به قول امیر حسین رستمی : اگه بدون عذاب صعود کنیم نمیچسبه .
=====
بازی عجیبی شد : خلاء رحمتی که حس نشد که هیچ بلکه چنتا سیو عالی از رحمان دیدیم . اون روزی که غرور بازیکن رو بگیره جاش توی تیم نیست و باید جاش رو بده به بهتر از خودش !! در عین بی ادعایی رحمان به حقش رسید توی تیم . از طرفی هم یه دورگه برا صعود تیم اسمش رو توی تاریخ فوتبالمون حک کرد که بگه : عمو مایلی مهم اینه که قلبت برا ایران باشه و چند رگه باشی بهتره تا بی رگ باشی !! انگیزه بازیکنا و کیروش رو از یادمون نره . مدتها بود بی انگیزگی توی تیم بود که با وجود یه سرمربی روز دنیا تونستیم اونم از بین ببریم به قول دایی باید به شعور کادر فنی تبریک بگیم . کیروش کارش سخت بود . اون همیشه توی تیمایی بوده که پایشون قوی بوده ولی فوتبال ایران تا سن 20 سالگی چیزی از اصول فوتبال در خودش نمیبینه . بردن همچین تیمی هنر میخواد که کیروش نشون داد سختگیریاش برا چی بوده . این بازی بهجز چند صحنه کل تیم هماهنگ بودن . مشخص بود چی میخوایم . چه توی دفاع چه ضد حمله . اگه دژاگه رو داشتیم شاید راحتتر بازی میکردیم ولی کل تیم توی صعود نقش داشتن .
بگذریم از بازی شجاعی و سوتیا رو نبینیم همه با وجود بازی کردن . ایرونی بودیم و از ایرونی بودنمون لذت بردیم . یه امروز رو میشه فراموش کرد همه تلخیای زندگی رو : ایران :![]()