ماهان سرور
آکوستیک ، فوم شانه تخم مرغی ، پنل صداگیر ، یونولیت
دستگاه جوجه کشی حرفه ای
فروش آنلاین لباس کودک
خرید فالوور ایرانی
خرید فالوور اینستاگرام
خرید ممبر تلگرام
[ + افزودن آگهی متنی جدید ]
با عرض پوزش ولی من واقعا نمیتونم به این مسئله نخندم
طبق این نظر پس هرچیزی در اقیانوس ها و دریاهای زمین وجود داره همه باید لاجوردی باشه و هرچیزی از اقیانوس پیدا شد که لاجوردی نبود دروغی بیش نیستتا حالا به این فکر کردین که چرا ماه سیاه و سفید و خاکستری هست؟ اما سنگهایی که از ماه آورده شدند رنگارنگ هستند!
قابل قبول نیست. آقا مصطفی توی عکسهای NASA ماه اصلا" مگه رنگی داره؟ که شما میگی رنگ ماه یا با ساحل دریا مقایسه میکنی!
آیا عکسهای NASA از سطح ماه خاکستری و سیاه و سفید هست؟ یا نیست؟
آیا سنگ هایی که NASA ادعا میکنه فضانوردان از ماه آوردن رنگی هست؟ یا نیست؟
من نمی دونم دوستان چند سالشونه و چقدر راجع به این قضیه (سفر به ماه) تحقیق کردن، اطلاعات دارن و ...
ولی خواهشم این هست که قبل از اینکه کامنت بگذاریم حداقل کمی قبلش فکر کنیم.
به صورت کلی برای اینکه تشخیص بدیم انعکاس نور ماه به زمین بیشتر هست یا زمین به ماه نیازمند این هست که از روی زمین ماه رو ببینید و از روی ماه زمین رو. پس در واقع هیچ کس نمی تونه به صورت قطعی نظر بده. NASA هم که خودش متهم ردیف اول هست! اما نظر من همونی هست که گفتم.
اما در مورد این مطلب باید بگم که مساحت جسم بازتابش کننده، تنها عامل تعیین کننده نیست. به جنس سطح، رنگ سطح، عوارض طبیعی روی سطح و n مورد دیگه هم بستگی داره. حالا شما عوارض طبیعی ماه و زمین رو با هم مقایسه کنید، موضوع اتمسفر رو هم همچنین.
چشم.
در مورد دروغ بودن "سفر انسان به ماه" اصلا" شک نکنید. منظور من از ادعا فقط همون مورد انعکاس بود که قرمز کرده بودم.
کمربند ون آلن
کمربند ون آلن
از نظر من این قسمت قضیه جالبه که اونقدر این قضیه اونجا جدی شده که به قهرمان ملی خودشون شک کردن. از این نظر مهمه که داره کم کم مطالب چند پاراگراف پایانی مقاله اتفاق می افته!
خب عزیز من، منم همین رو گفتم دیگه! اگه اون جوری بود که زمین هیچ وقت گرم نمی شد. تابسونا اینقدر آب پز نمیشدیم!
بلکه کاملا" موافقم.
در مورد امواج پشت و روی پرچم به نظرم از همون یک خط بیشتر مطلب لازم نداره، بقیش فهمیدنی هست.
Last edited by majid4mi; 05-07-2013 at 23:51.
کمربند تشعشعی Van Allen
یکی از مهمترین دستاوردهای سال بین المللی ژئوفیزیک (۱۹۵۷ و ۱۹۵۸) برنامهٔ ماهوارهٔ اکتشافی (explorer) آمریکا بود. در ارتباط با تفسیر دادههای این ماهواره، [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] کمربند وان آلن یا کمربند تشعشعی وان آلن ، را در اطراف کره زمین کشف کرد. تابش مورد بحث از تراکم غلیظ الکترونها و پروتونهای با انرژی زیاد ناشی می شود که در دو منطقه هلالی شکل در فاصله های 3200و16000 کیلومتری سطح زمین واقع شده اند. که توسط میدان مغناطیسی زمین، کره زمین را احاطه کرده است.
