مشاعره

[حمید جان]

سلام

در یکی گفته که واجب خدمت است
ور نه اندیشه ی توکل تهمت است

[bidastar]

تو جاده عابري نيست مسافري نيست
چراغ شعر نابي تو دست شاعري نيست

[حمید جان]

سلام

تن چو مادر طفل جان را حامله
مرگ درد زادن است و زلزله

[magmagf]

هر چقد گشتم تو دنیا به خدا وفا ندیدم
آدمای صاف و ساده خوب بی ریا ندیدم

روی لبها همه خنده توی دستا همه دشنه
آب تو دستاشون ولیکن مونده اونجا یکی تشنه

[حمید جان]

سلام

هر کسی کو دور ماند از اصل خویش
باز جوید روزگار وصل خویش

[seied-taher]

شاه شمشاد قدان
خسرو شیرین قدمان
که ه مژگان شکند
قلب همه صف شکنان
مست بگذشت و نظر بر من درویش انداخت
گفت ای چشم و چراغ همه شیرین سخنان
تا کی از سیم و زرت کیسه تهی خواهد بود
بنده من شو برخور ز همه سیمتنان
کمتر از ذره نه ای پست مشو مهر بورز
تا به خلوت گه خورشید رسی چرخ زنان

[دل تنگم]

نه به کویم گذرت می‌افتد
نه به رویم نظرت می‌افتد

آفتابی که جهان روشن ازوست
ذره‌ی خاک درت می‌افتد

[seied-taher]

دل و دین و عقل و هوشم
همه را به باد دادی
ز کدام باده ساقی به من خراب دادی؟

[bidastar]

يكي را كه سعي قدم پيشتر
به درگـاه حق منزلت بـيشتـر

[seied-taher]

رفیق خیل و خیالیم و همنشین شکیب
قرین آتش هجران و هم قرآن فراق
چگونه دعوی وصلت کنم به جلن که شدهست
تنم وکیل قضا و دلم ضمان فراق