مشاعره

[magmagf]

در زندگی هم می توان با مرگ نسبت داشت
ساید نه، بی شک، دشمنی با خویشتن دارد
وقتی گره روی گره در کار او افتاد
حس کرد نیمی از خودش را در لجن دارد

[دل تنگم]

در سینه ی سوزانم، مستوری و مهجوری
در دیده ی بیدارم، پیدایی و پنهانی

من زمزمه ی عودم، تو زمزمه پردازی
من سلسله ی موجم، تو سلسله جنبانی

[Mahdi Hero]

یارب چه چشمه ایست محبت
که من از آن یک قطره آب خوردم و دریا گریستم

[دل تنگم]

موی سپید را فلکم رایگان نداد
این رشته را به نقد جوانی خریده ام

ای سرو پای بسته به آزادگی مناز
آزاده من که از همه عالم بریده ام

[Mahdi Hero]

منم قاضی خشم آلود و
هر دو خصم خشنودند
که جانان طالب جانست و
جان جویای جانانست

[دل تنگم]

تا بود اشکِ روان از آتش ِ غم باک نیست
برق اگر سوزد چمن را، جویبار آسوده است

شب سرآمد، یک دم آخر دیده بر هم نِه رهی
صبحگاهان، اختر ِ شب زنده دار آسوده است

[bidastar]

تا كي به تمناي وصال تو يگانه ************ اشكم شود از هر مژه چون سيل روانه

اي تير غمت را دل عشاق نشانه ********* جمعي به تو مشغول و تو غايب ز ميانه

[دل تنگم]

هزار سال ز من دور شد ستاره یِ صبح
ببین کزین شبِ ظلمت، جهان چه خواهد دید

دریغ جانِ فرو رفتگانِ این دریا
که رفت در سر ِ سودایِ صیدِ مروارید

[magmagf]

در اینجا سیب حق همه است
گاز می زنند
دور می اندازند
و کسی نمی پرسد
چرا سیب حق همه است
کسی نمی پرسد
چرا حیوانها سیب نمی خورند
اینجا تکرار هر چیز
جذابتر از اصل است
کسی نمی پرسد
چرا آسمان همیشه آبی ست

[دل تنگم]

تنم افتاده خونین زیر این آوار شب، اما
دری زین دخمه سوی خانه ی خورشید بگشادم

الا ای صبح آزادی به یاد آور در آن شادی
کزین شب های ناباور منت آواز می دادم