این کمربند ذرات کیهانی مضری را که به سوی زمین می تابند جذب میکند. پرتوهای جذب شده توسط این حلقه بعضاً برای موجودات زنده مرگبار است و به عبارت دیگر درصورت عدم وجود این دو کمربند هرگز در زمین حیات پدیدار نمیشد.
هرماهواره ای که در کمربند وان آلن قرار گیرد وسط ذرات باردار از بین می رود. بنابر این سه ناحیه امن برای قرار گرفتن ماهواره ها ایجاد می شود:
بین زمین و کمربند تحتانی وان آلن مدار پایین(LEO)
بین کمربند تحتانی و فوقانی مدار متوسط(MEO)
بین کمر بند فوقانی تا فاصله ی 35 هزار کیلومتری زمین، زمین ثابت(GEO)
کمربند ون آلن در واقع متشکل از همان میدان مغناطیسی دور کره ی زمین هست که این میدان مغناطیسی با منحرف کردن و گیر انداختن ذرات پرانرژی تشعشعات ، از رسیدن این اشعه های مرگبار به زمین جلوگیری میکنه .
یعنی وقتی شما از کمربند ون آلن خارج شدید در واقع از سپر حفاظتی تشعشعات زمین خارج شدید و از اون لحظه به بعد بطور مداوم مورد بمباران ذرات پرانرژی اشعه های کیهانی قرار خواهید گرفت.
ناسا در گزارش خودش اعلام کرده میزان جذب تشعشعات رادیواکتیو توسط بدن فضانوردان آمریکایی در جریان سفر به ماه “کمتر” از Rem 5 بوده
(5 Rem حداکثر میزان جذب تشعشع رادیواکتیو برای کارکنان تاسیسات اتمی در طول مدت یک سال هست که توسط آژانس انرژی اتمی تعیین شده)
اگه حرف ناسا رو قبول کنیم و مقدار جذب تشعشعات توسط فضانوردان تقریبا 5 Rem باشه، این یعنی به اقرار خود ناسا فضانوردان در طول یک سفر به ماه تقریبا به اندازه ی یک سال کارمندان تاسیسات هسته ای ، تشعشع جذب میکنند . اگر به این مقدار، میزان جذب تشعشع 2.6 Rem توسط انسان روی کره زمین و فعالیتهای رادیواکتیو درون بدن را اضافه کنیم به عدد 7.6 Rem میرسیم که از استاندارد آژانس بالاتر است .
حال اگر گزارش ناسا مورد توجه قرار نگیرد:
با توضیحات گفته شده ، محرز هست که در فاصله ی 380 هزار کیلومتری بین کره زمین و ماه ، از فاصله ی 100 کیلومتری زمین (شروع کمربند ون آلن) بدن فضانورد از ارتفاع 100 کیلومتری به بالا بطور مداوم تحت بمباران ذرات پرانرژی و تشعشعات یونی ناشی از اشعه های کیهانی و بادهای خورشیدی قرار خواهد گرفت . طبق مقاله ی FAS در چنین شرایطی و با حداقل فعالیت خورشیدی (بدون درنظر گرفتن انفجارهای خورشیدی)، با یک سپر آلومینیومی 0.1 گرم بر سانتی مترمربعی ، بدن فضانورد سالیانه rem3000000(روزانه 8200 rem) تشعشع جذب میکند که بسیار بیشتر از مقدار لازم برای مرگ فرد است ! با استفاده از یک سپر آلومینیومی 0.5 گرم بر سانتی مترمربعی ، در شرایط مشابه بدن فضانورد سالیانه 550 rem تشعشع جذب میکند .حال با اضافه کردن تشعشعات ناشی از انفجارهای خورشیدی (Flare) که تشعشع تقریبی کم توان ترین آنها 25 Rem است و با در نظر گرفتن 15 انفجار خورشیدی در یک شبانه روز ، بدن فضانورد حتی با سپر 0.5 گرم بر سانتی مترمربعی ، چیزی حدود 380 rem تشعشع در روز جذب میکند !
