تازه های دنیای علم و فناوری [به جز اختراعات و اخبار کنکور]

[aligol172]

رباتیک علمی است که با هدف راحتی انسان و افزایش وقت مفید او به وجود آمده است ولی متاسفانه در کشور ما آن طور که شایسته است شناخته نشده است. ربات ماشینی هوشمند، قابل برنامه نویسی و انعطاف پذیر است که برای بدست آوردن اطلاعاتی از محیط خود دارای حسگرهایی است. در یک تعریف بسیار ساده و ابتدایی می توان گفت روبات ها ماشین هایی قابل کنترل توسط کامپیوترها هستند که برنامه ریزی شده اند تا حرکت کنند، اشیای خاصی را جابه جا کنند و کارهای دیگری که در محدوده کاری آنها قرار دارد، انجام دهند.
روبات ها می توانند کارهای تکراری را سریع تر، ارزان تر و دقیق تر از انسان انجام دهند ولی در حوزه فنی روبات، ماشینی است که برای انجام خودکار، مکرر، سریع و دقیق یک یا چند کار طراحی شده باشد. روبات انواع و کارکردهای مختلفی دارد.روبات را می توان با متصدی های انسانی و گاه از راه های بسیار دور کنترل کرد اما اکثر روبات ها تحت کنترل رایانه اند. کشورهای صنعتی به این حقیقت رسیده اند، که کشوری پیشرفت نمی کند مگر این که در تمام علوم پیشرفت کند. بنابراین، با توجه به این که رباتیک یکی از علوم اصلی سرنوشت ساز قرن است و به آن احساس نیاز می کنند.
در این راستا فعالیت های بسیاری را انجام داده اند.آنها آن قدر پیشرفت کرده اند که هدف خود را اینگونه ذکر می کنند "در سال ۲۰۵۰ ربات هایی خواهیم ساخت شبیه انسان که بتواند با قوی ترین تیم فوتبال انسان ها بازی کند و بدون انجام خطا، انسان ها را شکست دهد." آنها هر ساله مسابقات رباتیک جهت کسب علم و استفاده نمودن از آن در صنعت برگزار می نمایند. همچنین در راستای تربیت نیروی انسانی جهت گسترش این علم، رشته مهندسی رباتیک را ایجاد نمودند.
● مزایای روباتها
۱) روباتیک و اتوماسیون در بسیاری از موارد می توانند ایمنی، میزان تولید، بهره و کیفیت محصولات را افزایش دهند.
۲) روباتها می توانند در موقعیت های خطرناک کار کنند و با این کار جان هزاران انسان را نجات دهند.
۳) روباتها به راحتی محیط اطراف خود توجه ندارند و نیازهای انسانی برای آنها مفهومی ندارد. روباتها هیچگاه خسته نمی شوند.
۴) دقت روباتها خیلی بیشتر از انسانها است آنها در حد میلی یا حتی میکرو اینچ دقت دارند.
۵) روباتها می توانند در یک لحظه چند کار را با هم انجام دهند ولی انسانها در یک لحظه تنها یک کار انجام می دهند.
ولی در عین حال معایبی نیز دارند:
۱) روباتها در موقعیتهای اضطراری توانایی پاسخگویی مناسب ندارند که این مطلب می تواند بسیار خطرناک باشد.
۲) روباتها هزینه بر هستند.
۳) قابلیت های محدود دارند یعنی فقط کاری که برای آن ساخته شده اند را انجام می دهند.
مصارف رباتها در همه ابعاد زندگی انسان به سرعت در حال گسترش است تا کارهای سخت و خطرناک را به جای انسان انجام دهند.برای مثال امروزه برای بررسی وضعیت داخلی رآکتورها از ربات استفاده می شود تا تشعشعات رادیواکتیو به انسانها صدمه نزند. احتمالا مهمترین تغییراتی که در آینده روبات ها چشمگیر خواهد بود، افزایش توانایی آنها در استدلال و درک کردن مسائل است. هوش مصنوعی به سرعت از آزمایشگاه های دانشگاه ها تا کاربردهای عملی در صنعت در حال رشد است و روبات ها در حال توسعه هستند تا بتوانند وظایفی را که نیاز به شناخت و درک دارد انجام دهند.در آینده، تشخیص خطا و نقص در هواپیماها و ماهواره ها، مدیریت و سازماندهی یک میدان نبرد یا کنترل یک کارخانه بزرگ، توسط کامپیوترهای هوشمند انجام خواهد شد.
با توجه به اینکه رباتیک علم طراحی، ساخت، نگهداری و تعمیر ربات ها است و مهندسی رباتیک علم هوشمند کردن و الکترونیکی کردن ماشین های مکانیکی است (در جهت مصارف صنعتی)،ولی متاسفانه رباتیک در ایران هنوز شناخته شده نیست و به رشته رباتیک آن طور که شایسته است اهمیت داده نشده است. این وضعیت در حالی است که ایران یکی از بزرگترین وارد کنندگان ربات های صنعتی است. هر ساله ارز زیادی بابت خرید ربات، از کشور خارج می شود. در بیشتر کارخانه های ما از رباتها استفاده می شود.کارخانه هایی مانند فولاد، خودروسازی، مواد غذایی و را می توان تقریبا تمام رباتیک دانست . اما متاسفانه تمام ربات های آن وارداتی است صنعت گران حاضرند چندیدن برابر آن هزینه کنند ولی از نیروی خارجی استفاده نمایند.
ساخت ربات در داخل کشور احتیاج به زیر ساختهایی دارد که مهمترین آنها گسترش رشته مهندسی رباتیک است. رشته فنی مهندسی رباتیک یکی از رشته های میان رسته ای جدید در ایران می باشد،جدید بودنش میتواند بدلیل تاسیس در حد اکثر ۱۵ سال گذشته باشد و میان رشته ای است به دلیل اشتراکاتی که با رشته های مهندسی برق گرایشات الکترونیک و کنترل و همچنین مهندسی مکانیک گرایش طراحی جامدات و مهندسی کامپیوتر گرایش نرم افزاردارد.
رشته های جدید برای نیاز های جدید و پاسخ به آنها طراحی شده اند وبه طبع آن توانایی افراد تحصیل کرده نیز بهترین پاسخ برای این نیازها می باشد که رشته رباتیک نیز پاسخگو به نیاز رباتیکی صنعت میباشد.
گرایش های این رشته در مقطع کارشناسی ارشد،در ایران مکاترونیک است و البته خود رباتیک که در ایران هنوز وجود ندارد.
● نتیجه گیری
اگر می خواهیم ایران به پیشرفت شایسته خود برسد. باید موانع را از جلو آن برداریم . در اولین قدم بهتر است در موارد زیر گامی محکم برداریم.
۱) آشنایی مردم با علم رباتیک و مزیت استفاده از ربات ها
۲) تاسیس رشته مهندسی رباتیک در تمامی دانشگاه های صنعتی کشور
۳) برگزاری هدفمند مسابقات رباتیک در رشته های بومی در راستای تولید ثروت از راه علم
۴) جلب اعتماد صنعت به نیرو های داخلی
۵) مشخص کردن هفته ای خاص به نام هفته ی رباتیک.

[nafas]

مرموزترین رمزهای تاریخ



مرد خوش پوشی که جسد وی در سال 1948 در سواحل استرالیا پیدا شد، یکی از نوشته های رمزی کشف نشده تاریخ را از خود بر جای گذاشته است. رمزی که در پشت کتاب شعری که به زبان فارسی است، نوشته شده است.


در یک شب گرم تابستانی در سال 1948 / 1327، شاهدان عینی مرد خوش‌پوشی را می‌دیدند که در ساحل سومرتون در نزدیکی شهر آدلاید استرالیا نشسته بود. این مرد تا ساعت 6:30 صبح روز بعد از جای خود تکان نخورد. وقتی پلیس به سراغ وی رفت، دریافت که وی مرده است.
کالبدشکافی نشان می‌داد که اندام‌های این مرد در اثر مسمومیت تخریب شده، اما هیچ ماده خارجی در بدن وی پیدا نشد. وی هیچ‌گونه مدرک شناسایی همراه خود نداشت. اثر انگشت و سوابق دندان‌پزشکی نیز به هیچ نتیجه‌ای نرسید.

لباس‌های وی نیز هیچ مارکی نداشت و برای چنان هوای معتدلی بیش از حد گرم بود. همه اینها نشان می‌داد که این مرد احتمالا یک غریبه است.

به این ترتیب افسانه مرد سومرتون متولد شد. این پرونده یکی از مرموزترین پرونده‌های حل نشده مرگ در تاریخ استرالیا به شمار می‌رود. تا به امروز، هنوز هویت این فرد شناسایی نشده است. اما چیزی که این پرونده را مرموزتر می‌کند، نوشته رمزی است که این فرد از خود بر جای گذاشته است.

شش ماه پس از کشف جسد این مرد، کارآگاهان تکه کاغذ کوچکی را در یک جیب مخفی در لباس‌های وی پیدا کردند. در آن کاغذ به زبان فارسی نوشته شده بود: «تمام شد». وقتی کارآگاهان این یافته را اعلام کردند، سرنخ جدیدی پیدا شد.

شخصی که آن شب خودروی خود را در نزدیکی ساحلی که مرد سومرتون در آن پیدا شد پارک کرده بود، گزارش کرد که نسخه‌ای از کتاب شعر رباعیات عمر خیام را در خودروی خود پیدا کرده است.

بخشی از صفحه آخر کتاب پاره شده بود که با کاغذی که در لباس مرد سومرتون پیدا شد، کاملا مطابقت داشت. در پشت کتاب و با خطی ناخوانا، یک نوشته رمزی وجود داشت.

نهایتا، تمام سرنخ‌های دیگری که توسط پلیس دنبال می‌شد، به بن‌بست رسید. بنابراین این رمز حل نشده تنها سرنخی است که ممکن است بتواند به کشف هویت مرد سومرتون کمک کند.

