جنگ افزار

[evry day]

بنام خدا
ساخت:فرانسه
تاریخ ساخت:1965 میلادی
تولید انبوه:1966 میلادی
کاربرد:امداد و نظامی
وزن:13 تن
طول:70/6 متر
سرعت:270 کیلومتر
نوع رادار:ORB-42 و قابلیت GPS و دید در شب
کشورهای استفاده کننده:فرانسه و عراق و اسراییل و لیبی و چین و زایر

سایت

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[evry day]

فرزند جدید بالگرد های خانواده شاهد

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

Oh-78 در حال گذراندن تست سلاح

مقاله حاضر ترجمه ایست آزاد از مقاله چاپ شده در هفته نامه جنز مورخ 20 دسامر 2006
ایران در حال آزمایش نمونه جدیدی از یک بالگرد مسلح سبک می باشد و این برنامه تا طراحی کامل یک بالگرد رزمی چند ماموریتی با قابلیت فرود در هر شرایطی ادامه میابد
این بالگرد که رسما با نام شاهد OH-78 شناخته میگردد و از کلاس بالگردهای شناسایی سبک میباشد OH-78 اولین پرواز خود را در سال 2005 انجام رساند همچنین آزمایشات مربوط به سلاح و سنسور ها را نیز طی نموده است این بالگرد که درواقع مدل رزمی بالگرد تولید داخل شاهد 278 میباشد که به پره های چهار تیغه مجهز گردیده
تولید و توسعه خوانواده بالگردهای شاهد توسط شرکت تحقیقاتی شاهد دنبال می گردد این شرکت بالگرد شاهد278 را بر اساس مهندسی معکوس بالگرد Bell 206 تولید نمود تاکنون 3 پیشنمونه شاهد278 تولید شده و پرواز کرده اند و 5 نمونه دیگر نیز در دست تکمیل قرار دارد بالگرد OH-78 نمونه تغییر یافته بدنه نخستین نمونه شاهد278 است این بالگرد از یک موتور Rolls-Royes 250 C20B که به آن سرعت حداقل 240km/h میبخشد سود می جوید
بالگرد OH-78 به یک تیربار ضد نفر 7.62 میلیمتری همچنین به دو پد M-158 راکت های 2.78 اینچی در جایگاه ها بقل کابین مجهز میباشد

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

همچنین OH-78 به یک جستجوگر فروسرخ جلونگر / تلوزیونی نیز مجهز میباشد همچنین شرکت شاهد در این بالگرد از نمایشگر های رنگی چند حالته ساژم نیز بهره برده است که گویا در ایران نیز تولید میگردند
اولین بالگرد رزمی تولید ایران بر اساس شاهد 278 و روتور های چهار تیغه و یک موتور نیرومند Rolls-Royes 250 C20B بوجود آمد راکت شاهد همچنین قصد دارد بجای این موتور از یک موتور جدید مدل 250 ساخت کانادا استفاده نماید

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

یکی از طرح های پیشنهادی شاهد 278 به نمایش در آمده مجهز به موشک های ضد کشتی نصر نیز میباشند(نصر موشکی طراحی شده بر اساس tl-6 میباشد)
مترجم: محمد حسین جهان پناه
سایت دانشجو
سایت

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[evry day]

اسلحه Walther WA-2000
كاليبر : كاليبر 300 يا 3 دهم اينچ
عمل : نيمه اتوماتيك
طول : 905 م م
وزن بدون فشنگ : 95 / 6 كيلو گرم
طول لوله : 650 م م
خشاب : 6 تيره
دوربين استاندارد : schmidt & bender 2.5-10x56mm
حداكثر برد مفيد : بيش از 1000 متر



اسلحه والتردر سال 1970 توسط كارل والتر آلماني به عنوان يك اسلحه دوربين دار مخصوص پليس طراحي شد. اين اسلحه همانند اسلحه هاي زمان خود كه اكثرا شكل تفنگ هاي شكاري يا ورزشي بودند نبود..تيپ اصلي سلاح بولپاپ است تا بتواند حد اقل طول ممكن را داشته باشد و در عين حال از يك لوله بلند هم بهره ببرد. كاليبر اصلي سلاح 3 دهم اينچ بود و مي توانست بردي بيش از 800 متر را پوشش دهد...اما بعدا كاليبر هاي متفاوتي توليد شد مانند 62 / 7 مم ناتو
و يا 5 / 7 سوئيس.
والتر يك سلاح نيمه اتوماتيك است و با فشار باروت عمل مي كند و داراي گلنگدن چرخشي است. اين مشخصات باعث مي شود كه تير انداز بتواند شليك هاي پيلپي را در صورت نياز انجام دهد. قبضه و ماشه سلاح قابل تنظيم است و دو پايه نيز بر روي شيب مخصوص در بالاي لوله سلاح به آن متصل مي شود و مي تواند عقب يا جلو برود تا حداكثر راحتي را در شليك فراهم كند. در كل WA-2000 يك سلاح بسيار قوي و بسيار دقيق است ولي به دليل قيمت بسيار بالا تر آن نسبت به رقبايش زياد فروش نكرد



سایت

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[raptor22]

موشك بولاوا Bulava ( به معنا گرز در زبان روسي) يك موشك قاره پيماي هايپرسونيك است كه حدود 8000 كيلومتر برد دارد و توسط نيروي دريايي روسيه طراحي شده است. اين موشك ميتواند تا 10 سر جنگي را با وزن كل 1150 كيلوگرم حمل كند. وزن پرتاپ آن در حدود 37 تن ، قطر آن 10 متر و طول آن حدود 12 متر است. طراحي اين موشك ( كه در نام گذاري ناتو اس اس -ان ايكس -30 نام دارد) از روي موشك بالستيك قاره پيماي توپول -ام(نام آن در نام گذاري ناتو اس اس -27 است) طرتحي شده است.