(توجه داشته باشید حداکثر مقدار مجاز جذب تشعشع توسط آژانس انرژی اتمی 5 Rem در سال بود)
وقتي مناطق كمربندي Van Allen در سال 1958 كشف شدند، اشعه هاي فضايي به عنوان يكي از مشكلات منحصر به فرد از پرواز فضايي انسان مورد توجه عموم قرار گرفتند. تقريبا در همان زمان، محققان شروع به شناخت و درك اين مطلب كردند كه ناآراميها و تلاطمهاي متعدد جوي و خورشيدي كه طي ساليان بسيار مشاهده شده بودند، جنبه هايي از يك پديده بزرگتر بودند كه حادثه پراكندگي اشعه هاي خورشيدي بود.
مدار گردش ماهوارهها به دور زمين عمدتاً در فاصله 700كيلومتري زمين قرار دارند و ايستگاههاي فضايي بين المللي و قبل از آن، ايستگاه اسكاي لب و مير همه در مدار 650 كيلومتري زمين قرار داشته و در حقيقت آنها در لايه دروني كمربند ون آلن ميتوانند به آنجا پرواز نموده و اقدام به تعمير آنها نمايند مانند تلسكوپ هابل.
اما ماهوارههايي كه در مدار36000 كيلومتري و در لايه بيروني كمربند ون آلن قرار دارند؛ فضانوردان به دليل عدم حفاظت كافي مدار بيروني ون آلن قادر نيستند به آنجا سفر كنند. به عنوان مثال تلسكوپ چاندرا ـ كه به نام دانشمند هندي چاندرا نامگذاري شده ـ و در مدار 37000 كيلومتري زمين قرار دارد كه هيچ فضانوردي براي تعمير آن نميتواند به آن منطقه پرواز نمايد.
مثال ساده تر برای رد این ادعا در مورد خود ایستگاه فضایی بین المللی می باشد که این ایستگاه در فاصله 200مایلی قراردارد ،در حالی که کمربند ون آلن حداقل 40000مایل تا زمین فاصله دارد…
ایستگاه فضایی بین المللی (ISS) در فاصله ی تقریبا 354 کیلومتری زمین (خیلی پایینتر از لبه ی بیرونی کمربند ون آلن) مستقر هست و در ابتدای کار از سپرهای آلومینیومی متداول که در ماهواره ها و دیگر سفینه های بدون سرنشین استفاده میشد ، برای حفاظت ازتشعشعات استفاده میکرد . اما بررسی های انجام شده نشان می داد استفاده از عناصر سنگین مثل آلومینیوم برای سپر تشعشعی خود باعث ایجاد یک تشعشع ثانویه و آزاد شدن نوترون در هنگام برخورد ذرات پرانرژی تشعشع به سپر آلومینیوم میشود!
این بررسی ها نشان داد هرچه سپر تشعشعی آلومینیومی ضخیم تر باشد این مقدار تشعشع ثانویه بیشتر خواهد شد .گزارش بالا اثبات می کند که در زمان پروژه های آپولو حتی در صورت استفاده از سپرهای ضخیم از جنس فلزات سنگین (آلومینیوم و سرب) برای حفاظت از جان فضانوردان ، این سپرها با برخورد ذرات پرانرژی ، با تولید تششعش ثانویه و آزاد کردن نوترون ، بیشتر بدن فضانوردان را در معرض تشعشع قرار میداده است!
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]به دنبال این گزارش، ناسا و سازمان فضایی روسیه تصمیم گرفتند علاوه بر سپر آلومینیومی نصب شده ، یک لایه حفاظتی از جنس پلی اتیلن (CnHn) به ماژول های ایستگاه فضایی بین المللی اضافه کنند . پلی اتیلن دارای عدد اتمی کمتر بوده و پایدارتر است و نتیجتا” در اثر برخورد ذرات پرانرژی کیهانی ، تشعشع ثانویه کمتری دارد . اولین ماژول مجهز به این لایه حفاظتی ، ماژول سرویس Zvezda بود .
