شعر گمنام

**Ghorbat22** · 19-11-2008, 05:17

ما که در هیچ سرزمینی زندگی نمی کنیم !
درست است ...
منزل همیشگی ما قلب کسانی است
که به آنان علاقه مندیم .

**Ghorbat22** · 19-11-2008, 05:18

در بیکران زندگی دوچیز افسونم می کند
آبی آسمان را که می بینم و می دانم که نیست
خدا را که نمیبینم و می دانم که هست .

**magmagf** · 19-11-2008, 06:06

تو خالی از آهنگ

من خالی از شعر

خانه خالی از ساز

دیگر چه داریم برای…

با هم…

بودن؟…

فریبا عرب نیا

**magmagf** · 19-11-2008, 06:11

با همان دستان و پاهای چوبین

پینوکیو منم

با منطقی کامل

با بندهای نادیدنی

ناگشودنی

**magmagf** · 19-11-2008, 06:12

شوقش

شوق قدیمی داشتن کفش نو است

هزارپا که نیستیم

بیا همدیگر را

کمتر ببینیم

**magmagf** · 19-11-2008, 06:12

بی آنکه ترسیده باشم

فریادی زدم

چندگامی عقب رفتم

بی آنکه چیزی چیده باشم

از جالیز

رفتم

این گونه شاد کردم

مترسک را

**magmagf** · 19-11-2008, 06:13

نه زبان هم را می فهمیم

نه نگاه هم را می بینیم

تنها وجه اشتراک ما

وجه رایج کشور است

**iAR11** · 19-11-2008, 08:32

می زنم استکانم را
به شیشه قلبت...
به سلامتی همه زاغ های روی پرچین
...

**iAR11** · 19-11-2008, 08:36

فـاصـلـه تولد تــا مرگ
فقط یک تــا است
تــایـی غـریـبــ
بـی دسـتهـ
با دو چـشـم سـیـاه و الـفـی پـابـرجـا

**iAR11** · 19-11-2008, 08:38

چه دردیست این
این شب سرخ خونین پهنا
که درست همچون جگرم از غمت تاول زده است

می کنم تاول به تاول جگرم را...

چرا فراموش نمی شوی؟... ...

نام تاپيک: شعر گمنام