[raptor22]

هورتن Ho IX /Ho 229
هواپيمايي جلوتر از زمان خود

هورتن Ho229 نخستين هواپيماي توربوجت با طرح بال پرنده (تقريبا مانند نمونه كوچكي از بمب افكن پنهانكار B-2)
بود. هورتن با وجود اينكه نخستين بار در سال 1945 ميلادي به پرواز در آمد، بسيار پيشرفته تر از زمان خود به نطر ميرسيد . اين پرنده در ابتدا توسط دو برادر به نام «ريمر» و « والتر هورتن» طراحي شد كه در زمينه طرحهاي اوليه بال پرنده پيشگام بودند.
هورتن Ho229 (اغلب به دليل يكي بودن سازنده انتخاب شده ،هواپيما به غلط گوتا Go-229 ناميده ميشود)پيش نمونه يك جنگنده بمب افكن در اواخر چنگ جهاني دوم بود كه توسط «گوتايرواگن فابريك» ساخته شد.اين هواپيما در آن زمان مورد توجه « رايش مارشال گورينگ» فرمانده لوفت وافه بوده است.

[evry day]

در دوران جنگ سرد نمونه هاي مختلفي از جنگنده هاي روسي تحت عنوان جنگنده هاي بومي در چين توليد شدند، در اين مدت زمان طولاني که چيني ها مشغول مونتاژ هواپيماهاي روسي بودند اين امکان براي آنان فراهم شد تا به بخشهاي مهمي از دانش لازم براي طراحي و توليد هواپيماهاي جنگنده دست يابند، هر چند اين دوران زمان مناسبي براي صنايع هوايي چين براي کسب دانش لازم بود اما اتکا بر اصل کميت برتر از کيفيت همانند شوروي باعث شد که نيروي هوايي چين در طول زمان به قدرت و توانمندي لازم دست نيابد. با پايان دوران حاکميت کمونيسم در چين تغييراتي نيز در زمينه صنايع نظامي چين بويژه در بخش هوايي بوجود آمد که مهمترين آن اتکا بر کيفيت بعنوان اصلي اساسي بود، بهمين واسطه چين به تدريج با بازنشسته کردن جنگنده هاي قديمي جنگنده هاي مدرن تر و تواناتري را جايگزين آنها نمود و تا جايي که اين امکان وجود داشت جنگنده هاي قديمي را نيز مدرنيزه کرد.
در اين راستا مونتاژ جنگنده هاي سوخوي 27 تحت عنوان جي 11 در چين شروع شد که مي توانستد جايگزين مناسبي براي اف 7 ها و اف 8 هاي قديمي باشند، هر چند که بدليل تعداد بسيار زياد امکان جايگزيني سريع همه جنگنده هاي قديمي با جنگنده هاي جديد وجود نداشت. همچنين جنگنده هاي سوخوي 30 نيز وارد خدمت شدند، لازم به ذکر است اين نمونه از سوخوي 30 بطور ويژه بمنظور حمله به اهداف دريايي براي چين تغيير يافته بود. اما اصلي ترين نکته که باعث تواناتر شدن چين در زمينه طراحي شد طراحي و توليد دو جنگنده J-10 و FC-1 بود، طراحي و توليد جنگنده هاي نسل چهارمي چين باعث شد تا صنايع نظامي اين کشور عزم خود را براي طراحي و توليد جنگنده نسل پنجم بيشتر کند، در کنار اين دو امر توانايي تامين مالي لازم نيز باعث شد تا شرکت هاي چيني بتوانند از شرکاي خارجي نيز در پروژه خود ياري گيرند.
در اين راستا دو شرکت اصلي چين که در امر طراحي و توليد هواپيماهاي جنگنده حضور فعال دارند يعني چنگدو و شنيانگ اقدام به توسعه طرح هاي خود براي جنگنده نسل پنجم چين نمودند، اولين بار در نمايشگاه هوايي ژوهاي در سال 2004 فيلمي از آزمايش نمونه تونل باد يک جنگنده که به جنگنده هاي نسل پنجم شبيه بود به نمايش گذاشته شد، اين طرح بعد ها J-XX يا J-14 ناميده شد.

طرح ها:
اما اصل طرح چيز ديگري بود، J-XX خود به دو طرح J-12 از سوي شرکت شنيانگ و J-13 از سوي شرکت چنگدو تقسيم مي شد، J-12 جنگنده اي است در حد و اندازه Su-27 ، مجهز به جايگاههاي داخلي حمل سلاح، مجهز به دو موتور با ويژگي تغيير بردار رانش، رادار پيشرفته و... لازم به ذکر است که شرکت روسي سوخوي نيز در اين رابطه شرکت چيني را در بخش هايي مانند موتور ها و... ياري داده است، احتمالا موتورهاي J-12 نيز نوعي از موتورهاي AL-41 با ويژگي تغيير بردار رانش و پرواز سوپر کروز (پرواز مافوق صوت بدون نياز به پس سوز) هستند.





طرح شنیانگ

اما طرح J-13 شرکت چنگدو که طرحي کاملتر است و کارشناسان شانس بيشتري براي آن قائل مي شوند، طرحي است برپايه J-10 با دو موتور (بر خلاف J-10 يک موتوره) که از J-10 بزرگتر است و يک جنگنده سنگين بحساب مي آيد و باز هم از همان نوع موتور در حال توسعه براي J-12 بهره مي برد، چنگدو در اين طرح از شرکت روسي ميکويان کمک گرفته و بخشي از تکنولوژي هاي مورد استفاده در پروژه 1.44 شرکت ميکويان را نيز در پروژه خود بکار گرفته است، J-13 نيز همانند J-12 مجهز به جايگاههاي داخلي حمل سلاح است، ليکن همانند F-35 در شرايط لازم مي تواند تسليحاتي را نيز در جايگاههاي خارجي خود حمل کرده و مورد استفاده قرار دهد.