ماژول Zvezda در وسط تصویر که از راست به ماژول Zarya و از چپ به سفینه ی Soyuz متصل شده است
استفاده از این لایه ی حفاظتی جدید موثر واقع شد ، اما نه انقدر که ناسا و روسیه امیدوار بودند . گزارش سال 2002 نشان میدهد میزان جذب تشعشع توسط فضانوردان با استفاده از تکنولوژی جدید به یک میلی سیورت در روز کاهش یافته ، اما همین مقدار نیز باز بسیار زیاد است . 1 میلی سیورت مقدار جذب تشعشعی است که یک انسان روی زمین در طول یک سال جذب میکند . این میزان یعنی 3 ماه بودن در چنین شرایطی (برای فضانوردان) ریسک سرطان را تا یک دهم میزان ریسک سرطان برای سیگاری ها افزایش دهد .
شاید اینگونه فکر شودکه این میزان ریسک قابل چشم پوشی است . در حقیقت برای یک ماموریت چند ماهه ی ایستگاه فضایی هم بله ، همین گونه است. اما این موضوع نشان میدهد که حتی امروز هم تکنولوژی بشر به جایی نرسیده که بتواند انسان را به سفرهای خارج از کمربند حفاظت تشعشعی ون آلن بفرستد.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
خوب آنوقت چطور شده 40-50سال پیش، 6 بار(توی 3 سال)! به ماه رفتن و به سلامت برگشتن اما الان نمی شه؟؟
Last edited by majid4mi; 06-07-2013 at 21:25.
اصولاً فکر کنم ایده ای درباره چیزهایی که copy/paste میکنید ندارید!
شما حتی از ماهیت این کمربند هم اطلاعی ندارید و از نوشته مشخصه که سطح دانایی شما در این باره در حد چهار تا وبلاگ همفکرانتونه!
در این کمربند، ما با "تشعشعات" به طوری که مردم فکر میکنن و (شما براشون توصیف میکنید که هرچی بره اونجا درجا پودر و نابود میشه!) روبرو نیستیم، بلکه با "ذرات" روبروییم و حفاظت از دستگاه ها و سرنشینان در برابر این "ذرات" پروتون و الکترون های پر انرژی، ربطی به میزان "کلفت" بودن سپر دفاعی نداره.
همونطور که در متن خودتونم بود، سپر ساخته شده از فلزات، چندان کاربرد مطلوبی در این مورد نخواهند داشت و هرچقدر عدد اتمی فلز به کار رفته پایین تر باشه، بهتره؛ به همین خاطر برای بسیاری از اتصالاتی که نیاز بود از فلزات استفاده بشه، از آلومینیوم استفاده کردن به جای آهن و مس و سرب...
در زمان مأموریت های Apollo، سازمان NASA و دیگر محققان، اطلاعات مناسبی از ماهیت ذرات پر انرژی در این کمربند به واسطه ی مأموریت های بررسی که قبلاً انجام شده بود (از جمله مأموریت های سرنشین دار Gemini) ، داشتن و مدت های بسیار روی این موضوعات بحث و بررسی انجام گشته بود.
نتیجتاً با موادی که در آن زمان موجود بودن، در ماجول فرماندهی مأموریت های Apollo از لایه های متفاوتی از مواد استفاده کردن و لایه ای فیبری که میان لایه های داخلی و خارجی مجول فرماندهی به کار بردن، بهترین نوع محافظت دربرابر تشعشعات و ذرات بود که در اون زمان میتونستن انجام بدن.
البته امروز از Polyethylene استفاده میشه که مؤثرتر هست.
مسیر حرکت مأموریت های Apollo، کاملاً اتفاقی و مثل دانسته های شما از روی باد معده نبودند!