درک ابوت از دانشگاه آدلاید، شخصی است که آخرین تلاش‌ها را برای حل کردن این معما انجام داده است. رویکرد اصلی وی استفاده از نرم‌افزاری است که در اصل برای شناسایی نویسنده این نوشته طراحی شده است. وی می‌گوید: «هدف من شکستن رمز نیست. هدف من این است که یک گام به عقب بازگردم و با استفاده از روش‌های آماری، اقدام به حذف روش‌های رمزنگاری کنم که رمز «تمام شد» قطعا بر اساس آنها نوشته نشده است.»

وی از روش «تحلیل فراوانی» استفاده می‌کند، روشی که شامل شمارش تعداد دفعات استفاده از هر حرف است و می‌توان ردی مبنی بر استفاده از یک روش مشخص رمزنگاری را آشکار کند. اگرچه کوتاه بودن رمز درصد اطمینان را پایین می‌آورد، اما ابوت و گروهش موفق شده‌اند که 20 روش مختلف رمزنگاری را کنار بگذارند.

ابوت همچنین ادعا می‌کند که این نوشته مطمئنا چیزی بیش از یک نوشته نامفهوم است. گروه وی از 30 فرد مختلف خواست تا به صورت تصادفی تعدادی حرف را روی کاغذ بنویسند و سپس این نوشته‌ها را با رمز «تمام شد» مقایسه کرد. به گفته وی، آمارشناسی این حروف نشان می‌دهد که رمز مذکور دارای ساختار و محتوای اطلاعاتی است.

نظریه فعلی ابوت این است که این رمز از حروف اول کلماتی در زبان انگلیسی ساخته شده است. گروه وی با جستجوی الگوهای کلمات در کتاب‌های الکترونیک، به دنبال مفاهیم و واژگان متداولی هستند که ممکن است در این پیغام پنهان شده باشند. آنها امیدوارند که هر چه زودتر نتایج تحقیقاتشان به ثمر برسد.

البته ابوت می‌گوید که راه سریع‌تر برای کشف هویت مرد سومرتون، نبش قبر وی و انجام آزمایش دی‌ان‌ای بر رروی استخوان‌های وی است.

وی می‌گوید: «با استفاده از ایزوتوپ‌های استخوان‌های وی، ما می‌توانیم بفهیم که وی در چه سرزمینی متولد شده است؛ موضوعی که کمک زیادی به ما خواهد کرد.» اما تا زمانی که وی بتواند پلیس را قانع کند تا این پرونده را دوباره به جریان بیندازد، رمز «تمام شد» تنها چیزی است که برای حل این معمای دیرپا در اختیار محققان است.

[aligol172]

کاربرد تکنولوژی و دوره های مختلف آن بر زندگی را می توان به سه دسته کشاورزی، صنعتی و فرا صنعتی تقسیم کرد. در تمام دوران زندگی انسان برای رسیدن به کمال در جست وجوی دانش و معرفت بوده است. از این رو فن آوری در همه زمینه های علمی و معرفتی به وجود آمد که موجب شکوفایی زندگی انسان در زمینه های اقتصادی، فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و هنری و حتی اعتقادی شده است.
با نگاهی به تکنولوژی عصر حاضر در قلمرو زندگی فردی و تعمق در اثرات مثبت و منفی تکنولوژی در این زمینه، می توان روند تغییرات رو به رشد نحوه زندگی انسان را احساس کرد. محصولات تکنولوژی که هر روز به بازار مصرف وارد می شود، فرهنگی جدید نیز با خود به ارمغان می آورند و انسان به عنوان یک مصرف کننده صرف تولیدات مادی و معنوی تکنولوژی، آن را می پذیرد و خود را بدان وابسته می داند.
وابستگی که گهگاه موجب پایمال شدن ارزشهای انسانی نیز شده است. برخی اندیشمندان همچون هربرت مارکوزه، نظریه عمومی خویش را در باب سلطه تکنولوژی چنین بیان می کند: تمامی جوامع صنعتی به واسطه اعتقادشان به علوم و تکنولوژی، خود را با عقلانیت ابزاری تولید سازگار ساخته اند، عقلانیت ابزاری، تمامی بخشهای فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی جامعه را ناگزیر می سازد تا به اصل مهم بهره وری مادی وفادار بمانند.
لیکن در اینجا مقوله ای به نام استفاده صحیح از تکنولوژی مطرح می گردد مبنی بر اینکه می توان از تکنولوژی به گونه ای صحیح بهره برد تا ارزشهای انسانی را تحت الشعاع قرار ندهد.
محققان معتقدند با وجود اینکه شگفتی های تکنولوژیکی زندگی را برای انسان ها تسهیل کرده در عین حال باعث شده است در میان نسل جدید تعداد انسان های افسرده نیز افزایش یابد.
بر اساس گفته های دنیل گلمن روان شناس، انسان های امروز نسبت به نسل پیشین افسردگی شدیدتری را تجربه می کنند که این افسردگی با پیشرفتهای تکنولوژی، ارتباطی مستقیم دارد؛ با ادامه نفوذ تلفنها، رایانه ها و اینترنت در زندگی انسان، وابستگی های متعددی از قبیل کنترل دائمی نامه های الکترونیکی و پیامهای اینترنتی، به روز کردن فیس بوک، مای اسپیس و پروفایل LinkedIn برای انسان به وجود آمده است.
گلمن معتقد است انسان های نسل امروز خوابگردهایی هستند که تکنولوژی تاثیر شگرفی بر روی سلامتی و خوشی آنها گذاشته است و انسان ها باید هر چه زودتر از این سلطه تکنولوژیکی جلوگیری کنند.
با افزایش میزان قرارگیری انسان در برابر تشعشعات تبلیغاتی جوانان و کودکان به صورت فزاینده ای به خود می باورانند که برای داشتن احساس خوب باید مالکیت جدیدترین مدلهای ابزارهای الکترونیکی را به دست آورند؛ مطالعات جدیدی که توسط محققان کالج ناکس در گالزبرگ صورت گرفته است نشان می دهد افرادی که ارزش زیادی را برای اهداف مادی خود قائل می شوند، نسبت به افرادی که چندان مادی گرا نیستند، بسیار غمگین تر خواهند بود.
مادی گرایی در عین حال با عزت نفس پایین تر، خود شیفتگی بالاتر، گرایش بیشتر برای مقایسه ناعادلانه خود و دیگران، همدلی کمتر و پیچیدگی های بیشتر در برقراری ارتباط با دیگران ارتباط دارد.
گفته می شود که وقت طلا است این اصطلاح استدلالی برای توجیه نیاز به کارآیی کامل و نیاز به استفاده از لپ تاپها و تلفن های همراه هوشمند است تا به این شکل افراد بتوانند فاصله میان کار و منزل خود را از بین ببرند و نبود این فاصله می تواند به رابطه فرد با افراد مورد علاقه اش آسیبهای جدی وارد کند.
این رویدادها همچنین می تواند بینش آینده نگر انسان را از بین برده و باعث شود فرد تنها بر روی اهداف کنونی و حال تمرکز داشته باشد. جامعه مدرن تحت تاثیر این فشارها در معرض خطر تعویض استاندارد زندگی با کیفیت زندگی قرار خواهد گرفت.
گلمن استقلال، روحیه رقابت طلبی، برقراری رابطه با اطراف و تفکر منتقدانه را راه حلهایی تاثیر گذار می داند تا به این شکل انسان بتواند رویکردی متعادل نسبت به تکنولوژی یافته و سلامت خود را بهبود بخشد. عدم سازش و وجود اختلالات رفتار در جوامع انسانی بسیار مشهود و فراوان است. در هر طبقه و صنفی و در هر گروه و جمعی، اشخاص نامتعادلی زندگی می کنند. بنابراین در مورد همه اعم از کارگر، محصل، پزشک و مهندس، زارع، استاد دانشگاه و غیره، خطر ابتلا به ناراحتی های روانی وجود دارد، به عبارت دیگر هیچ فرد انسانی در برابر امراض روانی مصونیت ندارد.
امروزه به دلایل مختلف بیماریهای روانی افزایش یافته، پیشرفت تکنولوژی، صنعت، زندگی ماشینی، ازدیاد و افزایش جمعیت، بحران آموزش و بهداشت، بیکاری، فقر اقتصادی، از بین رفتن سنن، آداب و رسوم دیرینه، سست شدن پایه های معنویت، فضیلت، انسانیت و نوع دوستی که انسان را تبدیل به یک ماشین کرده است.
نکته مهم و قابل ذکر اینکه امروزه کار به جایی رسیده که بدون تکنولوژی نمی توان زندگی کرد و اصول تکنولوژی تنها راه عملی برای پیشرفتهای اجتماعی است. پس بهترین راه حل این است که بین علم و تکنولوژی از یک طرف و روان انسان از طرف دیگر سازش و آشتی برقرار کرد و تکنولوژی را در خدمت آزادی اندیشه و رعایت حال روحی و معنوی مردم به کار برد نه اینکه آنان را گرفتار کرد و به اصطلاح کاری کرد که قلب، روح و عاطفه انسان دستخوش ناراحتی و نابه سامانی نشود.
تکنولوژی و فشار زندگی مدرن، بزرگ ترین متهمان ایجاد اپیدمی تنهایی و افزایش تعداد کسانی هستند که برای ارتباط با دوستان و خانواده خود متکی به اینترنت هستند.
گزارش جدید و معتبر بنیاد سلامت روانی نشان می دهد که بیش از یک نفر در هر ده نفر در بریتانیا، اغلب احساس تنهایی کرده و شمار افرادی که به تنهایی زندگی می کنند و ساعت های طولانی کار کرده و به ندرت یکدیگر را می بینند، در حال افزایش است.
یافته های نظرسنجی انجام شده از بیش از ۲۲۰۰ بزرگسال در بریتانیا، نشان داد تنهایی و انزوا بر همه گروه های سنی تاثیرگذار بوده است؛ اما زنان بیش از مردان به این معضل دچار بوده اند.
در این باره باید گفت، در حالی که اینترنت نحوه ارتباط مردم را تغییر داده است، برخی کارشناسان بر این باورند، سایت های اجتماعی مانند فیس بوک و توئیتر، مهارت های اجتماعی و توانایی فهمیدن زبان بدن را کاهش می دهند.
نظرسنجی این بنیاد نشان داد یک نفر از هر سه نفر، دوست دارد تا به خانواده اش نزدیکتر باشد تا زودتر آنها را ببیند. تقریبا یک نفر در هر پنج نفر (۱۸درصد) می گویند زمان زیادی را در اینترنت صرف ارتباط با خانواده و دوستان می کنند، در حالی که باید این کار را شخصا انجام دهند.
برای نتیجه گیری متقن زمان مناسبی نیست، چرا که تکنولوژی توانایی های محوری ما برای ارتباط با دیگران را تغییر داده است؛ اما می توانیم به راحتی به این نکته برسیم که تکنولوژی ـ که مانعی برای انزواست ـ نمی تواند جانشینی برای ارتباط میان انسان ها باشد.
برای مثال بریتانیایی ها با حضور روزانه پنجاه دقیقه در دنیای مجازی، باعث کاهش توانایی در زندگی واقعی و اجتماعی شان می شوند. تکنولوژی های نو می تواند برای کاهش انزوای اجتماعی مورد استفاده قرار گیرد؛ اما تکنولوژی شامل ارتباط فیزیکی که برای سلامت روان ما مفید است، نمی شود.
این بنیاد اعلام کرده است که شمار خانه هایی که یک نفر در آنها زندگی می کند، از ۶ درصد در سال ۱۹۷۲ به ۱۲ درصد در سال ۲۰۰۸ رسیده است، در حالیکه افزایش آمار طلاق هم نشان می دهد تعداد خانواده هایی که یک سرپرست دارند، در حال افزایش است.
در این باره باید گفت، در حالی که انزوا، احساسی است که توسط بیشتر افراد در مرحله ای از زندگی تجربه می شود، تداوم یا حاد شدن آن، می تواند منجر به سبک های زندگی ناسالم و مشکلاتی برای سلامت روان مانند افسردگی، اختلال در تغذیه یا اعتیاد به مواد مخدر یا الکل شود.
هنگامی که انزوا به مرحله حاد برسد، درمان آن سخت است و افرادی که دارای انزوای شدید هستند، می توانند درگیر رفتارهای منفی شوند؛ مثلا برای فرار از آن، مرتب با افراد گوناگون، رابطه برقرار کرده، همین می تواند منجر به انزوای بیشتر آنان شود.
احساس انزوا در میان زنان با ۴۷ درصد در برابر ۳۶ درصد در میان مردان بیشتر بوده و بیشتر از مردان نیز به دنبال کمک بوده اند.
ممکن است، احساس انزوا در افرادی که برای یافتن کار مسافت زیادی را گذرانده اند یا افرادی که احساس می کنند در بیرون از محیط کار، تحت حمایت شبکه ای نیستند، پدید می آید.
در جامعه مدرن، با اغلب افراد متکی به روابط شبکه ای خاص مانند روابط کاری هستیم که این امر ما را در برابر تغییرات زندگی آسیب پذیر می کند؛ برای نمونه، طلاق می تواند شما را از برخی دوستان هم جدا کند یا بچه دار شدن که شما را از روابط کاری دور می کند.
نوع انسان، حیوانی اجتماعی است و به زندگی در گروه های خانوادگی عادت کرده است؛ بنابراین، اگر ما در گروهی این چنینی قرار نگیریم، به تدریج احساس ناراحتی و افسردگی کرده و به تدریج منظم کردن رفتارمان برایمان سخت می شود.
گروه هایی مانند کهنسالان، افراد بیکار و افراد دارای معلولیت که در خطر انزوا هستند، باید حمایت هایی را برای کاهش آسیب پذیری آنان در برابر انزوای حاد ـ که همراه با مشکلات سلامت است ـ دریافت کنند.
به طور کل میتوان چنین نتیجه گیری کردکه مردم بیش از پیش منزوی شده و از یکدیگر فاصله گرفته اند، در حالی که تنهایی و انزوا در میانسالی یا هنگام بازنشستگی و زمانی که فرزندان خانه را ترک می کنند یا وقوع طلاق یا فوت نزدیکان، عادی است، اما محدود به گروه های سنی کهنسال نمی شود.