طرح چنگدو



میگ ۱.۴۴


تجهزات مشترک:
با اين وجود به نظر مي رسد به منظور کاهش فشار وارد بر شرکت ها طراحي قسمت هايي نظير کابين و... به موسسه هاي ديگري واگذار شده، از جمله اين قسمت ها کابين، رادار و... است، تصاوير منتشر شده از طرح هاي مربوط به کابين و سايت نشانه روي کلاه خلبان نشان از پيشرفت بسيار سريع چين در اين زمينه ها دارد، اما با اين وجود قطعا چيني ها در زمينه هايي همچون رادار و سيستم هاي کنترل تسليحات نيازمند دريافت کمک از تامين کنندگان قديمي تسليحات خود يعني روسيه و اسرائيل هستند.

منبع:

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

سایت

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[evry day]

صنایع هوافضای اسرائیل (IAI) امروزه شامل شرکت های کوچک و بزرگی می شود که هر کدام دارای دانش و تجربه مناسبی در زمینه های مربوطه خود می باشند، همین امر باعث شده تا امروزه IAI توانایی لازم در طراحی سیستم های بسیار پیشرفته را داشته باشد. شرکت ELTA یکی از زیر مجموعه های موفق IAI است که بیشترین فعالیت هایش در زمینه سیستم های راداری و الکترونیکی بوده و تا کنون طراحی و تولید سیستم های راداری مجموعه Arrow و... را با موفقیت انجام داده است.
یکی از شناخته شده ترین سیستم هایی که توسط التا طراحی شده فالکون می باشد، این سیستم را نه می توان دقیقا مشابه هواپیماهایی مانند E-3 و A-50 بحساب آورد و نه می توان آن را مشابه E-8 یا RC-135 خواند، چرا که این هواپیما ها هرکدام کارایی خاص خود را دارند، در واقع فالکون ترکیبی است نوین از چندین سیستم مدرن که می تواند بعنوان نسل جدیدی از هواپیماهای کنترل و پیش اخطار تمام وضایفی را که E-3، E-8 و RC-135 بطور مجزا بر عهده دارند را همزمان انجام دهد. در واقع فالکون هم توانایی شناسایی اهداف هوایی را دارد، هم به سیستم هایی برای شناسایی اقدامات الکترونیک دشمن مجهز است و هم می تواند عملیات های هوایی، زمینی و دریایی را پشتیبانی و فرماندهی کند.
سنسورهای فالکون شامل چهار دسته سنسور می باشد، رادار، سیستم شناسایی دوست و دشمن، سیستم جاسوسی الکترونیک و سیستم جاسوسی مخابراتی، بعلاوه فالکون به مجموعه کاملی از سیستم های ارتباطی نیز مجهز است که می تواند فالکون را به یک پست فرماندهی تمام عیار بدل کند.



رادار:
رادار فالکون توانایی دید 360 درجه به محیط را دارد، این رادار دارای پنج ویژگی است، اولین ویژگی مراقبت انتخابی می باشد بدان معنا که فالکون می تواند تنها محدوده خاصی از محیط را زیر نظر داشته باشد و بدینوسیله کنترلی کامل تر بر آن محدوده داشته باشد، بدیهی است در چنین حالتی برد سیستم راداری نیز افزایش خواهد یافت، دومین ویژگی فالکون کشف و تعقیب بهینه شده است این ویژگی به رادار اجازه می دهد اهدافی را که در حال انجام مانورهای سنگین بمنظور شکستن قفل رادار اند را بدون هیچ مشکلی تعقیب کند بی آنکه قفل رادار شکسته شود. سومین ویژگی کشف بسیاری سریع اهداف است، هر سیستمی به مدت زمانی برای کشف هدف نیازمند است، رادار فالکون در آزمایشات انجام شده همواره اهداف را بسته به شرایط مختلف در مدت زمان کوتاه 2 تا 4 ثانیه کشف نموده است، چهارمین ویژگی توانایی افزایش برد جهت کشف اهداف است، در این حالت فالکون هر محدوده را در بازه زمانی مشخصی بطور مجزا اسکن می کند تا بدینوسیله بتواند برد کشف اهداف را افزایش دهد، پنجمین ویژگی فالکون نیز توانایی ادامه فعالیت در شرایطی است که بخشی از سیستم دچار نقص شده باشد، فالکون بگونه ای طراحی شده تا در شرایطی که اجزائی از سیستم دچار نقص شده اند نیز کارایی خود را حفظ کند.

سیستم شناسایی دوست و دشمن:
سیستم IFF در فالکون تنها بر یک سیستم واحد متکی نیست، IFF فالکون علاوه بر آنکه به گیرنده های خاص خود مجهز است از یک سیستم نرم افزاری استفاده می کند که با ترکیب اطلاعات دریافتی از رادار و حتی سیستم های رادیویی و الکترونیک (علاوه بر گیرنده های IFF) بالاترین ضریب اطمینان را در کارایی سیستم تضمین می کند.



جاسوسی الکترونیک:
فالکون به یک مجموعه کامل جاسوسی الکترونیک مجهز است که با استفاده از گیرنده های wide-band و narrow-band یک پوشش 360 درجه به اطراف را ایجاد می کند، این مجموعه علاوه بر حساسیت بسیار بالا در برابر اقدامات الکترونیک دشمن نیز مقاوم است و در محیط هایی که اصطلاحا با اقدامات الکترونیکی اشباع شده نیز کارایی خود را حفظ می کند.

جاسوسی مخابراتی:
فالکون به مجموعه رادیویی HF، VHF و UHF مجهز است که بمنظور کشف ارتباطات رادیویی هواپیماها، کشتی ها و واحد های زمینی دشمن می توان از آن استفاده کرد، این سیستم توانایی شنود همزمان ارتباطات رادیویی چندین واحد دشمن را دارد و بعلاوه می تواند با ثبت تمام سیگنال های رادیویی آنها را پردازش نماید.