با آنالیز داده های جمع آوری شده طی سال ها از کمربند van allen و میزان شدت و ضخامتش در موقعیت های مختلف، نتیجتاً به موقعیت های نازک تر و ضعیف تر موجود، برای عبور دست یافتن و از اون مسیرها عبور کردن که هم عبور سریع باشه و هم میزان مورد expose بودن کمتر بشه.
علاوه بر این، در تمام مأموریت ها، هر سرنشین، دارای یک dosimeter روی بدنش بود که با ارتباط رادیویی، به طور مداوم، اطلاعات میزان exposure رو به مرکز روی زمین مخابره میکرد.
نهایتاً، در این مأموریت ها، به سپری نیاز نداشتن که بتونه ماه ها از سرنشینان محافظت کنه؛ بلکه چیزی نیاز بوده و ساخته شده که دقیقاً با میزان و مدت زمانی که قرار بوده مأموریت به طول بینجامه، جواب بده. مدت زمان های کوتاهی که قرار بوده در خارج از ماجول بگذرونن هم همگی محاسبه و در طراحی لباس برای پیشگیری از آسیب از تشعشعات ساطع شده از خورشید، به واسطه ی نبود جو و میدان مغناطیسی مشابه زمین، اقدامات لازم منظور شده بودن. بسیاری از جزئیات و نقشه های ساختارها و مواد به کار رفته در تک تک ماجول ها و لباس ها، روی اینترنت یافت میشن و میتونید مطالعه کنید (lol مطالعه!)...
درواقع افرادی که در شاتل ها و مأموریت های فضایی به ایستگاه بین المللی فضایی ISS میرفتن و میرن و اقدام به راهپیمایی های فضایی برای تعمیرات میکنن، بسیار بیشتر از افرادی که به سمت ماه برن، در مدت مشابه در معرض خطر از جانب ذرات باردار این کمربند قرار دارن...!
البته که من میدونم این تایپ کردن ها برای توضیح به امثال شما که اصولاً شاید قدرتش رو ندارین یا نمیخواید که برید توی وب انگلیسی جواباتون رو پیدا کنید، اتلاف وقت و ابلهانه ـس و شما همچنان روی دور باطل میچرخید...
من نمیدونم دقیقاً هدف شما از این کار چیه و اینکه احتمالاً چقدر پول میگیری واسه انتشار این خزعبلات (قدیما نرخش 7 تومن بود یادمه!)، ولی "جیگر" کردن یه عده که سطح دانششون از فضا و موارد مربوطه، یه چیزی پایین تر از خود شماس، افتخار نیست؛ افکار امثال شما در چشم افرادی که میفهمن، نشانگر میزان مشکلات شماست و فقط منبعی برای جک هستین...!
برای هزارمین بار هم بگم که "مأموریت" Apollo نبود بلکه "مأموریت های" Apollo بودن و انسان نه "یک" بار بلکه 6 بار (درواقع 7 بار) به ماه رفت و برگشت...
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
یک دولت باید بسیار احمق باشه که بخواد دروغ بگه، و این کار رو بارها در برابر چشم ده ها سازمان فضایی دیگر کشورها و میلیون ها دانشمند یا افراد عادی دیگه که دارن با ابزارهاشون تماشا میکنن، و صدها میلیون از مردم عادی، تکرار کنه...!
الان این تعداد مأموریت در سال به مناطقی از پایین تا بالا تا بیرون از کمربند van allen انجام میشه و به خوبی میتونن تجهیزات الکترونیکی (که از بدن انسان هم آسیب پذیرتر هستن در برابر این تشعشعات و ذرات پر انرژی)، محافظت کنن... در گذشته هم تعداد بالایی مأموریت به فضای خارجی فرستاده شدن...
درکل نمیدونم شما اثر فرهنگیه یا چیز دیگه ولی به طور عجیبی فکر میکنید همه جای جهان همه تصمیمات دور همیه و دانشمندان از روی باد معده کار میکنن و یه آهن قراضه ای میسازن میفرستن هوا و چیز دیگه ای براشون مهم نیست...!
no amount of belief makes something idiotic a Fact !
