مشاعره

[magmagf]

اى تكدرخت تناور، صبح بهارت چه زيباست‏
وقتى به گل مى‏نشينى، رنگ تو همرنگ رؤياست‏

دست فرومانده من، تنگ است و كوتاه و خالى‏
دست پر از لانه تو، سبز و بلند و شكوفاست‏

در صبح زيباى برفى، چون هاله‏ اى مى‏درخشى‏
سبز بهارت دلآرا، زرد خزانت فريباست‏

[Mahdi Hero]

تا كي غم آن خورم كه دارم يا نه ؟
وين عمر به خوشدلي گذارم يا نه
پر كن قدح باده كه معلومم نيست
كين دم كه فرو برم ... بر آرم يا نه ؟

[دل تنگم]

...........................................

[vahid_vaezinia]

تا مهر توام در دل شوریده نشست
وافتاد مرا چشم بدان نرگس مست
این غم ز دلم نمی‌نهد پای برون
وین اشگ ز دامنم نمیدارد دست

[Mahdi Hero]

اى تكدرخت تناور، صبح بهارت چه زيباست‏
وقتى به گل مى‏نشينى، رنگ تو همرنگ رؤياست‏

دست فرومانده من، تنگ است و كوتاه و خالى‏
دست پر از لانه تو، سبز و بلند و شكوفاست‏

در صبح زيباى برفى، چون هاله‏ اى مى‏درخشى‏
سبز بهارت دلآرا، زرد خزانت فريباست‏

تلاش بوسه نداریم چون هوسناکان
نگاه ما به نگاهی ز دور خرسندست

[vahid_vaezinia]

تا یار برفت صبر از من برمید
وز هر مژه‌ام هزار خونابه چکید
گوئی نتوانم که ببینم بازش
تا کور شود هر آنکه نتواند دید

[دل تنگم]

دریچه ای به تماشای باغ وا می شد
دلم چو مرغ گرفتار بال و پر می زد

تمام شب به خیال تو رفت و می دیدم

که پشت پرده ی اشکم سپیده سر می زد

[Mahdi Hero]

دوش با دل سخن عشق تو جان بود
كار دل و ديده همگي رو به زيان بود

[vahid_vaezinia]

درویش که می خورد به میری برسد
ور روبهکی خورد به شیری برسد
گر پیر خورد جوانی از سر گیرد
ور زانکه جوان خورد به پیری برسد

[دل تنگم]

در آن شب های توفانی که عالم زیر و رو می شد
نهانی شب چراغ عشق را در سینه پروردم

بر آری ای بذر پنهانی سر از خواب زمستانی

که از هر ذره دل آفتابی بر تو گستردم