در فالکون 11 کنسول وجود دارد که هر کدام به یک اپراتور اختصاص دارد، این کنسول ها هر کدام دارای صفحات نمایشگر رنگی بزرگ با وضوح بالا هستند که اطلاعات لازم را در اختیار اپراتور قرار می دهند، سیستم فالکون بطور پایه برروی Boeing 707 نصب می شود چرا که برد، سرعت و ارتفاع پرواز آن به این منظور بسیار مناسب تر است، علاوه بر Boeing 707 می توان این سیستم را برروی هواپیماهایی مانند MD-83، Boeing 757، Airbus 321 و Ilyushin-76 نیز نصب کرد.















سایت

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

راستی دوستا ن این هواپیما دماغش مثل بوشبگه سگ لوک خوشانس

[evry day]

سوخو34 (یا سوخو27 ای بی)بمب افکنی است که توسط شرکت هواپیما سازی سوخو ساخته شده است.
نیروی هوای روسیه تعداد 18 فروند از این نو ع بمب افکن جدید را سفارش داده که به تعداد 200 فروند قابل افزایش می باشند
که 2 فروند در سپتامر سال 2006 تحویل این نیرو گردید


سوخو34 ها قرار است که جایگزین بمب افکن های قدیمی تری مثل سوخو 24 و توپولوف 22 ام شود




این بمب افکن یکی از جنگنده های ساخت روسیه است که سازمان ناتو (سازمانه اتلانتیک شمالی) از آن به عنوان فلانکر یاد می کند(همانند سوخو 27/30/33/35)

در طراحی این بمب افکن تقریبا تمامی قسمت ها به مانند سوخو 27 است به غیر از نوک(دماغه) جنگنده که محل قرار گرفتن رادار جنگنده است
همچنین مقدار سوخت قابی حمل توسط این جنگنده کاهش پیدا کرده که ناشی از کاهش وزن برخاستن هواپیما است
سوخو 34 از صندلی های پرتاب شونده K-36DM استفاده کرده که به صودت کنار هم قرار می گیرند
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
تسلیحات
سوخو 34 از مسلسل 30 میلیمتری GSh-301 استفاده می کند که در دقیقه حدود 1500 تیر شلیک کند
همچنین این هواپیما قادر به حمل و شلیک R-73 (NATO codename AA-11 Archer) نیز هست این موشک توانای این را دارا که فاصاه بین .02 تا 20 کیلومتر را ترک کند م قادر به تحمل فشار 12g را دارد و می تواند 2.500کیلومتر بر ساعت سرعت بگیرد


موشک بعدیRR-77 هست که در اتو با نام AA-12شناخته می شود
این موشک توانای ترک کردن0.02km ـ25km را دارد و می تواند 3,600km/hسرعت بگیرد

سوخو34 از بمب های هدایت شونده لیزری نزیر KAB-500 استفاده می کند

ابتدا این بمب افکن قرار بود از موتور های AL-31F تجهیز شود ولی در ادامه کار جای خود را با موتور های AL-31F-M2/3 عوض کردند
این جنگنده توانای حمل 12,100kg سوخت را در داخل دو تانک سوختزیر بالها و چهار تانکر دیگر را داراست دارد. سه جایگاه سوخت خارجی که هر کدتم توانای حمل 3,000l, را دارا هستند نیز می توان به آن اضافه کرد

سرعت این جنگنده در حدود 1,900km/h (Mach 1.6) و در سطح دریا حدود 1,300km/h (Mach 1) می باشد



سایت

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[evry day]

آشنايي با موشك هوا به هواي R-27 (آلامو)

موشك هوا به هواي ميان برد R-27 يكي از تسليحات اصلي جنگنده‏ي ميگ-29 به شمار مي‎‏رود. اين موشك در سازمان ناتو با نام AA-10 يا «آلامو» شناخته مي‏شود.
موشك R-27R يكي از گونه‏هاي R-27 است كه از نظر مشخصات فني، بسيار به نمونه‏ي آمريكايي خود يعني AIM-7M (اسپارو) شباهت داشته و برابري مي‏كند، هرچند كه در بسياري موارد (مانند برد بيشتر و سرجنگي قوي‏تر)، از نمونه‏ي آمريكايي خود برتر مي‏باشد. پس از اتحاد آلمان، ميگهاي29 (آلمان‏شرقي) و تسليحات مربوط به آنها در اختيار لوفت‏وافه (نيروي هوايي آلمان‏غربي) قرار گرفت. پس از اين بود كه تسليحات ميگ29 و مشخصات رادار آن در اختيار ناتو قرار گرفت.
(در هدفیابهای نیمه فعال راداری موشک اسپارو، رادار هواپیمای شلیک کننده ی موشک، باید تا زمان اصابت موشک شلیک شده به سمت هدف، روی هدف، قفل بماند و به همین دلیل، در طول این مدت، جنگنده دچار فلج تاکتیکی می شود و نمی تواند با اهداف دیگر هوایی درگیر شود. این مشکلی بود که برای جنگنده های F-4J در جنگ ویتنام هنگام شلیک موشک اسپارو پیش آمد و تعدادی از این هواپیماها به جهت قفل ماندن رادارشان بر روی هدف، خود طعمه ی میگهای ویتنامی شدند)



نوع طراحي R-27 به گونه‏اي است كه از قطعات و بخش‏هاي مجزا ساخته شده است كه بر اين پايه، گونه‏هاي مختلفي از موشكهاي هوا به هواي روسي طراحي و توسعه يافته‏اند. در اتحاد شوروي، موشكهاي بسياري بر پايه‏ي اين موشك طراحي و ساخته شدند كه از هدفيابي حرارت موتور هواپيماها (Infrared Homing) يا هدفيابي نيمه فعال راداري (Semi-Active Radar Homing) يا هدفيابي تمام راداري (Active Radar Homing) بهره مي‏بردند.



