اشعـار عاشقـانـه

[دل تنگم]

شاید آنروز که سهراب نوشت "تا شقایق هست زندگی باید کرد"
خبری از دل پر درد گل یاس نداشت٬

باید این جور نوشت:
هر گلی هم باشی چه شقایق چه گل پیچک و یاس٬ زندگی اجباریست....

[amir 69]

هیچ جز یاد تو، رویای دلاویز نیست.
هیچ جز نام تو، حرف طرب انگیز نیست!
عشق می ورزم . می سوزم و فریادم نه!
دوست می دارم و می خواهم و پرهیزم نیست.
نور می بینم و می رویم و می بالم و شاد،
شاخه می گسترم و بیم ز پائیزم نیست
تا به گیتی دل از مهر تو لبریزم نیست
بخت آن را که شبی پاک تر از باد سحر،
با تو ، ای غنچه نشکفته بیامیزم نیست
تو به دادم برس ای عشق، که با این همه شوق
چاره جز آن که به آغوش تو بگریزم نیست

[amir 69]

باز گرد ای مهر تابان،روشن این کاشانه کن
زنده،شوق پر فشاندن را در این پروانه کن
بازگرد ای ساقی پر شور بزم عاشقی
از می عشق و محبت،لب به لب پیمانه کن
بازگرد و این دل سرد در سینه افتاده را
گرم کن،آتش بزن،دیوانه کن،دیوانه کن
بازگرد و بار دیگر آن هیاهوی مرا
آتشین تر،دلنشین تر،بر در میخانه کن
بازگرد و خلوت سرد مرا با یک نظر
رونقی شاهانه بخش و محفلی شاهانه کن
باز گرد ای برق رحمت،اشک جانسوز مرا
در دل دریای هستی گوهر یکدانه کن
بازگرد و این من در عاشقی افسانه را
با نگاه گرم دیگر در جنون افسانه کن

[amir 69]

همه چیز از آن شب شروع شد
که تو ناخواسته ترسیدی
و من به دنبال تاریکی دویدم
از لابلای دستانت
هراس را دزدیدم و آرام بوسیدمت!
عاشق شده بودم آرام
و فقط من بودم و تو و خدا
همه چیز از آن شب شروع شد
که تو فنجان چای را شکستی
و من آرام {با خنده} بوسیدمت!
.
.
.
همه چیز آن شب تمام شد
که من پیراهن را پوشیدم
عروسکم را بوسیدم ( آرام و با گریه)!
و تو بی خداحافظی ...
رفتی ...!!

[G0LABKHATON]

کجای این جنگل شب
پنهون میشی خورشیدکم
پشت کدوم سد سکوت
پر میکشی چکاوکم
چرا به من شک میکنی
من که منم برای تو
لبریزم از عشق تو و
سرشارم از هوای تو
دست کدوم غزل بدم نبض دله عاشقمو
پشت کدوم بهانه باز پنهون کنم هق هقم مو
گریه نمیکنم نرو
آه نمیکشم بشین
حرف نمیزنم بمون
بغض نمیکنم ببین
سفر نکن خورشیدکم
ترک نکن منو نرو
نبودنت مرگ منه راهی این سفر نشو
نزار که عشقه منو تو این جا به آخر برسه
بری تو و مرگه من از رفتنتو سر برسه
گریه نمیکنم نرو
آه نمیکشم بشین
حرف نمیزنم بمون
بغض نمیکنم ببین
نوازشم کنو ببین
عشق میریزه از صدام
صدام کنو ببین که باز غنچه میدن ترانه هام
اگر چه من به چشم تو کمم قدیمیم گمم
آتشفشان عشقمو دریای پر طلاطمم
گریه نمیکنم نرو
آه نمیکشم بشین
حرف نمیزنم بمون
بغض نمیکنم ببین

[gmuosavi]

رفتنت آغاز ویرانیست حرفش را نزن
ابتدای یک پریشانی است حرفش را نزن
آرزو داری که دیگر بر نگردم پیش تو
راهمان با این که طولانیست حرفش را نزن
دوست داری بشکنی قلب پریشان مرا
دل شکستن کار آسانیست حرفش را نزن
خورده ای سوگند روزی عهد مارا بشکنی
این شکستن نا مسلمانیست حرفش را نزن
حرف رفتن می زنی وقتی که محتاج تو ام
رفتنت آغاز ویرانیست حرفش را نزن

[gmuosavi]

رفتی اما قطره قطره پشت پایت ریختم
حجم شادی را شکستی بی نهایت ریختم
طاقتم پژمرد وقتی خالی از عطرت شدم
یک بهار از اطلسی ها را به جایت ریختم
در غروبی تشنه ی باران دیدارت شدم
آهی از اعماق قلبم تا خدایت ریختم
گفتم این دیوارها رامی شکافی خشت خشت
شعری از فنجان احساسم برایت ریختم
کوله بارت چون که بستی مثل دریا در خودم
وسعتی از اشک سوزان پشت پایت ریختم

[دل تنگم]

شب برايم خاطرات تلخ را دنبال كرد
روزهاي پر غروب زندگي را ياد كرد

عشق ها و اشك ها را مشق هر ديوار كرد
رويش عشق تو را در شوره زار سينه ام هموار كرد

شب برايم گفته ها، ناگفته ها تكرار كرد
بوسه شيرين هوس آلود را انكار كرد ...

شب برايم رازهاي خفته را بيدار كرد،
حسرت ديروز و فردا را دوباره ياد كرد...

[سباستین]

دیدار یار غایب دانی چه ذوق دارد؟ --- ابری که در بیابان بر تشنه ای ببارد
ای بویه آشنایی دانستم از کجایی --- پیغام وصل جانان پیوند روح دارد
سودای عشق پختن عقلم نمی پسندد --- فرمان عقل بردن عشقم نمی گذارد
باشد ککه خود برحمت یاد آورند ما را --- ورنه کدام قاصد پیغام ما گزارد؟
هم عارفان عاشق دانند حال مسکین --- گر عارفی بنالد یا عاشقی بزارد
زهرم چو نوشدارو از دست یار شیرین --- بر دل خوش است و بی او نوشم نمی گوارد
پایی که برنیاید وقتی به سنگه عشقی --- گوییم جان ندارد تا دل نمی سپارد
مشغول عشقه جانان گر عاشق است و صادق --- در روز تیر باران باید که سر نخارد
بی حاصل است یارا اوقات زندگانی --- الا دمی که یاری با همدمی برآرد
دانی چرا نشیند سعدی به کنج خلوت --- کز دست خوبرویان بیرون شدن نیارد

[magmagf]

گریان شده ٬
همچون
دخترکی لجباز
پا به زمین می کوبد...

تو را می خواهد ٬
تمام ِ تو را
دلم.