[aligol172]

بدون تردید در سال های آینده شاهد رشد روزافزون ربات ها در زندگی و نفوذ آنها در زمینه های مختلف خواهیم بود و براساس پیش بینی های انجام شده توسط محققان نفوذ ربات ها در ابعاد مختلف زندگی می تواند پیامدهای بسیار زیادی را به همراه داشته باشد.
اگر چه دنیای مجازی فرصت های بسیار زیادی را پیش روی ما قرار خواهد داد اما به موازات آن می تواند بسیاری از رفتارهای ما انسان ها را نیز تحت تاثیر خود قرار دهد و همان طور که امروزه بسیاری از فناوری های پیرامون زندگی ما انسان ها همانند تلفن همراه و خودرو به جزیی جدایی ناپذیر از زندگی ما مبدل شده اند در سال های آینده نیز اعضای جدیدی که در حقیقت همان ربات ها هستند وارد جوامع انسانی خواهند شد و به این ترتیب دیگر قادر نخواهیم بود بدون وجود آنها به زندگی ادامه دهیم.
به این ترتیب در آینده ای نه چندان دور شاهد گسترش کاربرد ربات ها در زندگی خواهیم بود که افزایش قابلیت های آنها می تواند نویدبخش از میان برداشته شدن بسیاری از موانع موجود باشد. در سال های اخیر شاهد پیشرفت های قابل توجهی در زمینه طراحی، ساخت و کاربرد ربات ها بوده ایم و به همین علت در هر زمینه ای می توانیم ردپایی از ربات ها را بیابیم.
● جام جهانی ربات ها
ربوکاپ مسابقات بین المللی در زمینه دانش رباتیک و هوش مصنوعی است که یکی از زیرشاخه های رباتیک یا همان علم مطالعه فناوری های مرتبط با طراحی و ساخت ربات ها محسوب می شود که به صورت سالانه توسط فدراسیون بین المللی ربوکاپ برگزار می شود، توجه به این که نام ربوکاپ برگرفته از ربات های فوتبالیست و مسابقات جام جهانی است به همین علت از ربوکاپ به عنوان جام جهانی ربات ها نام برده می شود.
شاید برایتان جالب باشد بدانید که هدف از برگزاری مسابقات ربوکاپ این است که بتوانیم سال ۲۰۵۰ میلادی تیمی متشکل از ربات های فوتبالیستی که در حقیقت نوعی از ربات های انسان نما هستند تشکیل دهیم که در رقابت با تیم برتر مسابقات جام جهانی فوتبال ۲۰۵۰ به پیروزی دست یابند.
اگر چه باید پذیرفت که این هدف تنها یک هدف نمادین است و هدف اصلی این است که براساس یافته های روباتیک و هوش مصنوعی بتوان به پیشرفت های قابل توجهی در زمینه طراحی و ساخت ربات ها دست یافت.
در مسابقات بین المللی ربوکاپ ۲۰۱۰ که سپتامبر سال جاری در شهر بنگالور هند برگزار شد، ۱۷ کشور از سراسر دنیا برای کسب عنوان قهرمانی این رقابت ها با یکدیگر به رقابت پرداختند. در این دوره از مسابقات قهرمانی ربات های فوتبالیست ۵۲ تیم از این ۱۷ کشور حضور داشتند که بی شک رقابت میان آنها می تواند نقش بسیار مهمی در افزایش انگیزه جوانان برای تحقیق در زمینه مهندسی ساخت ربات ها و استفاده از فناوری های جدید در زمینه طراحی ربات ها داشته باشد.
افرادی که با ربوکاپ آشنایی دارند مطلع هستند که ۱۵ سال از تاسیس و راه اندازی فدراسیون بین المللی ربوکاپ می گذرد و در این سال ها شاهد پیشرفت های قابل توجهی در زمینه طراحی و ساخت ربات های فوتبالیست بوده ایم. اگرچه همچنان هیچ نشانی از قابلیت ها و توانمندی های فوتبالیست های مشهور و نام آوری همانند دیوید بکهام در میان این قهرمانان الکترونیکی یافت نمی شد اما بررسی های انجام شده در این زمینه حاکی از آن است که در هر دوره از برگزاری مسابقات بین المللی ربوکاپ در سطح جهان شاهد پیشرفت های قابل توجهی در زمینه فناوری ساخت این ورزشکاران رباتیک بوده ایم.
ایده برگزاری مسابقات جام جهانی ربات ها نخستین بار سال ۱۹۹۲ میلادی توسط یکی از اساتید دانشگاه بریتیش کلمبیا در کانادا مطرح شد. با مطرح شدن این مقاله که تحت عنوان ربات های بینا به بحث و بررسی گذاشته شده بود گروهی از محققان ژاپنی امکان برگزاری مسابقات فوتبال ربات ها را مورد بررسی قرار دادند و پس از تاسیس لیگ ربات ها، رقابت های ربوکاپ سال ۱۹۹۶ به صورت رسمی آغاز به کار کرد.
بنابر این می توان نقطه عطف آغاز مسابقات ربوکاپ در سطح جهان را سال ۱۹۹۶ دانست که با هدف تشویق و ترغیب دانشجویان و محققان برای تحقیق در زمینه ساخت ربات های پیشرفته تا سال ۲۰۵۰ بنا نهاده شد.
اما از آنجایی که پس از مدت زمان کوتاهی این مسابقات مورد توجه علاقه مندان به رباتیک قرار گرفت بتدریج علاوه بر فوتبال، رشته های جدیدی نظیر رقابت ربات های امدادگر، ربات های شبیه ساز امداد و همچنین ربات های انسان نما نیز به این رقابت ها افزوده شد.
شیوه برگزاری این مسابقات هم به این صورت است که در یک شبکه کامپیوتری یکی از کامپیوترها به عنوان سرور انتخاب می شود که در آن برنامه شبیه سازی اجرا می شود. روی کامپیوترهای دیگر هم برنامه دو تیم رقیب اجرا می شود آنها جای توپ و چیزهای دیگر را روی زمین از طریق کامپیوتر سرور تشخیص می دهند و پس از اعلام تصمیم خود مبنی بر جابه جایی و حرکت توپ این تصمیم را به کامپیوتری که به عنوان سرور انتخاب شده اعلام می کند. کامپیوتر سرور پس از دریافت دستورات از این دو تیم، این تغییرات را در سطح زمین مسابقه اعمال می کند و رقابت بین دو تیم به همین ترتیب پیش می رود تا در نهایت یک تیم به عنوان برنده رقابت انتخاب شود.
● ربات ها از شبیه سازی تا واقعیت
اگر موضوع برگزاری مسابقات جهانی ربوکاپ را به طور عمیق مورد مطالعه قرار دهید متوجه خواهید شد که نه تنها با راه اندازی لیگ فوتبال رباتیک بسیاری از رویاهایی که زمانی به عنوان بخشی از داستان های علمی و تخیلی محسوب می شدند به واقعیت مبدل شده اند بلکه می توان امیدوار بود که برگزاری این رقابت ها می تواند نقش بسیار مهمی در پیشرفت هوش مصنوعی و فناوری های رباتیک داشته باشد. محققان براین باورند که برگزاری چنین رقابت هایی می تواند نقش بسیار مهمی در مطرح شدن ایده های خلاقانه در زمینه علوم رباتیک داشته باشد.
از آنجایی که ما انسان ها امروز و در دنیایی زندگی می کنیم که کامپیوترها به عنوان جدی ترین رقبا در مقابل قهرمانان رشته شطرنج مطرح شده اند، بنابر این دور از تصور نخواهد بودکه روز ی شاهد برگزاری یک مسابقه فوتبال بین انسان ها و ربات های فوتبالیست باشیم.
جالب است بدانیدکه به گفته محققان تفاوت بین انسان ها و ربات های فوتبالیست در این عرصه بسیار کمتر از آن چیزی است که ممکن است تصور کنیم. فوتبالیست های رباتیکی نیز مانند دیگر فوتبالیست ها برای یک موفقیت نیازمند ایجاد برقراری ارتباط با هم و همکاری هستند. این ربات ها بد نیست از محیط اطراف خود مطلع باشند و اطلاعات به دست آمده از طریق حسگرهای خود را نه تنها برای بهبود وضعیت عملکرد خود در میدان مسابقه بلکه برای کسب تجربه و تنظیم فعالیت خود به منظور استفاده بهینه از فرصت هایی که تیم رقیب در اختیار آنها قرار می دهد، مورد استفاده قرار دهند.
برخوردهایی از چنین توانمندی هایی نه تنها می تواند تضمین کننده موفقیت ربات های فوتبالیست در میدان مسابقه باشد بلکه ربات هایی که در عملیات امداد و نجات از آنها استفاده می شود و همچنین ربات هایی که برای انجام کارهای مختلف و به عنوان ربات خانگی از آنها استفاده می شود نیز می توانند با داشتن چنین قابلیت هایی خدمات بهتری را در اختیار کاربران خود قرار دهند.
هیچ تعجبی ندارد در مسابقه ای که قرار است سال ۲۰۵۰ میلادی بین تیم منتخب ربات ها و تیم اول رقابت های جام جهانی سال ۲۰۵۰ برگزار شود گروهی از ربات ها به عنوان تماشاچی حضور داشته باشند و تیم ربات های فوتبالیست را مورد تشویق قرار دهند.
محققان رباتیک در انتظار هستند تا در آینده ای نزدیک شاهد شکست ستارگان دنیای فوتبال در مقابل ربات های فوتبالیست باشند. قرار است این ربات ها به گونه ای طراحی شوند که تحت آموزش فوتبال قرار گرفته و بتوانند همانند فوتبالیست ها، فوتبال بازی کنند.
البته این ربات ها همچنان در یادگیری چگونگی کنترل توپ و رد کردن آن از بین بازیکنان تیم حریف با مشکل مواجه هستند اما محققانی که در زمینه علم رباتیک تحقیق می کنند امیدوارند که بتوانند با طراحی برنامه های نرم افزاری این مشکلات را نیز از میان بردارند تا روزی این ربات ها هم بتوانند از توانایی هایی مشابه ستارگان دنیای فوتبال برخوردار شوند.
اگر چه پیش از این نیز رویای این که روزی کامپیوتر بتواند رودرروی قهرمانان شطرنج دنیا قد علم کند سرانجام پس از ۳۰ سال به واقعیت مبدل شد و براین اساس به نظر می رسد که غلبه ربات هابر انسان ها در میدان های ورزشی نیز چندان دور از ذهن نباشد، اما باید توجه داشت که دستیابی به این هدف مستلزم این است که این ربات ها بتوانند نسبت به محیط های از پیش سازمان دهی شده اطلاعاتی را به دست آورند و خود را با این محیط ها تطبیق دهند. ساخت ربات هایی با چنین ویژگی هایی نیز نیازمند این است که بتوانند به پیشرفت های قابل توجهی در زمینه طراحی برنامه هایی برای بروز رفتارهایی مبتنی بر آگاهی، تصمیم گیری، یادگیری و همکاری دست یافت. البته باید توجه داشت که هر ربات متشکل از مجموعه ای از سیستم های نرم افزاری و سخت افزاری است و بنابراین علاوه بر دستیابی به پیشرفت هایی در زمینه نرم افزاری باید بتوان از نظر سخت افزاری نیز این ربات ها را ارتقا دهیم.
به عبارت دیگر لازم است در زمینه طراحی حسگرها، محرک ها، منبع ذخیره انرژی و همچنین موادی که به عنوان مواداولیه از آنها برای ساخت ربات ها استفاده می شود نیز به راهکارهایی دست یافت تا بتوان زمینه مناسبی را برای ایجاد امکانات و زیرساخت های مناسب برای رقابت بین ربات ها و ستارگان دنیای فوتبال به دست آورد. بنابراین برای طراحی و ساخت تیمی از ربات های هوشمند که بتوانند همانند یک تیم فوتبال واقعی بازی کنند باید بتوان طیف وسیعی از فناوری های روز دنیا را به طور همزمان تحت کنترل درآورد و از این رو همه ساله کنفرانس های علمی متعددی در سطح دنیا در زمینه طراحی سیستم های هوشمند و ایجاد زمینه ای برای همکاری بین سیستم های چندعاملی برگزار می شود.

[aligol172]

