اشعار سکوت، تنهایی و مرگ

[eshghe eskate]

يه روزي فكر ميكردم بدون تو ميميرم
پيش خودت ميگفتي تو چنگ تو اسيرم
يه روزي فكر ميكردم كنار تو ميمونم
تا دنيا دنيا باشه از عشق تو ميخونم
يه روزي فكر ميكردم برام خيلي عزيزي
اگه يه روز نباشي دل رو به هم ميريزي
يه روزي فكر ميكردم صادق و باوفايي
اما حالا ميبينم از اين حرفا رهايي
برام ديگه مهم نيست عاشق من نباشي
فقط مي خوام خيلي زود از پيش من جدا شي
فقط بدون كه ديگه تو قلب من تو مردي
خيلي وقته ميدونم قلبم و از ياد بردي
منم ميخوام رها شم ميخوام با تو نباشم
منم ميخوام مثل تو با يكي آشنا شم
الان ديگه ميفهمم كه عشق تو سراب بود
خدا رو شكر تو قلبم هنوز يه قطره آب بود
خداحافظ عزيزم.حال دلت خرابه
تو ديگه هيچي نيستي عشقت مثل حبابه

[eshghe eskate]

اگه با بودن من غم تو دلت جون ميگيره
ميميرم که تا ابد قلب تو آروم بگيره
اگه با بودن من باغ تو ويرونه ميشه
ميرم اما ميدونم دل بي تو ديوونه ميشه.

[eshghe eskate]

به تمام اشک هایی که برای رسیدنت ریختم قسم
وبه اون سیاهی شب هایی که با خدای خودم برای رسیدن به تو دردودل کردم سوگند
بی تو نفس کشیدن برای من سخته
و تو ای مهربانم
تمام زیبایی دنیای منی..............

[eshghe eskate]

چه خوشبختند آنان که می توانند چشمان قشنگ تو را ببینند
نه از زمانه ملولم و نه از جهان سیرم
ولی اگر تو بگویی بمیر می میرم
یک بر خواب دیدن تو به تمام عمر می ارزد
گوشه گوشه این دل خراب سرشار از عطر یاد تو
و مه ی زندگی منی
من بی تو هیچم........

[eshghe eskate]

خداحافظ گل لادن .تموم عاشقا باختن
ببين هم گريه هام از عشق .چه زندوني برام ساختن
خداحافظ گل پونه .گل تنهاي بي خونه
لالايي ها ديگه خوابي به چشمونم نمي شونه
يكي با چشماي نازش دل كوچيكمو لرزوند
يكي با دست ناپاكش گلاي باغچمو سوزوند
تو اين شب هاي تو در تو . خداحافظ گل شب بو
هنوز آوار تنهايي داره مي باره از هر سو
خداحافظ گل مريم .گل مظلوم پر دردم
نشد با اين تن زخمي به آغوش تو برگردم
نشد تا بغض چشماتو به خواب قصه بسپارم
از اين فصل سكوت و شب غم بارونو بردارم
نمي دوني چه دلتنگم از اين خواب زمستوني
تو كه بيدار بيداري بگو از شب چي مي دوني
تو اين روياي سر دم گم .خداحافظ گل گندم
تو هم بازيچه اي بودي . تو دست سرد اين مردم
خداحافظ گل پونه . كه باروني نمي توني
...طلسم بغضو برداره .از اين پاييز ديوونه خداحافظ .....!

[amir 69]

از این آشفتگی ها خسته ام ، خسته
دلم دم کرده اینجا خسته ام ، خسته

کجا رفتی – بگو بی سیب ، بی آدم ؟
لبم خشکید حوا ! خسته ام ، خسته

چنان از جزر و مدت ساحل آلودم
که از امواج دریا خسته ام ، خسته

تنم این قدر از کم بودنت کم شد
که دیگر از تو حتی خسته ام ، خسته

مرا آخر غبار قرن می پوشد
همین امروز – فردا خسته ام ، خسته

دل شب هم از این مرثیه می گرید
نباید حرف زد تا خسته ام ، خسته

[seied-taher]

تو که نيستي تا ببيني ريخته سقف مأمن من
اي ستاره تن کجايي باز بيا به خلوت من
لحظه هام پر از هراسن واسه تکرار شب و روز
نمي شه باورم اينکه تو کنارم نيستي امروز
نمي خوام بهت بگم که لحظه هام بي تو مي ميرن
آخه مردنه واسه من به لحظه رنگ چشماتو نديدن
اما تو رفتي و با رفتنت همه ي دنيامو بردي
آخرش به من نگفتي قلبت رو به کي سپردي
اما من واسه دوباره ديدنت همه ي ثانيه هامو مي شمارم
لحظه لحظه ياد خاکستري خاطره هاتو مي شمارم

[دل تنگم]

دیگر به چیزی نمی اندیشم
در این سیاره پرت
نمی شود رستگار شد
امید
آمدنت بود که نیامدی
بگذار
عاشقا نه هایم را باد ببرد
چرا که...
تو هرگز وجود نداشته ای

[دل تنگم]

تنها آن ها که مرده اند
از مرگ نمی ترسند
چون من
چون من که بارها
مردانه مرده ام
تابوت خویش را همه عمر
بر دوش برده ام

[دل تنگم]

می نویسم... می نویسم... از تو
تا تن کاغذ من جا دارد...
با تو از فاصله ها خواهم گفت
گریه این گریه اگر بگذارد