مشاعره

[magmagf]

در خیالم چهره اش جان می گرفت
می نهادم روی هم تا دیده را

آه از آن شب ها که می کردم ز شوق
محو روی او سرا پا دیده را

آوخ آوخ ناگهان از من برید
تا کند هجرش چو دریا دیده را

حالیا شرمنده ام از خویشتن
رنجه کردم بس که دل را دیده را

ای دل کودک مزاج من بسوز
تا کنی زین بیش رسوا دیده را

[دل تنگم]

آن‌که می‌خواست برویم در دولت بگشاید
با که گویم که در خانه به رویش نگشودم

آمد آن دولت بیدار و مرا بخت فروخفت
من که یک عمر شب از دست خیالش نغنودم

[Mahdi Hero]

من آن نیم که حلال از حرام نشناسم
شراب باتو حلال است و آب بی تو حرام

[دل تنگم]

مائیم و شهریارا اقلیم عشق آری

مرغان قاف دانند آیین پادشاهی

[magmagf]

یکی نیست به روشنی ها دلمو عاشق کنه
روی رود غربت من دستاشو قایق کنه
بسکه آدما رو با دل های سنگی می بینم
میونِ سینه،دلم،همین روزاس که دق کنه

[Ahmad]

هر دل که به عاشــــــقی زبون نیست
دست خوش روزگـــــــــــار دون نیست

جز دیده‌ی شـــــــــــــــوخ عاشقان را
بر چهره دوان سرشــــک خون نیست

کوته نظـــــــــــــــــری به خلوتم گفت
سودا مکن آخـــــــــــرت جنون نیست

گفتم ز تو کـــــــــــــــی برآید این دود
کت آتش غـــــــــم در اندرون نیست؟

عاقل داند کــــــــــــــــــــه ناله‌ی زار
از سوزش ســـــــینه‌ای برون نیست

تسلیم قضا شــــــــــــــود کزین قید
کس را به خلاص رهــــــنمون نیست

صبر ار نکنم چــــــــــــه چاره سازم؟
آرام دل از یکی فــــــــــــزون نیست

گر بکشد و گـــــــــــــــر معاف دارد
در قبضه‌ی او چـو مـــن زبون نیست

دانی به چه مانــــــــــد آب چشمم؟
سیماب، که یکدمـش سکون نیست

در دهر وفا نبــــــــــــــــــــود هرگز
یا بود و به بخــــــت ما کنون نیست

جان برخـــــــــــــــی روی یار کردم
گفتم مگرش وفاسـت چون نیست

بنشینم و صــــــــــــــبر پیش گیرم

دنباله‌ی کار خـــــــــــــــــویش گیرم

[ghazal_ak]

ماهتاب است و سکوت است و ابدیت ما نیز
سر سپاریم به مرغ حق و هویی بزنیم

[Mahdi Hero]

می خور که شیخ و حافظ و مفتی و محتسب
چون نیک بنگری همه تزویر میکنند

[magmagf]

دل تو قصۀ دوست داشتنو باور نداره
دل من عاشق عشقیه که آخر نداره
اگه یه روز شنیدی که باغ بی خزونی هست
اون غمستونِ منه که گل پرپر نداره

[Ahmad]

گرچه هر لحظه مدد ميدهـــــدم چشم پر آب
دل سودازده در ســـــــــوز و گداز است هنوز

همه خفتند بغــــــــير از من و پروانه و شمع
قصۀ اين دو سه ديـــــــــوانه دراز است هنوز


-----
نميدونم چرا با گـ شروع كردم.