بدون تردید بسیاری از فناوری های پیشرفته ای که در زندگی روزمره خود با آنها سروکار داریم ریشه در فناوری هایی دارند که نخستین بار به عنوان ابزارهایی برای کمک به بیماران قدم به عرصه فناوری های نوین گذاشته اند.
از گذشته های دور انسان ها همیشه به دنبال یافتن راهی برای ساختن موجوداتی بوده اند که بتوانند با قدرت و دقت بیشتری در مقایسه با انسان ها مسوولیت انجام بسیاری از کارها و اموری که انسان ها مسوول انجام دادن آنها هستندرا به عهده گیرند. از ربات های انسان نمایی که آسیموف در مجموعه کتاب های علمی و تخیلی خود در سال ۱۹۵۰ میلادی به آنها اشاره کرده است تا ربات هایی که در فیلم جنگ ستارگان ایفای نقش اصلی را به عهده داشتند، همه و همه نشان دهنده این است که ساخت ربات ها رویایی بوده است که انسان از گذشته در سر می پرورانده است و نتیجه این ایده های ذهنی منجر به ساخت ابزارهای پیشرفته ای شده است که امروزه از آنها به عنوان ربات نام برده می شود.
ربات های اولیه از نظر ظاهری هیچ شباهتی به انسان ها نداشتند و از آنها برای انجام کارهای یکنواخت و همچنین کارهایی که انجام دادن آنها با خطرات بسیار زیادی مواجه بود استفاده می شد و ظاهر هریک از آنها نیز با توجه به کاربرد مختلفی که داشتند در مقایسه با هم متفاوت بود، اما بتدریج و پس از گذشت سال ها از کاربرد اولین ربات های ساده و ابتدایی ربات های پیشرفته و هوشمندی ساخته شده اند که کاربرد آنها در زمینه های مختلف در مقایسه با گذشته به مراتب افزایش یافته است. به این ترتیب در دنیای امروز نه تنها از ربات ها برای انجام کارهای تحقیقاتی و انجام بسیاری از فعالیت های پزشکی استفاده می شود، بلکه ربات هایی برای انجام کارهای خانه و حتی سرگرمی کودکان و مراقبت از سالمندان و بیماران نیز طراحی و ساخته شده است که با توجه به این پیش بینی می شود در آینده ای نه چندان دور ربات ها یکی از نیازهای ضروری برای زندگی ما انسان ها باشند.
● از پوما تا داوینچی
شاید برایتان جالب باشد بدانید که امروزه بیش از یک میلیون ربات خانگی و بیش از ۵ / ۱ میلیون ربات صنعتی در دنیا مورد استفاده قرار می گیرند. اگرچه بیشتر ربات های ساخته شده ربات هایی هستند که قابلیت های محدودی دارند و به همین علت تنها از این ربات ها در کارخانه ها و در خط تولید محصولات مختلف استفاده می شود، اما بررسی های انجام شده درباره چگونگی وضعیت صنعت رباتیک در سال های آینده حاکی از آن است که ربات های هوشمند که با برخورداری از فناوری های حوزه هوش مصنوعی برای انجام فعالیت های مختلف طراحی می شوند در آینده بیشترین سهم صنعت رباتیک را به خود اختصاص خواهند داد. ربات های جراح نمونه بارزی از ربات های هوشمند هستند که ورود آنها به عرصه فناوری سروصدای زیادی را به راه انداخته است.
این ربات ها با برخورداری از امکانات و ویژگی هایی مانند سیستم تصویربرداری سه بعدی و همچنین حسگرهای دیجیتالی می توانند اعمال جراحی را با حرکاتی دقیق تر از دست یک جراح و با آزادی بیشتری از نظر حرکتی انجام دهند و به این ترتیب به نظر می رسد در آینده اعمال جراحی با آسیب و جراحت کمتر و در مقابل با دقت و ظرافت بیشتری انجام شود. نسل جدید ربات های جراح حتی قادر هستند با سوراخ کردن استخوان ها و ایجاد شکاف در قسمت های مختلف بدن انجام بسیاری از جراحی های مهم را نیز به عهده گیرند. این در حالی است که ربات های بسیار کوچک طراحی شده هم می توانند در اعماق بدن انسان و حتی قسمت هایی از بدن که تاکنون دسترسی جراح به آن قسمت بسیار مشکل و با عوارض جانبی بسیار زیادی برای بیمار همراه بوده است، نفوذ کرده و درمان بیمار را امکانپذیر سازند. آنچه مسلم است این که در دنیای امروز قابلیت ها و توانمندی های ربات ها همچنان در حال پیشرفت است و ربات ها تا رسیدن به توانمندی های انسان ها که قادرند بیش از صد تریلیون دستورالعمل مختلف را در هر ثانیه انجام دهند، راهی طولانی پیش رو دارند. اگرچه باید پذیرفت که هوش سرشار انسان ها عامل اصلی در طراحی و ساخت ربات های هوشمند است. استفاده از ربات ها در زمینه پزشکی به پزشکان کمک می کند تا بتوانند اعمال جراحی را با دقت و اطمینان بیشتری انجام دهند.
این ربات های جراح دائم در حال پیشرفت هستند و روز به روز بر پیچیدگی و توانایی های آنها افزوده می شود به گونه ای که پیش بینی می شود به کمک این دستیاران کوچک رباتیک بتوانیم شاهد تحولات عظیمی در زمینه پزشکی باشیم. استفاده از ربات ها در اعمال جراحی، با کاهش درد ناشی از انجام عمل جراحی، افزایش سرعت بهبودی بیمار و همچنین کاهش خطرات جانبی ناشی از روند درمانی فرد بیمار همراه بوده است که این پیامدها می توانند زمینه مناسبی برای طراحی و ساخت ربات های کوچک مینیاتوری باشد که از طریق رگ های جون به اندام مورد نظر وارد شده و عمل جراحی مورد نظر را انجام می دهند. نخستین بار در سال ۱۹۸۵ میلادی یک ربات مکانیکی همراه تیم جراحی قدم به اتاق عمل گذاشت. این ربات دستیار گروه جراحی که پوما نام داشت در این عمل جراحی اعصاب مسوولیت نمونه برداری از فرد بیمار را در حین انجام عمل جراحی بر عهده داشت.
پوما تنها از یک بازوی رباتیک تشکیل شده بود و در مقایسه با ربات های جراح امروزی پیچیدگی ظاهری کمتری داشت.
پس از موفقیت پوما در این جراحی در سال ۱۹۸۷ اولین جراحی لاپاروسکوپی برای برداشتن کیسه صفرای فرد بیمار از طریق یک ربات انجام شد و به این ترتیب استفاده از سامانه جراحی رباتیک برای اعمال جراحی اندوسکوپیک نیز مورد تایید قرار گرفت تا این که با تایید سیستم جراحی رباتیک داوینچی در انجام اعمال جراحی لاپاراسکوپی جراحی رباتیک قدم به مرحله جدیدی گذاشت و در حال حاضر سیستم های جدیدی از سامانه جراحی رباتیک داوینچی در بیمارستان های بزرگ دنیا مورد استفاده قرار می گیرد و به این ترتیب جراحی رباتیک به عنوان روش مناسبی برای انجام اعمال جراحی که با موفقیت بسیار بالایی نیز همراه است برای انجام جراحی های قلب، قفسه سینه، اعصاب و اورولوژی مورد توجه قرار گرفته است.
● سامانه ای پیشرفته در جراحی رباتیک
