون بخیر باشه (اسم شخص).
سلامت باشید. خدانگهدار
آقا یه سوال:چطوری میشه به نحو احسن با یه خانم ارتباط برقرار کرد؟
به عبارت دیگه:مثلا میخوای با یه خانم صحبت کنی!من همیشه این مشکلو دارم که هیچ موضوعی برای صحبت با یه خانم پیدا نمیکنم یا وقتی میرم جلو نمیدونم باید از کجا شروع کنم یا چی باید بگم.یا میترسم درباره ی یه چیزی بگم که شاید به طرف مقابل بربخوره نه اینکه خانمها زودرنجم هستن!
یه سوال دیگه!معمولا خط فکری آدما معلوم نیست.منم تابع نیستم و مثلا وقتی میبینم کسی داره خارج از یه خطی یا یه محدوده ای صحبت میکنه میدونید چی میگم؟منظورم اینه که مثلا مخاطب داره درباره ی چیزی حرف میزنه که من خوشم نمیاد.یه خاطر همین یا اون جمعو ترک میکنم یا به قول معروف صمٌ بک یه جا میشینم.طوری که بعضیا صدای اعتراضشون در میاد که باو چرا چیزی نمیگی و زبونتو گربه خورده و از این حرفا.به نظر شما رفتار من درسته؟اگه درست نیست باید چیکار کنم که نه حریم اخلاق خودم شکسته بشه و شخصیتم پایین نیاد هم بتونم راحت ارتباط برقرار کنم؟
و یه سوال دیگه:میشه شوخ طبعی یا به طور کلّی شوخی رو تعریف کنید برام؟ چون اکثر دور و بریام شوخیو تو مسخره بازی میدونن من دون انسانیتم میدونم که از این کارا بکنم.ایراد از منه که وقتی شوخی میکنمم همه فک میکنن جدیم یا نه؟
Last edited by Graham reaper; 10-10-2014 at 18:29.
بستگی داره هدفت از برقراری ارتباط با اون خانم چی باشه !
اگر صرفا به دنبال تعامل اجتماعی هستین مثل رابطه با پسرها و مردها در محیط کار و دانشگاه، که شیوه خاصی نداره و صرفا کافیه عفت کلام رو رعایت کنید.
اما اگر چشم اندازی از دوستی یا روابطی در سطوح بالاتر رو هم مد نظر دارین، قضیه فرق میکنه.
که اهل فن باید بیان نظر بدن !!
در مورد موضوع ترک کردن جمع هایی که زیاد باهاشون جور نیستی، به نظر من کار درستی هست.
اما رو آوردن به انزوا کار اشتباهی خواهد بود.
مثلا من با یک عده دوست بودم که کل تفریح و زندگیشون قلیون کشیدن و دور دور با ماشین بود، چون با افکار من سازگار نبود باهاشون کات کردم و به مرور دوستانی پیدا کردم که با خلقیات من بیشتر سازگار باشن.
شما هم بهتره دایره دوستانتون رو تنگ تر کنید، اما این دایره طوری باشه که زیاد مجبور به نقاب زدن در بین اونها نشی.
در جامعه ما هم متاسفانه لودگی جای شوخی رو گرفته.
اگر بتونی اسباب نشاط خودت و دیگران بشی بدون تحقیر کردن و بردن آبروی فرد یا گروهی، میشه گفت شوخی خوبی بوده.
خوب مد نظر من از هر دو جنبست چون خانم ها به خصوص خانم های جوون دید بدی نسبت به این موضوع دارن و متاسفانه انقدرم پسرای بد(بستگی داره هدفت از برقراری ارتباط با اون خانم چی باشه !
اگر صرفا به دنبال تعامل اجتماعی هستین مثل رابطه با پسرها و مردها در محیط کار و دانشگاه، که شیوه خاصی نداره و صرفا کافیه عفت کلام رو رعایت کنید.