مدل ALAMO-C یا R-27AE بردي حدود 130 كيلومتر دارد در حالي كه گونه‏هاي ديگر اين موشك، بردي بين 70 تا 170 كيلومتر دارند. مدل AE و گونه دریاپایه ی آن یعنی EM (نوعی که بر علیه اهدافی که در سطح دریا پرواز می کنند) از آشیانه یاب فعال راداری بهره می گیرند. همچنین مدل R-27P موشکی است ضد رادار و بر علیه رادارهای پرنده مانند آواکس به کار می رود و مسیر خود را از طریق امواج رادار آواکس به دقت پیدا می کند.

R-27 به طور استاندارد، موشكي ميان برد و نيازمند به هدايت اولیه از سوي رادار هواپيماي شليك كننده دارد كه حدس زده مي‏شود به سال 1985 به خدمت در آمده و بر روي جنگنده های نسل چهارم نظیر ميگهاي29 و سوخوهاي27 (كه آن زمان جنگنده‏هاي تراز اول اتحاد شوروي بودند) نصب شده است.
R-27 مي‏تواند در نبردهاي نزديك و سنگين هوايي يا نبردهاي دوربرد هوايي كه هواپيماي دشمن ديده نمي‏شود به كار رود. این موشک می تواند اهدافی را که از جهت های مختلف هوایی می آیند یا اهدافی را که در نزدیکی سطح زمین یا سطح دریا پرواز می کنند در هر شرایط آب و هوایی، ساقط کند. همچنین می تواند بر ضد پرنده های بدون سرنشین یا موشکهای کروز به کار رود.
R-27R از جستجوگر (هدفیاب) نیمه فعال راداری بهره می گیرد. R-27R همچنین از یک رادار داخلی، یک فیوز مجاورتی و یک فیوز ضربه ای استفاده کرده و سرجنگی موشک، ضدصاعقه طراحی شده است.

سیستم هدایت موشک تا رسیدن به هدف، در دو مرحله انجام می شود:
1- هدایت و اصلاح مسیر در ابتدای مسیر پروازی موشک
2- هدایت نهایی (هدفیابی دقیق یا Homing)

البته هدایت موشک زمانی امکان پذیر می شود که هدف مورد نظر در برد رادار جنگنده قرار گرفته و رادار بتواند بر روی آن قفل شود. موشک به نحوی هدایت می شود که بهترین مسیر را جهت رسیدن به هدف و انجام مرحله آشیانه یابی دقیق و سپس انفجار فیوز مجاورتی، انجام دهد.
این موشک همچنین قادر است هدف خود را از دود و حرارت فرعی ایجاد شده جهت انحرافش تشخیص داده و همچنین هنگامی که از برد رادار جنگنده ی شلیک کننده نیز خارج می شود به حرکت در مسیر صحیح خود ادامه دهد. همچنین می تواند به اهدافی که در ارتفاع خیلی کم و خارج از زاویه ی دید پرواز می کنند اصابت کند.
این موشک یک کانارد (بالچه جلویی موشک) با طراحی آیرودینامیک، به همراه بالچه هایی آیرودینامیکی صلیب شکل در مرکز موشک دارد.



سطوح کنترلی پروانه ای شکل به موشک این قدرت را می دهند که جهت حرکتش سمت چپ یا راست منحرف شود یا به سمت بالا و پائین به خوبی مانور نماید ضمن اینکه به پایداری موشک در حین این چرخشها کمک می نمایند.
هر کدام از 4 سطح کنترلی نصب شده روی موشک، به یک پمپ هیدورلیکی مجهز هستند که این پمپ از روغن موجود در مخزن موشک برای تامین فشار هیدرولیکی مورد نیاز حرکت بالچه های کنترلی، نیروی مورد نیاز را فراهم می آورد. سطوح کنترلی درست بالای این سیستم هیدرولیک نصب شده اند و هنگامی که هدفیابی نهایی در دستور کار موشک شلیک شده قرار می گیرد، این سطوح توسط پمپ هیدرولیکی تغییر مسیر صحیح را به طوری که تعادل موشک برهم نخورد انجام می دهند.

مشخصات
سازنده: ویمپل (Vympel)
سال ساخت اولین نمونه: 1982
برد:
مدل R-27R = بین 2 تا 80 کیلومتر
مدل R-27T = بین 1 تا70 کیلومتر
مدل R-27AE و R-27EM = بین 1 تا 130 کیلومتر
مدل R-27TE = بین 1 تا 120 کیلومتر
مدل R-27P = بین 1 تا 170 کیلومتر (ضد رادار پرنده)

محدوده ارتفاع عمل: بین 20 متر تا 27 کیلومتر

سرعت: 4 ماخ
نیروی محرکه: راکت تک مرحله ای با سوخت جامد

هدایت پذیری:
نیمه فعال راداری؛ مدلهای: R27R و R-27E
حرارت یاب؛ مدلهای: R-27T و R-27TE

سرجنگی: 39 کیلوگرم TNT

وزن:
R-27R = حدود 253 کیلوگرم
R-27T = حدود 254 کیلوگرم
R-27AE = حدود 350 کیلوگرم
R-27TE = حدود 343 کیلوگرم

طول: 7/3 متر
قطر: 230 میلی متر
فاصله ی دو سر بالچه ها: 77 سانتی متر

استاندارد استفاده در جنگنده های:
سوخوی27، سوخوی30، سوخوی33، سوخوی35، سوخوی37، میگ29 و یاک141

سایت

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

اینو تو لیست ندیدم اقا یون

[evry day]

نيروي هوايي روسيه در اوآخر سال 2003 پنج فروند جنگنده شكاري «سوخو-27 اس. کا. ام» SU-37 SKM (مدرنيزه شده) جديد در يافت کرد. امسال نيز نيروي هوايي روسيه 20 فرود از اين نوع هواپيما را دريافت خواهد کرد. به گفته نظاميان و طراحان، بهره برداري از اين هواپيماها گام اولي در راستاي تجهيز نيروي هوايي روسيه به هواپيماي شكاري نسل پنجم خواهد بود.