اگر به دنبال این هستید که بدانید کدام ربات بیشترین تاثیر را بر پیشرفت فناوری در عرصه زندگی انسان ها داشته است، می توانید پاسخ خود را در این قسمت پیدا کنید. به کمک گروهی از دانشمندان، طراحان و نویسندگان کتاب ها و مقالات علمی ـ تخیلی تحقیقات گسترده ای در این زمینه انجام شده و در نهایت ۱۸ ربات به عنوان برترین ربات ها در صنعت رباتیک معرفی شده اند. از سال ۲۰۰۳ میلادی تا سال ۲۰۱۰ میلادی این گروه از داوران که مسوولیت معرفی و تجلیل از روبات های تاثیرگذار بر پیشرفت فناوری را برعهده داشته اند فهرستی از این ربات ها را تدوین کرده اند و جالب این که نام ربات جراح داوینچی در رتبه اول این فهرست قرار دارد. این ربات حرکت های یک جراح را در ابعادی بسیار کوچک تر انجام می دهد و به این ترتیب اعمال انجام جراحی با کمترین آسیب احتمالی برای فرد بیمار را امکان پذیر می سازد و جالب تر این که در حال حاضر بیش از ۲۰۰ سامانه جراحی رباتیک داوینچی انجام جراحی های بسیار حساس مانند ترمیم دریچه قلب را بر عهده دارند و محققان و پژوهشگران در تلاش هستند با ارتقای سیستم نرم افزاری کنترل این سامانه جراحی رباتیک بتوانند امکان استفاده از داوینچی بدون نیاز به کنترل آن توسط یک جراح را نیز در آینده ای نه چندان دور امکان پذیر سازند. استفاده از ربات ها در هنگام جراحی نه تنها دقت عمل جراح را افزایش می دهد بلکه می تواند در صرفه جویی در وقت نیز تاثیرگذار باشد. این ربات های جراح بدون داشتن هرگونه لرزشی هنگام ایجاد برش روی اندام موردنظر با دقت بسیار زیادی برش های موردنظر جراح را در محل مشخصی ایجاد می کنند که این ویژگی می تواند نقش بسیار مهمی در کاهش درد ناشی از عمل، کاهش خونریزی و عفونت احتمالی پس از عمل جراحی و افزایش سرعت بهبودی بیمار داشته باشد. در حال حاضر مرکز پزشکی مریلند تنها مرکزی است که از پیشرفته ترین سامانه جراحی رباتیک داوینچی برای انجام اعمال جراحی استفاده می کند. در این سامانه رباتیک جراحی، ربات اصلی که مجهز به چهار بازو و یک دوربین اندوسکوپی با قدرت بزرگنمایی بالاست در نزدیک فرد بیمار که تحت عمل جراحی قرار می گیرد، قرار داده خواهد شد.
محل ویژه ای نیز برای استقرار جراحان در نظر گرفته شده است که جراح از آن محل می تواند کنترل ربات را در حین انجام عمل جراحی عهده دار شود. علاوه بر این سامانه جراحی رباتیک مجهز به رایانه ای است که تصاویر ثبت شده در دوربین اندوسکوپیک را به تصاویر سه بعدی تبدیل می کند. پزشکان امیدوارند، طراحی و ساخت ربات های جراحی که از قابلیت کنترل از راه دور برخوردارند بتواند از ربات های جراح که مجهز به هوش مصنوعی هستند برای درمان فضانوردان و همچنین سربازان زخمی میدان های جنگ استفاده کنند. اگرچه جراحی رباتیک با استفاده از رایانه موضوع جدیدی است که در سال های اخیر در سراسر دنیا مورد توجه بسیاری از مراکز پزشکی قرار گرفته است، اما علی رغم این که قدمت زیادی ندارد در این سال ها از ارزش قابل توجهی برخوردار بوده است و تحقیقات گسترده ای در این باره در دانشگاه های معتبر و معروف دنیا انجام شده است. بی شک اگر ربات داوینچی را درحالی که مشغول انجام عمل جراحی روی یک بیمار است نگاه کنید، تصور می کنید یک عنکبوت بزرگ و عظیم الجثه فولادی چهار بازوی خود را در بدن فرد بیمار فرو برده است که در حال جستجو ناگهان یک بافت خونی را از بدون فرد بیمار خارج می کند، اما عنکبوت همان ربات معروف یعنی داوینچی است که در سال های اخیر همراه گروه جراحی راهی بسیاری از اتاق های عمل جراحی می شود و پزشک جراح به کمک آن می تواند بدون دخالت دست بسیاری از اعمال جراحی را به راحتی انجام دهد.
اگر چه تا چند سال پیش تجسم چنین فضایی تنها در داستان های علمی و تخیلی امکان پذیر بود، اما خوشبختانه امروزه پیشرفت های فناوری در این عرصه قدم به مسیری گذاشته است که شاید وقتی در سال های آینده اخبار حوزه پزشکی را مرور می کنید شنیدن اخباری مبتنی بر انجام اعمال جراحی بسیار پیچیده توسط ربات های جراح دیگر چندان تعجب انگیز نباشد.
● ربات هایی فراتر از داوینچی
یکی از مهم ترین عواملی که ساخت ربات های بسیار کوچک که قابلیت نفوذ به اعضا و اندام های مختلف بدن را داشته باشند به تاخیر انداخته بود عدم موفقیت دانشمندان و محققان در ساخت موتورهای کوچک مینیاتوری بوده است و به همین علت تا به امروز استفاده از ربات ها در زمینه پزشکی تنها محدود به ربات های غول پیکر می شد، اما با موفقیت دانشمندان در طراحی و ساخت موتورهایی به ابعاد بسیار کوچک که ضخامت آنها ۲ برابر ضخامت یک تار موی انسان است، می توان پیش بینی کرد که در آینده ای نه چندان دور این ربات های مینیاتوری بتوانند نقش مهمی را در بدن انسان ها بر عهده گیرند. این ربات ها این قابلیت را دارند که به آسانی وارد بدن شده، کار مورد نظر پزشک جراح را انجام داده و در نهایت از بدن خارج شوند. با این تفاوت که برای ورود این ربات ها به بدن اصلا نیازی به استفاده از تیغ جراحی و ایجاد برش روی بدن فرد بیمار نخواهد بود. نسل جدید ربات های پزشکی که ربات های بسیار کوچک هستند برای نمونه برداری، رساندن دارو یا استقرار یک سیستم درمانی از طریق گوش، چشم یا حتی ریه و یا رگ های خونی وارد بدن خواهند شد.
با وجود پیشرفت هایی که محققان در زمینه مینیاتوری کردن فناوری های نوین به آن دست یافته بودند پیش بینی می شد که در انتظار ساخت ربات های مینیاتوری نیز باشیم، اما به دلیل این که تاکنون موتوری به این کوچکی برای تامین نیروی حرکتی این ربات ها طراحی نشده بود دستیابی به این رویا بعید و دور از ذهن به نظر می رسید که خوشبختانه در سال های اخیر با استفاده از روش جدید قرن بیست و یکمی برای تامین انرژی، بسیاری از این موانع از میان برداشته شده اند. نانوربات های جراح که نسل اول ربات هایی با اندازه های بسیار کوچک هستند از طریق سیستم عروقی وارد بدن شده و به صورت برنامه ریزی شده یا در وضعیتی که از خارج بدن تحت کنترل جراح است در محل مورد نظر در نقش یک جراح کوچک مسوولیت انجام عمل جراحی را عهده دار می شود.
این ربات ها علاوه بر این که بیماری را در مراحل اولیه تشخیص می دهند از همه گیر شدن بیماری جلوگیری کرده و به این ترتیب سیستم دفاعی بدن را در مقابل بیماری به میزان قابل توجهی افزایش می دهند بدون تردید با ورود این ربات ها به عرصه پزشکی در آینده ای نه چندان دور شاهد تحولات عظیمی در عرصه پزشکی و درمان بیماری ها خواهیم بود و براساس پیشرفت هایی که در این زمینه محققان به آن دست یافته اند پیش بینی می شود که نسل اول سامانه جراحی نانورباتیک تا سال ۲۰۱۵ در بیمارستان های بزرگ سراسر دنیا مورد استفاده قرار گیرد. در حال حاضر گروه های بسیاری در سطح دنیا در تلاش هستند تا به دستاوردهای جدیدی در زمینه طراحی و ساخت نانوربات ها دست یابند که این تحقیقات هنوز در مراحل ابتدایی است.
بی شک کوچک شدن ربات های جراح در این ابعاد با موانع و محدودیت های بسیاری مواجه خواهد بود و به این ترتیب مدت زمان زیادی طول خواهد کشید تا بتوان از چنین ابزارهایی در درمان بیماری ها استفاده کرد.