اما اگر چشم اندازی از دوستی یا روابطی در سطوح بالاتر رو هم مد نظر دارین، قضیه فرق میکنه.
که اهل فن باید بیان نظر بدن !!![]()
)زیاد شدن که اگه از هر دو جنبه بخوای بری و با مخاطب ارتباط برقرار کنی دو حالت نمیتونه داشته باشه:
1.اگه مخاطب بی جنبه باشه تمام توهینای عالمو بهت میکنه و تو خیابون جیغ و داد راه میندازه!(البته نه در این سطح!این یه شوخی بود!)
2.اگه مخاطب خیلی با جنبه و باشعور باشه محترمانه جواب میده که آقا من نمیخوام با تو دوست بشم و اینا!حالا به هر دلیلی.و تو خودتو مغبون نمیبینی.چون طرف خانمه که تو رو از دست داده و مغبون اصلیه!و مثل بچه ی آدم میری پی ادامه ی زندگیت.ولی آقا!یه بار میری جلو میگه نمیخوام!دو بار میگه سه بار میگه!بار چهارم وقتی پسر یه خانمی رو میبینه و خوشش میاد میگه من برم جلو دوباره همون آش و همون کاسس دیگه واسه چی خودمو ضایع کنم؟و همینطوری میشه که یه جوون یا تا سن 40 سالگی ازدواج نمیکنه یا کلاً ازدواج نمیکنه و نسل پدر بدبختش منقرض میشه.()
متاسفانه یخوره این روابط تو مملکت ما بد جا افتاده و مثلا اگه پسری با دختری دوست میشه دو طرف معادله همو به خاطر روابط بوووووووق میخوان و اگه رابطه ی دوست داشتن یک طرفه باشه و طرف دیگه جور دیگه ای به قضیه نگاه کنه و بعد از اون یکی از دو طرف معادله بزاره بره حالا چه پسر چه دختر فرقی نداره افسردگی میگیره و از زندگی سیر میشه و اینا.چون خودشو زیان دیده میبینه.خوب این وسط کیا ضرر میکنن؟پسرای خوب.البته بازم نمیشه اسمشو گذاشت ضرر ولی خانمی که از رابطه ی قبلی شکست خورده خیلی دیر خودشو ریکاوری میکنه و پسر از دختر خانم دیرتر.به هر حال مردم جامعه ی ما از این نظر خیلی صدمه دیدن.هم پدر و مادرا و هم خود اشخاص.
ببخشید اگه خیلی پر چونگی کردم.
Last edited by Graham reaper; 11-10-2014 at 08:01.
ببینید شما خیلی کلی داری به قضیه نگاه میکنی.با این دید شما پس باید نتیجه گرفت که هیچ پسر خوبی با هیچ دختر خوبی دوست نمیشه!!!!!!!!!!
کاری با اون بیجنبه ها ندارم.ولی اگر شما به یک خانمی پیشنهاد دوستی بدهید و هدفتون رو هم برایش مشخص کنید که این پیشنهاد صرفا جهت اشنایی بیشتر هست و به امر خیر منجر میشه، اگر اون خانم از شما خوشش بیاد به پیشنهاد شما جواب مثبت میده وگرنه جوابش منفی هست
اقا زوری نمیشه که
متاسفانه اکثر اقا پسرها میخوان تا از یک خانمی خوششون اومد اون خانم هم براشون غش و ضعف کنه و بادا بادا مبارک
در رابطه با سوال اصلیتون :
پیدا کردن موضوع صحبت با خانم ها نسبت به اقایان سخت تره...در برخورد اول خیلی اهسته باید بحث رو پیش ببرید...اگر میبینید خانم از اون بحث خوشش نمیاد موضوع صحبت رو عوض کنید.اینطوری کم کم علایق طرف مقابل دستتون میاد.
