مشاعره

[دل تنگم]

شادی بطلب که حاصل عمر دمی است
هر ذره ز خاک کیقبادی و جمی است

احوال جهان و اصل این عمر که هست
خوابی و خیالی و فریبی و دمی است

تو اصل طلب ز فرع بگذر
کین یک گذرنده و آن مدام است

چون او همه را ندید می‌گفت
اکنون جز ازین همه کدام است

هر مرد که مرد هیچ آمد
او را همه چیز یک مقام است

[sise]

تا دست به اتفاق بر هم نزنیم
پایی ز نشاط بر سر هم نزنیم

خيزيم و دمی زنیم پيش از دم صبح
کاين صبح بسی دمد که ما دم نزنیم

[saye]

من که با عشق نراندم به جوانی هوسی
هوس عشق و جوانی است به پیرانه سرم
پدرت گوهر خود تا به زر و سیم فروخت
پدر عشق بسوزد که درآمد پدرم
عشق و آزادگی و حُسن و جوانی و هنر
عجبا هیچ نیرزد که بی سیم و زرم
هنرم کاش گرهبند زر و سیم بود
که به بازار تو کاری نگشود از هنرم
سیزده را همه عالم بدر امروز از شهر
من خود آن سیزدهم کز همه عالم بدرم
تا به دیوار و درش تازه کنم عهد قدیم
گاهی از کوچه ی معشوقه خود می گذرم
تو از آن دگری ، رو که مرا یاد تو بس
خود تو دانی که من از کان جهانی دگرم
از شکار دگران چشم و دلی دارم سیر
شیرم و جوی شغالان نبود آنجوم
...

[sise]

می خور که فلک بهر هلاک من و تو
قصدی دارد به جان پاک من و تو

در سبزه نشین و مــی روشن می خور
کاين سبزه بسی دمد ز خاک من و ت

[دل تنگم]

ور کند حبس ساحلش محبوس
در مضیق مشاغل افتادست

هست در معرض بسی گرداب
هر که را این مسایل افتادست

خاک آنم که او درین دریا
ترک جان گفته کامل افتادست

[Mahdi Hero]

تا تو را جاي شد اي سرو روان در دل من
هيچ كس مي نپسندم كه به جاي تو بود

[دل تنگم]

دل مستم چو مرغ نیم بسمل
به دام چون تو دلداری فتادست

از آن دل دست باید شست دایم
که در دست چو تو یاری فتادست

کجا یابد گل وصل تو عطار
که هر دم در رهش خاری فتادست

[Mahdi Hero]

تيره گون شد كوكب بخت همايون فال من
واژگون گشت از سپهر واژگون اقبال من

[دل تنگم]

نه در کفر می‌آید و نه در ایمان
که اقرار و انکار می‌برنتابد

دلم مست اسرار عشقت چنان شد
که بویی ز اسرار می‌برنتابد

[MILIN3M]

در وفای عشق تو مشهور خوبانم چو شمع......... شب نشین کوی سر بازان و رندانم چو شمع
کوه صبرم نرم شد چون موم در دست غم.........تا در اب و اتش عشقت گدازانم چو شمع