اشعار مادر

[Consul 141]

ای تو نیروی منی
تو تواناییِ من
و تو رخشنده ترین ستاره ی آسمان منی
تویی مانند ستون فقراتم به بدن
بی تو در عرصهء این زنده گی، با رنج و محن
با تو هر وقت و زمان، بی غم و بی درد و زغن
کی توانم که کنم بی تو تحمل به حیات
ای تویی آب حیاتم به حیات و به ممات
باعث این همه توفیق و سرافرازی من
تو نُمایندهء راه حسنات و برکات
تو فروزندهء شمع ره و هادی نجات
تو مدرس به منی در همه اخلاق و صفات
از برای تو به من فرض شده حرمت زن
آری ای مادر من!

[Consul 141]

سلام

معذرت میخوام از اینکه یه مقدار نظم تاپیک رو به هم میزنم

یه متن ادبی خیلی قشنگ هست در مورد مادر که گفت و گوی یه بچه در آخرین لحظات به دنیا اومدنشه با فرشته و خدا که آخرش فرشته به بچه میگه یکی هست که میخواد تو رو ببینه مواظب تو و اون اسمش مادره

مطمٔنم خیلی ها این متن رو خوندن ممنون میشم یکی از دوستان این متن رو به من بده واقعا بهش نیاز دارم

بی نهایت ممنونم

سلام فكر كنم درخواستتون رو بايد اينجا مطرح كنيد:
درخواست يك شعر

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

موفق باشيد...

[***Spring***]

توضیح : برای درخواست دوستان ، تکرار [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] :

کودکی که آماده‌ی تولّد بود، نزد خدا رفت و از خداوند پرسيد: "می‌گويند فردا شما مرا به زمين می‌فرستيد، اما چگونه من بسيار كوچك و بی‌پناهم ، من به اين کوچکی و بدون هيچ کمکی چگونه می‌توانم برای زندگی به آنجا بروم ؟"

خداوند پاسخ داد: "در ميان تعداد بسياری از فرشتگان ، من يکی را برای تو برگزيده‌ام ، او در انتظار توست و از تو نگهداری و مراقبت خواهد کرد."

امّا کودک هنوز اطمينان نداشت که می‌خواهد برود يا نه : "امّا اينجا در بهشت، من هيچ کاری جز خنديدن و آواز خواندن ندارم و اين‌ها برای شادی من کافی هستند."

خداوند لبخند زد: "فرشته‌ی تو برايت آواز خواهد خواند و هر روز به تو لبخند خواهد زد، تو عشق او را احساس خواهی کرد و شاد خواهی بود."

کودک ادامه داد: "من چگونه می‌توانم بفهمم مردم چه ميگويند وقتی زبان آنها را نمی‌دانم؟..."

خداوند او را نوازش کرد و گفت: "فرشته‌ی تو ، زيباترين و شيرين‌ترين واژه‌هایی را که ممکن است بشنوی در گوش تو زمزمه خواهد کرد و با دقّت و صبوری و مراقبت ، به تو می‌آموزد که چگونه صحبت کنی."

کودک با ناراحتی گفت: "وقتی می‌خواهم با شما صحبت کنم، چه کنم؟"

امّا خدا برای اين سوال هم پاسخی داشت: "فرشته‌ات دست‌هايت را در کنار هم قرار خواهد داد و به تو می‌آموزد که چگونه دعا کنی."

کودک سرش را برگرداند و پرسيد: "شنيده‌ام که در زمين انسان‌های بدی هم زندگی می کنند، چه كسى مرا در برابر آنها محافظت مى كند ؟"

خداوند گفت : "فرشته‌ات از تو دفاع و مواظبت خواهد کرد ، حتّی اگر به قيمت جانش تمام شود."

کودک با نگرانی ادامه داد: "امّا من هميشه به اين دليل که ديگر نمی‌توانم شما را ببينم ناراحت خواهم بود."

خداوند لبخند زد و گفت: "فرشته‌ات هميشه درباره‌ی من با تو صحبت خواهد کرد و به تو راه بازگشت نزد من را خواهد آموخت، گر چه من هميشه در کنار تو خواهم بود."

در آن هنگام بهشت آرام بود، امّا صداهایی از زمين شنيده می شد.

کودک فهميد که به زودی بايد سفرش را آغاز کند. او به آرامی يک سوال ديگر از خداوند پرسيد: "خدايا! اگر من بايد همين حالا بروم پس لطفاً نام فرشته‌ام را به من بگوييد."

خداوند شانه‌ی او را نوازش کرد و پاسخ داد: "نام فرشته تو مهم نيست . تنها بدان كه تو اين فرشته را « مـــــادر » صدا خواهى زد."

