مشاعره سنتی

[قاهر - Gahir]

حکیما چو کس نیست گفتن چه سود ---------------------- ازین پس بگو کافرینش چه بود
تویی کرده​ی کردگار جهان ---------------------- ببینی همی آشکار و نهان
به گفتار دانندگان راه جوی ---------------------- به گیتی بپوی و به هر کس بگوی
ز هر دانشی چون سخن بشنوی ---------------------- از آموختن یک زمان نغنوی

حکیم ابوالقاسم فردوسی

[click_dez]

یوسف رویی، کزو فغان کرد دلم
چون دست زنان مصریان کرد دلم

ز آغاز به بوسه مهربان کرد دلم
امروز نشانه‌ی غمان کرد دلم

رودکی

[tara12]

من آری گر چه تو چادر ز شب داری به سر امــــــــا
قراری بــــــــــا سحر دارم در آن پیشانـــــی روشن

تو را من می شناسم از نیستان ها چو بانگ نی
كه اكنــــون گشتــــه در آوازهای تـــــو طنین افكن

حسین منزوی

[click_dez]

نقد دل خود بهائی آخر سره کرد
در مجلس عشق، عقل را مسخره کرد

اوراق کتابهای علم رسمی
از هم بدرید و کاغذ پنجره کرد

[Madame Tussaud]

دلی که دید که غایب شده ست از این درویش
گرفته از سر مستی و عاشقی سرِ خویش
به دست آن که فتاده ست ، اگر مسلمان است
مگر حلال ندارد مظالم درویش
سعدی

[tirdad_60]

در پای تو افتادن شایسته دمی باشد
ترک سر خود گفتن زیبا قدمی باشد

بسیار زبونی ها بر خویش روا دارد
درویش که بازارش با محتشمی باشد

[tirdad_60]

پست تکراری ارسال شد
ویرایش شد...

[click_dez]

فکر کنم باید با ش ادامه بدیم چون tirdad_60 بعد از Madame Tussaud جواب داد
----------------------------------------

شبها گذرد که دیده نتوانم بست
مردم همه از خواب و من از فکر تو مست

باشد که به دست خویش خونم ریزی
تا جان بدهم دامن مقصود به دست

سعدی

[قاهر - Gahir]

ترا تا نبیند نجنبد ز جای---------------------- ز بهر تو ماندست زان سان بپای
چو بینیش با او سخن نرم گوی ---------------------- برهنه مکن تیغ و منمای روی
بدو گفت پیران که ای رزمساز ---------------------- بترسم که روز بد آید فراز

حکیم ابوالقاسم فردوسی

[دل تنگم]

زان گُلبُن انساني هر دَم گُلي افشاني
اي ميوه‌ي روحاني آخر چه نهالست اين

در وصف تو عقل و جان، چون من شده سرگردان
اي وهم ز تو حيران، آخر چه جمالست اين

گفتي که چو من دلبر داري و ز من بهتر
اي جادوي صورتگر، آخر چه خيالست اين


سنایی غزنوی