Last edited by Zeitgeist; 06-07-2013 at 08:12.
اولا اگر طرف شما به قول شما یه کودک خردسال هم باشه قانع کردن و چیزی بهش یاد دادن بستگی به قدرت و مهارت و سطح سواد شما داره و اگر قانع نشد و چیزی یاد نگرفت شما باید بخودتون و منطق و سوادتون باید شک کنین نه به اون کودک
پس اصلا مهم نیست طرف شما چند سالشه و بزرگسال یا کودک ولی حداقل بنده که نه کودک و نوجوان هستم و نه بیسواد بلکه هم سنم به اندازه ای رسیده که مسائل رو درک کنم و هم سوادم و تحصیلاتم انقدر هست که بتونم مسائل و تجزیه و تحلیل کنم و نظر بدم
هرچند همونطور که قبلا گفتم در علوم فضایی و یا عکاسی تخصصی ندارم ولی در رشته خودم خوب میتونم درست رو غلط تشخیص بدم مثل مثال انتقال حرارت که توضیح دادم
کاملاا مشصخه بحث با شما تلف کردن وقت هست وقتی موردی رو عنوان میکنید در مورد همون مورد سوال میشه یا طفره میرید یا عنوان میکنید بجز یک خط لازم نداره
این نشون میده یا شما واقعا هیچ اطلاعات دیگه ای ندارید که بیان کنید یا خودتون هم میدونید مطالبتون غلط و دروغ هست و نمیخواید بیشتر بازش کنید
ولی واقعا دوست داشتم که بیشتر از یه خط میتونستین بیان کنید که بشه بحث کرد شاید چیزی یاد گرفت
من واقعا علاقه مند هستم که واقعیت رو بدونم و در این مورد هم شواهد و مدارک و صحبت موافق وم خالف رو کنار هم میزارم و نتبجه میگیرم
ولی تا حالا که صحبت مخالفین مثل شما نه بار علمی داشته نه با منطق سازگار بوده و نه هیچ مبنا و پایه ای درشون هست و در مقابل صحبت موافقان و دانشمندان ناسا کاملا علمی و منطبق با عقل و منطق بوده
من نمیگم شما هم از همون 7هزارتومنی ها هستین ولی نوع مطلب گذاشتنتون و اینکه جواب درست نمیدیدن ولی فقط مطلب جدید بدون جواب دادن به مطالب قبلی میزارید میتونه فقط نشون از غیرمنظقی بودن مطالب شما داشته باشه که هنوز مسئله قبلی رو روشن نکردین میپرین به مطلب دیگه که اونم باز بدون نتیجه رها میکنین
کاش حداقل حرفاتون سر و ته داشت مثلا شما همش کمربند Van Allen رو مطرح میکنید برای هرچیزی بعد میگید هم انسان پودر میشه تو اون کمربند و هم عکس و همه چیز بعد میگید بقیه سفرهای فضایی رو قبول دارید بجز این سفر به کره ماه
اگه سفر به کره ماه دروغ باشه و بقول شما 5هزار و اندی عکس همش دروغه و روی زمین گرفته شده پس تمام اکتشافات فضایی دروغه چون همه از اون کمربند رد شدن
بهرحال بازم میگم واقعا دوست داشتم کسی با بار علمی و با منطق درست بتونه بحث کنه و مسائل رو باز کنه که حداقل توی جامعه ایرانی مخالفان این سفر که کسی رو ندیدم
Last edited by havzhini; 06-07-2013 at 16:19.
کلا برای بعضی افراد یک سری وقایع با همه مدارک و تائیدهای علمی که داره , دروغ و توطئه محسوب میشه و همیشه در باور دوستان یک سری افراد هستن که نمیخوان اخبار حقیقی منتشر بشه.
پس وظیفه این دوستانه که بیان و افشاگری کنن و حقایق ناگفته و پنهان و سری رو با کلی از جان گذشتگی و تلاش شبانه روزی بدست بیارن و در اختیار مردمی قرار بدن که عقلشون به چشمشونه!!!