.

[Consul 141]

خواندم ترانه اي زيبا برايت مادر
ميون ترانه هام نوشتم نامت را
نوشتم نامت را با بغض با گريه هاي دور
نوشتمت ،نوشتمت ترانه خوان شعر هايم
نوشتمت با كلماتم نام زيبايت را
و بر هر شاخه ي گل ياس بازمي نويسم
دوستت دارم
مادر

[Consul 141]

مادري دارم آرام
بي پروا از سكوت آب ها
شوقش از برگ درختان افزون
نگاهش لطيف تر از انوار بهار
كلامش آفتاب ،صدايش باران
مادري دارم كه خواندن نمي دانست
ولي درس زندگي آموخت
آموخت كه چگونه گل را شاد كنم
عشق را بفهمم
دشت دل را خوشه خوشه پر كنم از گل شقايق
آموخت كه چگونه دوست بدارم زندگي را

[RoYaYeEe_NiIiLi]

اشکی مانند قطره بارانی از گونه های آشنایی سرازیر شد…


قطره بارانی که اولین قطره بود که از آسمان زندگی به زمین افتاد…


قطره ای از اشکهای گونه ای پر از مهر که زمین را سر سبز و زیبا کرد…


من دیدم درآن اشک چه می گذرد…من دیدم در آن قطره اشک چه شوری برپاست؟ قطره ای از اشکهای پر از مهر و محبت یک مادر… درست است…آن قطره همان اشک است و آن گونه همان گونه مادر است اشک مادر


اگر می خواهی معنی واقعی عشق را بفهمی عشق مادر به فرزندش همان عشق واقعی و گمشده است که تمام دنیا به دنبال همین معنا بودند…


عشق واقعی بدون شک عشق مادر به فرزندش است…!


نه هوس در آن است، نه دروغ و نیرنگی در آن است ، نه زود گذر است ، نه غصه و گریه به خاطر جدایی در آن است ، نه پایانش جدایی است


من آرزو دارم یک قطره از اشکهای پر از مهر و محبت مادرم را بر روی دستهایم احساس کنم…!


عشق واقعی در نگاه مادر به فرزندش است…!


می خواهم آن گرمای اشک مادرم را بیشتر احساس کنم…!


اشکی که جاودانه است ، اشکی که واقعا عاشقانه است!… این عشق مادرانه نه احساسات است ، نه دیوانگی است ، نه جنون است و نه گناه!


یک انسان خوشبخت انسانی است که در نگاه چشمان مادرش که پر از اشک است معنی واقعی عشق را بفهمد! ببیند این اشکهایی که از چشمان مادرش ریخته می شود برای چه چیزی ریخته می شود؟ چرا ریخته می شود؟ آیا از روی احساسات است ؟ آیا از روی نیرنگی و دروغ است؟ این اشکها مقدس است ، این اشک مادر را باید پرستید…! عشق یعنی همین!…عشق واقعی اینجاست!…قلب و چشم یک مادر چشم انتظار فرزندش…!

شرمنده...اگه قراره فقط شعر باشه ببخشید

[***Spring***]

مـــــادر ، بهترین مخلوق خدا در عالم است …
مـــــادر ، دریای بی‌انتهای دوست داشتن است …
مـــــادر ، عشق بی‌پایان خدا در عالم است …

[***Spring***]

شعر عشق جاودانی مادر است
کیمیای زندگانی مادر است

آفتاب آسا زنور خویشتن
آنکه افروزد جهانی مادر است


آنکه اندرگل رود تا ریشه وار
پرورد چون گل جوانی مادر است


آنکه هستی تمام مردمان
بی وجودش هست فانی مادر است





کیست مادر؟ باعث آغاز ما
شادی ِما، حـــافظ و انباز ما

مهربان و رهنما و پاسـدار
غمگسار و ناصح و همـراز ما

مهـر او آرام‌بخــــشِ جـــان و تن
خشم او هوشدارِ صد رنج و محن

باعث دلبستگی در زندگی
مانع تســلیم و ننگِ بندگی

شام از لبخند او چون صبحــگاه
صبحگاهش مطلع ِعشق و صفا

بهتر ازمــــــادر خــــدا پیدا نکرد
هیچ شیدائی چو او شیدا نکرد

عشق مادر برترین عشقهاست
یارمند زیستن و آبِ بقاست

عالم و پیغمبر از دامان اوست
آدمیت شمۀ احسان اوست

زوست گر اعجوبه بینی در جهان
زوست تسخیر زمین و آسمان

آرزویش پاک و ناب و بی‌بدیل
« روشن است چون آفتاب و بی‌دلیل »