من نظرم اینه که بعد از صحبتهای رایج ابتدایی این شما باشید که منتظر موضوع برای گفتگو هست! بهتر بگم اجازه بدید اون خانم تعیین موضوع کنه شما هم ادامه بدیداینجوری قطعا صحبت ها مطابق میل ایشون پیش میره
کنار رفتن از جمعی که مطابق با سلیقه شما نیستند کار درستیه
ولی اگر مجبور به تحمل هستید (مثلا اقوامی که رفت و امد دارید) سکوت کنید و تنها سری تکون بدید لبخندی بزنید اگر خودشون کمی متوجه باشند! دیگه در حضور شما پیگیر این مسائل نمیشن!
در مورد شوخ طبعی هم با نظر راسل موافقم
در مجموع اخلاقیات و سطح شعور کسانی که با ما مراوده دارند بازخوردهای مختلف میطلبه
اگر بگذریم که گاهی مجبور به تحملیم![]()
حرف های شما کاملا درسته ولی نه منظور من این نبود.منظور من این بود که چون مثلا یه دختر خوب سرنوشت رابطه ی یکی از نزدیکانش مثلا دوستش رو با یه پسر بد دیده چشمش ترسیده و به قول معروف شرطی شده که همه ی پسرا بدن.و به یه پسر خوب حتی فرصت اینو نمیده که خودشو به دختر خانم ثابت کنه.و به نوعی پیش داوری میشه.
خدا شاهده یکی از دوستای خودم رفته بود خواستگاری یه خانمی بعد دختر خانم گفته بود:شرط اینکه با شما ازدواج کنم اینه که بری عمل جراحی پلاستیک کنی و خودتو شبیه یه خواننده ی اسمشو نبر مکش مرگ مای اونوری کنی.دوستمم خیلی محترمانه گفته بود من این کارو نمیکنم.و همه چیز به هم خورد.من یه بار اینو سر درس بقای زیست شناسی سال چهارم عنوان کردم معلممون به من گفت اگه تا آخر اینطوری پیش بره شانس تو برای بقا و زادآوری صفره.
بگذریم.آخه دختر خانما اجازه حرف زدن نمیدن.تا میگی میخوام باهاتون بیشتر آشنا شم میگن:نه.و خیلی راحت رد میشن از کنارت.انگار نه انگار اتفاقی افتاده البته درستشم همینه ها منتها باید یه مجال برای این بده که پسر حرف بزنه یا نه؟
من نظرم اینه که بعد از صحبتهای رایج ابتدایی این شما باشید که منتظر موضوع برای گفتگو هست! بهتر بگم اجازه بدید اون خانم تعیین موضوع کنه شما هم ادامه بدیداینجوری قطعا صحبت ها مطابق میل ایشون پیش میره
کنار رفتن از جمعی که مطابق با سلیقه شما نیستند کار درستیه
ولی اگر مجبور به تحمل هستید (مثلا اقوامی که رفت و امد دارید) سکوت کنید و تنها سری تکون بدید لبخندی بزنید اگر خودشون کمی متوجه باشند! دیگه در حضور شما پیگیر این مسائل نمیشن!
در مورد شوخ طبعی هم با نظر راسل موافقم
در مجموع اخلاقیات و سطح شعور کسانی که با ما مراوده دارند بازخوردهای مختلف میطلبه
اگر بگذریم که گاهی مجبور به تحملیم![]()
کلّا با نظرتون در درصد های بالا موافقم.یعنی کی جرئت مخالفت داره؟؟ولی وقتی خانم یه جوری میشینه کنار آدم که (هفت قرآن به میان)انگار لال مادرزاده و هیچی نمیگه!بالاخره آقا باید یه حرکتی بزنه یه کاری باید بکنه یا نه!!؟؟؟
در مجموع اخلاقیات و سطح شعور کسانی که با ما مراوده دارند بازخوردهای مختلف میطلبه
اگر بگذریم که گاهی مجبور به تحملیم![]()
خداوکیلی این حرفو باید با طلا بنویسی بزنی ورودی خونه.خیلی قشنگه انصافا.موافقم صد در صد.
هم اکنون 1 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 1 مهمان)