مشاعره

[Mahdi Hero]

من با سمند سركش و جادويي شراب
تا بيكران عالم پندار رفته ام
تا دشت پر ستاره انديشه هاي گرم
تا مرز نا شناخته مرگ و زندگي
تا كوچه باغ خاطره هاي گريزپا
تا شهر يادها...
ديگر شراب هم جز تا كنار بستر خوابم نمي برد!

[bidastar]

دوش بيماري چشم تو ببرد از دستم

ليكن از لطف لبت صورت جان مي بستم

[دل تنگم]

من شکسته سبو چاره از کجا جویم
که سنگ فتنه سر خم شکست ای ساقی

صفای خاطر دردی کشان ببین که هنوز
ز داشت نکشیدند دست ای ساقی

[Mahdi Hero]

یاد آن شبها که در چشمان ما خوابی نبود.
غیر تاب عشق در جانها تب و تابی نبود
دست تو در دست من گردش کنان با شو و شوق
جز فروغ چهره ات در باغ مهتابی نبود
یاد آن شبها که در میخانه عشق و امید
جز لبان بوسه خواهت بادهء نابی نبود

[دل تنگم]

در آسمان سحر ایستاده بود گمان
سیاه کرد مرا آسمان بی خورشید

هزار سال ز من دور شد ستاره ی صبح
ببین کزین شب طلمت جهان چه خواهد دید

[Mahdi Hero]

در فراقت می نویسم نامه و از دست من
خامه خون می گرید و خط، خاک بر سر می کند

[دل تنگم]

در این شبِ سیه که فرو مرده شمع ِماه
ای مه چراغ ِکلبه یِ من باش، ساعتی

لیکن، جوان ز جنبش طوفان نداشت باک
دریادلان ز موج ندارند دهشتی

[Mahdi Hero]

كاووس كياني كه كي اش نام نهادند
كي بود؟ كجا بود؟ كي اش نام نهادند؟
خاكي ست كه رنگين شده از خون ضعيفان
اين ملك كه بغداد و ري اش نام نهادند
با خاك عجين آمد و از تاك عيان شد
خون دل شاهان كه مي اش نام نهادند
صد تيغ جفا بر سر و تن ديد يكي چوب
تا شد تهي از خويش و ني اش نام نهادند
دل گرمي و دم سردي ما بود كه گاهي
مرداد مه و گاه دي اش نام نهادند
آيين، طريق از نفس پير مغان يافت
آن خضر كه فرخنده پي اش نام نهادند

[Mahdi Hero]

يادها انبوه شد
در سر پر سرگذشت
جز طنين خسته افسوس نیست
رفته ها را بازگشت

[دل تنگم]

تا گریزان گشتی ای نیلوفری چشم از برم
در غمت از لاغری چون شاخه ی نیلوفرم

تا گرفتی از حریفان جام ِسیمین چون هلال
چون شفق خونابه ی دل می چکد از ساغرم