وای اگرکس سر زارشادش زند
وای اگر ناشنفته آستین برزند

وای اگر مادر زخاطر برکشی
ذلت دارین ، اندر برکشی

سنگ صبرش گرگران ازکوههاست
خاطرش نازکتر ازبرگِ حناست

چونکه صاف و بی‌ریا حرفش بود
مبدأ بهبودی‌ها امرش بود

ناصح بهتر زمادر نیست نیست
نافع خوشتر زمادر نیست نیست

گر کسی پیشِ قدومش جان دهد
رتبه‌ی صدها شهیدی می برد

ازخدا پس تر مقام مادر است
خُلد اعلی زیرِ پای مادر است

از وجودش زندگی زیبا بود
روز بی او ، چون شبِ یلدا بود

پیکری سر تا به پا صلح و صفا
نیست اندر خاطرش غیر از وفا

خالق عالم چو دنیا آفرید
بهر ِ راحت سبزهِ مادر دمید

زندگی بی مادران مشکل بود
درنبودش کی جهان مُقبل بود

دردِ زادن را بدِهکاریم ما
این عَناء را پاس میداریم ما

جان برایت گر دهیم ازجان تست
ماچه داریم؟ جملگی ازآنِ تست

زیر پای مادران رضوان بود
آن دیگر را زیر پا قرآن بود

لیک هر مادر نه آن مادر بود
گاه سراسر صبر و گه اخگر بود

مادر ار دست از محبت برگرفت
خانه را درد و الم در برگرفت

از سقوط کاه نگردد کس خبر
کوه اگر افتد ، زمین زیر و زبر

طفل اگر بیره شود ازمادر است
گرجهان گمره شود ازمادر است

نیست مشکل، باشی گر بابا خطا
میشوی گمره گر از مادر خطا

عزت دودمان بدست مادر است
ساز او گلزار و سهواش آذر است

مادر ار یک لحظۀ غافل شود
دعوی صد لاف ها باطل شود

کی شود از لاف نیکو کارها
کی دهد مردم به سوگندش بها

طفل را افتد اگر سهوی رواست
اشتباهِ مادران عینِ فناست

زائیدن تنها نباشد مادری
تا نباشد طفلت از زشتی بری

زنده باش ای مادر نیکو شعار
ای که هستی از پلشتی برکنار

زنده باش ای مرکز آمال ها
زنده باش اقبال ما و فال ما

خواهمت ای مادر خوب و صفا
تا ابد خوشنود و دایم با وفا

.

[***Spring***]

سرچشمه‌ی مهر و دوستی يعنی مادر
مادر يعنی يک همدم از اول تا آخر

مادر يعنی دلی به وسعت دريا
واژه‌ی مادر شدن يعنی يک رويا

زيباترين واژه‌ی دنيا در هر جا
مادر يعنی زيبايی به اندازه کهکشانها

مادر يعنی گنجينه‌ی مهر و محبت
در نگاه فرزند تمنای يک صحبت

مادر يعنی قصه‌های زيبای شبانه
مادر يعنی گوش دادن به حرفهای بچه‌گانه

مادر يعنی بيدار ماندن برای بچه‌ی بيمار
مادر انسانی زيبا همانند بهار

مادر بودن و مادر شدن يک افتخار
ديدن روی ماه مادر يک انتظار

مادر زيباترينی و مهربانترينی
چه بگويم از تو که تو بهترينی

.

[***Spring***]

ياد مادر

بنال ای نی كه قلبم بی شكيب است
دلم محتاج درمان و طبيب است

بنال ای نی كه جانم بی قرار است
درون سينه‌ام غم آشكار است

خداوندا چه آمد بر سر من
زكف رفت آن گرامی مادر من

تو مادر رفتی و از ما بريدی
به سوی آسمانها پر كشيدی

بريدی رشته‌ی عشق و اميدم
نگاه آخرينت را نديدم

چه آسان دست شستی از عزيزان
رها كردی تمام آشنايان

تو رفتی رشته‌ی اميد بگسست
صفای زندگانی رخت بر بست

تو رفتی عشق خالی شد زمعنا
به غارت رفت باغ آرزوها

به ياد آرم دعای صبح و شامت
تن بيمار و آن رنج مدامت

در اين خانه زتو هر جا نشانی است
هم ياد آور رنج نهانی است

بيا مادر حنای مويت اينجاست
بيا كه جعبه‌ی دارويت اينجاست

ببين اين مهر و جانمازت
بيا تا سردهی راز و نيازت

بخوان والتين و ماعون و فلق را
صفايي ده سپيدی شفق را

بخوان مانند وردی يا سرودی
دعاهايی كه از بر كرده بودی

بخاطر دارمت من دايم اوقات
فراموشت كنم هيهات هيهات

.