شعر گمنام

[amir 69]

بهشت كه نه
نيمكتي را
نشان تو خواهم داد
كه مثل يك گناه تازه
وسوسه انگيز است
بايد شتاب كنيم
اما تو، ...
بايد مواظب موهايت هم باشي
شاخه هاي اين درخت هاي كنار خيابان
گيره از موي دختران مي ربايند
باد هم كه نباشد
براي پريشاني ي اين شهر
هزار بهانه پيدا مي شود
حيف است سيب را نچيده بميريم!

[iAR11]

اگر تمام وصله‌های دنیا را یکجا جمع کنیم
باز هم من و تو، با هیچکدامشان به هم جور نمی‌شویم

تو را نمیدانم، ولی من نــا جورم...

[iAR11]

انگار شـعـر برای من بغضی‌ست کـودکــانـه
کـاش هیچگـاه بــزرگـــ نشوم...
......
کـاش تمام بادبادک‌هایم را نگـه می‌داشتم
و تمام گریه‌های زیر پتویم را...
تمام کتک‌های پدرم را...
تمام نصیحت‌های معلمم را
و تمام آن همه که از آنــها بیزارم
کـاش...
کــاش هـنـوز در راه مـدرســه بــودم

[iAR11]

گاهی هنوز صدای شکستن شیشه‌ای را می‌شنوم
و باز هم برای هزار و چندمین بار شک می‌کنم...
به خود، به زمانه، به تمام چیزهای دور و برم

یعنی هنوز بچه‌ها سر کوچه فوتبال بازی می‌کنند!؟

[iAR11]

گاه گاهی برای خود می‌نویسم
از آنچه امروز بر من گذشت، از نگاه‌هایی که امروز به من شد
و تمام آن چیزهایی را که پشت سرم گفتند را یادداشت می‌کنم
تمام افکارم را می‌نویسم
تمام احساساتم را می‌نویسم
و تمام آن لحظه‌هایی را که بی‌تو... سردم بود

[iAR11]

وقتی که بچه بودیم به ما می‌گفتند
روباه‌ها نقشه‌ می‌کشند و دزدی می‌کنند،
گرگ‌ها زوزه می‌کشند و می‌درند؛
خوک‌ها...

اما حالا، من موجودی عجیب کشف کردم
که تمام این کارها را با هم می‌کند...

[Ghorbat22]

ای دریغا که همه مزرعه ی دلها را
علف هرزه ی کین پوشاندست
و همه مردم شهر
بانگ برداشته اند
که چرا سیمان نیست
و کسی فکر نکرد
که چرا ایمان نیست
و زمانی شده است
که به غیر از انسان هیچ چیز ارزان نیست

[Ghorbat22]

افسوس که عشق جاودان نیست

عشق گل سرخی است که طاقت

طوفان را ندارد

عشق یک خاطره سبز است

که از آمدن پاییز می ترسد

[Ali sepehri]

آفتاب مهربانیسايه تو بر سر منای که در پای تو پيچيدساقه ی نيلوفر منبا تو تنها با تو هستمای پناه خستگی هادر هوايت دل گسستماز همه دلبستگيهادر هوايت پر گشودنباور بال و پر من بادشعله ور از آتش غمخرمن خاکستر من بادای بهار باور منای بهشت ديگر منچون بنفشه بی تو بی تابمبر سر زانو سر منچون بنفشه بی تو بی تابمبر سر زانو سر منبی تو چون برگ از شاخه افتادمزرد و سرگردان در کف بادمگرچه بی برگم گرچه بی بارمدر هوای تو بی قرارمبرگ پاييزمبی تو می ريزمنو بهارم کننو بهارمای بهار باور منای بهشت ديگرمنiAR11 , tsmt llk,k

[zooey]

جیب هایت را پر کن

از سپیده و آفتاب

وقتی به دیدار کسی می روی

که در گودترین جای شب

به انتظار توست