توی یکی از روزنامه های داخلی هم یک مقاله گذاشته بود در همین باب و گفته بود که سفر به ماه دروغه و همه چیز ساختگی بوده ... آخرش هم به اصطلاح برای اعتبار بخشیدن به مطلب لینک داده بود به یکی از کتب دی.نی که همچین واقعه ای که انسان بتونه به فضا بره رو غیر ممکن دونسته .
الان هم به همین صورته ... چون در یک سری کتاب {....} عنوان شده که انسان نمیتونه به آسمان ها نفوذ کنه و به خارج از زمین بره , پس یک سری افراد برای حمایت از اون گفته های کتاب همه تلاششون رو میکنن که همچین مواردی رو با هر روشی تکذیب کنن .
مشکل میدونین کجاست؟
همینکه این ادماها اینقدر شجاعت ندارن که بگن چون کتاب ما گفته نمیشه ما میگیم دروغه بلکه میان اسمون ریسان بهم میبافن که مثلا ثابت کنن که موضوعه دروغه ولی توی مطالبشون هیچ چیز علمی و منطقی وجود نداره و فقط یه سری چیزای بی سر و ته هست
اگه اینقدر شجاعت داشتن این دسته که رک بگن چون پروردگار ما به ما گفته نمیشه ما هم میگیم دروغه من بیشتر براشون احترام قائل بودم تا اینجوری رو به دروغ گفتن و پشت هم گذاشتن چیزای نامربوط میکنن بعدا دیگران رو به نفهمی و بی عقلی و کور بودن هم متهم میکنن
این قضیه چندان درست نیست دوستان
اگه چندتا نشریه داخلی اراجیف میبافند
نباید با این استدلال، این اتهام به منتقدین سفر به ماه زده بشه.....
البته منظور من این نیست که با این انگیزه ها نمیشه چنین ادعاهایی کرد
ولی کلیت این استدلال غلطه
ویلیام چارلز کایسینگ این کارو کرده
یه نویسنده آمریکایی
افراد دچار توهم تئوری توطعه همیشه وجود داشتن و خواهدن داشت(همون دایی جان ناپلونی های خودمون)
ولی مشکل اونجاست که افرادی از موضوع برای اهداف خاص خودشون سواستفاده میکنن
من خیلی زیاد در این مورد تحقیق ندارم و تخصصی هم ندارم ولی با همین مطالعه کم براحتی میشه فهمید که این تئوری چیزی جز توهم نیست
در عصری که سری ترین مسائل جاسوسی و نظامی کشورها بسرعت فاش میشه که هر روز داریم نمونش رو میبینیم و اخبارش میشنویم برام جالبه که رخدادی که 40سال پیش اتفاق افتاده و هزاران نفر از دانشمند و متخصص و افراد عادی(400هزارنفر در طی 10سال) درش فعالیت داشتن حتی یک نفر درباره جعلی بودنش چیزی نگفته یا مدرکی به بیرون از سازمان درز نکرده و فقط افراد خارج از سازمان ناسا هستن که این تئوری رو ارائه دادن اونم نه کسایی که دانشمند و متخصص سطح بالا باشن
این فرضیه کاملا مشخصه که ساخته ذهن افراد متوهم هست و افرادی هم برای مقاصد گروهی و جناهی خودشون بیشتر بهش دامن میزنن
Last edited by havzhini; 07-07-2013 at 00:14.
دوستان یه کم توضیح میدید :
ارتباط انکار این قضیه رو با به قول شما بعضی کتب رو من متوجه نشدمیعنی توی کتاب های دینی اومده که انسان نمیتونه از زمین بیرون بره ؟ پس بعضی ها دارن انکارش میکنن ؟ کجا ؟ کدوم کتاب ؟
یه کم شفاف زدایی میفرمایید ؟
ممنون
هم اکنون 1 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 1 مهمان)
قوانين ايجاد تاپيک در انجمن
جواب بصورت نقل قول
نوشته شده توسط مصطفی