[aligol172]

اگر نگاهی به گذشته بیندازید و تحولات دنیای فناوری در دهه ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ میلادی را با تحولاتی که امروزه در دنیای فناوری شاهد آن هستیم مورد مقایسه قرار دهید بدون تردید متوجه خواهید شد که ظهور فناوری های نوین نقش بسیار مهمی در دگرگون ساختن الگوی زندگی ما انسان ها داشته است.
شاید بتوان راه اندازی اولین شبکه تلفن همراه در توکیو در سال ۱۹۷۹ میلادی را اوج شگفتی و هیجان به شمار آورد که در گذشته در دنیای فناوری موجب حیرت بسیاری از انسان ها شد اگرچه در آن زمان استفاده از فناوری های مشابه گوشی تلفن همراه که سر و صدای زیادی را در دنیای فناوری به راه انداخته بودند تنها محدود به افراد خاصی بود، اما این روزها این تحولات چنان سریع اتفاق می افتد که پس از گذشت تنها مدت زمان کوتاهی استفاده از یک فناوری جدید برای همه امکان پذیر خواهد شد.
به عبارت دیگر می توان گفت که سرعت تحولات در دنیای فناوری به اندازه ای است که محدودیت کاربری آن را از میان برداشته است. اگرچه پیش از این تصور می شد که دستیابی به سیستمی برای برقراری ارتباط با ساکنان این کره خاکی و امکان به اشتراک گذاشتن اطلاعات با افرادی که در گوشه و کنار این کره خاکی زندگی می کنند آرزویی دست نیافتنی است، اما خوشبختانه امروزه تحولاتی در دنیای فناوری اطلاعات و ارتباطات ایجاد شده است که مرز بین انسان ها را در دنیای ارتباطات از میان برداشته است.
بی شک گوشی تلفن همراه و لپ تاپ از مهم ترین اعجازهای عصر فناوری در دنیای امروز هستند که با استقبال چشمگیری از سوی انسان ها مواجه شده اند. علی رغم این که این فناوری های جدید توانسته اند به واسطه برخورداری از قابلیت های منحصر به فرد، جنبه های مختلف زندگی ما انسان ها را تحت تاثیر خود قرار دهند، اما متاسفانه به پایان رسیدن شارژ باتری آنها به این معنی است که دیگر به انتهای خط رسیده ایم و در این لحظه است که با خود به این می اندیشیم که آیا ممکن است روزی بتوانیم این محدودیت را برای همیشه از میان برداریم؟
این در حالی است که علاوه بر این موضوع انرژی یکی از بزرگ ترین و مهم ترین دغدغه های انسان امروزی است و از این رو دانشمندان در تلاش هستند تا هر طور که شده با استفاده از ابزارها و روش های نوین به راهکاری مناسب برای تولید انرژی دست یابند.
● رونمایی از نسل جدیدی از شارژرها
شاید بتوان گفت به پایان رسیدن باتری گوشی تلفن همراه، لپ تاپ، آی پاد، کتابخوان الکترونیکی، دستگاه پخش موسیقی و بسیاری از سیستم های جدیدی که این روزها قدم به عرصه فناوری گذاشته اند تنها محدودیت استفاده از این دستگاه هاست که موجب نارضایتی بسیاری از کاربران شده است.
اهمیت این موضوع به اندازه ای است که خوشبختانه این روزها شاهد اخبار جدیدی از تلاش ها و تحقیقات انجام شده توسط محققان در زمینه طراحی و ساخت شارژرهایی با قابلیت های منحصر به فرد بوده ایم که توانسته اند بسیاری از محدودیت های پیشین در این زمینه را از میان بردارند.
یکی از انواع جدید شارژرهایی که تا حد زیادی توانست استفاده از سیستم های الکترونیکی سیار را برای کاربران تسهیل نماید شارژرهایی بود که از قابلیت ذخیره انرژی مورد نیاز برای شارژ باتری برخوردار بودند ، اما امروزه می تواند انرژی ذخیره شده در خود را تا مدت زمان یک سال حفظ کند، اما چنانچه باتری وسیله همراه مورد نظر یک کار بر خالی شود، وی می تواند با اتصال آن به این شارژر، این وسیله را تنها برای این که بتواند یک ساعت از آن استفاده کند شارژ نماید.
از این رو همچنان تلاش برای طراحی و ساخت شارژرهایی با قابلیت های منحصر به فرد که کمترین محدودیت ها را برای فرد کاربر به همراه داشته باشد، ادامه دارد. یکی از تازه های فناوری در این عرصه ساخت دستگاه های جدید قابل حمل پخش موسیقی است که انرژی مورد نیاز خود را از خورشید تامین می کنند و نیازی به شارژرهای معمول ندارند. جالب است بدانید که صفحه خورشیدی این دستگاه حتی در محیط های داخلی و پشت شیشه پنجره نیز می تواند انرژی خورشید را به صورت خودکار در خود ذخیره کند.
از آنجایی که به نظر می رسید شارژر خورشیدی بتواند راهکار مناسبی برای این مشکل باشد تحقیقات وسیعی در این زمینه انجام شده است و بتازگی یک شرکت چینی از تولید باتری های خورشیدی جدیدی با قابلیت ذخیره حجم بالایی از انرژی خبر داده است که با توان ۲۰ هزار آمپر در ساعت کار می کند و می تواند در زمینه های مختلفی نظیر شارژ سیستم پخش فایل های mp۳ و mp۴ و سیستم های موقعیت یاب جغرافیایی و همچنین دوربین های دیجیتالی و حتی کنسول های بازی نیز مورد استفاده قرار گیرد.
برای استفاده از این دستگاه برای شارژ کردن دستگاه های الکترونیکی می توان ولتاژ آن را به صورت دستی تغییر داد. این باتری یا شارژر خورشیدی علاوه بر این که از طریق قرار گرفتن در معرض تابش مستقیم نور خورشید شارژ می شود قابلیت شارژ از طریق انرژی الکتریسیته را نیز دارد و پس از مدت زمان ۳ ساعت انرژی مورد نیاز خود را دریافت می کند و به این ترتیب می توان از آن به عنوان یک شارژر برای شارژ انواع مختلفی از دستگاه های الکترونیکی استفاده کرد. شارژرهای مچی خورشیدی نیز از نخستین شارژرهایی هستند که با استفاده از انرژی خورشیدی، گوشی تلفن همراه شما را شارژ می کند.
این شارژر از نظر شکل ظاهری شبیه به بندهای مچی است که به گوشی تلفن همراه شما متصل شده و به این ترتیب به آسانی و تنها از طریق قرار گرفتن در معرض تابش نور خورشید برای مدت زمان ۳ ساعت انرژی مورد نیاز گوشی تلفن همراه شما را تامین خواهد کرد. آیا تا به حال به این موضوع فکر کرده اید که روزی بتوانید با استفاده از هوای اطرافتان، تلفن همراه خود را شارژ کنید؟
گروهی از محققان هندی توربینی را طراحی کرد ه اند که می توانید از آن برای شارژ کردن تلفن همراه خود استفاده کنید. انرژی الکتریکی تولید شده در این توربین در مواقع ضروری که شارژ باتری گوشی تلفن همراه شما در حال تمام شدن است تلفن همراه شما را شارژ می کند. این دستگاه که در ابعاد بسیار کوچکی ساخته شده است با این هدف طراحی شده که بتواند در سفر قابلیت شارژ گوشی تلفن همراه شما را داشته باشد. اما اگر نگران اتمام شارژ دوربین های دیجیتالی هستید بهتر است از یک بند خورشیدی که برای شارژ دوربین شما طراحی شده استفاده کنید. این بند مجهز به صفحات خورشیدی بسیار کوچکی است که مانع از به پایان رسیدن ناگهانی شارژ باتری دوربین شما می شوند.