مدل جديد اما نه براي خلبانان تازه کار
ايگور ديومين طراح ارشد دفتر طراحي- تجربي «سوخو» در گفتگو با روزنامه «ايزوستيا» گفت: «ما اين هواپيما را براي خلبانان جديد نساختيم. اين جنگنده براي آنهاي است که امروزه جزو کادر پرواز مي باشند. به همين دليل عليرغم اينکه جنگنده شكاري «سوخو-27 اس. کا. ام» يک هواپيماي جديد است اما بهره برداري آن براي خلبانان با تجربه آسان است».

اصلي ترين وجه تمايز بين جنگنده شكاري « سوخو-27 اس. کا. ام» و ساير هواپيماهاي «سوخو» موجود در ارتش، اين است که جنگنده جديد به آساني هواپيماهاي سابق با استفاده از تمام مهمات، اعم از کنترل شونده و غير قابل کنترل، و همچنين موشکهاي هوايي مختلف موجود در نيروي هوايي قادر به فعاليت هم در برابر اهداف هوايي و هم در برابر اهداف زميني است. اين جنگنده شكاري نه تنها قادر است در تمام اوقاد روز فعاليت کند بلکه شرايط آب و هوا نيز تاثيري در کار آن ندارد.

ديومين مي افزايد: «از ويژگيهاي دستگاههاي راداري و ناو بري اين جنگنده اين است که همه عمليات مربوط به پرتاب بمب بدون دخالت خلبان و بصورت خودکار انجام مي گيرد. خلبان فقط کافيست در موقعيت مناسب دکمه «پرتاب» را فشار دهد. يکي از نوآوريهاي ديگر اين جنگنده شكاري آن است که ايستگاه راداري آن علاوه بر اهداف هوايي قادر به شناسايي اهداف زميني متحرک هم مي باشد».

خلبانها مي گفتند به چي نياز دارند
ظاهر «سوخو-27 اس. کا. ام» فرقي با ساير مدلهاي اين هواپيما ندارد. اما در داخل کابين آن تغييراتي بوجود آمده است. در کنار ساير نمايشگرهاي عقربه اي سه نمايشگر از نوع کريستال مايع (ديسپلي) تعبيه شده است که تمام اطلاعات مربوط به پرواز و تواناييهاي جنگي هواپيما را نشان مي دهند. بگفته طراحان، اين کار براي اين امر انجام گرفته است که خلبان بتدريج عادت کند که براي کنترل وضعيت، علاوه بر استفاده از نمايشگرهاي عقربه اي از اطلاعاتي که روي ديسپلي ها ظاهر مي شود کمک بگيرد. راحتي، از مشخصه هاي اصلي اين نمايشگارها مي باشد چرا که تمام اطلاعات همزمان و يکجا ظاهر مي شود.

ديومين مي گويد: «بر اساس ارزيابي ما، يک يا دو ماه پرواز با جنگنده شكاري جديد اين امکان را به خلبانان با تجربه مي دهد که به نمايشگرهاي جديد عادت کنند و از نمايشگرهاي عقربه اي بعنوان ابزار رزرو استفاده نمايند. اين اطلاعات در مدت همکاري با متخصصين موسسه پزشکي فضايي وزارت دفاع بدست آمده اند».

گيوي جانجگاوا رئيس مرکز علمي-توليدي «تخنوکومپلکس» که از 16 شرکتي که طراحي و ساخت دستگاههاي «سوخو-27 اس. کا. ام» را بر عهده دارند، تشکيل مي شود مي گويد که «براي دست يابي به اين نتايج، از ده نفر خلبان آزمايشي مجرب کمک گرفتيم. از خلبانان خواستيم که ليستي حاوي تمام مشخصاتي که آنها مي خواهند بر روي اين ديسپلي ها مشاهده کنند، تهيه نمايند. سپس بر اساس درخواستهاي آنها توانستيم برنامه مربوط به اين نمايشگرها را طراحي کنيم».

اما بگفته خود جانجگاوا خلبانان آزمايشي که در کار خود زبده هستند و خلبانان کادر پرواز تحت قوانين و شرايط متفاوتي فعاليت مي کنند. بنابراين براي مطابقت بيشتر تجهيزات هواپيما و کابين آن با تواناييهاي خلبانان کادر پرواز، اولين جنگنده شكاري «سوخو-27 اس. کا. ام.» به خلبانان مرکز هوايي ليپتسک خواهد رسيد چرا که آنها در نيروي هوايي از بهترينها هستند. امروزه آنها در حال اجراي وظايف خود در پايگاه هوايي «کانت» در خاک قرقيزستان مي باشند. اين خلبانان بايد مرحله نهايي را که مانع از جايگزيني گسترده هواپيماهاي جديد بجاي قديمي است، تکميل کنند. در حقيقت آنها بايد گفته هاي اسناد و مدارک مربوط به قابليت استفاده از اين نوع هواپيماهاي شكاري در شرايط اقليمي و آب و هوايي متفاوت را اثبات کنند و جزوه هاي مربوط به چگونگي بهره برداري از اين جنگنده ها و تسليحات آن را تهيه کنند. آنها وقت کمي براي اين کار دارند. چرا که روند جايگزيني گسترده هواپيماهاي شكاري قديمي بواسته جنگندهاي شكاري «سوخو-27 اس. کا. ام.» در نيمه دوم سال 2004 شروع خواهد شد.