کشور تایوان یکی از کشورهایی است که از گذشته دور در تلاش برای یافتن راهکارهایی به منظور توسعه و گسترش کاربرد منابع جدیدی از انرژی بوده است. محققان این کشور قصد دارند تا چند سال آینده به راهکاری دست یابند تا بتوانند بیش از ۹۸ درصد از انرژی های مورد نیاز خود را از طریق منابع تجدیدپذیر انرژی تامین کنند. یکی از منابع تجدیدشدنی انرژی، انرژی هیدروژنی است که می تواند بدون این که کوچک ترین آسیب زیست محیطی را به همراه داشته باشد انرژی مورد نیاز بسیاری از دستگاه های الکترونیکی قابل حمل را تامین کند.
شارژرهای هیدروژنی، نسل جدیدی از شارژرها هستند که می توانند نیروی مورد نیاز گوشی های تلفن همراه را از طریق هیدروژن تامین کنند. این شارژر گوشی تلفن همراه شما در مدت زمان کوتاهی به طور کامل شارژ می کند و پیش بینی می شود که تا سال ۲۰۱۲ این نوع شارژر ها بتواند به طور کامل جایگزین شارژرهایی شود که امروزه برای شارژ انواع مختلف گوشی های تلفن همراه و دیگر دستگاه های الکترونیکی از آنها استفاده می کنیم.
● شارژرهایی متفاوت با شارژرهای امروزی
اگرچه عملکرد اغلب سیستم های الکتریکی به گونه ای است که انرژی الکتریکی را به انرژی جنبشی تبدیل می کنند، اما تبدیل انرژی جنبشی به انرژی الکتریکی ذخیره شده در شارژرها موضوعی است که مورد توجه بسیاری از محققان قرار گرفته است. بی شک یکی از سبزترین سیستم های حمل و نقل در دنیا، پاهای انسان ها هستند که بدون این که کوچک ترین آلودگی زیست محیطی را به همراه داشته باشند، شما را از جایی به جای دیگر می رسانند.
از این رو در سال های اخیر استفاده از انرژی حرکتی انسان ها برای تامین نیروی الکترونیکی بسیاری از سیستم های الکتریکی همراهی که به جزئی جدایی ناپذیر از زندگی ما انسان ها مبدل شده اند مورد توجه بسیاری از محققان قرار گرفته است. برای مثال محققان دانشگاه میشیگان دستگاهی را ابداع کرده اند که از انرژی تولید شده در هنگام باز و بسته شدن زانوی انسان برق تولید می کند. این دستگاه که به هنگام پیاده روی به زانوی شما بسته می شود، تنها پس از مدت زمان کوتاهی پیاده روی، یک وات برق تولید می کند که می توان از آن به عنوان یک شارژر برای گوشی تلفن همراه یا سیستم های پخش فایل هایmp۳استفاده کرد. چندی پیش شرکت نوکیا نیز براساس عملکرد این سیستم، شارژرهای جدیدی را معرفی کرد که کاربر با استفاده از آن می تواند همزمان با دوچرخه سواری، گوشی تلفن همراه خود را شارژ کند.
این شارژر مجهز به دینامی است که حرکت چرخ های دوچرخه را به انرژی الکتریکی تبدیل می کند. کارشناسان و محققان این شرکت بر این باورند که با در نظر گرفتن این که دوچرخه رایج ترین سیستم حمل و نقل در بسیاری از کشورهای دنیاست استفاده از این شارژر برای گوشی های تلفن همراه می تواند مورد توجه بسیاری از افراد قرار گیرد. کنیا اولین کشوری است که از این پس گوشی های تلفن همراه این شرکت در آنجا با این نوع شارژرها به فروش می رسند.
برای شارژ کامل باتری تلفن همراه دوچرخه سوار باید در هنگام دوچرخه سواری به سرعت ۶ کیلومتر بر ساعت برسد که در این صورت با ۱۰ دقیقه رکاب زدن شارژ کافی برای این که بتواند ۲۸ دقیقه با گوشی تلفن همراه خود صحبت کند را تامین خواهد کرد.
اگرچه به نظر می رسید شارژ گوشی تلفن همراه به کمک شارژرهایی که آنها را به لباستان متصل می کنید ایده ای است که تنها ریشه در داستان های علمی ـ تخیلی داشته باشید، اما جالب است بدانید که محققان موفق به طراحی و ساخت پارچه ای از جنس نانو سیم های اکسیدروی و الیاف بافته شده شده اند که پس از هر بار تا شدن یا مچاله شدن انرژی الکتریکی ضعیفی را تولید می کند.
محققان امیدوارند با استفاده از این روش بتوانند انرژی دستگاه هایی مانند دستگاه های تنظیم کننده ضربان قلب را از بدن فرد تامین کنند. علاوه بر این گروهی از محققان آمریکایی نیز سیستمی را طراحی کرده اند که متشکل از صفحات خورشیدی است که با نصب شدن روی لباس می تواند انسان ها را به یک شارژر تبدیل کند. این پیل های خورشیدی بسیار کوچک و باریک هستند و همانند دانه های برلیان می درخشند.
با پوشیدن این لباس دیگر نیازی به باتری های شارژی ندارید و به آسانی انرژی مورد نیاز گوشی تلفن همراه خود یا هر وسیله دیگری را تامین می کنید.
اما آخرین اخبار اعلام شده در این زمینه از ساخت جدیدترین شارژرها خبر داده است که شارژرهای بی سیم هستند. در نمایشگاه الکترونیک لاس وگاس که در ماه های آغازین سال جدید میلادی برگزار می شد از آخرین دستاوردها در زمینه ساخت شارژرهایی با قابلیت های منحصر به فرد رونمایی شد. این شارژ رها می توانند از انرژی امواج wi fi موجود در محیط برای شارژ ابزارهای الکترونیکی مختلف استفاده کنند. این سیستم ها می توانند به طور همزمان چندین گوشی را شارژ کنند.
این شارژرها شبیه یک موس کامپیوتری هستند و فرد براحتی و تنها با قرار دادن گوشی تلفن همراه خود روی این صفحه که به ابعاد ۲۵ در ۳۲ سانتی متر طراحی شده، گوشی خود را شارژ کند. اگرچه به نظر می رسید که این پایان داستان پرفراز و نشیب ساخت شارژرها باشد، اما هفته گذشته کنسرسیوم انرژی های بی سیم اعلام کرد که طرح گسترده ای را براساس انرژی های بی سیم برای شارژ کامپیوترهای لپ تاپ آغاز کرده است.
براساس این طرح یک شارژر بی سیم با حداکثر توان ۱۲۰ وات تولید می شود که تامین نیروی لپ تاپ ها را به صورت بی سیم امکان پذیر خواهد ساخت. هدف از اجرای این طرح تامین انرژی برای دستگاه های کم مصرف است، بنابراین همان طور که دیدید اگرچه به نظر می رسد که دنیای فناوری با دستیابی به یک هدف دوردست به یک آرامش نسبی رسیده است، اما این تازه آغاز راه است و ظهور هر فناوری مقدمه ای است برای ظهور فناوری هایی که در آینده ای نه چندان دور پیش روی خواهیم داشت.
● نمونه هایی از شارژرهای نسل جدید
صفحات شارژر بی سیم یکی از راهکارهای جدید برای تامین انرژی ابزارهای الکتریکی متفاوت است.پتانسیل های انرژی حرکتی بدن انسان باعث شده است استفاده از کفش به عنوان نوعی شارژر مورد استقبال کاربران قرار گیرد. نسل جدیدی از شارژرها درون بافت لباس جاسازی شده اند تا همیشه شارژر مورد نیازتان را به تن داشته باشید.

[aligol172]