اما جنگنده شكاري «سوخو-27 اس. کا. ام.» مدل انتقالي به جنگنده نسل پنجم نيست. بلکه نوعي هواپيماي «آزمايشي-تجربي» است که بمنظور آماده سازي کادر پرواز براي استفاده از فن آوري بمراتب پيچيده تري، ساخته شده است. در سال جاري در دفتر طراحي-تجربي «سوخو» فعاليتهاي طراحي-تجربي براي ساخت هواپيماي کاملا جديد، جنگنده شكاري «سوخو-35» شروع خواهند شد. اين هواپيما در حقيقت پلي بصوي جنگنده نسل پنجم خواهد بود. در دفتر طراحي «سوخو» اين هواپيما را از نسل ++4 مي دانند ولي در مرکز «تخنوکومپلکس» مي گويند که آن از نسل –5 است.

«سوخو-35» فاقد نمايشگرهاي عقربه اي خواهد بود. کابين آن بجاي سه ديسپلي مجهز به دو ديسپلي بزرگ خواهد بود. براي بهره برداري از اطلاعات بيشتر صفحه هر يک از آنها مي تواند همانند تلويزيون هاي جديد به چند صفحه نمايشي تقسيم شود. علاوه بر آن مهمترين اطلاعات جنگي و هدايتي بر روي شيشه جلويي سرپوش خلبان ظاهر خواهد شد. بنابراين خلبان ديگر مجبور به مشاهده مداوم نمايشگرهاي موجود در کابين نخواهد بود و مي تواند سرش را بچرخاند و بصورت بصري وضعيت اطراف خود را ارزيابي کند.

جانجگاوا مي گويد «اين مشکلي است که بيشتر به مسائل فيزيکي و رواني فرد بر مي گردد و ربطي به مسائل فني ندارد. سرپوش بايد بر سر خلبان سفت باشد. چطور مي شود اين کار را کرد؟ آيا اين سرپوشها بايد با قالب صورت خلبانان مطابقت داشته باشد يا از طريق وسائل چسبناک بصورت او بچسبد؟ ولي اين كار نشدني است چرا که در مناطق گرمسير استفاده از آن غير ممکن خواهد بود (سرپوشها مجهز به تهويه نيستند) خلبان مي تواند ديوانه شود...»

آمريکاييها نيز امروزه با مشکلات مشابهي مواجه هستند. ولي مشکل سفتي سرپوش را آنجا به نوع ديگري حل مي کنند و خلبان عينک مخصوصي را که اطلاعات بر روي آن ثبت مي شوند به چشم مي زند. اما باز هم آمريکاييها با مشکل جديتري مواجه شده اند. انسان نمي تواند همزمان هم به عينک مخصوصش نگاه کند و هم اطراف خود را زير نظر داشته باشد. در اين مواقع خلبان بطور ناخودآگاه يک چشمش را مي بندد.

علاوه بر تغيير ظاهر کابين، «سوخو-35» براي ايستگاههاي رادراي کمتر قابل شناسايي خواهد بود. اين امر با بکار بردن پوشش جديدي که قادر به جذب تشعشعات راداري باشد امکان پذير مي شود. در حقيقت هواپيماي جديد با رنگهاي مخصوص و جديدي رنگ خواهد شد. مسلما موتورها و کامپيوترهاي موجود در هواپيما نيز دستخوش تغييرات کلي خواهد شد.

کجا پرواز مي کني؟
موتورهاي «سوخو 35» نسبت به مدلهاي پيشين از قدرت بيشتري برخوردار خواهند بود. اين امر سرعت و قدرت منور هواپيما را افزايش خواهد داد. دستگاههاي محرك هدايتي موتور از نوع هيدروديناميک بوسيله دستگاههاي الکتريکي جايگزين خواهند شد. به گفته طراحان اين امر نه تنها موجب صرفه جويي در جا و کاهش وزن خواهد شد بلکه امکان تعبيه کنترل موازي در سيستمهاي هدايتي هواپيما را فراهم مي کند.

در عمل اين مسئله باعث کمرنگ شدن نقش خلبان خواهد شد. به عبارت ديگر کامپيوتر تصميم خواهد گرفت که هواپيما با چه سرعت و رژيم کاري به هدف حمله کند و زمان استفاده خلبان از تسليحات را تعيين خواهد کرد. بدين ترتيب انسان مرتكب اشتباه نخواهد شد. در صورت اشتباه خلبان کامپيوتر دستور وي را اجرا نخواهد کرد و به او مي گويد که اشکال کارش در کجاست.

- اگر هواپيما همه کار را بصورت خودکار انجام مي دهد خلبان به چه درد مي خورد؟
ديومين با خنده به اين سئوال پاسخ مي دهد: «اين فقط گامي است بسمت نسل پنجم هواپيماها؟ مطمئنا در هواپيماي نسل ششم خلباني در کار نخواهد بود...

جانجگاوا گفته همتاي خود را اينگونه تصحيح مي کند: «مسئله به اين سادگي نيست. اين در حقيقت تناسب ارتباط بين انسان و کامپيوتر است. اتفاقي که يک بار پيش آمد اين بود که طي اولين آزمايشات كامپيوتر جنگنده شكاري با تجهيزات فوق العده هوشمند چنين نتيجه گرفت که زاويه هواپيما بگونه اي است که مي تواند منجر به فاجعه گردد و بطور خود کار خلبان را به بيرون پرت کرد. پس از گذشت يک ثانيه منور تمام شد و هواپيما به حالت عادي برگشت اما پس از چند ثانيه پرواز سقوط کرد»...

وي مي افزايد: «حتي با وجود تجهيزات هوشمند بايد به انسان اجازه داد که در شرايط جنگي که دستگاههاي هواپيما و تسليحات آن قادر به اجراي عمليات نباشند خود تصميم بگيرد. بطوري که حتي به قيمت جان خود هدف تعيين شده را محقق سازد. تصميمات مربوط به استفاده از تسليحات و مسئوليت آن فقط بعهده انسان است».