پس از مشاهده آثار ویران کننده ای که زمین لرزه به هائیتی وارد کرد، بسیاری معنای واقعی «درماندگی» را دریافتند. آنها دیدند که چگونه تمامی تلاش ها در جهت امداد و نجات آسیب دیدگان بر اثر تخریب ساختارهای زیربناییِ این کشور مصیبت زده، متوقف و بی­اثر مانده است. ناهماهنگی لجستیکی مانع دیگری بود که به بحران دامن می زد. غذا، دارو و نیروهای امدادی، به دور از دسترس کسانی بود که به آن نیاز داشتند.
فقدان یک راه زمینی قابل استفاده به پورت­دوپرنس، پایتخت این کشور مصیبت زده نیز مزید بر علت شده بود. در چنین وضع اسف باری بود که صنایع ارتباطی نوین به پا خاستند تا اوضاع بهتر شود. هزاران نفر در سراسر جهان با تأسیس فوروم­هایی به اطلاع­رسانی و رایزنی برای یافتن راه­های جدید یاری­رسانی به زلزله­زدگان همت گماشتند. ضمن اینکه خود نیز به جمع­آوری کمک های انسان دوستانه برای این امر پرداختند که از همین رهگذر نیز پول زیادی جمع شد.
● خط مقدم
در خط اول این جنبش، سازمان هایی قرار داشتند که علاوه بر دریافت کمک های مردمی، اعضا را به پیروی از خط مشی گروه هایی چون صلیب سرخ و Oxfam ترغیب می کردند. به موازات جمع آوری مبلغ یک میلیون دلار توسط همین سازمان ها، شرکت گوگل به کاربران خود کمک می کرد تا وجوه خود را مستقیماً به یونیسف یا سازمان CARE اهدا کنند.
● کمک­های اینترنتی
در زمینه کمک های انسان دوستانه اینترنتی نمونه های بسیاری را می­توان یافت. برای مثال، طراحی و راه اندازی صفحه Global Relief توسط فیس بوک که در فهرست آن کمک های ضروری در هنگام بلایای طبیعی قرار داده شد. اعضای آکسفام با خرید بسته­ای حمایتی تحت نام «Water for Haiti» مبلغ ۷۰ سنت می پرداختند که هزینه یک بطری آب سالم را برای نجات­یافتگان تأمین می کرد. کمک های جمع آوری شده Oxfam به رقم ۳۳ هزار دلار رسید. شمار افراد داوطلب کمک به صلیب سرخ آمریکا نیز به هزاران نفر بالغ شد. آندرو نوپز سخنگوی فیس بوک در این باره می گوید: «زلزله ی هائیتی نقش اساسی اینترنت را در پیوند دادن انسان­ها به هنگام وقوع یک تراژدی ثابت کرد.»
● برقراری ارتباط
اکثریت دارندگان موبایل از طریق ارسال پیامک به یاری زلزله زدگان شتافتند. برای مثال هر کس می خواست، می­توانست با ارسال یک پیامک با متن «HAITI» به شماره ی ۹۰۹۹۹ مبلغ ۱۰ دلار به صلیب سرخ بین المللی هدیه کند. شرکت A&T نیز برای شرکت در این حرکت جهانی مبلغ ۵۰.۰۰۰ دلار به TSF که یک مؤسسه بشردوستانه در امور ارتباطات اضطراری است، کمک کرد. TSF نیز اقدام به اعزام گروه هایی به مناطق مرکزی هائیتی کرد تا افرادی که سرپناه خود را در این فاجعه از دست داده­اند از ۲ دقیقه ارتباط رایگان بین المللی برخوردار شوند.
گروه دیگری با نام Net Hope با برپایی یک ماهواره VSAT در منطقه توانستند از اینترنت بی سیم برای تجدید حیات ارگان هایی که ساختار اینترنتی نیز داشتند، استفاده کنند. ویلیام بریندلی، از مدیران ارشد Net Hope در این باره می­گوید: «با برقراری دوباره ارتباطات، دفاتر مختلف نمایندگی می توانند ابزارهای مورد نیاز برای سرعت بخشیدن به کمک­رسانی را در اختیار داشته باشند. این امر به عادی شدن تقریبی اوضاعِ تلاش ها کمک می کند که همواره دومین گام مهم پس از کمک های اولیه اضطراری محسوب می­شود.»
برای ادامه روند کمک رسانی در شب، شرکت Solinc از فلوریدا مبلغ ۳۰۰.۰۰۰ دلار برای تهیه لامپ های خورشیدی و ارسال آن به مناطق ویران شده تصویب کرد. همین طور یک گروه داوطلب برای اطمینان از نصب و راه­اندازی صحیح چراغ های ارسالی به منطقه اعزام کرد. در این زمینه دولت آمریکا نیز یک کمک موقت high tech اختصاص داد. شرکت COPROK با حمایت یک تأمین کننده خدمات ماهواره ای و نیروی دریایی آمریکا در هائیتی، ماهواره ای را به این امر اختصاص داد. شرکت Inmarsat نیز پس از متقاعدکردن دولت آمریکا سرویس ارتباط دوطرفه موبایل و ویدیوکنفرانس از طریق پورتوریکو را برقرار کرد. زلزله هائیتی هم بالاخره تمام شد و گذشت.
اما آنچه که در این هنگامه به اثبات رسید، نقش مؤثر و غیر قابل انکار شرکت­ها و دست­اندرکاران IT و مخابرات در چنین وقایعی در کنار سایر سازمان های یاری­رسان بود. با نقش پررنگی که این گونه خدمات در این مواقع پیدا می­کنند، توجه بیشتر به صنایع مخابراتی و اطلاعاتی، الزامی به نظر می­رسد. در مقابل، دست­اندرکاران این صنایع نیز باید برنامه­ریزی­های دقیق­تر و مشخص­تری برای این طور مواقع داشته باشند تا دست یاری فناوری های نوین با قدرتی هر چه بیشتر در کنار نیازمندان به یاری باشد.

[DΔRK]

ژاپنی ها نوعی اسباب بازی به شکل گوش گربه ابداع کرده اند که می تواند خود را با حالت روحی انسان انطباق داده و متناسب با نوع فعالیت مغز تغییر حالت دهد.

این گوش های الکترونیکی گربه زمانی که بر روی سر انسان قرار می گیرند متناسب با نوع فعالیت های مغزی وی به سمت بالا یا پایین متمایل می شوند. در واقع این ابداع می تواند به گونه ای حالات روحی انسان را با کمک حرکات گوش الکترونیکی نمایان کند.
این اسباب بازی Necomimi نام دارد و به حسگرهایی مجهز است که می توانند امواج مغزی انسان را اندازه گیری کنند و بر اساس نوع این امواج گوش های گربه را حرکت دهند.
محققان ژاپنی در نظر داشتند با ترکیب ابزاری سرگرم کننده و فناوری های پیشرفته ابزاری جدید را ابداع کنند که از قابلیت تعامل با مغز برخوردار باشد از این رو این اسباب بازی باید بر روی سر قرار بگیرد تا بتواند امواج مغز را به صورت مستقیم دریافت کند.
این گوش های خزدار پس از درک فعالیت های مغزی افراد، عکس العملی متناسب نشان می دهد، زمانی که فرد بر روی چیزی متمرکز است گوشها به سمت بالا تیز می شوند و زمانی که ذهن فرد آزاد و راحت است، گوشها به سمت پایین آویزان می شوند.
نام این اسباب بازی پیشرفته از ترکیب دو واژه گوش و گربه برگرفته شده است اما دو حرف اول این نام برگرفته از عبارت «ارتباطات نورونی» است.

[DΔRK]

یک شرکت چینی تولیدکننده لوازم الکترونیکی کوچک آینه فناورانه ای را ویژه خودرو تولید کرده است که پارک کردن را بسیار آسان می کند.

قابل توجه افرادی که در پارک کردن خودرو به ویژه در مکان های فشرده دچار مشکل هستند.
شرکت چینی Chinavasion محصولی را تولید و به قیمت 64.96 یورو عرضه کرده که در حقیقت یک آینه جلوی خودرو است که با استفاده از فناوری های نوین توانسته است مشکل پارک کردن را حل کند.
این آینه با یک مانیتور TFT یکپارچه شده است. این نمایشگر 3.5 اینچی که زیر سطح بازتابنده آینه پنهان است تنها در زمان نیاز فعال می شود.
این نمایشگر به روشی قطبی شده است که به راننده اجازه می دهد زمانی که سیستم خاموش است به روشی بسیار مطلوب پشت خود را ببیند و زمانی که روشن است از عملکردهای آن استفاده کنند.
این مانیتور با وضوح تصویر 320 در 240 پیکسل، تصاویری که دوربین فیلمبرداری نصب شده در قسمت عقب ماشین تهیه کرده است را بر روی آینه جلو نشان می دهد.
این سیستم که Car Reversing Kit نام دارد نسبت به بارش برف و باران مقاوم است. Car Reversing Kit همچنین دارای یک زاویه دید 135 درجه است و برپایه حمایت دید در شب تا 0.2 لوکس و از طریق یک لامپ پرتوهای مادون قرمز حتی در تاریکی نیز می تواند به خوبی عمل کند.
این سیستم دارای چهار حسگر پارک خودرو است که با دوربین ویدیویی و آینه تداخل کرده و می توانند به راننده در انجام مانورهای دشوارتر نیز کمک کنند.
راننده می تواند بر روی نمایشگر مانیتور اطلاعات مربوط به فاصله حسگرها تا موانع را مشاهده کند و از طریق یک بلندگوی یکپارچه با آینه صداهای متفاوت بیرون را بر پایه فاصله میان خودرو و موانع بشنود.
این سیستم به راحتی قابل استفاده و بی شک بسیار مفید است.

[DΔRK]

یک مخترع جوان چینی طرح مفهومی یک خودروی آینده را ارائه کرده است که می تواند بر روی جاده، یخ، شن و حتی بر روی آب حرکت کند.

یک طراح 21 ساله چینی به نام «یوهان ژانگ» فارغ التحصیل رشته طراحی صنعتی از دانشگاه شیهوا خودرویی را طراحی کرده که قادر است بر روی هر سطحی حرکت کند.
این خودروی شگفت انگیز که «فولکس واگن آکوا» نام دارد و در حال حاضر تنها طرح مفهومی آن ارائه شده یک خودروی اسپورت با چهار فن پر قدرت است.
این خودرو می تواند با حداکثر سرعت 62 متر بر ساعت در روی جاده ها، یخ، شن و حتی بر روی آب حرکت کند.پنجره های عریض بالای صندلی های جلویی «آکوا» اجازه می دهند که سرنشینان از چشم انداز پانورامیک مناظر اطراف لذت ببرند.
این خودرو از فناوری هایی که درحال حاضر در دسترس قرار دارند بهره می گیرد و از یک پیل سوختی هیدروژنی برای تامین انرژی دو موتور خود استفاده می کند.
این طراح جوان در این خصوص توضیح داد:«هیچ چیز بهتر از سفر با خودرویی که بتواند بر روی هر سطحی حرکت کند نیست. امیدوارم که روزی آکوا به یک ابَر خودروی واقعی تبدیل شود و در اختیار همه قرار بگیرد».
این خودروی مفهومی کاملا زیستی برنده «جایزه خودروی CDN چین» شده است. موضوع این رقابت که اسپانسر آن را شرکت آلمانی فولکس واگن به عهده داشته است «خودروی فرا جاده ای چینی» بود.