اتفاقا متخصصين آمريکايي نيز با اين مشکل روبرو هستند. مدتها است که اين بحث در آمريکا وجود دارد که آيا مي توان هدايت تسليحات را به عهده کامپيوتر گذاشت و يا حرف آخر را بايد انسان بزند. انسان جايزالخطا است. کامپيوتر دقيقتر عمل مي کند اما به هر حال اشتباه هم مي کند...

جانجگاوا تصريح مي کند که «اين بحث ها براي ما نيست. نظام حقوقي ما مشکلاتش بيشتر از اينها است».

هواپيماهاي جديد تا سال 2007 در نيروي هوايي بکار گرفته خواهند شد. فقط وجود سفارش دفاعي دولتي در سال جاري اطمينان بخش اين مسئله نيست بلکه استراتژي دفتر طراحي-تجربي «سوخو» مبني بر جايگزيني هواپيماهاي قديمي نيروي هوايي بوسيله فن آوريهاي جديد نيز اين اطمينان را حاصل مي کند. هزينه هاي مربوط به ارتقاء هواپيماي معمولي «سوخو» تا سطح جنگنده شكاري «سوخو-27 اس. کا. ام.» پنج تا هفت درصد از قيمت خريد هواپيماي نو مي باشد. اما تواناييهاي جنگي اين هواپيماها نه تنها کمتر از مدلهاي آمريکايي نيست بلکه کمتر از هواپيماهاي شكاري صادراتي «سوخو-30 ام.کا» (SU-30MK) هم نيست. هنوز صحبت بر سر قيمت «سوخو-35» براي نيروي هوايي ملي مطرح نيست چرا که فعاليتهاي مربوط به اجراي اين طرح تازه شروع شده است.

آزمايشگاه پرنده
در اوايل سال 2003 شرکت «سوخو» برنده مناقصه ساخت جنگنده شكاري نسل پنجم شد. زمان اولين پرواز سال 2006 مي باشد. اما هواپيماي «سوخو 47» يا بعبارت ديگر «برکوت» که الگوي جنگنده هاي شكاري جديد محسوب مي شد و داراي بالهاي با جهت مخالف بود هواپيماي نسل پنجم نيست. در دفتر طراحي و تجربي «سوخو» معتقدند که اين هواپيما بيشتر يک آزمايشگاه پرنده است که بر مبناي آن فن آوريها و مواد جديد مورد آزمايش قرار مي گيرند.

ولي نهايتا جنگنده نسل پنجم چه شکلي خواهد بود؟ ظاهر آن هنوز در حال شکل گيري است (طبق اطلاعات موجود در دفتر طراحي-تجربي «سوخو»، 5 نمونه وجود دارد که در حال گذارندن مراحل آزمايشي خود از لحاظ قابليت آئروديناميکي مي باشند). مشکل اينجاست که طراحان و نظاميان هنوز بر سر نوع جنگنده جديد بحث مي کنند. آيا اين هواپيما چه مشخصه هاي بايد داشته باشد؟ آيا بايد شبيه هواپيماي نامرئي اما در عين حال داراي قابليت منور کم «اف 117» که قادر باشد به مقصد برسد و پس از شليک تمام موشکها و بمبهاي خود به پايگاه برگردد؟ آيا بايد يک جنگنده نامرئي باشد که نتنها قادر به بمباران دقيق بوده بلکه بتواند در جنگهاي نزديک و رودرو فعاليت کند.

از سوي ديگر طراحان مي گويند که در مرحله اول بايد مشکلات موجود بويژه در زمينه فني را حل نمود. براي مثال ميدان حرارتي هواپيما را بايد کاهش داد. بايد بر روي دريچه هاي هوايي و موتور سرپوشهاي نسب شود که در صورت شناسايي هواپيما از طريق رادراهاي دشمن و يا اگر به سمت آن موشکي با كلاهك حرارتي شليک شود اين سرپوشها بسته شود. يا اين مشکل را بايد از طريق پراکندن هوا حل نمود.

هواپيماي داراي اجزاي حسي
جانجگاوا مي گويد اين يک هواپيماي هدايت شونده خواهد بود. امروزه ما فقط تصوراتي در زمينه ظاهر کابين جنگنده نسل پنجم داريم كه بيشتر شبيه کابين «سوخو 35» خواهد بود.
ولي اين نکته کاملا مشخص است که صفحه ديسپلي ها و شيشه جلوي سرپوش خلبان حاوي اطلاعات بيشتري خواهند بود. اعداد و عقربه ها از بين مي روند و همه آنها به حالت تصويري در مي آيند. مثل اتومبيلهاي گران قيمت.

دستگاه محاسباتي «سوخو 35» از 150 آنتن و فرستنده مختلف مستقر در سراسر بدنه آن اطلاعات کسب مي کند. هواپيماي شكاري نسل پنجم داراي اين گونه باصطلاح «اعضاي حسي» بمراتب بيشتري خواهد بود. به صراحت مي توان گفت که هواپيماي جديد موقعيت اطراف خود را با «پوست» خود حس خواهد کرد. در ضمن امروزه هدف ما ارتقاء توان بلقوه هوشمندي کامپيوترها مي باشد.

خصوصيات فني و تاکتيکي «سوخو-27 اس. کا. ام.»
زمان بکارگيري در نيروي هوايي: سال 1998. سرعت حداکثر (کيلومتر در ساعت): در ارتفاعات نزديک زمين-1400، در ارتفاعات بالاتر-2430. حد اکثر ارتفاع: 18000 متر. مسافت پرواز: 3680 کيلومتر. تعداد خدمه: يک نفر. تسليحات: توپ خودکار 30 ميليمتري «گ.ش-301» (1500 شليک در دقيقه، 150 گلوله). بارگيري حداکثر جنگي: 8000 کيلوگرم. بر روي 10 گره مي توان موشکهاي «هوا به هوا»، «هوا به زمين» و همچنين انواع بمبهاي قابل کنترل و غير قابل کنترل نسب کرد.

سایت

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید